WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ik vind dat men in Nederland gemiddeld wel erg weinig werkt, maar 90 uur is overdreven en totaal niet functioneel.quote:Op zondag 1 februari 2009 12:52 schreef xenobinol het volgende:
[..]
Dat dacht ik nu net ook, mensen zijn niet in staat om zolang achter elkaar optimaal functioneel te zijn, op een gegeven moment ga je in de auto-pilot. Gemiddeld ben ik maar een 4 a 5 uur per dag scherp, meestal is dat in de ochtend en 's avonds, de rest van de dag ertussenin zijn de geestelijke vermogens beduidend minder.
I.p.v. een kracht 90 uur te laten draaien kun je beter die er een tweede kracht bijnemen voor 45 uur en die ene kracht ook 45 uur laten draaien. Dat is een stuk effectiever.
Incidenteel 90 uur werk kan best, maar dat gaat iemand niet maanden volhouden.
Ik werk soms 6 dagen achter elkaar, dan soms 3 dagen!quote:Op zondag 1 februari 2009 12:54 schreef Halcon het volgende:
[..]
Ik vind dat men in Nederland gemiddeld wel erg weinig werkt, maar 90 uur is overdreven en totaal niet functioneel.
I.p.v. een kracht 90 uur te laten draaien kun je beter die er een tweede kracht bijnemen voor 45 uur en die ene kracht ook 45 uur laten draaien. Dat is een stuk effectiever.
Incidenteel 90 uur werk kan best, maar dat gaat iemand niet maanden volhouden.
Ik schrik af en toe hoe de werktijden zijn in winkels! dat mag van mij dan wel veranderen..
Bedoel dan op koopzondagen en op maandag...
Ok, hier dan mijn verslag van de binnenkant van een investment bank. Ik zal eerst een beetje proberen uit te leggen hoe de bank in elkaar zit, zal erg basis zijn voor meeste mensen. Lijkt me echter toch nuttig om bij het begin te beginnen.
Qua banken heb je een ondescheid tussen commerciele banken en investerings banken (“investment banks”). De eerste groep houdt zich bezig met de “gewone consument” en verstrekt leningen, betaalrekeningen, hypotheken enz. Dit is bijvoorbeeld de ABN Amro, ING en Fortis die je op straat zit en die Jan met de Pet op goed kant. De tweede groep zijn de banken die zich niet met dit “gewone” bankieren bezig houden, maar met het leveren van diensten voor grote bedrijven en overheden.
Nu zal iedereen opgemerkt hebben dat ABN Amro bijvoorbeeld beide activiteiten onder een dak had en dat klopt. Tot de jaren 80 waren deze twee activiteiten in de US echter strikt gescheiden (om het spaargeld van de consument te beschermen van de activiteiten van grote bedrijven, etc) en zo kreeg je banken die enkel actief waren in investment banking en die we allemaal wel kennen (Goldman Sachs als grootste exponent). Nog steeds is binnen de banken de investment banking kant (of “ corporate finance”) een aparte divisie.
Ook binnen de investment bank is een grote tweedeling die relevant is. Je hebt namelijk de private en de publieke kant van de bank. De private kant kennen we van de traders en sales mensen die daar werken en zich bezig houden met de publieke kapitaal markten. Zij hebben geen niet-publieke informatie en handelen voor hun klanten. De private kant houdt zich juist niet echt bezig met de publieke markten, maar levert diensten voor de grote bedrijven en overheden. Hier gaat het dan om het adviseren over fusies, overnames en bijvoorbeeld aandelenuitgiftes. Deze tweedeling is enorm strikt gereguleerd en heet de Chinese Muur. De reden mag duidelijk zijn, als de ene kant van de bank een fusie aan het regelen is, mag de andere kant dit natuurlijk niet weten (dan zou je “insider trading” kunnen krijgen).
