OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Zolang deze binnen [OUD] blijft nietquote:Op woensdag 18 maart 2009 15:37 schreef Ticootje het volgende:
Ben je niet bang dat deze persoon achter je kloon komt?
persoon/personen in kwestie doen alleen maar volgen via posthistory en verder niet. blijft verder wel lullig mja. het is niet anders. Maffe gebruik ik verder ook gewoon nog hoor alleen niet voor "gevoelige" dingen zoals in dit topic, engeltjes topic en echt prive prive informatie. daar en alleen puur daarvoor is deze
Ja ik ben het, geen twijfel mogelijk, twijfel je dan toch? stuur me maar een private message ;)
Goed om te lezen dat het ietsje beter gaat en je al echt in de toekomst durft te kijken. En wel fijn dat je ondanks dat het niet als MM is, toch nog kan posten en je 'troubles' kunt delen. 
Sly, hoe is het? Meer rust in je hoofd omtrent je zus? En heb je nog roze randjes gezien?
Sly, hoe is het? Meer rust in je hoofd omtrent je zus? En heb je nog roze randjes gezien?
Lieve muts... als die persoon op de posthistorie klikt, dan zien ze dit topic toch ook weer actief. En als ze dat dan gaan lezen, denk je niet dat ook zij slim genoeg zijn om te denken 'goh... het lijkt toch wel heel veel op elkaar, en ze hebben het nog over hetzelfde ook...'
Ik gun je je kloon en je postplezier hoor, maar volgens mij denk je er net iets te simpel over. Of ik moet mensen in het algemeen overschatten, kan natuurlijk.
Wel balen dat het nodig is om een kloon te gebruiken, dat zeker.
Ik gun je je kloon en je postplezier hoor, maar volgens mij denk je er net iets te simpel over. Of ik moet mensen in het algemeen overschatten, kan natuurlijk.
Wel balen dat het nodig is om een kloon te gebruiken, dat zeker.
***
Ja, ik dacht dat ook, BE.
Maar het topic komt dan in de postgeschiedenis van haar eigen account (mm) niet omhoog, zag ik, als er door een andere account in is gepost. Dat maakt wel verschil.
Maar het topic komt dan in de postgeschiedenis van haar eigen account (mm) niet omhoog, zag ik, als er door een andere account in is gepost. Dat maakt wel verschil.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ja ok, maar het wordt wel rood toch? Nou ja goed, laten we hopen dat ze niet verder kijken dan hun neus lang is dan.
***
Ja, da's waar! 
Maar ik hoop mee dat het zo werkt.
Maar ik hoop mee dat het zo werkt.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Jeetje.. ik lees het gedoe rond de naam Senna nu pas, maar kan me er zo vanaf de zijlijn behoorlijk boos om maken!
Ik heb twee jongens en zeg eerlijk dat ik ook heel graag een meisjesnaam had willen geven, maar 'helaas' (De échte naam heb ik nooit verteld, wel een andere meisjesnaam van het lijstje, dus ik begrijp het 'Lois' verhaal wel. De meisjesnaam ís het gewoon helemaal voor ons en mocht ik hem nog ooit mogen geven, dan wil ik dat het een totale verrassing is.)
Mijn zusje zou heel graag zwanger worden, maar helaas lukt dat niet zo goed. Ik probeer me nu voor te stellen wat ik zou voelen als zij nu zwanger bleek te zijn van een meisje en haar 'onze' naam zou willen geven. Ik zou denk ik stijl achterover slaan van het toeval! Maar jeetje.. ik gún haar zo graag een kindje, daar kan ik dan toch niet boos over worden!? Mijn zusje zou een dochter krijgen! Iets wat ik zelf graag zou willen, dat gun ik haar van harte! En die naam.. tja, een naam is geen bezit.. Dat zou voor ons gewoon 'pech' zijn.
Ik heb twee jongens en zeg eerlijk dat ik ook heel graag een meisjesnaam had willen geven, maar 'helaas'
(De échte naam heb ik nooit verteld, wel een andere meisjesnaam van het lijstje, dus ik begrijp het 'Lois' verhaal wel. De meisjesnaam ís het gewoon helemaal voor ons en mocht ik hem nog ooit mogen geven, dan wil ik dat het een totale verrassing is.)Mijn zusje zou heel graag zwanger worden, maar helaas lukt dat niet zo goed. Ik probeer me nu voor te stellen wat ik zou voelen als zij nu zwanger bleek te zijn van een meisje en haar 'onze' naam zou willen geven. Ik zou denk ik stijl achterover slaan van het toeval! Maar jeetje.. ik gún haar zo graag een kindje, daar kan ik dan toch niet boos over worden!? Mijn zusje zou een dochter krijgen! Iets wat ik zelf graag zou willen, dat gun ik haar van harte! En die naam.. tja, een naam is geen bezit.. Dat zou voor ons gewoon 'pech' zijn.
