Drie jaar geleden kwam een nieuwe collega bij ons op de zaak werken. Ik heb eigenlijk nooit echt gevoelens voor haar gehad tot het zo ongeveer 3 maanden geleden HEFTIG begon te kriebelen. Waarom kan ik moeilijk uitleggen, maar ze heeft gewoon een ontzettende aantrekkingskracht op me. Een dag zonder haar op mijn werk is een dag die ik echt met moeite moet doorkomen. Laat staan de weekenden waarin ik alleen maar aan haar denk.
Deze verliefdheid kent helaas wat problemen;. Zij is getrouwd en is momenteel 6 maanden zwanger van haar eerste. Daarnaast heb ik zelf al zo'n 5 jaar een vriendin met wie ik inmiddels 1 jaar samenwoon.
Ik dacht dat dit maar een tijdelijke "crush" was, maar het wordt steeds erger. Vaak denk ik bij mezelf: "Hou op man, het gras is echt niet groener bij een ander". Tja, dat kan wel zo zijn, maar van het gevoel kom ik nog steeds niet af...
Vanuit die collega krijg ik regelmatig signalen dat ze ook dit gevoel heeft bij mij, dit hebben we echter nog nooit tegen elkaar uitgesproken. Wel hangen we op het werk continue om elkaar heen. Iedere vergadering zitten we weer langs elkaar, elke pauze lunchen we samen en als we toevallig samen bij de koffieautomaat staan krijg ik het spontaan warm en ik zie dat zij daar dan ook last van heeft. Het kost me veel moeite om mezelf in te houden.
Gezien de situatie, zij getrouwd en zwanger van de eerste en ikzelf ook al 5 jaar een vriendin, wil ik mijn verstand volgen. Ik wil geen huwelijk opbreken, vooral niet nu er een baby komt. Hoe kan ik deze verliefdheid uit mijn hoofd zetten? Doe ik er goed aan om mijn verstand te volgen, of vindt iemand dat ik toch mijn hart moet gaan volgen (met alle gevolgen van dien)
Heeft iemand dit ooit meegemaakt? Ik hoor graag jullie adviezen/ideeën!
Alvast bedankt,
,HowDoYouDo
quote:Eens, maar dan blijft daarna de vraag: Handen af van die collega? Of moet ik er dan voor gaan?Op zondag 1 maart 2009 00:54 schreef supersteve het volgende:
Heel simpel.. als je denkt meer gevoelens te hebben voor je collega dan je eigen vriendin dan moet je het maar uitmaken met je huidige vriendin.. de klap voor haar wordt alleen maar erger als ze het op een veel later moment te horen krijgt dat je haar eigenlijk misschien helemaal niet zo leuk vind.
Wat wel zeker is is dat dan een huwelijk, een relatie van 5 jaar en het leven van een kind naar de kut is.
quote:Drang naar iets nieuws, of avontuur lijkt het wel.Op zondag 1 maart 2009 01:21 schreef twiFight het volgende:
Ik zou luisteren naar mijn verstand. Je bent nu verliefd, maar of jij en je collega echt (langdurig) van elkaar houden is nog helemaal niet zeker.
Wat wel zeker is is dat dan een huwelijk, een relatie van 5 jaar en het leven van een kind naar de kut is.
quote:Hier gaan dus ook mijn gedachten naar uit. Maar wat het moeilijk maakt: ik krijg die verliefdheid er maar niet uit. Moet ik haar maar wat meer gaan ontwijken? Of mijn gedachten gewoon wat meer op andere dingen gaan focussen? dat maakt t allemaal wel moeilijkOp zondag 1 maart 2009 01:21 schreef twiFight het volgende:
Ik zou luisteren naar mijn verstand. Je bent nu verliefd, maar of jij en je collega echt (langdurig) van elkaar houden is nog helemaal niet zeker.
Wat wel zeker is is dat dan een huwelijk, een relatie van 5 jaar en het leven van een kind naar de kut is.
quote:Het zit hem inderdaad ook wel een beetje in het avontuur en de spanning...Op zondag 1 maart 2009 01:30 schreef Krentenbol. het volgende:
[..]
Drang naar iets nieuws, of avontuur lijkt het wel.
quote:Dan moet je je afvragen, en zij ook, of dat het waard is.
[..]
Het zit hem inderdaad ook wel een beetje in het avontuur en de spanning...
DONT FUCK HER LIFE BITCH!
quote:Ja inderdaad, ik ga het even allemaal op een rijtje zetten. "Gelukkig" is ze binnenkort 3,5 maand weg ivm zwangerschapsverlof. Lijkt me een mooie tijd om het allemaal van me af te zetten.Op zondag 1 maart 2009 01:43 schreef Krentenbol. het volgende:
[..]
Dan moet je je afvragen, en zij ook, of dat het waard is.
quote:Die zekerheid heb ik waarschijnlijk niet. Bij haar niet zeker, maar misschien bij andere vrouwen ook niet... Ik vind het iig wel klote. (Ik baal er van!)Op zondag 1 maart 2009 02:06 schreef Xa1pt het volgende:
Die verliefdheid kan nu wel heftig zijn, maar hoe zeker ben je dat je met haar niet nog eens hetzelfde gaat overkomen?
Maar goed, als je die zekerheid nu niet hebt, wat weegt een impulsieve verliefdheid dan op tegen een langdurige relatie? En was je relatie daarvoor ook al kut?
quote:Nee, mijn huidige relatie is niet slecht. Misschien komt het toch echt door de extra spanning die ik aan het opzoeken ben.Op zondag 1 maart 2009 02:12 schreef Xa1pt het volgende:
Kan ik me voorstellen, ja.