Naast deze twe delen kreeg je de afgelopen jaren enorm activiteiten waarbij geld van de bank zelf werd belegt, aan beide kanten van de muur. Je had banken die geld belegde in private bedrijven (“private equity”) aan de private kant en banken die zelf op de beurs speculeerde aan de publieke kant van de muur. Enfin, ik werkte aan de private kant. Dat betekent ten eerste dat het mij niet enorm veel boeit wanneer de markt open is, er is altijd werk en ik handel toch niet.
Nu werkte ik dus in een team dat advies gaf aan bedrijven die een fusie zochten met een concurrent, zich in een vijandige overname situatie bevonden, zelf een overname wilde doen en alles wat daartussen zit. Dat heb ik een aantal jaren gedaan als junior en daar ben ik een tijdje geleden uitgestapt. Niet omdat ik het zo enorm klote vond, ik heb er ook echt een leuke tijd gehad. Wel omdat ik gewoon steeds beter wist wat ik echt wilde en de kans kreeg dat te doen.
In de praktijk zijn al die overnames en andere activiteiten vrij hectisch. Het gemiddeld bedrijf op de beurs in Nederland bevind zich niet elke dag in zo’n situatie en dus staat er vanaf die kant altijd een hoop druk op de adviserende bank. Dit vertaald zich in een hoop werk en een hoop uren. Ik heb het voor 2006 en 2007 in sheets bijgehouden en ik kom uit op 82.3 uur per week in 2006 en 80.1 uur in 2007. Daar heb ik mijn vakanties tussenuit gefilterd, maar de verplichte dagen door het jaar heen en een enkel ziektedag (zal ik maar eentje zijn ofzo) niet. Echt gemiddelde ligt dus een klein beetje hoger.
Hoe kom je aan die uren? Mijn leven bestond uit werk van 9 uur in de ochtend to gemiddeld 1 uur ’s nachts. Da’s dus al 14 uur per dag van maandag tot donderdag. Vrijdag ging ik vaak vroeger weg, rond 8 uur gemiddeld. Dan heb je een werkweek van 67 uur en begint het weekend. Natuurlijk moest ik na zo’n week slapen op zaterdag en dus begon ik dan pas om 12 uur in de middag en dan ging ik om 7 uur ’s avonds naar huis. Zondag hetzelfde en dan zit je dus op 81 uur per week.
Hierboven is het gemiddelde en dat was geen slechte week. Soms had je mazzel en zat je met een paar weken van 50-60 uur achter elkaar. Als het echter druk werd, bleef het ook druk. Projecten kosten nu eenmaal vaak maanden en dan houdt het tussendoor niet op. De zwaarste klus heeft met vier weken lang tot ’s nachts laat op kantoor gehouden. Ik ging er elke dag om 9 uur heen en ging om 2 uur ’s nacht naar huis, ook in het weekend. Ik maakt dus een uur of 120 in de week. Dat was killing. Ook killing waren de stress dag, waar je opeens drie dagen lang enkel op kantoor zat. Dus op maandag op 5 uur ’s nachts naar huis om 2 uur te slapen en om dinsdag niet naar huis om iets af te krijgen voor woensdag avond. Daarna gewoon door op andere projecten.
De eerste vraag van de familie op verjaardagsfeestjes is dan altijd: “Waarom huren ze geen 2 mensen voor jouw taak in?”. Goeie vraag. Het is zo’n oeroude standaard dat de uren zo zijn, dus volgens mij denkt men er niet meer over na. Het argument is altijd dat alle kennis dan bij 2 personen zit (meestal 2 juniors op een deal, analyst en associate). De klant werkt enkel met die 2 mensen en worden dan minder fouten gemaakt in alle analyse omdat er geen informatie verloren gaat. Daarbij hoeft de klant maar met 2 juniors te werken. Ik denk dat dit in de toekomst zal veranderen, het argument is te zwak in mijn ogen, maar goed, zal het objectief houden.
