Het OUD Estafettetopic deel 2

quote:

Op donderdag 12 februari 2009 21:54 schreef Dakota het volgende:

[..]

die muziek komt hier nog elke dag voorij en ik ben 25

Hier precies hetzelfde

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 10:50 schreef Poppejans het volgende:

[..]

Hier precies hetzelfde

vooral pearl jam

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 10:41 schreef beefcake het volgende:
Ah ja, 9 jaar geleden...
Ik was (bijna) 17

Jezus christus ik word oud

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 11:24 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Jezus christus ik word oud

Maar ook wijs toch?
Of weegt dat niet tegen elkaar op?

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 11:08 schreef Dakota het volgende:

[..]

vooral pearl jam

Die hoop ik nog wel een keer live te zien!
Maar eerst ws dit jaar weer naar Rock am Ring

Hier ben ik Beefcake, eerst moest Sasha slapen. _{Zie ook het antwoord op de vraag van Stout verderop.}

Goed, ik ben dus BE. Veel van jullie kennen mijn echte naam wel, wie hem wil weten PM't maar. Ik zet hem liever niet open en bloot online wegens een veel te hoge vindbaarheid op google dan.
Ik ben getrouwd met F. (stinkie voor de FOK!kers), mama van Sasha en zwanger van ons tweede kindje.
We wonen in Zuid-Holland en ik werk in Den Haag. Al bijna 11 jaar bij dezelfde organisatie waar ik me bezig hou met het jaarlijkse congress. Elk jaar in een ander land, dus ik zie vrij veel van de wereld.

In de zomer doe ik aan softbal, in de winter hou ik het bij baantjes zwemmen. Verder lees ik graag, maar op dit moment komt daar niet veel van terecht, alleen in de trein en in bed, maar vaak slaap ik dan al na een halve bladzijde. Bij vlagen zit ik non-stop achter de naaimachine, maar nu staat hij al een hele tijd stof te happen. Ooit was ik gek op beeldhouwen en boetseren, maar ook dat komt er niet meer van. En ik mag natuurlijk mijn saxofoon niet vergeten. Hij hangt inmiddels al weer 3 jaar aan de muur geschroefd en afgezien van mss nog eens een reunie avondje van de band denk ik niet dat hij er nog vanaf komt.

Mooi bruggetje naar muziek op deze manier. Ik heb dus 5 jaar in een ska-band gespeeld en het is dus ook niet verwonderlijk dat ik een groot ska-fan ben. Mijn favoriete band is toch wel Save Ferris. Verder gaat mijn collectie van Mr. Review tot de Beatbusters en van Madness tot de Bouncers.
Op dit moment luister ik overigens voornamelijk naar de radio, en dan, vast heel erg in de ogen van sommigen, gewoon heerlijk makkelijk radio 538, en op momenten dat ik dat niet trek schakel ik over naar Radio Veronica, heerlijk 80's en 90's muziek.

Ik ben niet een superfilmliefhebber. Ik heb een lijstje met van die favorieten waar je me altijd voor kan bellen en daar vallen dan onder Pretty Woman, Dirty Dancing, Love Actually etc. etc. maar even zo goed vond ik Antonia bijvoorbeeld prachtig.
Ik ben ook niet superverslaafd aan tv-series hoewel... tijdens ER mag F. zelfs niet ademhalen en bijv. de Carnivale heb ik ook absoluut in trance gekeken. Verder kan ik iedereen Six feet under aanraden.

Je mag me 's nachts wakker maken voor vers witbrood met oude kaas. Of pure hageslag. Mag ook.

Een van mijn favoriete quotes is van een collega die op een gegeven moment, toen zijn PC weer eens aan het bokken was, verzuchtte: Sometimes I hate anything that cannot be made out of wood.

De vraag van Stout:
Ja, straks 2 kindjes! Ik kan me er nog helemaal geen voorstelling van maken en herken nu, achteraf, de verhalen van anderen die zich afvroegen of nummer 1 dan niet ondergesneeuwd gaat raken. Ik kijk er wel naar uit. Zo'n klein frummelke. Zien hoe Sasha op hem of haar gaat reageren etc. etc.
Vwb mijn werk verandert er op zich niet veel, ik blijf de 2,5 dag werken die ik nu werk, dat zou gewoon moeten kunnen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik iig Sasha met een gerust hart achterlaat op de creche, het is zo'n allemansvriendje. Hopelijk is de baby dat straks ook weer.
Lastig is het wel als ik echt weg moet op reis. Naast enig regelwerk om de kindjes onder de pannen te krijgen is er voornameljik het missen. De eerste keer dat ik weg moest vorig jaar heb ik echt tranen met tuiten gehuild op Schiphol. Hoe mooi het land ook, hoe tof de ervaring, ik kijk erg uit naar een tijd waarin ik niet meer weg zal hoeven, hoe gek dat ook voor anderen mss zal klinken.

