Depressief door de hormonen, deel 8

quote:

Op woensdag 18 maart 2009 15:37 schreef Ticootje het volgende:
Ben je niet bang dat deze persoon achter je kloon komt?

Zolang deze binnen [OUD] blijft niet persoon/personen in kwestie doen alleen maar volgen via posthistory en verder niet. blijft verder wel lullig mja. het is niet anders. Maffe gebruik ik verder ook gewoon nog hoor alleen niet voor "gevoelige" dingen zoals in dit topic, engeltjes topic en echt prive prive informatie. daar en alleen puur daarvoor is deze

Goed om te lezen dat het ietsje beter gaat en je al echt in de toekomst durft te kijken. En wel fijn dat je ondanks dat het niet als MM is, toch nog kan posten en je 'troubles' kunt delen.

Sly, hoe is het? Meer rust in je hoofd omtrent je zus? En heb je nog roze randjes gezien?

echtemuts, wat zijn er toch trieste mensen op de wereld.

Lieve muts... als die persoon op de posthistorie klikt, dan zien ze dit topic toch ook weer actief. En als ze dat dan gaan lezen, denk je niet dat ook zij slim genoeg zijn om te denken 'goh... het lijkt toch wel heel veel op elkaar, en ze hebben het nog over hetzelfde ook...'
Ik gun je je kloon en je postplezier hoor, maar volgens mij denk je er net iets te simpel over. Of ik moet mensen in het algemeen overschatten, kan natuurlijk.

Wel balen dat het nodig is om een kloon te gebruiken, dat zeker.

Ja, ik dacht dat ook, BE.
Maar het topic komt dan in de postgeschiedenis van haar eigen account (mm) niet omhoog, zag ik, als er door een andere account in is gepost. Dat maakt wel verschil.

Ja ok, maar het wordt wel rood toch? Nou ja goed, laten we hopen dat ze niet verder kijken dan hun neus lang is dan.

Ja, da's waar!
Maar ik hoop mee dat het zo werkt.

Jeetje.. ik lees het gedoe rond de naam Senna nu pas, maar kan me er zo vanaf de zijlijn behoorlijk boos om maken!

Ik heb twee jongens en zeg eerlijk dat ik ook heel graag een meisjesnaam had willen geven, maar 'helaas' (De échte naam heb ik nooit verteld, wel een andere meisjesnaam van het lijstje, dus ik begrijp het 'Lois' verhaal wel. De meisjesnaam ís het gewoon helemaal voor ons en mocht ik hem nog ooit mogen geven, dan wil ik dat het een totale verrassing is.)
Mijn zusje zou heel graag zwanger worden, maar helaas lukt dat niet zo goed. Ik probeer me nu voor te stellen wat ik zou voelen als zij nu zwanger bleek te zijn van een meisje en haar 'onze' naam zou willen geven. Ik zou denk ik stijl achterover slaan van het toeval! Maar jeetje.. ik gún haar zo graag een kindje, daar kan ik dan toch niet boos over worden!? Mijn zusje zou een dochter krijgen! Iets wat ik zelf graag zou willen, dat gun ik haar van harte! En die naam.. tja, een naam is geen bezit.. Dat zou voor ons gewoon 'pech' zijn.

MM fijn dat je er weer bent, jammer dat het zo moet. Ik hoop ook dat ze je niet alsnog ontdekken.

Helpt het ouderschapsverlof van je man een beetje om het voor jou wat lichter te maken? Is het al ingegaan, trouwens?
spannend inderdaad, het vooruitzicht om weer voor een zwangerschap te gaan. Ik hoop zo dat het dan snel lukt en ook goed gaat

Hier gaat alles zijn gangetje. Vandaag vrij en morgen op vakantie. Dat voelt goed, het vooruitzicht van niets moeten, lekker kunnen relaxen, zon en warmte.
Het accepteren van geen roze wolk, het loslaten van mijn zusje, het feit dat ik weet da tik terug kan komen op mijn werk na mijn verlof en het uitkiezen van de kinderwagen _{hoe een onbenullig ding groot kan worden als je niet goed in je vel zit} brengen rust. Verder is schaap heel lief en houden we onze agenda een beetje rustig, zodat er voldoende tijd en ruimte is om niets te moeten naast alles wat wel moet.
Roze randje was natuurlijk het voelen van Senna. Hoewel ik haar sinds zondagavond niet meer zo vaak en duidelijk achter elkaar heb gevoeld, heb ik nog wel een paar keer hetzelfde gevoeld. Ik denk dus wel dat ik het goed voel.

Ik merk ook weer een duidelijke verandering in de hormonen, op een ander gebied nu. Ik wordt zachter, milder, minder fel. Bevalt me wel, eigenlijk.

Fijn dat je wat dingen los kunt laten nu, miss_sly, en dat je Senna hebt gevoeld. Een heel fijne vakantie gewenst!

De vakantie was heerlijjk, precies wat ik nodig had, zo blijkt.

Het was sowieso fijn om eindelijk weer eens te kunnen genieten van zon en warmte. Jeetje, wat is het tijd voor lente en mooi weer. Wat ziet de wereld er toch beter uit als de zon schijnt.
Daarnaast was het heerlijk om niets te moeten, geen verplichtingen te hebben, alle nare dingen even achter je te kunnen laten en alleen maar te relaxen. In het begin was dat ook wat lastig, lezen ging ook niet direct goed, maar na een dag of twee zat ik er helemaal in.

