R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Beste fokkers,
Hebben jullie ook weleens intense verdriet gevoeld waarbij je dan dacht dat je er nooit meer over zal komen? Op dit moment voel ik mij zo. Ik had een tijd lang heel goed en close contact met een jongen. Later kregen we ook wat met elkaar. In mijn leven was hij wel de enige die mij accepteerde voor wie ik ben. Hij geloofde in mij en steunde mij constant in de moeilijke periodes. 2008 is voor mij een moeilijk jaar geweest en 2009 ziet er tot nu toe ook zo uit. Zeker nu ik hem heb verloren, wat overigens mijn eigen schuld is ook. Ik heb zijn keuze om geen contact meer met mij te hebben geaccepteert, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Het lijkt wel hoe langer ik zonder hem ben (nu al ongeveer een maand) hoe meer ik hem ga missen. Bij alles denk ik aan hem en ik probeer mij af te leiden door keihard te werken maar uit eindelijk gaat mijn gedachte automatisch naar hem.
Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Contact opnemen met hem is geen optie.
Hebben jullie ook weleens intense verdriet gevoeld waarbij je dan dacht dat je er nooit meer over zal komen? Op dit moment voel ik mij zo. Ik had een tijd lang heel goed en close contact met een jongen. Later kregen we ook wat met elkaar. In mijn leven was hij wel de enige die mij accepteerde voor wie ik ben. Hij geloofde in mij en steunde mij constant in de moeilijke periodes. 2008 is voor mij een moeilijk jaar geweest en 2009 ziet er tot nu toe ook zo uit. Zeker nu ik hem heb verloren, wat overigens mijn eigen schuld is ook. Ik heb zijn keuze om geen contact meer met mij te hebben geaccepteert, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Het lijkt wel hoe langer ik zonder hem ben (nu al ongeveer een maand) hoe meer ik hem ga missen. Bij alles denk ik aan hem en ik probeer mij af te leiden door keihard te werken maar uit eindelijk gaat mijn gedachte automatisch naar hem.Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Contact opnemen met hem is geen optie.
Been there.. het slijt met de tijd. Verzet je gedachten, ga een keer flink zuipen met je vriendinnen in de stad oid 
Lambo of Rekt
1) ik heb nog nooit intense verdriet gevoeld
2) hij moet jou niet steeds door moeilijke periodes sleuren, dat moet je zelf doen
3) tijd
2) hij moet jou niet steeds door moeilijke periodes sleuren, dat moet je zelf doen
3) tijd
ik heb ook altijd pech.. :'(
Tijd heelt alle wonden.
Op woensdag 4 februari 2009 20:58 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
Ik dacht altijd dat jij een extreme kutuser was, maar je bent best grappig :+
Ik dacht altijd dat jij een extreme kutuser was, maar je bent best grappig :+
Ga uit, doe leuke dingen, ga naar plekken waar je mensen ontmoet.
Liefdesverdriet is echt iets waar je doorheen moet, daar helpt geen middeltje tegen.
Ja, je kan je de tering zuipen. De kroegen zitten vol met mensen met jouw probleem.
Liefdesverdriet is echt iets waar je doorheen moet, daar helpt geen middeltje tegen.
Ja, je kan je de tering zuipen. De kroegen zitten vol met mensen met jouw probleem.
Het wordt beter hoor.
Doe leuke dingen, ontmoet andere nieuwe mensen.
Doe leuke dingen, ontmoet andere nieuwe mensen.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Die tips heb je van mijquote:Op woensdag 18 februari 2009 22:44 schreef ondeugend het volgende:
Het wordt beter hoor.
Doe leuke dingen, ontmoet andere nieuwe mensen.
Hmm, das een mooie ja. Een om over na te denken..quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
Neuh.. tis gewoon heel erg cliche.quote:
Maar wel echt waar.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
niet mee eens...quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
soms kan liefdesverdriet erger zijn dan iets anders, ligt aan de omstandigheden en de gebeurtenissen.
maar je moet wel ellende en ongeluk kennen om geluk te leren waarderen.