MM fijn dat je er weer bent, jammer dat het zo moet. Ik hoop ook dat ze je niet alsnog ontdekken.
Helpt het ouderschapsverlof van je man een beetje om het voor jou wat lichter te maken? Is het al ingegaan, trouwens?
spannend inderdaad, het vooruitzicht om weer voor een zwangerschap te gaan. Ik hoop zo dat het dan snel lukt en ook goed gaat
Hier gaat alles zijn gangetje. Vandaag vrij en morgen op vakantie. Dat voelt goed, het vooruitzicht van niets moeten, lekker kunnen relaxen, zon en warmte.
Het accepteren van geen roze wolk, het loslaten van mijn zusje, het feit dat ik weet da tik terug kan komen op mijn werk na mijn verlof en het uitkiezen van de kinderwagen hoe een onbenullig ding groot kan worden als je niet goed in je vel zit brengen rust. Verder is schaap heel lief en houden we onze agenda een beetje rustig, zodat er voldoende tijd en ruimte is om niets te moeten naast alles wat wel moet.
Roze randje was natuurlijk het voelen van Senna. Hoewel ik haar sinds zondagavond niet meer zo vaak en duidelijk achter elkaar heb gevoeld, heb ik nog wel een paar keer hetzelfde gevoeld. Ik denk dus wel dat ik het goed voel.
Ik merk ook weer een duidelijke verandering in de hormonen, op een ander gebied nu. Ik wordt zachter, milder, minder fel. Bevalt me wel, eigenlijk.
Helpt het ouderschapsverlof van je man een beetje om het voor jou wat lichter te maken? Is het al ingegaan, trouwens?
spannend inderdaad, het vooruitzicht om weer voor een zwangerschap te gaan. Ik hoop zo dat het dan snel lukt en ook goed gaat
Hier gaat alles zijn gangetje. Vandaag vrij en morgen op vakantie. Dat voelt goed, het vooruitzicht van niets moeten, lekker kunnen relaxen, zon en warmte.
Het accepteren van geen roze wolk, het loslaten van mijn zusje, het feit dat ik weet da tik terug kan komen op mijn werk na mijn verlof en het uitkiezen van de kinderwagen hoe een onbenullig ding groot kan worden als je niet goed in je vel zit brengen rust. Verder is schaap heel lief en houden we onze agenda een beetje rustig, zodat er voldoende tijd en ruimte is om niets te moeten naast alles wat wel moet.
Roze randje was natuurlijk het voelen van Senna. Hoewel ik haar sinds zondagavond niet meer zo vaak en duidelijk achter elkaar heb gevoeld, heb ik nog wel een paar keer hetzelfde gevoeld. Ik denk dus wel dat ik het goed voel.
Ik merk ook weer een duidelijke verandering in de hormonen, op een ander gebied nu. Ik wordt zachter, milder, minder fel. Bevalt me wel, eigenlijk.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Fijn dat je wat dingen los kunt laten nu, miss_sly, en dat je Senna hebt gevoeld. Een heel fijne vakantie gewenst!
De vakantie was heerlijjk, precies wat ik nodig had, zo blijkt.
Het was sowieso fijn om eindelijk weer eens te kunnen genieten van zon en warmte. Jeetje, wat is het tijd voor lente en mooi weer. Wat ziet de wereld er toch beter uit als de zon schijnt.
Daarnaast was het heerlijk om niets te moeten, geen verplichtingen te hebben, alle nare dingen even achter je te kunnen laten en alleen maar te relaxen. In het begin was dat ook wat lastig, lezen ging ook niet direct goed, maar na een dag of twee zat ik er helemaal in.
Sinds afgelopen zondag had ik Senna al erg vaak gevoeld, dat was al geweldig
Maar dinsdag voelde ik haar zo goed, dat ik ook maar eens even mijn buik ging bekijken. En jawel, hij bewoog Zo fantastisch, dat, geen woorden voor. 's Avonds op de kamer nog eens rustig voor gaan liggen en schaap er naast gezet om ook naar mijn buik te staren en ook hij kon het zien en een dag later ook voelen
Ook voor het eerst heb ik deze week ervarern hoe veel mensen je als zwangere vrouw toch bijzonder vinden. Apart, maar ook erg fijn, vond ik. Een wildvreemde Britse oude heer die in de eetzaal tegen me begon te praten over mijn zwangere buik, in het vliegtuig een meisje met een dochter van 7 maanden, al het (voornamelijk mannelijk) personeel van het hotel bleef maar vragen naar ons 'prinsesje'. En dat had ook wel zijn weerslag, moet ik zeggen, hoe oppervlakkig dat misschien ook klinkt.
Al deze dingen samen zorgden er ook voor dat realiteit en besef bij elkaar gekomen zijn: ik ben ruim 22 weken zwanger en ik ga een dochter krijgen. Er groeit echt waar een kindje in mijn buik en ze is zoo ontzettend welkom.