En ja, dan is er nog het hele grote dillemma mocht de baby echt middenin augustus geboren worden... dan is er een goede kans dat ik er bijv. op de eerste verjaardag niet bij ben, omdat ik dan voor mijn werk weg ben... *slik*

En over de toekomst met 2 kindjes. Ik hoop nog steeds echt dat het me gaat lukken om in de uitvaart aan de slag te gaan, maar dat zal wel het eea aan aanpassing in ons gezin betekenen. Het is een 24 uurs beroep met flink wat onzekerheden. Als er om half 5 een familie belt kan ik niet zomaar zeggen 'ik kan niet hoor, ik moet mijn kinderen halen' maar tegelijkertijd kan ik ze ook niet zomaar op de chreche laten dan.
Part time werk is vrijwel niet te vinden in de branche, dus dit is echt pas voor als ze allebei op de lagere school zitten. Nog een jaartje of 4-5 blijven zitten waar ik zit dus.

Oh, en dan vergeet ik het nog. Tegenwoordig ben ik het meest online als ik op mijn werk zit of 's avonds, want de pc staat in principe uit als Sasha wakker is. .Want staat hij aan, dan zit ik erachter.
En ik ben hier echt al veel te veel. Hij ligt nu lekker te slapen, wat mij de tijd gaf om dit stuk te schrijven.

En dan nu (want ik heb al weer veel te veel geschreven) de volgende: Just Me
Jouw kinderen zijn al een flink stuk ouder dan de gemiddelde OUD-kindjes. Jij loopt dus een stukkie op ons voor. Sommigen van ons zijn er al iets verder in, anderen zijn letterlijk nog met hun kindjes vergroeid.
Hoe was voor jou de overgang van afhankelijk naar onafhankelijk?
Ik snap wel dat dat niet van het ene op het andere moment is gegaan, maar heb je het er moeilijk mee gehad? Heb je je 'rol' in hun leven echt moeten herdefinieren? En mss je eigen rol in het dagelijks leven ook wel?
Zijn er dingen waarvan je denkt 'als ik het over mocht doen, zou ik dát anders doen?'

_{Het is wel heel lang geworden. Maar ik had ook nog wel 2 keer zo uitgebreid zijn. Zoals mijn trouwe raadgeefster gisteren tegen me zei: Geef ze gewoon het linkje naar je postgeschiedenis joh, alles staat er toch al?}

[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 13-02-2009 13:21:26 ]

Poeh zo leer je een hoop over de mensen achter de nickname, de meeste verhalen ken ik niet, gewoon omdat het voor mijn actieve tijd op FOK! was. Ik wist dus niets van Mink en het verhaal van Sjak, maar die hakken er wel in zeg. Ben er best wel ff stil van moet ik zeggen.


Swets je ziet er goed uit hoor op beide foto´s en 9 jaar terug... toen was ik 20, de jaren gaan te snel.

En bedankt hè BE

* just me gaat er eens heel rustig zitten denken en komt er later in de middag op terug

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 13:01 schreef Brighteyes het volgende:

*knip*
*slik*

Goeie samenvatting, BE!

quote:

Zoals mijn trouwe raadgeefster gisteren tegen me zei: Geef ze gewoon het linkje naar je postgeschiedenis joh, alles staat er toch al?

Nou, inderdaad, niks nieuws gelezen

leuk BE!

Leuk stuk BE!
En Save Ferris is tof.

Heeft u even

Ik ben dus just me, en loop op fok rond sinds november 1999, in het echte leven loop ik heel wat langer rond!

Ik werk sinds 8 jaar als administratief medewerker op een basisschool en het werk bevalt me uitstekend omdat ik eigenlijk de spin in het web ben, ik van veel zaken op de hoogte ben en op een andere manier met de kinderen om kan gaan dan de leerkrachten. Het is een part time baan omdat er binnen het onderwijs te weinig geld is om aan administratieve krachten uit te geven. Veel van mijn werk wordt op andere scholen door een adjunct directeur gedaan en dat is eigenlijk zonde van hun (duurdere tijd). Voordeel van deze baan is veel vakanties, nadeel van deze baan is weinig salaris zodat je niet echt veel op vakantie kunt gaan!