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
Maar ik weet wel dat het met de tijd heelt, maar het voelt echt super verrot. Ik heb hem zeker niet gebruikt om mij door zware periode's te sleuren. ALs vriend en vriendin zijnde steun je elkaar hierin, das meer dan normaal. Tis gewoon dat ik hem mis voor wie hij is. Ik was/ben de denker en hij is de doener. Hij maakte mij compleet en ja dubbel, want ik heb het zelf verpest, maar ook niet bewust. Voor mij was/is hij gewoon mijn soulmate. Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar als het niet meer was en dat wil ik gewoon niet.
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Afleiden is denk ik ook niet echt de oplossing. Je moet er doorheen. En dat kan heel lang duren, maar daar valt bar weinig aan te doen.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Oja, en sterkte natuurlijk, want kut is het wel..
En stiekum wil ik ook wel weten wat er precies gebeurd is
En stiekum wil ik ook wel weten wat er precies gebeurd is
Volgens mij is het een fabeltje dat tijd op zichzelf ervoor zou zorgen dat je je beter gaat voelen. Het advies van afleiding zoeken totdat Tijd alles voor jou in orde gemaakt heeft werkt daarom niet. Kijk kritisch naar je eigen problemen en zware periodes en probeer die zelf op te lossen, zonder hem, dat helpt misschien meer.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.
Maar ik weet wel dat het met de tijd heelt, maar het voelt echt super verrot. Ik heb hem zeker niet gebruikt om mij door zware periode's te sleuren. ALs vriend en vriendin zijnde steun je elkaar hierin, das meer dan normaal. Tis gewoon dat ik hem mis voor wie hij is. Ik was/ben de denker en hij is de doener. Hij maakte mij compleet en ja dubbel, want ik heb het zelf verpest, maar ook niet bewust. Voor mij was/is hij gewoon mijn soulmate. Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar als het niet meer was en dat wil ik gewoon niet.
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Ik kijk heel kritisch naar mijzelf en naar de situatie waar ik in zit en ik ben daar ook ontzettend mee bezig. Maar dankzij hem ben ik mijzelf hiervan bewust geworden. Ik heb altijd geleerd: wanneer je valt , sta je weer op en dat heb ik ook constant gedaan, maar door dit lijkt het gewoon zwaarder te zijn. Ik weet dat ik niet afhankelijk van hem ben en en ik ken mijn eigenkracht, maar het gaat gewoon om het gevoel. De leegte die ik nu voel, de aanvulling, zijn mooie stem, zijn geweldige innerlijk en uiterlijk, ik mis hoe hij lacht en zelfs hoe hij mij kon plagenquote:Op woensdag 18 februari 2009 23:04 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Volgens mij is het een fabeltje dat tijd op zichzelf ervoor zou zorgen dat je je beter gaat voelen. Het advies van afleiding zoeken totdat Tijd alles voor jou in orde gemaakt heeft werkt daarom niet. Kijk kritisch naar je eigen problemen en zware periodes en probeer die zelf op te lossen, zonder hem, dat helpt misschien meer.
Ja, dat heeft denk ik iedereen wel eens.Het gevoel dat je niet dieper in de put kunt zitten dan waar je nu zit. Het heeft een voordeel: dan kan het alleen maar beter worden.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:40 schreef truth_hurts het volgende:
Beste fokkers,
Hebben jullie ook weleens intense verdriet gevoeld waarbij je dan dacht dat je er nooit meer over zal komen? Op dit moment voel ik mij zo. Ik had een tijd lang heel goed en close contact met een jongen. Later kregen we ook wat met elkaar. In mijn leven was hij wel de enige die mij accepteerde voor wie ik ben. Hij geloofde in mij en steunde mij constant in de moeilijke periodes. 2008 is voor mij een moeilijk jaar geweest en 2009 ziet er tot nu toe ook zo uit. Zeker nu ik hem heb verloren, wat overigens mijn eigen schuld is ook. Ik heb zijn keuze om geen contact meer met mij te hebben geaccepteert, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Contact opnemen met hem is geen optie.
En de enige die je accepteerde zoals je bent? Zou dat echt zo zijn? Heb jij geen familie of vrienden?
En je bent hem nog maar een maand kwijt, dus dan is het logisch dat je je rot voelt. Maar probeer jezelf er ook niet op te focussen. Voordat je hem kende kon je ook zonder hem, alleen moet je dat even weer leren.
Tis erg voor je; wil je sterkte wensen, truth_hurts!
