Het OUD Estafette Topic deel 4

ow wat leuk snoopy, dat je oxy het stokje hebt gegeven!

Mooi verhaal Snoopy! Wat leuk dat je het stokje toch aanpakt ondanks dat je het eigenlijk niet wilde

Ben ook heel benieuwd naar het verhaal van oxy

Echt heel leuk om te lezen dit!

Ik ben Oxymoron, 23 jaar, 10 maanden en 8 dagen oud. Mijn echte naam geef ik liever niet vrij op, het forum. Sinds 2 jaar min 1 dag woon ik op een zorgboerderij in de provincie Utrecht, bijna op de Utrechtse Heuvelrug. Hiervoor woonde ik in een gezinsvervangend tehuis en daarvoor woonde ik semi-zelfstandig.
Op de boerderij, waar ik woon, heb ik vaste werk-taken (wij noemen het dagbesteding). Elke ochtend begint om 9.00 uur met het verdelen van de klussen van die dag. Ik werk 4 ochtenden, buiten op de boerderij met de dieren en de planten – en 1 hele dag in de keuken, dan bereid ik de warme maaltijd voor de groep, wij eten ’s middags warm, zoals het echte boeren betaamt.

Mijn hobbies zijn computeren, schrijven/dichten, en koken.
De allergrootste passie die ik heb zijn dieren. En dan, ook alles van en met dieren. Mijn huisdieren zijn 2 cavia's.

Films kijk ik niet zo vaak, maar Good Will Hunting en Ben X zijn favoriet, net als Into the Wild. Muziek vind ik ook fijn, en dan met name Twarres, Live, Stef Bos en (als ik boos ben) The Spirit That Guides Us. Wat eten betreft; ik lust graag gebakken aardappels, alle pasta’s, pizza’s en toetjes.

De boeken die ik graag (her)lees zijn die van Aidan Chambers, en dierenencyclopedieën. Mijn lievelingsdichter is Huub Oosterhuis (op mijn 15e vond ik hem, en God). Op dit moment lees ik De onzichtbare jongen van Bernlef. Mijn laatste mooiste uitspraak is ook van hem:
‘’Toch ontstaan er soms kieren waardoor een verbinding ongestoord tot stand kan komen. Het kan dus nog steeds.’’ (J. Bernlef, in Eclips, 1993)
Die uitspraak zegt iets over mijn leven nu, en mijn leven vroeger. Hoewel ik, met taal betreft, haast hyperbegaafd ben, is communicatie en contact moeilijk. Maar ik verander mee met mezelf, van iemand met een onbereikbaar binnenste, naar iemand die gekierd is, voor wie het wil zien. Het kan dus nog steeds.

ooit vind ik een weg uit dit hoofd en uit deze machinerie die mijn lichaam is
het zal vast erg pijn doen en erg lang duren maar dan ben ik ineens zonder meer een echt mens
applaus (Oxymoron in ''nieuw boekje'', 2009)

Mijn tweede dichtbundel komt volgende maand als alles goed gaat, uit. Mijn eerste dichtbundel is een succes gebleken; twee kanten op. Mensen die mij wel eens hadden gezien, op een verjaardag bijvoorbeeld, of mensen uit de flat van mijn opa en oma, waren blijverrast met de duidelijkheid die ik schepte over mijzelf. En voor mij viel er daarna minder uit, te leggen, en was er meer begrip voor mijn soms aparte gedragingen, of uitspraken. En ik weet nu, dat mijn gedichten gewaardeerd worden om hoe ze zijn, en dat mijn proza soms ondoorgrondelijk lijkt, maar toch begrijpbaar. Vandaar, dat ik ook, een nieuwe bundel heb geschreven – daarmee doe ik wel iets met mezelf. Ik laat anderen binnen, door woorden ‘’uit te laten’’ in de wereld. Dat is lastig. Maar, het is ook een totstandkoming, van een droom die ik al koester sinds ik lezen kan: schrijfster worden.

Dan kom ik nu bij de vraag van snoopy: Welke dingen zou je nog graag doen in je leven en zijn deze dingen realistisch? Ik bedoel, welke dromen zijn werkelijk haalbaar in jouw geval?