Het is niet dat ik nu wel op die roze wolk zit, maar dat had ik al geaccepteerd. Wel is het echt minder grijs. Ik weet niet hoe lang ik dat kan vasthouden als de gewone dagelijkse gang van zaken zich weer aandient, maar ik heb goede hoop dat ik me niet meer heel naar ga voelen. En zo wel, dan heb ik deze mooi week toch maar gehad en we tellen toch echt nu af naar de 40 weken, naar het eind van de zwangerschap en het verwelkomen van ons meisje, Senna.
Het was sowieso fijn om eindelijk weer eens te kunnen genieten van zon en warmte. Jeetje, wat is het tijd voor lente en mooi weer. Wat ziet de wereld er toch beter uit als de zon schijnt.
Daarnaast was het heerlijk om niets te moeten, geen verplichtingen te hebben, alle nare dingen even achter je te kunnen laten en alleen maar te relaxen. In het begin was dat ook wat lastig, lezen ging ook niet direct goed, maar na een dag of twee zat ik er helemaal in.
Sinds afgelopen zondag had ik Senna al erg vaak gevoeld, dat was al geweldig
Maar dinsdag voelde ik haar zo goed, dat ik ook maar eens even mijn buik ging bekijken. En jawel, hij bewoog Zo fantastisch, dat, geen woorden voor. 's Avonds op de kamer nog eens rustig voor gaan liggen en schaap er naast gezet om ook naar mijn buik te staren en ook hij kon het zien en een dag later ook voelen Ook voor het eerst heb ik deze week ervarern hoe veel mensen je als zwangere vrouw toch bijzonder vinden. Apart, maar ook erg fijn, vond ik. Een wildvreemde Britse oude heer die in de eetzaal tegen me begon te praten over mijn zwangere buik, in het vliegtuig een meisje met een dochter van 7 maanden, al het (voornamelijk mannelijk) personeel van het hotel bleef maar vragen naar ons 'prinsesje'. En dat had ook wel zijn weerslag, moet ik zeggen, hoe oppervlakkig dat misschien ook klinkt.
Al deze dingen samen zorgden er ook voor dat realiteit en besef bij elkaar gekomen zijn: ik ben ruim 22 weken zwanger en ik ga een dochter krijgen. Er groeit echt waar een kindje in mijn buik en ze is zoo ontzettend welkom.
Het is niet dat ik nu wel op die roze wolk zit, maar dat had ik al geaccepteerd. Wel is het echt minder grijs. Ik weet niet hoe lang ik dat kan vasthouden als de gewone dagelijkse gang van zaken zich weer aandient, maar ik heb goede hoop dat ik me niet meer heel naar ga voelen. En zo wel, dan heb ik deze mooi week toch maar gehad en we tellen toch echt nu af naar de 40 weken, naar het eind van de zwangerschap en het verwelkomen van ons meisje, Senna.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ach wat lekker miss sly! en je klinkt niet oppervlakkig, ik vond dat ook altijd leuk, die aandacht, het is toch ook bijzonder om zwanger te zijn! ik hoop dat je het positieve gevoel lang bij je kunt houden en dat de wereld minder grijs blijft!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Wat fijn miss_sly, dat de vakantie je goed heeft gedaan. Dat is goed om aan terug te kunnen denken. Minder grijs is goed.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
minder grijs Dat is erg fijn om te lezen. En over de helft van je zwangerschap... dus nu echt aftellen. Probeer het goede gevoel vast te houden, maar maak je niet boos als dat een keertje niet lukt. Dikke Yppy, hoe is het nu met jou?
Slecht, zoek de bodem van de put om me af te kunnen zetten zeg maar.quote:
Maandag naar de psycholoog gelukkig. Mijn verhaal hoort hier niet meer zo, ik ben tenslotte 'beter' geweest. Het is nu niet de pnd meer denk ik, maar ik ben het zelf. "Getikt" zei ik al tijdens een teamoverleg op m'n werk.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
In dat geval hier nog eenquote:Op zaterdag 28 maart 2009 15:48 schreef YPPY het volgende:
[..]
Slecht, zoek de bodem van de put om me af te kunnen zetten zeg maar.
Maandag naar de psycholoog gelukkig. Mijn verhaal hoort hier niet meer zo, ik ben tenslotte 'beter' geweest. Het is nu niet de pnd meer denk ik, maar ik ben het zelf. "Getikt" zei ik al tijdens een teamoverleg op m'n werk.
en de rest via PM (als je wilt)
Je klinkt goed miss Sly, en ik denk eerlijk gezegd dat er maar weinig vrouwen dag in dag uit op een roze wolk zitten. Minder grijs klinkt al een heel stuk beter als een paar weken terug
Yp! Hier schrik ik van
Yp! Hier schrik ik van
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Getver YPPY wat rot nou weer. Getikt zou niet erg zijn als je je er maar fijn bij voelde
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Meen je dat nou Lois? Heb er al vaker iets over geschreven, alleen niet zo duidelijk. Maar er werd ook niet zozeer naar gevraagd en het is niet is wat mensen willen weten. Irl ook niet. Ik ga binnenkort naar de psycholoog en de psychiater en dan ga ik om medicijnen vragen (weet het nu zeker moonah) en dan voel ik me vast snel weer goed. 
