Weinig vruchtwater + groei achterstand

quote:

Op donderdag 26 maart 2009 09:49 schreef RockabeIIa het volgende:
Wizzy, gelukkig kun je er nu wat positiever tegen aan kijken

MaLo, kan het ook te maken hebben met de bouw van de ouders?

Dat zei mijn verloskundige wel. Het "formaat" van je kind kan gewoon domweg aanleg zijn. Ik ben lang (1:80) maar vrij tenger. Mijn vriend heeft een normale bouw.
Ik heb niet gerookt tijdens de zwangerschap, heb goed gegeten, was verder gezond (op een te hoge bloeddruk in de laatste 2 maanden van de zwangerschap na). Dus verder geen duidelijk aanwijsbare oorzaken voor een groeiachterstand bij de baby.

Mijn verloskundige zei ook dat bij het gros van de te kleine foetussen er helemaal niks aan de hand is, maar dat ze het wel extra in de gaten willen houden omdat er wel iets aan de hand zou kunnen zijn.
Ik heb mij tijdens de zwangerschap eigenlijk nooit zorgen gemaakt, mede omdat mijn verloskundige er ook heel nuchter onder was.

Ik was bij mijn geboorte 48cm dus ook niet extreem groot. Heb ik later wel ingehaald. Het ene kind groeit nu eenmaal harder dan de andere. Toch is dit niet leuk om te horen ik wens je veel sterkte en hopelijk kun je nog genieten van je zwangerschap.

Hier werd ook gesproken van een groeiachterstand, op een gegeven moment (maar dat bleek gelukkig achteraf een foutieve echo te zijn) echt een heel erge achterstand. Uiteindelijk is Ruben geboren met 2645 gram en 45 cm. Op dit moment zit hij qua gewicht netjes op de 0 lijn en qua lengte zelfs op de +2 lijn. Hij heeft zijn achterstand zodra hij geboren was ruimschoots ingehaald dus.

Wat het ook vaak is. Als je precies op de lijnen van het consultatiebureau zit ben je uiteindelijk vaak kleiner dan het gemiddelde. Ik heb er altijd (na mijn geboorte dus) ver boven gezeten en heb uiteindelijk een normale lengte. Dus de curven zeggen niet zoveel. Maar toch wel prettig dat ze het goed in de gaten houden. Is er een reden te vinden voor het weinige vruchtwater? Sorry ik ben er niet zo in thuis heb nog geen kinderen.

Ja maar Troel, bij jou was het toch nog wel een iets andere situatie? Zijn achterstand was toch te 'verklaren' vanuit jouw eigen lichamelijke toestand?
Hier lijkt het er toch wel op, gezien het verhaal van TS dat er toch wel iets aan de hand is met het kindje zelf...

quote:

Op donderdag 26 maart 2009 14:16 schreef Brighteyes het volgende:
Ja maar Troel, bij jou was het toch nog wel een iets andere situatie? Zijn achterstand was toch te 'verklaren' vanuit jouw eigen lichamelijke toestand?
Hier lijkt het er toch wel op, gezien het verhaal van TS dat er toch wel iets aan de hand is met het kindje zelf...

Bij mij bleek het uiteindelijk goed te zijn ja, maar daar was men voor de 20 weken echo ook niet zeker van

Uiteindelijk hebben ze zelfs toegegeven dat ze beter naar me hadden moeten luisteren, maarja, dat is allemaal achteraf gepraat. Tot vlak na de geboorte wilde men niet toegeven dat het door "mijn" toestand kwam.

Ah ok. Ik dacht dat dat van die groeiachterstand ook later in je zwangerschap nog speelde.

Je maakt er mooi je eigen verhaal van, Troel. Volgens mij heeft jouw oude situatie helemaal niets van doen met hetgeen waar dit topic over gaat.

quote:

Op donderdag 26 maart 2009 14:22 schreef Brighteyes het volgende:
Ah ok. Ik dacht dat dat van die groeiachterstand ook later in je zwangerschap nog speelde.

Heeft het ook wel, maar toen was het voor mij al duidelijk war het door kwam.

quote:

Op donderdag 26 maart 2009 14:23 schreef RockabeIIa het volgende:
Je maakt er mooi je eigen verhaal van, Troel. Volgens mij heeft jouw oude situatie helemaal niets van doen met hetgeen waar dit topic over gaat.

Alsof jij je ooit voor mijn situatie geïnteresseerd hebt Sorry hoor Rocka, dit ik probeer iemand gerust te stellen met hetgeen mij is overkomen, net zoals Malo doet. Als je niet anders dan zo op me kan reageren, reageer dan gewoon niet. Een tip die ik vandaag nog van iemand anders gekregen heb waar jij misschien ook wat aan kan hebben.

Troel, ik heb me juist wel voor je geinteresseerd. Zelfs op momenten dat alle aandacht onterecht alleen maar naar een ander ging, volgens jou... Dus begin daar maar niet over.
Zullen we verder gaan in PM?