In mijn vrije tijd ben ik veel op het voetbalveld te vinden en heb ik binnen dat voetbalwereldje diverse functies bekleed, van secretaris jeugd tot elftalbegeleider van het 1e en nu ben ik secretaris van de senioren. Ik heb 8 jeugdkampen voor onze eigen jeugd georganiseerd en dat heeft me behalve veel slapeloze nachten ook bijzondere vriendschappen opgeleverd. Het werk als secretaris kost ook veel tijd en meestal besteed ik mijn "vrije"vrijdag aan voetbalzaken en ik heb ook nog een huis schoon te maken, de was te doen etc. etc. Het huishoudelijke werk komt voor het allergrootste gedeelte op mijn schouders neer omdat mijn vriend bezig is met een voetbaltrainersopleiding en dat kan in een slechte week betekenen dat hij daar 5 avonden voor van huis is. 3 avonden cursus, 2 avonden stage lopen en dan nog op zondag weer stagelopen! Het is erg veel, ook voor mij maar als hij zijn diploma TC2 heeft gehaald gaat het, zegt hij, rustiger worden.

Ik ben zo'n 22 jaar getrouwd geweest met F. de vader van mijn kinderen, Langzaam maar zeker was mijn liefde voor hem op aan het raken en we zijn samen (na een weg van proberen, praten, therapie e.d. ) tot de conclusie gekomen dat het beter was om uit elkaar te gaan. Het is geen makkelijke tijd geweest, eerst kom je erachter dat hij toch niet de ware is en dat de pijnlijke taak om het samen aan de kinderen te vertellen. Zij hadden niet in de gaten wat er speelde en zij hadden er niet om gevraagd dat hun ouders zouden gaan scheiden. Het is goed gekomen, de kinderen hebben gelukkig nog regelmatig contact met hun vader en als er iets met de kinderen is hebben wij daar telefonisch contact over en als het nodig is mag Merel (haar naam hier op fok) mijn auto lenen om naar haar vader te gaan. Ik denk dat hij en ik mogen zeggen dat we dat in ieder geval goed hebben gedaan

De kinderen hebben nooit hoeven te kiezen tussen papa en mama, de kinderen konden gewoon zeggen we gaan naar papa toe en bij het afstuderen van onze dochter was hij er ook met zijn huidige vrouw en ook dat ging goed. Ik moet er niet aan denken dat het anders zou moeten!

Tijdens mijn scheiding is fok een belangrijke plaats voor mij geworden, er waren mensen waar ik bij terecht kon, waar ik mocht komen logeren en waar ik of niets hoefde te zeggen of lekker kon ouwehoeren. Grappig dat het mensen waren die toch vele jaren jonger waren dan ik ben en ik koester die tijd met veel warme herinneringen en wil die mensen nogmaals bedanken!! Eigenlijk heel apart dat op een forum vaak leeftijden vervagen maar.. ik ben altijd heel eerlijk over mijn leeftijd geweest! Ik heb uren zitten chatten en kan me nog herinneren dat sommige fokkers net bij elkaar kwamen en dat werd dan vaak even in een privé kanaal gezegd, Swets die verliefd werd op ET, Jarno die verliefd werd op Yppy, Digger en Tara met hun nachtelijke gesprekken en Gao die dan 's nachts ook vaak om een hoekje op de chat kwam kijken. De ontploffing in Enschede waarbij Digger ongeveer life verslag gaf, ik kan er nog rillingen van krijgen. Het was een warme hechte groep.

Mijn kinderen, Merel nu 27, Just Junior nu 24, kinderen waar ik waanzinnig trots op ben, gewoon omdat het de mooie (ook van binnen dus) kinderen zijn zoals ze zijn. Ze staan met beide benen stevig op de grond, Merel die haar studie heeft afgerond en een hele andere weg is ingeslagen, die een tijd met Armageddon heeft samengewoond en toen de stap heeft durven te nemen om toch weer zelfstandig te gaan wonen en per 1 maart aan een uitdagende nieuwe baan gaat beginnen. Een dochter waar ik trots op ben omdat zij is zoals ze is! Een dochter die regelmatig met haar moeder samen naar het voetballen staat te kijken, gewoon voor de gezelligheid, of die langs komt om een hapje te eten en wat te kletsen, een dochter die nog steeds contact heeft met vriendinnen uit de brugklas., een dochter die is ingesprongen toen ik op jeugdkamp opeens leiding tekort kwam !