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Oh lieve Ypsel, wat ben ik blij dat je om medicatie vraagt. Ik had het je gegund hoor, dat het je zonder zou lukken! Maar wat niet gaat gaat niet. En calvinistisch doorploeteren want 'ikke wil het zelluf zonder doen' is nergens voor nodig, zelfs zonde van je tijd en je leven.
Oh, en jammer dat je jezelf omlaag haalt met de term 'getikt'.
Sly, fijn.
Oh, en jammer dat je jezelf omlaag haalt met de term 'getikt'.
Sly, fijn.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
yppy, dan toch nog even hier. Vind het jammer om te lezen dat het je niet is gelukt om zonder de medicijnen het te redden, maar vind het wel super goed van je dat je het beseft en dat je de stap naar de psych. (weer) neemt om jezelf weer goed te laten voelen. Ik hoop dat je nu medicijnen kunt krijgen waarbij je wel lekkerder kunt functioneren, kan me nog van je bv-periode herrineren dat die medicijnen je erg moe maakte, maar je geen andere kon gebruiken ivm Anna.
yppy toch... wat balen dat 't niet goed genoeg gaat zonder medicijnen. maar je hebt 't een serieuze kans gegeven, meer kun je nu toch ook niet doe!. juist heel dapper en verstandig om nu te besluiten dat dit niet de weg is. sterkte, en succes met het vinden van wat (en hoeveel daarvan) voor jou het best werkt.
wat balen dat 't niet goed genoeg gaat zonder medicijnen. maar je hebt 't een serieuze kans gegeven, meer kun je nu toch ook niet doe!. juist heel dapper en verstandig om nu te besluiten dat dit niet de weg is. sterkte, en succes met het vinden van wat (en hoeveel daarvan) voor jou het best werkt.
Ow Yppy, wat vervelend om te horen. Ik hoop dat je je met de medicijnen snel beter voelt. De stap lijkt me best groot, maar eigenlijjk is het niet terecht. Als mensen een of andere lichamelijke kwaal hebben, vindt iedereen medicijnen gerechtvaardigd. Bij een niet-fysieke kwaal is dat toch niet anders?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
yppy, wat rot dat het zo slecht gaat! ik ben het met anderen eens, dat als je het met medicijnen wel zou redden je dat gewoon moet doen. god knows you've tried! wat niet gaat, gaat niet.
sterkte meid!
sterkte meid!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Precies dat! Een diabeet krijgt insuline, iemand met een hoge bloeddruk krijgt daar ook pilletjes voor en jij hebt gewoon ad nodig. Dat hoort blijkbaar gewoon bij jou. Niet zo streng zijn voor jezelf hoor Yppy!quote:Op zondag 29 maart 2009 10:29 schreef miss_sly het volgende:
Ow Yppy, wat vervelend om te horen. Ik hoop dat je je met de medicijnen snel beter voelt. De stap lijkt me best groot, maar eigenlijjk is het niet terecht. Als mensen een of andere lichamelijke kwaal hebben, vindt iedereen medicijnen gerechtvaardigd. Bij een niet-fysieke kwaal is dat toch niet anders?
***
In feite is dit ook een fysieke kwaalquote:Op zondag 29 maart 2009 10:29 schreef miss_sly het volgende:
Ow Yppy, wat vervelend om te horen. Ik hoop dat je je met de medicijnen snel beter voelt. De stap lijkt me best groot, maar eigenlijjk is het niet terecht. Als mensen een of andere lichamelijke kwaal hebben, vindt iedereen medicijnen gerechtvaardigd. Bij een niet-fysieke kwaal is dat toch niet anders?
maar je hebt helemaal gelijk met wat je zegt. Ik hoop dat het met die medicijnen weer beter met je gaat YPPY.
dat wilde ik ook zeggen. het kan net zo'n lichamelijk oorzaak hebben als andere kwalen.quote:Op zondag 29 maart 2009 16:46 schreef Spuuglokje het volgende:
In feite is dit ook een fysieke kwaal
Jaja, lieve dames, dat weet ik ook. En jullie snappen ook best wat ik bedoelde, lijkt me
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Yp ik had er geen idee van. Ik vond het afbouwen van de medicijnen echt een stap voorwaarts, maar ik begrijp nu dat het zonder medicijnen niet gaat. Dat is jammer! Je bent niet gelijk getikt hoor, je hebt gewoon nog wat hulp nodig.