_{Het was ook wel een klein beetje wat ik aan probeerde te geven, dat op zich jouw verhaal wel geruststellend is, maar dat er voor Rubens achterstand een verklaring was itt tot het verhaal van Wizzy.
Maar goed, je post is uiteraard lief bedoeld.}

Nog even voor Wizzy dan maar, voor we echt off-topic gaan hier.
Ik hoop dat blijkt bij de volgende controle dat je kindje weer gewoon goed gegroeid is.
Boven de lijntjes gaat niet meer lukken voor het einde, maar als hij nu maar gewoon zijn eigen lijntje gaat volgen.

quote:

Op vrijdag 17 april 2009 17:14 schreef Wizzy82 het volgende:
Ons kindje lijkt achteruit te gaan. Vruchtwater ook zo goed als op. Ons kindje lag ook al diep beneden dus allemaal slecht nieuws Woensdag onder een speciale scanner en vrijdag gaan ze een beslissing nemen Dan is het misschien allemaal voorbij, die nachtmerrie!
Op mijn doorverwijzings brief staat
"terminatie te overwegen" dus zeer slecht
ik ben zo verdrietig!

jeetje das wel slecht nieuws ookal moet er rekening mee gehouden worden....Ik kan je helaas niet meer dan sterkte wensen welke kant het ook op gaat en dat mocht het niet goed gaan dat je dan voldoende steun om je heen zal hebben

Wat een slecht nieuws, Wizzy. Heel veel sterkte.

Jezus wat een rotnieuws . Kunnen ze nu al meer zeggen over de oorzaak van dit alles? Of is dat nog steeds gissen?
Heel veel sterkte!

Wat een rot nieuws Wizzy Heel veel sterkte!

Wizzy, wat een verschrikkelijk nieuws! Heel veel sterkte

Oh nee, wat vreselijk... Ik hoop nog steeds op het allerbeste, wizzy.

Wizzy veel sterkte

Wizzy en wizzyman heel veel sterkte de komende tijd

Wizzy wat een nachtmerrie sterkte de komende tijd.

Wizzy, wat vreselijk
Ik ga toch nog even hard voor je duimen.

Ik zal ook extra hard duimen en hopen... heel hard hopen.

Wat een rot nieuws. heel veel sterkte gewenst in deze tijd en de moeilijke tijd die nog gaat komen.

Och hemel Wizzy... mijn keel raakte dichtgeknepen bij het lezen van dat laatste stukje... Wat ongelofelijk verdrietig, ik kan me niet eens voorstellen waar jullie nu doorheen gaan...

Oooh afschuwelijk nieuws Wizzy, ongelooflijk zeg..
Heel veel sterkte en ik blijf hopen op een wonder....

quote:

Op vrijdag 17 april 2009 22:03 schreef DuchessX het volgende:
Oooh afschuwelijk nieuws Wizzy, ongelooflijk zeg..
Heel veel sterkte en ik blijf hopen op een wonder....

Dat dus

Wizzy, wat verschrikkelijk.

Heel, heel veel sterkte meis

sterkte

@Wizzy, wat verdrietig. Ik hoop voor je dat je de moed niet verliest en dat je goed naar je gevoel luistert bij eventuele beslissingen die genomen moeten worden. Ik weet een klein beetje waar je nu doorheen gaat (zie mijn verhaal ergens in dit topic) en het is allemaal heel erg moeilijk en verdrietig. Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe.

Hoeveel weken ben je nu?

Wizzy, ik leef zo met je mee... En ben het met Tan eens, vertrouw op je eigen gevoel. Laat niet alles afhangen van artsen, maar geef ook aan wat je zelf wilt.

Veel sterkte meis, denk aan je

Wizzy... wat een heftig verhaal zeg...ppffff... heel veel sterkte de komende week... _{de tijd zal wel voorbij kruipen voor je gevoel...}

heel veel sterkte toegewenst

Wizzy ik hoop zo dat het mee valt en ze je kindje een kans willen geven ook al zou die kans nog zo klein zijn.

Afgrijselijk wat jullie mee moeten maken. Ik hoop op een wonder!

Sterkte morgen, ik hoop dat de scan tegen alle verwachtingen in een wonder zal laten zien

Wizzy, heel veel succes en sterkte morgen tijdens de scan... Ik hoop dat er een positieve wending aan zit te komen voor je meisje.

Sterkte vandaag Wizzy

wizzy veel sterkte vandaag. Ik hoop op een wondertje voor jullie

_{en de artsen kunnen toch niet dwingen om te termineren? als jullie willen wachten tot je vanzelf bevalt, al is dat met 40 weken, dan is dat toch jullie keus, lijkt me?}

Lijkt mij ook hoor miss_sly. Ze kunnen je moeilijk in dat ziekenhuis vastbinden...
Volgens mij hebben jullie altijd nog de keuze om te zeggen dat je de zwangerschap gewoon wilt voldragen.