JustJunior die een jaar met zijn studie is gestopt om in de El Cid commissie te gaan om de ontvangstweek van de nieuwe 1e jaars in Leiden voor te bereiden, hoe trots was ik om hem daar te zien staan om al die nieuwe studenten toe te spreken, was dat mijn zoon, dat mannetje dat vroeger zo'n gesloten mannetje was? Wat is hij uitgegroeid tot een volwassen man, een kerel om trots op te zijn, maar ook een zoon die zorgzaam is, een zoon die regelmatig thuis komt eten en dan toch even een knuffel geeft of even bij me komt liggen op de bank, een zoon die hier komt logeren als er een verstandskies getrokken is, een zoon met wie je gesprekken hebt over zijn studie en zijn toekomstplannen en hoe hij tzt van plan is om aan de vader van zijn vriendin haar hand te vragen!

De overgang van het afhankelijke naar het onafhankelijke is geleidelijk gegaan, Merel was de eerste die op kamers ging wonen en ik vind dat niet leuk, helemaal niet leuk, het was net na de scheiding en ik wilde "bij elkaar blijven"; maar zij heeft recht op haar eigen leven en ze bouwde in Leiden een nieuw eigen leven op maar het contact met thuis is gebleven, wel minder, anders, maar is was wel goed contact. Ik denk dat het maar goed is dat ik niet alles weet!

JustJunior ging ooit op een 2e kerstdag verhuizen, ook naar Leiden, en wat hebben we een ruzie gemaakt omdat die stomme Billy kast niet goed in elkaar te zetten was maar daar ging het natuurlijk niet om. Mijn laatste vloog uit en dat wilde ik niet, ik wilde niet alleen zijn maar, maar zoals hij zei mama ik ben er aan toe om op mezelf te gaan wonen en natuurlijk wilde ik dat niet begrijpen maar natuurlijk had hij wel gelijk, ook hij had, net zoals Merel, recht op een eigen leven. Kinderen zijn je kinderen en ik heb me, zeker tijdens en na de scheiding, voorgehouden dat het niet mijn vrienden zijn, dat ik ze niet moest lastig vallen met mijn "grote mensen" problemen. Ik denk, eigenlijk weet ik het zeker, dat dat voor ons goed is geweest.

En dan zit je thuis en dan heb je niemand meer om voor te koken, om samen mee te eten, om die voetbalwas voor te doen, niemand meer om voor te zorgen en dan moet je toch voor jezelf zorgen en ervoor zorgen dat je wel eet, dat je goed eet en dat soort dingen. En dan zit je op 1e kerstdag alleen thuis omdat de kinderen die keer naar hun vader gingen om daar met kerstmis te eten.. wat voelde ik me ontzettend alleen en eenzaam ondanks het feit dat er mensen waren die zeiden dat ik bij hun mocht komen eten.

En dan nu, vrijdag 13 februari 2009, zit ik dit hele verhaal op te schrijven en kan ik terugkijken naar een stukje van mijn leven en kan ik zeggen dat ik als ik iets over mocht doen dat zou ik ik tijdens mijn huwelijk meer voor mezelf zijn opgekomen, dat ik meer had moeten zeggen wat me dwarszat, dat ik meer mijn eigen dingen had moeten blijven doen dat ik me minder afhankelijk had moeten opstellen maar dat ik in mijn huidige relatie, waar ik nu 2 jaar mee samenwoon, wel durf te zeggen wat me dwarszit, dat ik het wel durf te zeggen dat ik dingen liever anders zou willen hebben.

Een mens is dus nooit te oud om te leren!!

Dan zou ik nu graag het stokje willen doorgeven aan Yvonne en haar vragen hoe haar leven eruit gezien zou hebben zonder FOK, of ze het gevoel heeft haar gezin "te kort"; gedaan te hebben omdat ze erg veel tijd in dit forum gestoken heeft of dat haar leven en haar gezin op de een of andere manier verrijkt heeft door de vele contacten die ze op fok heeft opgedaan. Ook zou ik graag willen weten of zij nog wel eens terugdenkt aan de wilde feesten die ter gelegenheid van de verjaardag van Mr Orange en Iteejer waarna er weer eens massaal geband moest worden en of er hoeveel mensen het ontgroenen (eieren gooien midden in de nacht en kerstversiering jatten) meegemaakt hebben,en dan een misschien wel té persoonlijke vraag hoe het is om zo'n bijzonder kind als Detlev te hebben.

