[singles] Afleiding zoeken

quote:

Op vrijdag 6 februari 2009 23:49 schreef MLI het volgende:

[..]

Heb jij een etiket? Een etiket zorgt voor begrip voor jezelf maar Tijn komt een beetje over als het slachtoffertype die dan uitkering gaat trekken want als autist komt hij toch nergens aan de bak. Dus met meer begrip ook minder verantwoordelijkheden. Tijn is niet de enige autist hier, dat was ik als kind ook, alleen ik heb een sociale inhaalslag gemaakt. Alleen als kind dus beschadigd geraakt maar die discussie laten we nu voor wat het is.

Tijn, klopt het dat je begrip voor jezelf zoekt?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2009 23:50 schreef Murmeli het volgende:

[..]

dat klinkt weer zo negatief. de weg kan best lang zijn maar elke verbetering is er een om trots op te zijn en dat maakt het allemaal ook wel weer best leuk en prettig. tuurlijk is het niet altijd leuk, maar geen enkel leven is altijd leuk. Dus probeer het allemaal een beetje positief te benaderen, dan heb je het al een stuk makkelijker

quote:

Op vrijdag 6 februari 2009 23:52 schreef robbolo het volgende:

[..]

Maar het etiket van autisme (hoewel ik etiket niet echt t goede woord vind) kan je wel duidelijkheid geven waarom je iets moeilijk vind, en hoe je dat in jouw geval misschien beter kan aan pakken. En hoe hij op je overkomt is natuurlijk niet meteen waar, daar ben jij t voorbeeld van Maar dat begrijp je zelf denk ik ook

quote:

Op vrijdag 6 februari 2009 23:56 schreef MLI het volgende:
OK, OK, is wat negatief gesteld. Sorry Tijn, niet zo letterlijk opvatten. Maar je komt op mij wel eens over als het type dat zich zou kunnen verschuilen. Een sociale inhaalslag kun jij ook maken, maar dan moet je jezelf eerst accepteren zoals je bent. Dan volgt eerst je eerste vriendinnetje, zul je zien dat er een wereld voor je opengaat qua sociaal gebeuren. Het zijn allemaal vaardigheden die aan te leren zijn en dat kan ik je dan weer meegeven uit mijn eigen ervaring.

Maar feit is wel, als blijkt dat jij een autist bent, dan voel je de noodzaak om zo'n sociale inhaalslag te maken ook niet meer zo en je omgeving zal je ook als autist gaan behandelen. Oftewel, ze gaan je beschermen en pamperen in plaats van leren hoe het beter kan.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2009 23:58 schreef Murmeli het volgende:
Zo dat is wel kut ja als ze je dan als autist gaan behandelen en je geen kans krijgt om normaal te functioneren. Dan moet je ze maar slaan hoor Tijn
en ook gewoon bewijzen dat je het wel kunt, dat moet ik nu op mijn werk ook gaan doen nadat ik vorig jaar was ingestort. vervelend maar hoort erbij

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 00:01 schreef kwaakvaak het volgende:
Niet om Tijn af te fakkelen, maar ik krijg ook sterk het gevoel dat hij op zoek is naar een stickertje zodat hij kan zeggen, zie je wel... Ik heb dit of dat om vervolgens nog verder te verzwelgen in zelfmedelijden.

Zelden heb ik hem kunnen betrappen op iets positief in te zien, en hij wringt zich consequent in de hoek waar de klappen vallen.

Als hij dit wil veranderen, is stap 1 denk ik toch echt haar op de tanden groeien, vanzich afbijten en niet proberen iedereen naar de mond te praten., want dat is het tweede wat mij opvalt, zeker als het vrouwen betreft.

Als de reacties op RP net zo desperate over komen als ze hier op fok overkomen, dan snap ik hoe lullig het ook is wel dat je weinig succes kent. En ja, dat stuk kan ik op mijzelf reflecteren, want ik ben op dat vlak net als vele andere hier ook door het verleden in de kont gebeten en te lang verzwolgen in zelf medelijden.

Alleen op een bepaald moment kom je tot de conclusie dat het niet uit maakt wat voor sticker een arts erop wil plakken, jijzelf de enige bent die dingen kan veranderen voor je. Hoopvol naar iemand anders staren brengt je alleen maar meer frustratie en pijn.

Mijn advies, voor wat het waard is, vergeet stickertjes te plakken en begin bij de basis met je verandering, bij jezelf. Geef jezelf verplicht opdrachten die uit moet voeren, begin simpel maar doe het wel en bedenk geen 200 excusen waarom je het niet moet doen.

iedereen komt in zijn leven hobbels tegen!.. IEDEREEN.. Of dacht je dat overleven in een vreemd land, waar je de taal niet spreekt in je eentje een eitje was?? Dacht het niet... de eerste maanden dat ik boodschappen moest doen stond het zweet in de bilnaad en ik weet zeker dat 15 jaar geleden ik dat nooit gedurft had. Fuck.. ik had al moeite met de telefoon op te pakken om een pizza te bestelen.

Iedereen kan veranderen, maar je moet dat wel willen en er 200% voor gaan, en daar helpt geen labeltje of diagnose bij.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 00:01 schreef Murmeli het volgende:
met het label krijg je geen handvatten, maar kan je samen met de psych wel naar zoeken natuurlijk.
en evt met anderen die hetzelfde probleem hebben. ervaringen uitwisselen helpt wel (vind ik altijd)

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 00:14 schreef JonKeL het volgende:

[..]

Ik heb 14, niks aan het handje dus.