Sterkte vandaag Wizzy!

Sterkte wizzy

Wizzy, ik wilde er eigenlijk niet zo rechtstreeks over beginnen, want wat ik voel en vind moet jij niks van wíllen aantrekken, maar mijn ervaring over uitdragen was gewoon heel erg positief.

Mijn gyn. stond er vierkant achter, al gaf hij me de vrijheid om te besluiten het kindje eerder geboren te laten worden.

In mijn geval was er geen extra risico voor mij om de zwangerschap uit te dragen.

Het nadeel van uitdragen is dat je jezelf lichamelijk 'onnodig' belast als het zéker is dat je kindje geen levensverwachting heeft. Dat betekent dus nog een aantal weken zwangerschapsongemakken. Een bevalling van een groter kind (dat hoeft niet persé zwaarder te zijn) en ook nog langer wachten om te kunnen verwerken.

Het voordeel van uitdragen is dat je gevoelsmatig alles hebt gedaan om je kind een kans te geven. Je hebt de natuurlijke weg bewandelt. In ons geval was ons kind sterk genoeg om nog even te blijven. Ik heb hem wakker gezien. Oogcontact gehad (voor zover dat kan met een pasgeboren kindje). Dat neemt niemand me af. Het is geen garantie dat dit je is gegund want mij was verteld dat hij ook tijdens of vlak voor de bevalling kon komen te overlijden. Gelukkig is dit niet gebeurd.
Maar omdat ik de natuur zijn gang heb laten gaan kon ik het - denk ik - makkelijker een 'plek' geven, of liever gezegd accepteren. Ik heb gedaan wat ik kon.
Een ander voordeel is het lichamelijk contact dat je nog even hebt. Je kleintje zit nu nog bij je. Je voelt de bewegingen, je ziet je buik in beweging Dat zijn mooie momenten, koester ze!!! Daar kijk je later op terug, écht!

Maar ik ben wat terughoudend nu, want misschien ligt die grens bij jou wel hier en nu. Heb jij nu voor je gevoel gedaan wat je kon en ben je er 'klaar' voor om je kleintje te laten komen, vast te houden, afscheid te nemen enzovoort. Volgens mij ben je er nooit écht klaar voor, maar je voelt denk ik zelf wel aan of je zover bent om een besluit te nemen, zolng je dat niet hebt zou ik je alleen maar aanraden om de zwangerschap nog voort te zetten.

Ooh meid ik vind het zó erg voor je, zo verschrikkelijk waar jij nu door gaat, ik had zó gehoopt dat het met een sisser af zou lopen. En er is nog hoop, hou daar aan vast als je het kunt opbrengen, dat heb ik ook gedaan, tot de laatste minuut, zelfs ná de geboorte.

Wanneer heb je de uitslag van de scan? Krijg je die meteen?

Ik wilde eig. ook wel wat zeggen over een keuze voor wel of niet uitdragen omdat ik daar dus over na heb zitten denken nav het verhaal van jou, Tan, maar ik weet eig. niet of Wizzy wel zit te wachten op 'ik zou geloof ik zus of zo-posts' van mensen die zelf niet in dat schuitje zitten of gezeten hebben.
Vandaar dat ik het dus nog even voor me hou.

Wizzy, mocht je zeggen 'kom maar op, wie weet helpt het me om andere invalshoeken te zien' dan wil ik het alsnog wel posten hoor.

_{Even aangevuld. Stond er wat gek.}

[ Bericht 9% gewijzigd door BE op 22-04-2009 10:59:28 ]

@BE... Ja, daar zit ik dus ook mee. Maar ik bedoel het als hart onder de riem, want welke keuze ze ook maakt, ik ga er vanuit dat het de enige keus is waar ze zelf achter staat - en dat is de enige goede!

Ik vond het destijds wel fijn om ervaringen van anderen te lezen omdat het vaak een bevestiging was van 'wat ik zeker niet wilde' of 'juist ook hoopte'. Dat gaf me moed, omdat het bevestigde wat ik eigenlijk al wist van mezelf.

Ik moet wel zeggen dat ik Wizzy's verhaal me tot diep in mijn hart raakt, omdat die pijn die ze nu van binnen voelt eigenlijk nog zo vers is voor mij en iets is wat je niemand gunt. Ik zit iedere keer bij dit topic met een brok in mijn keel.

@Wizzy... je bent nu ws. in het ziekenhuis maar hier wordt aan je gedacht, sterkte

Oh nee sorry, ik zeg het verkeerd.
Ik kan me voorstellen dat jouw verhaal wel degelijk fijn is om te lezen omdat jij echt in dat schuitje gezeten hebt.
Ik doelde meer op mezelf omdat dat puur hypothetisch is 'wat zou ik doen als ik in die situatie zat' en ik kan me voorstellen dat iemand daar niet op zit te wachten, ten slotte weet je nooit hoe je zal reageren in zo'n geval.