Wat een onroerend varhaal Justme....

En wat een verrassende opvolger. Yvonne staat natuurlijk niet bekend als een fervent OUD poster (maar wel als ouder )

Prachtig Just Me enne...

Wat schrijf je mooi over je kinderen Justme
En je hebt ook een Merel

just me

Ik hoop dat ik met mijn zoon net zo'n band hou als jij met jouw kinderen hebt!

Mooi Just Me!

^{Even een kleine huishoudelijke mededeling, wellicht ten overvloede.
als je het stokje gaat doorgeven, is het wel zo netjes als je even een PM stuurt aan de betreffende user om diegene in te lichten en/of te vragen of ze dat wel leuk vinden. Zo voorkom je dat het topic stil komt te liggen.}

Net als EG kan ik alleen maar hopen dat mijn kinderen later net zo graag thuiskomen als jouw kinderen, Just me

en tja.. die oude tijd.. Wat hadden we het leuk

[ Bericht 1% gewijzigd door E.T. op 13-02-2009 20:12:52 (;)) ]

Just Me is dan ook, en Bluezz trouwens ook, een van de mensen die ik als voorbeeld heb van hoe ik graag met mijn kinderen om zou willen gaan.

zo zie ik het hoor maar misschien dat Merel en JustJunior er anders over denken

Oei, jemig, ben vereerd, hier moet ik even voor gaan zitten.
Morgen na m'n werk kan dat?

Wow, just me, wat een prachtig verhaal!

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 20:45 schreef yvonne het volgende:
Oei, jemig, ben vereerd, hier moet ik even voor gaan zitten.
Morgen na m'n werk kan dat?

Doe je ook X-factor kijken nu dan?


Just me, ik ga dingen van je onthouden en in praktijk brengen.

Geen probleem Yvonne! Tof dat je mee doet!

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 19:42 schreef just me het volgende:

Dan zou ik nu graag het stokje willen doorgeven aan Yvonne

Dan komt er nu een "Kip en het ei" verhaal.

Trouwens, las zojuist pas Sjak haar verhaal, destijds helemaal gemist.

Hoop dat je jezelf niet te veel bekritiseert ivm je zoals je het zelf omschrijft "niet altijd de even meest gezelige echtgenote te zijn." want de andere partij in deze heeft altijd nog meer begrip dan dat je jezelf kunt voorstellen. En bovendien, wat had hij zonder je gemoeten?

Denk dat als je er over een jaar of 2 op terug kijkt het je band onderling en ook je eigen wil en doorzettingsvermogen alleen maar gesterkt zal hebben.

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 19:42 schreef just me het volgende:
Ik moet er niet aan denken dat het anders zou moeten!

Ik ken weinig positieve scheidings verhalen, maar jij bent de uitzondering welke ik ken
Respect darvoor hoor.

quote:

De ontploffing in Enschede waarbij Digger ongeveer life verslag gaf, ik kan er nog rillingen van krijgen.

Er gaat geen moederdag of songfestival voorbij of ik herinner me de dag en het moment als de dag van gisteren.

Mooi Just Me!

Wat een prachtige, openhartige verhalen zijn er weer bij gekomen.

Als ik die verhalen van JustMe en Brighteyes lees, dan baal ik altijd weer dat ik me pas zo laat heb durven registreren op Fok. Ik las in die begintijd mee, maar had er eigenlijk wel bij willen zijn.

Brighteyes, ik vind jou echt een geweldige moeder. Zo relaxed en ook al je aandacht voor Sasha als hij wakker is. Echt, ik word altijd blij als ik jou over Sasha hoor.

JustMe, het lijkt me ook erg leuk om je kinderen hun weg te zien zoeken en vinden in de maatschappij. Toch weer een hele nieuwe fase, waar ik me best op kan verheugen, ook al duurt het dan nog heel lang. En fijn dat je nu zo goed voor jezelf kunt kiezen in je nieuwe relatie. Leuk om meer van je te weten.

justmiepje!

Mag ik ook nog wat zeggen?