Ik heb veel dingen op moeten geven. Dat in de eerste plaats. Ik wist pas heel laat, in mijn leven dat wat mij anders maakte, autisme noemde. Bij autisme hoort een bepaald, ‘’plaatje’’, en dat heeft ook mijn toekomstvisie deels bepaald. Schrijfster ben ik geworden, maar geitenhoedster in Zwitserland, of wolvendeskundige in Amerika, ben ik bijvoorbeeld niet geworden. Wat realistisch is, moet stap voor stap, dag voor dag, bepaald worden. Op mijzelf wonen, al is het met een beetje begeleiding, is iets wat denk ik niet zal gebeuren. Mijn begeleiding helpt me met mijn dromen; ze kaderen af, moduleren en relativeren zaken. Dat heb ik echt, nodig.
Ik heb een kleine fantasie, en dat is wat dit betreft wel handig, omdat ik me weinig voor kan stellen van de toekomst, of dat nu morgen of over 3 jaar is. Op sommige gebieden heb ik een stapje terug moeten zetten, op andere vlakken, heb ik resultaten geboekt die de deskundigen 19 jaar geleden nooit voor mogelijk hielden.
Welke dromen zijn haalbaar? Nou ik houd het liever behapbaar en klein – naar een concert van Live gaan (met Fok! begeleiding), of weer een keer naar Italië op vakantie, of naar Griekenland, en ik wil leren zeilen, ooit een keer.
Zoals je ziet, snoopy, het zijn de kleine dingen die me gelukkig maken. Het alledaagse leven is voor mij al zo bijzonder, dat er geen Grote Dromen zijn. Ik kijk niet verder dan mijn neus lang is. Lekker puh.

Vooruit

Ik ben lek – uit ogen druipt en druppelt zout
krijsen kan ik niet, mijn mond is stil
gaf iemand mij de woorden

Ik zal zoveel praten tot ik
machtig ben die verre taal
ieder woord dat is gezegd
duwt me vooruit

Maar nu kan ik – even niet
verder dan elke dag vandaag
Ik kom van te ver
voor een toekomst

(c) Oxymoron in ''nieuw boekje'', 2009

(over de nieuwe vraag moet ik even nadenken!)

Snoopje, wat een fijn verhaal van jou!
Ik word er helemaal blij van. Wat heerlijk voor je dat het niet hebben van een vader bij jou zo goed is gegaan.
En ook zo fijn dat je zo rustig bent. Zo heb ik je ook ervaren toen ik je ontmoette. Lijkt me zalig! Lis heeft ook die uitstraling vind ik.

Even kijken of het lukt de verhalen van Dutch, Phluph en Oxy nog te lezen vanavond. Heb het druk, maar vind het ook niet fijn om zo 'achter' te liggen.

Wat zijn jullie allemaal lief, bijzonder, eigenwijs, eigenzinnig, mondig, open en jezelf.

Oxy, ik vind je dromen meer dan de moeite waard. Je hebt een prachtig verhaal geschreven en ik heb bewondering voor je gedichten en wat je ons daarmee wil en kan vertellen.

Oxy ik vind het knap dat je het op hebt kunnen schrijven
Mooi geschreven en fijn om te lezen

oxy, dankjewel, voor een blik in jou ik vind je een bijzonder mens, zoals je alles weet van jezelf en het zo goed kan beschrijven vaak (ik denk veel beter dan veel mensen) Ik heb al veel van je geleerd, over autisme en hoe dat is (hoewel ik het me tegelijk natuurlijk niet voor kan stellen) Ik bewonder je schrijftalent en ik vind het fijn dat je hier in OUD post

Dutchie, wat mooi hoe je schrijft over je man en jullie samen.

Oxy wat een mooi stuk. Je bent inderdaad erg goed met taal, je drukt je zo goed uit, zowel in proza als in gedichten. Erg mooi!

quote:

Op maandag 2 maart 2009 21:57 schreef miss_sly het volgende:
Oxy wat een mooi stuk. Je bent inderdaad erg goed met taal, je drukt je zo goed uit, zowel in proza als in gedichten. Erg mooi!

Nou dat dus! Wat een gave zeg!
Eén vraag Oxy, jij zet de komma's vaak op zo'n vreemde plek. Hoe komt dat?
Niet dat het erg is, helemaal niet, maar het valt me altijd op en ik ben benieuwd of je dat bewust en/of met een reden doet.