Tweede vraag op verjaardagsfeestjes: “Kan je nog wel iets na zo’n week en een nacht geen slaap?”. Gek genoeg, ja. Ik kan echt geen goed verhaal meer op papier krijgen, da’s waar. Daar zorgt mijn senior dan wel voor. Ik kan na een aantal nacht met 3 uur slaap echt nog steeds nummers uitpersen. Heb ik me vaker over verbaasd, maar iedereen functioneerde nog gewoon. Je moest elkaar vaker checken om fouten te voorkomen en ik weet zeker dat ik met slaap beter was, maar het verschil was niet enorm. Daarbij is het spannend, je kondigt volgende week immers een deal van x miljard aan.
Qua beloning krijgen investment bankers geen 60 miljoen bonus. De CEO van Goldman krijgt dat niet eens, dus ga na. Traders kunnen inderdaad meer krijgen dan een CEO, maar niet op hun 27e, dat gebeurt simpelweg niet bij banken. Wel bij hedgefunds...
Een junior krijgt in de slecht jaren misschien 10-50% van zijn basisloon in bonus en werkt dan ook wel 20% minder dan ik hierboven beschreven heb. In de goede jaren krijgt hij meer dan 100%. Ik heb het wel eens uitgerekend en op zich was het per uur allemaal niet bizar veel. Maar goed, met veel uren verdien je dan dus nog steeds goed.
Hier nog wat opmerkingen aangaande comments in dit topic.
Voor Lemmeb: Nee, de baas geeft je helaas echt geen dag vrij. De hele reden dat je ’s nachs daar blijft is omdat je iets af moet hebben de dag erna, maar dan houdt het werk vervolgens niet op. Het is ook niet incidenteel, eerder structureel. Dat maakte het ook zo depressief soms. Er was (zeker in de goeie tijden) altijd een nieuw project. Ik denk dat accountancy meer zo is, die zijn qua uren wat “volatieler”.
Richie_Rich: Tekort? Natuurlijk niet, er waren altijd mensen die wilde beginnen. Het is gewoon een ingebakken manier van werken.
Halcon: Zoals je hierboven gelezen hebt gaat investment banking niet altijd over handelen. Dat doen traders en die maken inderdaad minder uren. Heb wel meer stress.
Voor mij is het in 2008 ergens afgelopen. Ik zag collega’s ontslagen worden en had persoonlijke redenen om minder uren te werken. Daarbij ontdekte ik dat ik de meeste truckjes inmiddels wel geleerd had, ik wilde meer weten of hoe bedrijven er van binnen uitzien. Ik kreeg een enorme kans om te vertrekken in een moeilijke tijd en heb hem dus met beide handen gegrepen. Als ik terugkijk heb ik er geen spijt van. Ik heb alles wat ik nu doe in die jaren geleerd en een hoop mooie dingen gedaan. Ik denk alleen dat ik op den duur een persoon was geworden die ik niet had willen zijn, laten we het daar op houden.
Qua banken heb je een ondescheid tussen commerciele banken en investerings banken (“investment banks”). De eerste groep houdt zich bezig met de “gewone consument” en verstrekt leningen, betaalrekeningen, hypotheken enz. Dit is bijvoorbeeld de ABN Amro, ING en Fortis die je op straat zit en die Jan met de Pet op goed kant. De tweede groep zijn de banken die zich niet met dit “gewone” bankieren bezig houden, maar met het leveren van diensten voor grote bedrijven en overheden.
Nu zal iedereen opgemerkt hebben dat ABN Amro bijvoorbeeld beide activiteiten onder een dak had en dat klopt. Tot de jaren 80 waren deze twee activiteiten in de US echter strikt gescheiden (om het spaargeld van de consument te beschermen van de activiteiten van grote bedrijven, etc) en zo kreeg je banken die enkel actief waren in investment banking en die we allemaal wel kennen (Goldman Sachs als grootste exponent). Nog steeds is binnen de banken de investment banking kant (of “ corporate finance”) een aparte divisie.