Ik ben dolblij dat m'n ouders gescheiden zijn en vooral dat ze nu weer gelukkig zijn met nieuwe partners. De periode van de scheiding was natuurlijk wel vervelend, misschien ook juist wel omdat m'n broertje en ik oud genoeg waren om alles heel bewust mee te krijgen. Uit huis gaan is ook moeilijk als je weet dat je een verdrietige moeder achterlaat. Maar uiteindelijk is iedereen er alleen maar beter van geworden

ik vind 't ook leuk om te lezen dat je weer een nieuwe relatie hebt justme. dat wist ik niet, en al 2 jaar samenwonend zelfs! is 't een fok!ker??

Merel!

Livelink, lief! Ik moet ervan blozen.

Wat jij trouwens zegt over eerder willen registreren, ik lees vanaf het begin mee, heb me later geregistreerd, nog wel vroeg, maar toen postte ik nog niet veel mee en ik denk dus ook bij de post van JM 'wat jammer dat ik toen nog niet zo actief was, dat moet zo'n toffe tijd geweest zijn met kleinschalige meets enzo. '

Die kleinschalige meets op Scheveningen bijvoorbeeld waren inderdaad erg leuk

dat waren inderdaad leuke meets! maar al héél snel niet meer kleinschalig hoor.

BE ook een mooi verhaal! ik wist 't meeste al wel maar toch leuk om alles zo bij elkaar te lezen.

Ik hoop dat mijn moeder net zo trots op mij is
wat een mooi ontroerend verhaal JustMe

Juist door die kleine meets zijn vriendschappen en liefdes voor het leven ontstaan

En al ben ik nooit op de eerste meets geweest.. Die eerste tijd had wel iets 'magisch' en die vriendschappen en liefdes kan ik ook over meepraten

Die eerste tijd was zo leuk. Vooral op de chat, wat Just Me zegt. Dat heeft me echt door mijn stage en afstuderen heen geholpen. En dat E.T. zich verklapte dat ze met Swets ging daten en dat J. en ik op de chat waren tijdens ons eerste afspraakje en dat Emel lekker lomp vroeg of we al hadden gezoend. En een dag later felicitaties en J. die in eerste instantie niet werd geloofd.

Later reageer ik nog wel op de rest, maar dat was zo'n leuke en fijne tijd. Bedankt voor het herinneren JM.

BE Mooi geschreven ! Leuk om je een beetje beter te leren kennen !

just me : respect voor je beslissing, gelukkig vliegen mijn kids nog niet uit maar kan me goed voorstellen dat je daar nog helemaal niet aan toe was/bent !

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 21:57 schreef bixister het volgende:
ik vind 't ook leuk om te lezen dat je weer een nieuwe relatie hebt justme. dat wist ik niet, en al 2 jaar samenwonend zelfs! is 't een fok!ker??

Nee geen fokker Bixie, het is iemand die ik vanuit mijn voetbalclub ken, sterker nog, in de tijd dat ik me nog eenzaam en verdrietig voelde heeft Merel gezegd "geen zorgen mam, je leert wel iemand op Concordia kennen" ik heb even moeten wachten maar ja dan krijg je ook wat Maar het samenwonen en het weer "samen zijn" is heerlijk!!

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 21:54 schreef Merel het volgende:
Mag ik ook nog wat zeggen?

Ik ben dolblij dat m'n ouders gescheiden zijn en vooral dat ze nu weer gelukkig zijn met nieuwe partners. De periode van de scheiding was natuurlijk wel vervelend, misschien ook juist wel omdat m'n broertje en ik oud genoeg waren om alles heel bewust mee te krijgen. Uit huis gaan is ook moeilijk als je weet dat je een verdrietige moeder achterlaat. Maar uiteindelijk is iedereen er alleen maar beter van geworden

lief meis

Ik had je broer ook een mailtje gestuurd over dit topic en kreeg dit als antwoord van hem:

Wow, mooi hoor :-) Nee, je hebt niets verkeerd gezegd. Vond het heel leuk om te lezen!

Wat een prachtige en openhartige verhalen!

mooie verhalen

Justme, wat een prachtig ontroerend verhaal
en zo leuk zoals het voor velen hier weer herinneringen boven haalt ook Ik ben er alleen zijdelings " bij geweest" door de verhalen van Lois destijds, ik kan me heel goed voorstellen hoe bijzonder dat was

en de reacties van merel en justjunior zijn ook fijn om zo'n goeie band met je kinderen te hebben, dat hoop ik ook voor later!

en ik ben benieuwd naar yvonne's verhaal