Sinds afgelopen zondag had ik Senna al erg vaak gevoeld, dat was al geweldig Maar dinsdag voelde ik haar zo goed, dat ik ook maar eens even mijn buik ging bekijken. En jawel, hij bewoog Zo fantastisch, dat, geen woorden voor. 's Avonds op de kamer nog eens rustig voor gaan liggen en schaap er naast gezet om ook naar mijn buik te staren en ook hij kon het zien en een dag later ook voelen

Ook voor het eerst heb ik deze week ervarern hoe veel mensen je als zwangere vrouw toch bijzonder vinden. Apart, maar ook erg fijn, vond ik. Een wildvreemde Britse oude heer die in de eetzaal tegen me begon te praten over mijn zwangere buik, in het vliegtuig een meisje met een dochter van 7 maanden, al het (voornamelijk mannelijk) personeel van het hotel bleef maar vragen naar ons 'prinsesje'. En dat had ook wel zijn weerslag, moet ik zeggen, hoe oppervlakkig dat misschien ook klinkt.

Al deze dingen samen zorgden er ook voor dat realiteit en besef bij elkaar gekomen zijn: ik ben ruim 22 weken zwanger en ik ga een dochter krijgen. Er groeit echt waar een kindje in mijn buik en ze is zoo ontzettend welkom.

Het is niet dat ik nu wel op die roze wolk zit, maar dat had ik al geaccepteerd. Wel is het echt minder grijs. Ik weet niet hoe lang ik dat kan vasthouden als de gewone dagelijkse gang van zaken zich weer aandient, maar ik heb goede hoop dat ik me niet meer heel naar ga voelen. En zo wel, dan heb ik deze mooi week toch maar gehad en we tellen toch echt nu af naar de 40 weken, naar het eind van de zwangerschap en het verwelkomen van ons meisje, Senna.

ach wat lekker miss sly! en je klinkt niet oppervlakkig, ik vond dat ook altijd leuk, die aandacht, het is toch ook bijzonder om zwanger te zijn! ik hoop dat je het positieve gevoel lang bij je kunt houden en dat de wereld minder grijs blijft!

minder grijs Dat is erg fijn om te lezen. En over de helft van je zwangerschap... dus nu echt aftellen. Probeer het goede gevoel vast te houden, maar maak je niet boos als dat een keertje niet lukt. Dikke

Yppy, hoe is het nu met jou?

quote:

Op zaterdag 28 maart 2009 15:48 schreef YPPY het volgende:

[..]

Slecht, zoek de bodem van de put om me af te kunnen zetten zeg maar.

Maandag naar de psycholoog gelukkig. Mijn verhaal hoort hier niet meer zo, ik ben tenslotte 'beter' geweest. Het is nu niet de pnd meer denk ik, maar ik ben het zelf. "Getikt" zei ik al tijdens een teamoverleg op m'n werk.

In dat geval hier nog een en de rest via PM (als je wilt)

Je klinkt goed miss Sly, en ik denk eerlijk gezegd dat er maar weinig vrouwen dag in dag uit op een roze wolk zitten. Minder grijs klinkt al een heel stuk beter als een paar weken terug

Yp! Hier schrik ik van

Fijn miss_sly!

Yppy... ik weet niet goed wat te zeggen. Hou het maar bij een dus.

Getver YPPY wat rot nou weer. Getikt zou niet erg zijn als je je er maar fijn bij voelde

Oh lieve Ypsel, wat ben ik blij dat je om medicatie vraagt. Ik had het je gegund hoor, dat het je zonder zou lukken! Maar wat niet gaat gaat niet. En calvinistisch doorploeteren want 'ikke wil het zelluf zonder doen' is nergens voor nodig, zelfs zonde van je tijd en je leven.
_{Oh, en jammer dat je jezelf omlaag haalt met de term 'getikt'.}

Sly, fijn.

yppy, dan toch nog even hier. Vind het jammer om te lezen dat het je niet is gelukt om zonder de medicijnen het te redden, maar vind het wel super goed van je dat je het beseft en dat je de stap naar de psych. (weer) neemt om jezelf weer goed te laten voelen. Ik hoop dat je nu medicijnen kunt krijgen waarbij je wel lekkerder kunt functioneren, kan me nog van je bv-periode herrineren dat die medicijnen je erg moe maakte, maar je geen andere kon gebruiken ivm Anna.

yppy toch... wat balen dat 't niet goed genoeg gaat zonder medicijnen. maar je hebt 't een serieuze kans gegeven, meer kun je nu toch ook niet doe!. juist heel dapper en verstandig om nu te besluiten dat dit niet de weg is. sterkte, en succes met het vinden van wat (en hoeveel daarvan) voor jou het best werkt.

Ow Yppy, wat vervelend om te horen. Ik hoop dat je je met de medicijnen snel beter voelt. De stap lijkt me best groot, maar eigenlijjk is het niet terecht. Als mensen een of andere lichamelijke kwaal hebben, vindt iedereen medicijnen gerechtvaardigd. Bij een niet-fysieke kwaal is dat toch niet anders?

yppy, wat rot dat het zo slecht gaat! ik ben het met anderen eens, dat als je het met medicijnen wel zou redden je dat gewoon moet doen. god knows you've tried! wat niet gaat, gaat niet.
sterkte meid!