Ook binnen de investment bank is een grote tweedeling die relevant is. Je hebt namelijk de private en de publieke kant van de bank. De private kant kennen we van de traders en sales mensen die daar werken en zich bezig houden met de publieke kapitaal markten. Zij hebben geen niet-publieke informatie en handelen voor hun klanten. De private kant houdt zich juist niet echt bezig met de publieke markten, maar levert diensten voor de grote bedrijven en overheden. Hier gaat het dan om het adviseren over fusies, overnames en bijvoorbeeld aandelenuitgiftes. Deze tweedeling is enorm strikt gereguleerd en heet de Chinese Muur. De reden mag duidelijk zijn, als de ene kant van de bank een fusie aan het regelen is, mag de andere kant dit natuurlijk niet weten (dan zou je “insider trading” kunnen krijgen).
Naast deze twe delen kreeg je de afgelopen jaren enorm activiteiten waarbij geld van de bank zelf werd belegt, aan beide kanten van de muur. Je had banken die geld belegde in private bedrijven (“private equity”) aan de private kant en banken die zelf op de beurs speculeerde aan de publieke kant van de muur. Enfin, ik werkte aan de private kant. Dat betekent ten eerste dat het mij niet enorm veel boeit wanneer de markt open is, er is altijd werk en ik handel toch niet.
Nu werkte ik dus in een team dat advies gaf aan bedrijven die een fusie zochten met een concurrent, zich in een vijandige overname situatie bevonden, zelf een overname wilde doen en alles wat daartussen zit. Dat heb ik een aantal jaren gedaan als junior en daar ben ik een tijdje geleden uitgestapt. Niet omdat ik het zo enorm klote vond, ik heb er ook echt een leuke tijd gehad. Wel omdat ik gewoon steeds beter wist wat ik echt wilde en de kans kreeg dat te doen.
In de praktijk zijn al die overnames en andere activiteiten vrij hectisch. Het gemiddeld bedrijf op de beurs in Nederland bevind zich niet elke dag in zo’n situatie en dus staat er vanaf die kant altijd een hoop druk op de adviserende bank. Dit vertaald zich in een hoop werk en een hoop uren. Ik heb het voor 2006 en 2007 in sheets bijgehouden en ik kom uit op 82.3 uur per week in 2006 en 80.1 uur in 2007. Daar heb ik mijn vakanties tussenuit gefilterd, maar de verplichte dagen door het jaar heen en een enkel ziektedag (zal ik maar eentje zijn ofzo) niet. Echt gemiddelde ligt dus een klein beetje hoger.
Hoe kom je aan die uren? Mijn leven bestond uit werk van 9 uur in de ochtend to gemiddeld 1 uur ’s nachts. Da’s dus al 14 uur per dag van maandag tot donderdag. Vrijdag ging ik vaak vroeger weg, rond 8 uur gemiddeld. Dan heb je een werkweek van 67 uur en begint het weekend. Natuurlijk moest ik na zo’n week slapen op zaterdag en dus begon ik dan pas om 12 uur in de middag en dan ging ik om 7 uur ’s avonds naar huis. Zondag hetzelfde en dan zit je dus op 81 uur per week.
Hierboven is het gemiddelde en dat was geen slechte week. Soms had je mazzel en zat je met een paar weken van 50-60 uur achter elkaar. Als het echter druk werd, bleef het ook druk. Projecten kosten nu eenmaal vaak maanden en dan houdt het tussendoor niet op. De zwaarste klus heeft met vier weken lang tot ’s nachts laat op kantoor gehouden. Ik ging er elke dag om 9 uur heen en ging om 2 uur ’s nacht naar huis, ook in het weekend. Ik maakt dus een uur of 120 in de week. Dat was killing. Ook killing waren de stress dag, waar je opeens drie dagen lang enkel op kantoor zat. Dus op maandag op 5 uur ’s nachts naar huis om 2 uur te slapen en om dinsdag niet naar huis om iets af te krijgen voor woensdag avond. Daarna gewoon door op andere projecten.