Maar goed, als je die zekerheid nu niet hebt, wat weegt een impulsieve verliefdheid dan op tegen een langdurige relatie? En was je relatie daarvoor ook al kut?
quote:Tja, dan kunnen we er in ieder geval over hebben hoe we in onze relatie wat meer spanning kunnen scheppen...Op zondag 1 maart 2009 02:23 schreef Xa1pt het volgende:
Misschien een idee de kaarten eens open op tafel te gooien? Of is dat een heel krankzinnig idee?
Goed, bedankt voor de tips so-far. Ik ga nu toch maar eens slapen
Strak plan, ik moest zo ook maar eens gaan maffen.
Heb dit zelf ook meegemaakt. Toen ik er klaar mee was en er geen zin meer in had omdat het toch niet zou werken, kreeg ik haar niet uit mijn kop. Zelfs niet toen zij overgeplaatst werdt en ik haar dus nog steeds af en toe zag.
Nu is zij ontslagen, en lukt het me wel.
Zoals je zelf al zegt, ga geen huwelijk slopen en ervoor zorgen dat er weer een kind op de wereld komt die zonder fulltime vader opgroeit. Dan ben je een grote klootzak, en dan ben jij, maar ook dat vrouwtje heel egoistisch.
Er is maar 1 optie.
quote:Iets met assumption, mother en fuck-ups.Op zondag 1 maart 2009 00:42 schreef HowDoYouDo het volgende:
Vanuit die collega krijg ik regelmatig signalen dat ze ook dit gevoel heeft bij mij, dit hebben we echter nog nooit tegen elkaar uitgesproken.
Snap uberhaupt niet dat je er aan denkt om zoiets misschien kapot te maken , egoist
Pfff... ik vind het soms lastig om hier eerlijk in te zijn, omdat ik veel mensen tegen me het harnas in jaag, maarre dit las ik laatst dat iemand hier schreef:
Kies met je hart.
Je verstand is om keuzes te begrijpen,
niet om ze te maken
Als je eerlijk ben en blijft tegen jezelf, ben je gelukkig. En het betekent niet dat je hals over kop weet ik veel wat moet gaan doen en zo, je hebt nog tijd zat om aan je keuze te wennen.
[ Bericht 52% gewijzigd door MNR op 07-03-2009 17:53:13 ]
.Deze zenden ook bepaalde afwijkende feromonen uit t.o.v. de normale mix die vrouwen uitscheiden...
Misschien windt dat je op TS? Ben je al toe aan kinderen?
Misschien een optie de kinderwens van vriendin te onderzoeken...
Wel de totaal andere kant op, en gevoelsmatig ook niet helemaal eerlijk, maar misschien uit biologisch standpunt wel te verklaren; jouw vriendin "maken" naar je fantasie - dat kan helpen
quote:Die open deur was wel heel moeilijk om in te trappen of nietOp zondag 1 maart 2009 11:55 schreef Re het volgende:
snoepen van een verboden vrucht is natuurlijk altijd lekker, maar die is natuurlijk niet voor niets verboden... dus kun je met de consequenties leven?
.Je gevoel kun je niet uitzettten en iedereen die roept gewoon mee stoppen heeft je niet begrepen.
Jouw gevoel gaat niet vanzelf over. Je werk lijdt eronder, stress, noem maar op.
MNS heeft gelijk, kiezen doe je met je hart. Maar soms gaat het hart wat snel en kijkt het niet verder vooruit dan het eerste stapje. Jij weet zelf ook wel wat het beste is, maar waarom blijf je dan aan haar denken....
Ga naar een psycholoog. Echt waar. Dit kan zonder verwijzing, gewoon ff onder werktijd, merkt niemand. Deze mensen kunnen je helpen om je verstand en je hart in balans te krijgen. Als ik het zo lees is de situatie echt heftig en staat er veel op het spel, niet alleen voor jou, maar ook voor je collega en haar kind.
quote:Inderdaad. Dit lijkt me een klassiek gevalletje.Op maandag 2 maart 2009 09:36 schreef Copycat het volgende:
[..]
Iets met assumption, mother en fuck-ups.
Je bent echt een klootzak als je dit doorzet. Beetje respect.
Men kan heel makkelijk roepen 'blijf van een ander af', maar dat geldt m.i. voorál wanneer de een de ander overhaalt... maargoed.. Als beide partijen het uitmaken (op een eerlijke manier) is er niets mis mee vind ik, dat soort dingen gebeuren, maar dan moeten beide partijen dat wel helemaal zelf beslissen en inzien..
En dan ook niet meteen het bed in duiken (vanwege lust je relatie laten stranden
), maar gelukkig zit daar nu even een buffer tussen 
quote:Dat dus! ^Op dinsdag 10 maart 2009 20:42 schreef motorbloempje het volgende:
maar dat geldt m.i. voorál wanneer de een de ander overhaalt.
Zeg het tegen je vriendin. Hoe moeilijk het ook is. En vertel haar dat je het er zelf ook moeilijk mee hebt. Ze verdient het, zeker na 5 jaar, om te weten dat je er over fantaseert...
Zeg het je collega. En vertel erbij wat je gewetensbezwaren zijn. Als zij je duidelijk kan maken dat het niet zal gaan werken, kan je het wellicht los laten...
En misschien zijn het wel de papakriebels die je voelt