Jore, proficiat met je zoon! Wat een scheet!
Kersjes, wat fijn dat de medicijnen lijken te werken. Hoe gaat het nu met je?
Tessie, wat lekker dat je over bent!
Ik moest wel even wat bij lezen zeg. Ik ben weer aan het werk, voel me prima, zit nog wel aan de anti biotica voor de blaasontsteking. Beebje was gisteren erg rustig, gelukkig heeft hij zich vanmorgen weer laten voelen. Ik kan me daar ook erg druk over maken.
Heb afgelopen zaterdag mijn eerste officiele hormonia aanval gehad!

jaja en dat met 23 weken! We hebben overdag de baby kamer geverfd. De hele dag door kwam er bezoek, mijn moeder, mijn stief-schoonmoeder, mijn nichtje, dus iedere keer kopje thee drinken, bij kletsen. Nichtje bleef eten. Het was allemaal best druk (wel erg gezellig!). Toen ik om 20.00 eenmaal goed en wel zat kwam er nog een vriend langs en die bleef maar zitten. Hardstikke lief, maar ik was doodop en ik kon gewoon niets meer zeggen zonder in tranen uit te barsten. Dus ik ben om 00.00 naar boven gegaan, kwam man lief een kwartiertje later kijken en ik kon echt alleen maar huilen, huilen, huilen. Het beebje was er ook helemaal wakker en actief van. Ik voelde me zo intens verdrietig ineens en toen was ik weer kwaad op mezelf, omdat ik zwanger ben en ik wil helemaal niet verdrietig zijn! Man lief kwam ook aanzetten met de leukste knuffel op aarde die ik voor ons ventje heb gekocht om me op te vrolijken, maar ik huilde maar door dat ik die niet wilde. Uiteindelijk heeft mijn man het bezoek rustig weg gewerkt... en is toen lekker tegen me aangekropen en toen ging het wel weer... maar ik vond het heel apart. Ik werd gisteren ook echt zo wakker van: damn! Dat dat in mij zit! hahaha