Ik functioneer ook wel zonder dat hulpstofje, maar met de AD is mijn leven veel makkelijker en kan ik alles veel beter aan. Eva krijgt melatonine om goed te kunnen slapen, ik krijg AD om te kunnen functioneren zonder angst. Zo simpel is het, zoals mijn huisarts laatst al zei "sommige mensen missen echt een stofje, en dat stofje is er in pilvorm, dan ga je toch niet worstelen?"
Zo is het voor jou natuurlijk ook. Het is jammer dat het zonder niet gaat, maar je hebt het in ieder geval geprobeerd toch? Dat is al razend knap gezien de bijwerkingen waarmee afbouwen gepaard gaat.
Ik functioneer ook wel zonder dat hulpstofje, maar met de AD is mijn leven veel makkelijker en kan ik alles veel beter aan. Eva krijgt melatonine om goed te kunnen slapen, ik krijg AD om te kunnen functioneren zonder angst. Zo simpel is het, zoals mijn huisarts laatst al zei "sommige mensen missen echt een stofje, en dat stofje is er in pilvorm, dan ga je toch niet worstelen?"
Zo is het voor jou natuurlijk ook. Het is jammer dat het zonder niet gaat, maar je hebt het in ieder geval geprobeerd toch? Dat is al razend knap gezien de bijwerkingen waarmee afbouwen gepaard gaat.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Dat zou ik ook tegen een ander zeggen, dat medicijnen niet erg zijn. 
Maar toch voelt het niet zo. Anders neem ik ook niet snel medicijnen oid. En nu is het nog moeilijker.
'Vroeger' was ik ook zo, als ik mijn dagboeken teruglees, herken ik het, al is het nu heftiger. Waarom kon het toen wel zonder? Waarom ging het toen wel? Waarom blijft mijn irl omgeving vaak reageren alsof een keertje uitslapen genoeg is om 'beter' te worden? Krijgt Anna dit ook? Wat gaat het voor invloed hebben op mij als opvoeder en moeder? Komt het echt door mezelf of kan ik alsnog 'iets anders' de schuld geven?
Vooral wat het voor Anna kan betekenen vind ik een grote vraag. Ik had zo de hoop dat ik 'gewoon' normaal zou zijn als ze naar school zou gaan. Maar misschien ben ik dat dan ook wel, al is het dan met medicijnen.
Maar toch voelt het niet zo. Anders neem ik ook niet snel medicijnen oid. En nu is het nog moeilijker. 'Vroeger' was ik ook zo, als ik mijn dagboeken teruglees, herken ik het, al is het nu heftiger. Waarom kon het toen wel zonder? Waarom ging het toen wel? Waarom blijft mijn irl omgeving vaak reageren alsof een keertje uitslapen genoeg is om 'beter' te worden? Krijgt Anna dit ook? Wat gaat het voor invloed hebben op mij als opvoeder en moeder? Komt het echt door mezelf of kan ik alsnog 'iets anders' de schuld geven?
Vooral wat het voor Anna kan betekenen vind ik een grote vraag. Ik had zo de hoop dat ik 'gewoon' normaal zou zijn als ze naar school zou gaan. Maar misschien ben ik dat dan ook wel, al is het dan met medicijnen.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Het voelt als falen he? Tenminste zo voelt het bij mij. Ik had dit vroeger toch ook niet? Waarom gaat het nu dan niet gewoon over? Als je het maar graag genoeg wilt gaat het wel over, zei iemand laatst tegen me. Weet je wel wat ik er allemaal voor gedaan heb? Weet die persoon wel hoe graag ik dit wil? Kon ik het maar over wensen, als het een kwestie van wilskracht was denk je dan ook niet dat ik het inmiddels zonder AD zou kunnen? Oke ik heb geen ruggegraat mbt dieten, maar dat is heel iets anders als dit hoor. En volgens mij doe ik er al alles aan, ik ga op tijd naar bed, let op mezelf, en nog heb ik dat stofje nodig. Hoe graag ik het ook anders zou willen zien, niet in de laatste plaats zodat ik weer een kleinere kledingmaat aan zou kunnen, zonder durf ik niet aan.
De invloed op Anna lijkt me erger zonder medicijnen als met denk ik, tenminste dat is het in mijn geval wel. Ik ben opgegroeid met een moeder met angsten, en heb daar echt wel het nodige van mee gekregen. Dat wilde ik mijn kinderen niet aandoen, dus daarom elke dag mijn "happypil" en volgens mij krijgen ze dan het beste voorbeeld wat ik ze kan geven.
De invloed op Anna lijkt me erger zonder medicijnen als met denk ik, tenminste dat is het in mijn geval wel. Ik ben opgegroeid met een moeder met angsten, en heb daar echt wel het nodige van mee gekregen. Dat wilde ik mijn kinderen niet aandoen, dus daarom elke dag mijn "happypil" en volgens mij krijgen ze dan het beste voorbeeld wat ik ze kan geven.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
YPPY, ik weet weinig van depressies af, maar ik wil even kwijt dat ik je een hele goede, betrokken moeder voor Anna vind! En je bent normaal.