Ik heb zelf ook zoiets meegemaakt,en normaal was het:
even slikken en weer doorgaan, even dollen en gewoon weer opstaan, het deed me weinig.
Maar om jou ben ik verdrietig, zonder jou ontzettend nietig. enz ...
Maar goed, hoe verder, tja...Ik kom uit een zelfde situatie bijna.
Ik heb zelf ook zoiets meegemaakt,en normaal was het:
even slikken en weer doorgaan, even dollen en gewoon weer opstaan, het deed me weinig.
Maar om jou ben ik verdrietig, zonder jou ontzettend nietig. enz ...
Maar goed, hoe verder, tja...Ik kom uit een zelfde situatie bijna.
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:11 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Ja, dat heeft denk ik iedereen wel eens.Het gevoel dat je niet dieper in de put kunt zitten dan waar je nu zit. Het heeft een voordeel: dan kan het alleen maar beter worden.
En de enige die je accepteerde zoals je bent? Zou dat echt zo zijn? Heb jij geen familie of vrienden?
En je bent hem nog maar een maand kwijt, dus dan is het logisch dat je je rot voelt. Maar probeer jezelf er ook niet op te focussen. Voordat je hem kende kon je ook zonder hem, alleen moet je dat even weer leren.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
Je zegt dat contact opnemen geen optie is; wil je hem niet tot last zijn dan; is dat de reden?quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:20 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
Ik zou dan een brief schrijven als ik je was, en uitleg geven hoe je over de situatie denkt.
Enne vrijheid en liefde?
Wat bedoel je daarmee als ik vragen mag?
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
Je leeft niet in Nederland?quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:20 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
Waarom denk je dat je mensen tot last bent als je een probleem hebten daarover wilt praten? Vrienden zijn er niet alleen om mee te lachen, af en toe samen praten en huilen kan ook opluchten. Dat hele plaatje is vriendschap.
Ik ken jouw vrienden niet, maar persoonlijk vind ik het fijn als vrienden mij vertellen over hun problemen en ik hun verdriet een beetje hebn kunnen verminderen door er voor ze te zijn.
Denk je niet dat jouw vrienden dat zelfde hebben?
er is teveel gebeurd om zomaar weer contact met hem op te zoeken. Hij is een Nederlandse jongen en heeft verwachtingen van mij die ik ook niet kan waarmaken. Althans nog niet kan waarmaken. De verwachtingen die hij had zijn overigens normaal, maar niet in mijn cultuur.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:26 schreef het-ero het volgende:
[..]
Je zegt dat contact opnemen geen optie is; wil je hem niet tot last zijn dan; is dat de reden?
Ik zou dan een brief schrijven als ik je was, en uitleg geven hoe je over de situatie denkt.
Enne vrijheid en liefde?
Wat bedoel je daarmee als ik vragen mag?
met vrijheid en liefde bedoel ik, je eigen keuzes maken, doen wat je zelf wilt, dat een mens verliefd wordt is een feit, deze gevoelens hebben we nou eenmaal en dat kan nie ontkent worden of aan de kans geschoven worden.
Ik woon in Nederland.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:29 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Je leeft niet in Nederland?
Waarom denk je dat je mensen tot last bent als je een probleem hebten daarover wilt praten? Vrienden zijn er niet alleen om mee te lachen, af en toe samen praten en huilen kan ook opluchten. Dat hele plaatje is vriendschap.
Ik ken jouw vrienden niet, maar persoonlijk vind ik het fijn als vrienden mij vertellen over hun problemen en ik hun verdriet een beetje hebn kunnen verminderen door er voor ze te zijn.
Denk je niet dat jouw vrienden dat zelfde hebben?
Ik heb mijn hele leven vaak dingen alleen gedaan en praten hierover met vrienden doe ik ook wel, maar zij kunnen niet begrijpen hoe dit voor mij voelt. Voor hun is het vaak: joh ga met hem en boeien wat je familie ervan denkt. Maar voor mij is mijn familie ook belangrijk en k zou nooit afstand van hun kunnen nemen.
Hoe fout het ook klinkt, maar huilen doe ik nooit bij andere mensen. Ik verbloem mijn pijn door altijd maar een lach op te zetten en de clown uit te hangen.
|
|