De eerste vraag van de familie op verjaardagsfeestjes is dan altijd: “Waarom huren ze geen 2 mensen voor jouw taak in?”. Goeie vraag. Het is zo’n oeroude standaard dat de uren zo zijn, dus volgens mij denkt men er niet meer over na. Het argument is altijd dat alle kennis dan bij 2 personen zit (meestal 2 juniors op een deal, analyst en associate). De klant werkt enkel met die 2 mensen en worden dan minder fouten gemaakt in alle analyse omdat er geen informatie verloren gaat. Daarbij hoeft de klant maar met 2 juniors te werken. Ik denk dat dit in de toekomst zal veranderen, het argument is te zwak in mijn ogen, maar goed, zal het objectief houden.
Tweede vraag op verjaardagsfeestjes: “Kan je nog wel iets na zo’n week en een nacht geen slaap?”. Gek genoeg, ja. Ik kan echt geen goed verhaal meer op papier krijgen, da’s waar. Daar zorgt mijn senior dan wel voor. Ik kan na een aantal nacht met 3 uur slaap echt nog steeds nummers uitpersen. Heb ik me vaker over verbaasd, maar iedereen functioneerde nog gewoon. Je moest elkaar vaker checken om fouten te voorkomen en ik weet zeker dat ik met slaap beter was, maar het verschil was niet enorm. Daarbij is het spannend, je kondigt volgende week immers een deal van x miljard aan.
Qua beloning krijgen investment bankers geen 60 miljoen bonus. De CEO van Goldman krijgt dat niet eens, dus ga na. Traders kunnen inderdaad meer krijgen dan een CEO, maar niet op hun 27e, dat gebeurt simpelweg niet bij banken. Wel bij hedgefunds...
Een junior krijgt in de slecht jaren misschien 10-50% van zijn basisloon in bonus en werkt dan ook wel 20% minder dan ik hierboven beschreven heb. In de goede jaren krijgt hij meer dan 100%. Ik heb het wel eens uitgerekend en op zich was het per uur allemaal niet bizar veel. Maar goed, met veel uren verdien je dan dus nog steeds goed.
Hier nog wat opmerkingen aangaande comments in dit topic.
Voor Lemmeb: Nee, de baas geeft je helaas echt geen dag vrij. De hele reden dat je ’s nachs daar blijft is omdat je iets af moet hebben de dag erna, maar dan houdt het werk vervolgens niet op. Het is ook niet incidenteel, eerder structureel. Dat maakte het ook zo depressief soms. Er was (zeker in de goeie tijden) altijd een nieuw project. Ik denk dat accountancy meer zo is, die zijn qua uren wat “volatieler”.
Richie_Rich: Tekort? Natuurlijk niet, er waren altijd mensen die wilde beginnen. Het is gewoon een ingebakken manier van werken.
Halcon: Zoals je hierboven gelezen hebt gaat investment banking niet altijd over handelen. Dat doen traders en die maken inderdaad minder uren. Heb wel meer stress.
Voor mij is het in 2008 ergens afgelopen. Ik zag collega’s ontslagen worden en had persoonlijke redenen om minder uren te werken. Daarbij ontdekte ik dat ik de meeste truckjes inmiddels wel geleerd had, ik wilde meer weten of hoe bedrijven er van binnen uitzien. Ik kreeg een enorme kans om te vertrekken in een moeilijke tijd en heb hem dus met beide handen gegrepen. Als ik terugkijk heb ik er geen spijt van. Ik heb alles wat ik nu doe in die jaren geleerd en een hoop mooie dingen gedaan. Ik denk alleen dat ik op den duur een persoon was geworden die ik niet had willen zijn, laten we het daar op houden.