Lois zegt alles al.
Yppy, het is geen falen, het is juist goed dat je het beste wil voor jezelf en je kind en je gezin!
En of Anna er last van gaat krijgen, weet je niet, dat zal moeten blijken. Zoals een collega dat noemt "de teerling is geworpen." je hebt er geen invloed meer op of Anna genetisch belast is met de gevoeligheid voor stemmingsstoornissen, dus waarom zou je er nog zorgen over maken? (Ik weet, makkelijker gezegd dan gedaan, maar mss heb je er toch wat steun aan.)
jij doet nu alles wat je kunt, en dat is top!
En de officiële term is "somatisch" ipv fyisek
Yppy, het is geen falen, het is juist goed dat je het beste wil voor jezelf en je kind en je gezin!
En of Anna er last van gaat krijgen, weet je niet, dat zal moeten blijken. Zoals een collega dat noemt "de teerling is geworpen." je hebt er geen invloed meer op of Anna genetisch belast is met de gevoeligheid voor stemmingsstoornissen, dus waarom zou je er nog zorgen over maken? (Ik weet, makkelijker gezegd dan gedaan, maar mss heb je er toch wat steun aan.)
jij doet nu alles wat je kunt, en dat is top!
En de officiële term is "somatisch" ipv fyisek
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Lois, goed gezegd.
Ik heb vaak wel het idee dat het meer algemeen geaccepteerd is als je een medicijn nodig hebt omdat je diabetes hebt, dan wanneer je angstig/depressief bent...
Eigenlijk jammer...
Sommige mensen doen het nou eenmaal een stuk beter als ze wel elke dag zo'n happypil nemen...
Ik moet wel bekennen dat ik het ook liever zonder doe hoor... ben nu toch weer aan het proberen af te bouwen....
Yppy
Ik heb vaak wel het idee dat het meer algemeen geaccepteerd is als je een medicijn nodig hebt omdat je diabetes hebt, dan wanneer je angstig/depressief bent...
Eigenlijk jammer...
Sommige mensen doen het nou eenmaal een stuk beter als ze wel elke dag zo'n happypil nemen...
Ik moet wel bekennen dat ik het ook liever zonder doe hoor... ben nu toch weer aan het proberen af te bouwen...
.Yppy
Fake it till you make it...
Lieve mensen,
depressie is een ziekte. En net als sommige andere (somatische) ziektes lukt het de een wel om zonder medicijnen beter te worden, de ander heeft een tijdje medicijnen nodig en de derde heeft de rest van zijn leven medicijnen nodig (onderhoudsmedicatie).
Niks om je voor te schamen. Zo is het nou eenmaal (zie ook diabetes voorbeeld van BE).
Ik vind jullie allemaal stuk voor stuk ontzettend moedig en ik heb dan ook ontzettend veel respect voor jullie hoe jullie toch 'gewoon' doorgaan.
Hou vol dames! Jullie komen er wel!
depressie is een ziekte. En net als sommige andere (somatische) ziektes lukt het de een wel om zonder medicijnen beter te worden, de ander heeft een tijdje medicijnen nodig en de derde heeft de rest van zijn leven medicijnen nodig (onderhoudsmedicatie).
Niks om je voor te schamen. Zo is het nou eenmaal (zie ook diabetes voorbeeld van BE).
Ik vind jullie allemaal stuk voor stuk ontzettend moedig en ik heb dan ook ontzettend veel respect voor jullie hoe jullie toch 'gewoon' doorgaan.
Hou vol dames! Jullie komen er wel!
Miss Sly, wat fijn dat jullie vakantie je zo goed heeft laten voelen. Dat jullie meisje welkom is is overduidelijk, ik vind het zo jammer voor je dat de weg ernaartoe zo hobbelig is. Al over de helft, nog even en dan is Senna er echt!
Yppy, ik wist ook niet dat je bodem bereikt was. Heel veel succes bij het klimmen omhoog. Jullie lezen als een heel fijn gezin, en Anna voelt dat vast ook zo. Dikke kus.
Yppy, ik wist ook niet dat je bodem bereikt was. Heel veel succes bij het klimmen omhoog. Jullie lezen als een heel fijn gezin, en Anna voelt dat vast ook zo. Dikke kus.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Hoe gaat het bij jou met afbouwen Nijna?
Sorry dat ik niet zo snel reageer op de lieve reacties. Ben vorige week bij de psycholoog geweest en dan moet ik even goed bedenken hoe het was en wat ik ga posten.
Dat gevoel van falen is het idd Lois. Zeker door de buitenwereld. Nee, het zijn geen ontwenningsverschijnselen, nee het is niet tijdelijk, ja ik kom genoeg buiten, ja ik doe 'leuke dingen'. Wat dat betreft ben ik heel blij dat ik irl vriendinnen en kennissen heb die het snappen.
