Ik wil jullie laten weten dat gisteren om 20:12 mijn zoontje Ischa-Gabriel geboren is. De weeen kwamen onvoorstelbaar goed en snel op gang. Ik was vreselijk bang. Vooral door de onzekerheid. Het is niet ongewoon dat een vroeggeboorte een paar dagen kan duren. Ook de placenta laat 9 van de 10 keer niet los.
Maar dit is allemaal zo mooi gegaan.
Rond kwart voor 8 kwam de dokter kijken de baarmoedermond was week maar nog niet echt ontsluiting. Ze dacht dat het nog wel even ging duren. Er kwam wel bloed mee en ze dacht dat ze de vliezen kapot had gemaakt. Ze zei dat dat wel iets kon gaan doen maar ik moest nergens op rekenen,
Als ik moest plassen moest ik dat wel op een potje doen.
Ze gingen weer weg en ik moest plassen. Maar liggend in bed lukt me dat echt niet.
Dus ik hurkend boven die pot op bed (heel charmant) plassen. En ineens voel ik wat, ik kijk en zie het hoofdje geboren worden. Ik schrik me rot en vergeet op t alarm te drukken en dacht ok daar gaan we. En toen voelde ik het het in t potje vallen. Toen op alarm gedrukt en t duurde even voor ze er waren.
Toen ze kwamen durfde ik er niet af, was zo bang dat als ik zo bewegen ik het kindje zo beschadigen.
Maar wat een wondertje. Het kindje zat nog helemaal in de vliezen (dus de vliezen waren niet gescheurd) en de placenta is helemaal mee gekomen. We hebben samen gekeken, de vliezen open geknipt. Ik heb de navelstreng doorgeknipt.
Het was helemaal niet eng, het was prachtig. Ik kon direct zien dat het een jongentje was. En echt alles erop en eraan. Kleintje teentjes, 1 oogje open, oortjes, zelfs de welving van de wenkbrauw.
Hij is 130 gram en 21 cm.
We hebben foto;s gemaakt afdrukjes van de voetjes en ik heb het in mijn armen gehad.
Het is tot 2 uur snachts bij me geweest, daarna naar een koeling gebracht omdat het anders steeds meer een soort van gaat inzakken.
Mijn vriendinnen zijn gekomen, daarna mijn ouders. En de vader is ook gekomen en is de nacht gebleven.
En nu ben ik thuis.
Van alles gaat er door me heen. Maar wat ik niet had verwacht is dat de blijdschap overheerst.
Ik heb helemaal zelf een piepklein prachtig zoontje op de wereld gezet. Ischa-Garbriel
En ik ben zo trots op hem.