"Winners never quit, 'cause quitters never win"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
Goed verhaal 
.
.
Op maandag 30 november 2009 19:30 schreef Ian_Nick het volgende:
Pietje's hobby is puzzelen en misschien ben jij wel het laatste stukje O+
Pietje's hobby is puzzelen en misschien ben jij wel het laatste stukje O+
Dank je. Wilde gewoon een keer mensen vertellen hoe ik het meegemaakt heb. Blijft natuurlijk lastig, want er zijn zoveel enorm veel verschillende kant van de bank, iedereen met andere uren en werkdruk... Dit is in ieder geval wat mensen "klassiek M&A" zouden noemen.quote:
"Winners never quit, 'cause quitters never win"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
Ik heb het boek "het drama van Ahold" gelezen en daarin wordt dezelfde situatie geschetst als in jouw verhaal, teams van bankieren die dag en nacht doorwerken om een bepaalde deal (in dit geval de redding) af te ronden voordat op maandagochtend de beurs opengaat. Daarin komt iedereen in net pak binnen en gaat 3 dagen stinkend weer weg, maar idd wel met een deal van x miljard.
Op maandag 30 november 2009 19:30 schreef Ian_Nick het volgende:
Pietje's hobby is puzzelen en misschien ben jij wel het laatste stukje O+
Pietje's hobby is puzzelen en misschien ben jij wel het laatste stukje O+
Wow, er is echt een post geplaatst over werken bij financials in deze reeks.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Het lijkt me echt niet relaxt om zoveel te moeten werken. Ik vind dat je ook gewoon de tijd voor jezelf en je familie moet nemen en natuurlijk moet je ook tijd hebben je verdiende geld uit te geven...
Het is volkomen krankzinnig om 90 uur per week voor een baas te werken.
"Friends, Romans, countrymen, lend me your ears"
Ik denk dat de grote meerderheid het daarin met je eens is. Ik ben opgegroeid met hardwerkende kleine zelfstandigen als ouders. Klinkt misschien gek, maar ik heb het werken ook nooit als een last gezien. Natuurlijk is het nu lekker om minder te werken, maar de uren op zich deden me weinig. Meer het complete gebrek aan controle over je eigen leven, daar wordt je onelukkig van.quote:Op zondag 1 februari 2009 17:56 schreef ES57 het volgende:
Het is volkomen krankzinnig om 90 uur per week voor een baas te werken.
"Winners never quit, 'cause quitters never win"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
je wilt niet weten wat voor uitstraling die investment banken op business/economie studenten hebben. Iedereen wil daar werkenquote:Op zondag 1 februari 2009 17:56 schreef ES57 het volgende:
Het is volkomen krankzinnig om 90 uur per week voor een baas te werken.
Leuk stuk, komt eigenlijk wel goed overeen met wat ik had gedacht van hoe zo'n baan er uit zou zien. Het werk moet gewoon af want de volgende week moet de deal er door zijn, erg hard werken dus.
Je moet er wel voor zorgen dat je dat natuurlijk goed in de gaten houdt dat je het ook echt leuk blijft vinden, anders ga je veel stress en tegenzin ervaren en dat is niet goed voor je gezondheid.
Als je er plezier in hebt, waarom dan niet?quote:Op zondag 1 februari 2009 17:56 schreef ES57 het volgende:Het is volkomen krankzinnig om 90 uur per week voor een baas te werken.
Je moet er wel voor zorgen dat je dat natuurlijk goed in de gaten houdt dat je het ook echt leuk blijft vinden, anders ga je veel stress en tegenzin ervaren en dat is niet goed voor je gezondheid.