En wat je schrijft over het voorbeeld zijn voor Anna, dat speelt voor mij ook sterk. Ik wil niet dat ze denkt dat het normaal is ineens te gaan huilen of overstuur te gaan raken over niks. Of het vluchten naar buiten als het niet gaat. Dat is niet normaal, ik wil niet dat ze dat leert.
Vorige week dus bij de psycholoog. Die schrok behoorlijk dat het zo slecht ging. Daar schrok ik weer van, dat ze dat niet verwacht had. Wel denkt ze dat het goed van de medicijnen kan komen.
Heel fijn vond ik dat ze uitlegde hoe zij ziet of het iets is dat je zelf op kunt lossen, zonder medicijnen of wanneer dat niet kan. Ergens bleef ik denken/hopen dat mijn gedrag anders kon, of mijn gedachten en dat het daardoor 'goed' zou worden. Ze legde echter uit dat mijn gedrag goed is en ook hoe ik daarover denk. En daardoor ziet ze juist dat het hormonaal is. Ook dat de psychiater de optie van andere medicijnen open liet (normaal is hij daar niet zo makkelijk over), zei veel.
Morgen naar de psychiater, dan ga ik de medicijnen bespreken.
Verder was ik in het ziekenhuis voor een sterilisatie. Dat was heel heftig. J. was gelukkig mee. Uitleggen waarom ik het niet nog een keer kan, was zo moeilijk. Ik heb een prachtige dochter, zo'n leuk kind, echt een schatje. En toch kan ik het niet nog eens. Dat voelt zo tegenstrijdig. Gelukkig stonden er tissues op tafel.
Een beslissing is niet genomen. Het gaat in het overleg met alle artsen en over twee weken word ik teruggebeld. Heb ook duidelijk aangegeven dat ik niet kan om elke 5 (oid) jaar terug te moeten voor een spiraaltje en dan weer ermee geconfronteerd te worden. Dit heeft wel weer veel te maken met het moederschap, dus toch wel ontopic.
[ Bericht 0% gewijzigd door YPPY op 05-04-2009 21:59:49 (giga spelfout) ]
Sorry dat ik niet zo snel reageer op de lieve reacties.
Ben vorige week bij de psycholoog geweest en dan moet ik even goed bedenken hoe het was en wat ik ga posten.Dat gevoel van falen is het idd Lois. Zeker door de buitenwereld. Nee, het zijn geen ontwenningsverschijnselen, nee het is niet tijdelijk, ja ik kom genoeg buiten, ja ik doe 'leuke dingen'. Wat dat betreft ben ik heel blij dat ik irl vriendinnen en kennissen heb die het snappen.
En wat je schrijft over het voorbeeld zijn voor Anna, dat speelt voor mij ook sterk. Ik wil niet dat ze denkt dat het normaal is ineens te gaan huilen of overstuur te gaan raken over niks. Of het vluchten naar buiten als het niet gaat. Dat is niet normaal, ik wil niet dat ze dat leert.
Vorige week dus bij de psycholoog. Die schrok behoorlijk dat het zo slecht ging. Daar schrok ik weer van, dat ze dat niet verwacht had. Wel denkt ze dat het goed van de medicijnen kan komen.
Heel fijn vond ik dat ze uitlegde hoe zij ziet of het iets is dat je zelf op kunt lossen, zonder medicijnen of wanneer dat niet kan. Ergens bleef ik denken/hopen dat mijn gedrag anders kon, of mijn gedachten en dat het daardoor 'goed' zou worden. Ze legde echter uit dat mijn gedrag goed is en ook hoe ik daarover denk. En daardoor ziet ze juist dat het hormonaal is. Ook dat de psychiater de optie van andere medicijnen open liet (normaal is hij daar niet zo makkelijk over), zei veel.
Morgen naar de psychiater, dan ga ik de medicijnen bespreken.
Verder was ik in het ziekenhuis voor een sterilisatie. Dat was heel heftig. J. was gelukkig mee. Uitleggen waarom ik het niet nog een keer kan, was zo moeilijk. Ik heb een prachtige dochter, zo'n leuk kind, echt een schatje. En toch kan ik het niet nog eens. Dat voelt zo tegenstrijdig. Gelukkig stonden er tissues op tafel.
Een beslissing is niet genomen. Het gaat in het overleg met alle artsen en over twee weken word ik teruggebeld. Heb ook duidelijk aangegeven dat ik niet kan om elke 5 (oid) jaar terug te moeten voor een spiraaltje en dan weer ermee geconfronteerd te worden. Dit heeft wel weer veel te maken met het moederschap, dus toch wel ontopic.
[ Bericht 0% gewijzigd door YPPY op 05-04-2009 21:59:49 (giga spelfout) ]
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Heftig Yppy, succes morgen bij de psychiater. Het klinkt wel of je een goede hebt aan die psycholoog.