Dit blijft echt een geweldig topic

oooh oxy, prachtig!!! het is raar want ik ken je eigenlijk nauwelijks, maar ik ben helemaal plaatsvervangend trots als ik die mooie teksten van je lees. zo bijzonder treffend!

en dutchie op jouw verhaal had ik nog niet gereageerd geloof ik: vond ik ook heel leuk & mooi om te lezen!

Moonah: Gedichtjes op geboortekaartjes , dit is even snel, de uitleg. Als je het, niet snapt, dan vraag je maar.

Ik vind de verhalen hier van iedereen mooi, ontroerend, open........

Ook die van Oxy......

Maar ik verander mee met mezelf, van iemand met een onbereikbaar binnenste, naar iemand die gekierd is, voor wie het wil zien.

Dit vind ik zo'n gigantisch mooie zin!

En je proza lijkt misschien ondoorgrondelijk, maar op die manier beschreven is het vaak juist zo treffend

Ah, duidelijk Oxy.
Je hebt jezelf dus echt moeten aanleren om pauzes in te lassen als je spreekt?

En Fannie, die zin die jij aanhaalt is idd een mooie. "Een gekierd mens".....

Mooi stuk ook Oxy! Knap van je!

Oxy, ik vind je meer een 'echt mens' dan veel andere mensen.
Je puurheid, zonder fratsen, dat is wat jou bijzonder maakt.
Mooi geschreven.

Nog steeds een supergaaf topic dit. Je leert de users op een heel goede manier kennen. Wel vreemd dat het "stel je voor topic" niet echt is aangeslagen als dit topic wel is. Misschien juist vanwege de structuur van de post. Het biedt je enige houvast en toch ruimte genoeg voor ieders eigen interpretatie. Zo mooi om te zien hoe verschillend iedereen is en hoe bijzonder

Oxy, ik ben iedere keer weer ontroerd door je gedichten en gedachten. Hyperbegaafd, maar vooral creatief.
Zo fijn dat je ze hier met ons wilt delen.

Snoopy, ik vond je verhaal mooi om te lezen!
En Oxy, ik vind het leuk en mooi om wat meer over jou te weten te komen zo. Je kunt prachtig en ook heel wijs schrijven. En wat betreft je dromen: het mooie van dromen is dat je geen grenzen hoeft te stellen; ze kunnen je brengen waar je maar wilt! Als het realiteit zou zijn, zouden het geen dromen meer zijn.

Weer even verder reageren.

moussy, ik weet nog zo goed toen met je zwangerschap, dat ik het zo bewonderde dat jullie deden wat jullie zelf wilden en niet wat anderen vonden. De zwangerschap uitdragen en gaan voor je kind.

Leuk om te lezen over een rolverdeling die anders is stout, wel fijn dat het zo opgelost kon worden. Je hebt wel fijne werktijden dan.

Wat een *ril* idee BE dat je er misschien niet bij bent op de eerste verjaardag als je half augustus bevalt. Dat is dan elk jaar toch? Wel een extra goede reden om te hopen op een goedbetaalde andere baan.

Just Me Zo leuk dat er een stukje van jou is, je blijft toch altijd 1 van de fok!oermoeders. Een soort van wijsheid die rondhing op de chat (waaat? Iemand die zo oud is op internet???, ik vond het bizar dat het kon) en iemand die van Delft naar Rotterdam kwam om 5 minuutjes met een stel meeters te kunnen praten. En goed om te lezen dat jullie het zo goed hebben opgelost na de scheiding, al kreeg ik dat idee al wel een beetje.
En een nieuwe liefde, keigaaf!
_{heeft J. echt al voor de kermis verteld dat ie verliefd was?}

quote:

Op maandag 2 maart 2009 22:09 schreef Ardenlyn het volgende:

[..]

Ik dacht van ik zeg niets omdat ik nooit komma's gebruik
Maar dat viel mij ook op en ben ook erg benieuwd ernaar

Prachtige verhalen!

Ik heb diezelfde vraag al eens gesteld, toen zei Oxy dat ze ze neerzetten waar ze normaliter adem zou halen in een zin, als ik het me goed herinner.

Indrukwekkend stukje Oxy!

Snoopy, ik vind jou echt a breath of fresh air .