Ik ken bij mijn economiestudie niemand die bij een investerings bank wil werken. Analist staat wat dat betreft meer in de schijnwerpers, en dat kan natuurlijk in allerlei sectoren.quote:Op zondag 1 februari 2009 18:43 schreef TubewayDigital het volgende:
je wilt niet weten wat voor uitstraling die investment banken op business/economie studenten hebben. Iedereen wil daar werken.
Bij mijn studie (technische natuurkunde) wilden er destijds een flink aantal voor een investeringsbank werken. En een aantal (niet allemaal) is dat ook gelukt.quote:Op zondag 1 februari 2009 18:46 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Ik ken bij mijn economiestudie niemand die bij een investerings bank wil werken. Analist staat wat dat betreft meer in de schijnwerpers, en dat kan natuurlijk in allerlei sectoren.
Money is short, times are hard, here's my fucking business card!
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
Toch vreemd dat je elk jaar zo'n stapel cv's toegezonden krijgt.quote:Op zondag 1 februari 2009 18:46 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Ik ken bij mijn economiestudie niemand die bij een investerings bank wil werken. Analist staat wat dat betreft meer in de schijnwerpers, en dat kan natuurlijk in allerlei sectoren.
"Winners never quit, 'cause quitters never win"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
@Drive-r
Bedankt voor je verhaal, altijd leuk om eens een kijkje in de keuken van een andere bedrijfstak dan waar je zelf werkt te krijgen.
Bedankt voor je verhaal, altijd leuk om eens een kijkje in de keuken van een andere bedrijfstak dan waar je zelf werkt te krijgen.
Money is short, times are hard, here's my fucking business card!
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
Zelfstandigen die lange weken maken is normaal want je bent zelf de baas. Maar om als loonslaaf uitgebuit te worden, daar pas ik voor.quote:Op zondag 1 februari 2009 18:38 schreef Drive-r het volgende:
[..]
Ik ben opgegroeid met hardwerkende kleine zelfstandigen als ouders.
"Friends, Romans, countrymen, lend me your ears"
Me too, al vind ik die laffe 35-40 uur ook niks. Heb in elk geval geen moeite met een beetje onregelmatige uren of overwerken. 's Nachts werken vind ik ook geen probleem, maar dan wel de hele week graag en niet op-af.quote:Op zondag 1 februari 2009 19:31 schreef ES57 het volgende:
[..]
Zelfstandigen die lange weken maken is normaal want je bent zelf de baas. Maar om als loonslaaf uitgebuit te worden, daar pas ik voor.
Money is short, times are hard, here's my fucking business card!
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
Wees gerust, ik ken dan ook niet alle economiestudenten.quote:Op zondag 1 februari 2009 19:13 schreef Drive-r het volgende:
Toch vreemd dat je elk jaar zo'n stapel cv's toegezonden krijgt.
Absoluut waar. Ik heb geen moeite met het werken voor een baas, zolang het een doel dient. Voor mij is dat voorlopig mijn eigen ontwikkeling, die enorm veel baat gehad heeft bij die ervaring. Voorlopige nog meer aan het leren in mijn huidige baan en dan zelf iets gaan beginnen...quote:Op zondag 1 februari 2009 19:31 schreef ES57 het volgende:
[..]
Zelfstandigen die lange weken maken is normaal want je bent zelf de baas. Maar om als loonslaaf uitgebuit te worden, daar pas ik voor.
"Winners never quit, 'cause quitters never win"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
Grappig, vorige week Monkey Business gelezen, en het beeld wat daarin werd beschreven komt redelijk overeen met wat Drive-r hier schrijft.
Haha, zo erg is het gelukkig ook weer niet. Wel een leuk boek om eens te lezen.quote:Op zondag 1 februari 2009 20:32 schreef berent het volgende:
Grappig, vorige week Monkey Business gelezen, en het beeld wat daarin werd beschreven komt redelijk overeen met wat Drive-r hier schrijft.
"Winners never quit, 'cause quitters never win"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
"Greedy people get rich, but pigs get slaughtered"