Hier gaat het eigenlijk best ok, ik ben heel langzaam aan het afbouwen, aangezien we nog een vrij hectische tijd voor de boeg hebben waarschijnlijk (verhuizing liefst op korte termijn enzo). Ik ben gauw van de stress in dat soort tijden.
Maaaaar, ik heb vorige week gewoon 2 dikke overwinningen behaald, niet helemaal ontopic, maar ze zorgen wel voor een positief gevoel (tandarts, gaatje vullen was paar jaar terug drama en ging nu gewoon soepel! en ik heb voor het eerst alleen geslapen zonder van mezelf de halve nacht wakker te hoeven blijven en op te letten en te waken).
Ik hou het in de gaten, ben wel gauw in tranen, maar of dat nou hormonaal is of dat het komt door het afbouwen weet ik niet zo goed. Daar kan ik niet de vinger op leggen. Maar met de huisarts afgesproken dat als ik het idee heb dat het minder gaat, ik weer terug kom. En sowieso af en toe even kom vertellen hoe het gaat.
Hier gaat het eigenlijk best ok, ik ben heel langzaam aan het afbouwen, aangezien we nog een vrij hectische tijd voor de boeg hebben waarschijnlijk (verhuizing liefst op korte termijn enzo). Ik ben gauw van de stress in dat soort tijden.
Maaaaar, ik heb vorige week gewoon 2 dikke overwinningen behaald, niet helemaal ontopic, maar ze zorgen wel voor een positief gevoel (tandarts, gaatje vullen was paar jaar terug drama en ging nu gewoon soepel! en ik heb voor het eerst alleen geslapen zonder van mezelf de halve nacht wakker te hoeven blijven en op te letten en te waken).
Ik hou het in de gaten, ben wel gauw in tranen, maar of dat nou hormonaal is of dat het komt door het afbouwen weet ik niet zo goed. Daar kan ik niet de vinger op leggen. Maar met de huisarts afgesproken dat als ik het idee heb dat het minder gaat, ik weer terug kom. En sowieso af en toe even kom vertellen hoe het gaat.
Fake it till you make it...
Succes Nijna, met afbouwen. En gefeliciteerd met je overwinningen!
Ypsel, vrouwke toch.
Ypsel, vrouwke toch.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Het is niet erg. Ik ben al bij de psycholoog geweest en in het ziekenhuis. Dat is goed. Ik heb zelfs gezegd dat ik best een half jaar of jaar wil wachten, als ik maar zekerheid krijg dat het mag. Ik weet ook dat de huisarts hier ok is, dus ik ga proberen of ik daar in de praktijk kan. En morgen naar de psychiater, en hij heeft al gezegd dat er gesproken kan worden over andere medicijnen. En dan voel ik me als het een beetje meezit over een maand al weer beter. ( 
)
O, en de psycholoog wil de therapie over een tijdje af gaan sluiten, maar denk dat ik wel in een groep pas die er elke week is. Daar kan ik vast over nadenken.
Ik ben al bij de psycholoog geweest en in het ziekenhuis. Dat is goed. Ik heb zelfs gezegd dat ik best een half jaar of jaar wil wachten, als ik maar zekerheid krijg dat het mag. Ik weet ook dat de huisarts hier ok is, dus ik ga proberen of ik daar in de praktijk kan. En morgen naar de psychiater, en hij heeft al gezegd dat er gesproken kan worden over andere medicijnen. En dan voel ik me als het een beetje meezit over een maand al weer beter. ( )O, en de psycholoog wil de therapie over een tijdje af gaan sluiten, maar denk dat ik wel in een groep pas die er elke week is. Daar kan ik vast over nadenken.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Yp, ik schrok ook wel van je berichten, rot dat het zo slecht gaat. Ik vind je gezette stappen heel dapper en goed klinken. Knap! Ik hoop echt voor je dat medicijnen je snel weer wat in balans brengen. Heel veel sterkte!
Ik zit ook in een erg slechte periode en hoop snel net zulke goede stappen te (durven) zetten. Het begin is er en het is -ook om de redenen die jij noemt, voor het voorbeeld naar je kind toe-hartstikke nodig dat ik hieruit kom.
Ik zit ook in een erg slechte periode en hoop snel net zulke goede stappen te (durven) zetten. Het begin is er en het is -ook om de redenen die jij noemt, voor het voorbeeld naar je kind toe-hartstikke nodig dat ik hieruit kom.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
YPPY, goed dat je de nodige stappen hebt gezet en al gesprekken hebt gehad.
Voel je je er echt al wat beter bij dat je dit gedaan hebt? Ik hoop dat het helpt en je je gauw beter voelt
Sugar, wat rot dat het met jou ook niet zo goed gaat. Ik hoop dat je snel de stappen durft zetten, want je kan het
Voel je je er echt al wat beter bij dat je dit gedaan hebt? Ik hoop dat het helpt en je je gauw beter voelt
Sugar, wat rot dat het met jou ook niet zo goed gaat. Ik hoop dat je snel de stappen durft zetten, want je kan het
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
