MARS - De Missies! Deel 7

02-08-2010

ESA en NASA selecteren instrumenten Marssonde



Het Europese ruimteagentschap ESA en zijn Amerikaanse tegenhanger NASA hebben vijf wetenschappelijke instrumenten geselecteerd voor hun eerste gezamenlijke missie naar de planeet Mars. Bij deze missie, die ExoMars Trace Gas Orbiter heet en voor 2016 op het programma staat, zal onder meer de chemische samenstelling van de Marsatmosfeer worden bestudeerd. Speciale aandacht gaat daarbij uit naar het gas methaan, dat op het bestaan van leven kan wijzen.

De ExoMars Trace Gas Orbiter is de eerste in een reeks Europees-Amerikaanse missies, die er uiteindelijk toe moet leiden dat er een bodemmonster van Mars naar de aarde wordt gebracht. Ter voorbereiding van die doelstelling zal de ExoMars Trace Gas Orbiter een kleine landingsmodule naar het Marsoppervlak laten afdalen.

De volgende ExoMars-missie, die voor 2018 gepland staat, zal bestaan uit twee mobiele Marslanders: een Europese en een Amerikaanse. De ene zal boormonsters nemen, de andere verzamelt bodemmonsters voor een latere terugkeermissie naar de aarde.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesversterrekunde))

03-08-2010

Mars site may hold 'buried life'By Victoria Gill


Is Nili Fossae the site where life on ancient Mars was buried and preserved? Researchers have identified rocks that they say could contain the fossilised remains of life on early Mars.

The team made their discovery in the ancient rocks of Nili Fossae.

Their work has revealed that this trench on Mars is a "dead ringer" for a region in Australia where some of the earliest evidence of life on Earth has been buried and preserved in mineral form.

They report the findings in the journal Earth and Planetary Science Letters.

The team, led by a scientist from the Search for Extraterrestrial Intelligence Institute (Seti) in California, believes that the same "hydrothermal" processes that preserved these markers of life on Earth could have taken place on Mars at Nili Fossae.

The rocks there are up to four billion years old, which means they have been around for three-quarters of the history of Mars.

When, in 2008, scientists first discovered carbonate in those rocks the Mars science community reacted with great excitement; carbonate had long been sought as definitive evidence that the Red planet was habitable - that life could have existed there.

Carbonate is what life - or at least the mineral portion of a living organism - turns into, in many cases, when it is buried. The white cliffs of Dover, for example, are white because they contain limestone, or calcium carbonate.

The mineral comes from the fossilised remains shells and bones and provides a way to investigate the ancient life that existed on early Earth.

In this new research, scientists have taken the identification of carbonate on Mars a step further.

Adrian Brown from the Seti Institute, who led the research, used an instrument aboard Nasa's Mars Reconnaissance Orbiter called Crism to study the Nilae Fossae rocks with infrared light.

Then he and his team used exactly the same technique to study rocks in an area in north-west Australia called the Pilbara.

"The Pilbara is very cool," Dr Brown told BBC News. "It's part of the Earth that has managed to stay at the surface for around 3.5 billion years - so about three quarters of the history of the Earth."

"It allows us a little window into what was happening on the Earth at its very early stages."


Scientists believe life could have existed on Mars almost four billion years ago

And all those billions of years ago, scientists believe that microbes formed some distinctive features in the Pilbara rocks - features called "stromatolites" that can be seen and studied today.

"Life made these features. We can tell that by the fact that only life could make those shapes; no geological process could."

This latest study has revealed that the rocks at Nili Fossae are very similar to the Pilbara rocks - in terms of the minerals they contain.

And Dr Brown and his colleagues believe that this shows that the remnants of life on early Mars could be buried at this site.

"If there was enough life to make layers, to make corals or some sort of microbial homes, and if it was buried on Mars, the same physics that took place on Earth could have happened there," he said. That, he suggests, is why the two sites are such a close match.

'Geological olympics'

Dr Brown and many other scientists had hoped that they would soon have the opportunity to get much closer to these rocks. Nili Fossae was put forward as a potential landing site for Nasa'a ambitious new rover, the Mars Science Laboratory, which will be launched in 2011.

The site was championed by other geologists, including John Mustard from Brown University in Rhode Island, whose team made the case to Nasa to have it included in the landing site shortlist for MSL.

But Nilae Fossae was eventually deemed too dangerous a landing site and it was finally removed from the list in June of this year.


The shortlist of four landing sites (labelled in white) and the position landers and rovers already on Mars (in yellow)

"The rover is being landed remotely - so there's no human pilot involved; it's all up to the robot. And [that's] a very dangerous thing," said Dr Brown. "You need 20km of smooth terrain and unfortunately at this site it is pretty rocky - those ancient rocks are pretty weathered and the surface is rocky and uneven."

"It will be visiting another interesting site when it lands, but this is the place that we should be checking out for life on early Mars."

John Grant, a scientist from the Smithsonian Institution in Washington DC, and a member of the planetary sciences panel that advises Nasa on the MSL mission, spoke to BBC News earlier this year about the choice of landing site.

He said that the objective of mission was a search for "habitability". It was not, he said, a life detection mission.

"[It] entails looking at geologic environments that may not only have been habitable but where signals associated with that habitability have been preserved," he told BBC News in February.

But that does not alleviate the disappointment that many feel over having Nili Fossae and all its secrets taken off the table for the mission.

And what makes Mars Science Laboratory even more of a crucial mission for scientists is the fact that it will be the last rover to explore the surface of Mars until 2018 - partly because funding the mission has been so extraordinarily expensive.

Dr Brown described the experience of having his favoured landing site removed from the shortlist as the geological equivalent of having "your city's Olympic bid rejected".

AdvertisementMSL will be lowered onto Mars with a landing system called a sky crane
"I also see a race happening here," he said. "It might take us a couple of decades to build our capability to land [unmanned] rovers somewhere geologically interesting on Mars.

"And in those decades, human space flight capabilities are going to develop and we could have the capability to send humans to Mars."

So in this race of the human versus the robots, which will win?

"It's my personal belief," said Dr Brown, "that by the time real human geologists get to go to Mars, the question of whether there is life on Mars will still be open."

Hear more from the researchers on Science in Action on the BBC World Service.

(BBC News)

30-08-2010

Langgerekte krater op Mars



De Europese ruimtesonde Mars Express heeft gedetailleerde foto's gemaakt van Orcus Patera, een mysterieuze langgerekte krater op Mars. De krater meet 380 bij 140 kilometer en bevindt zich tussen de vullkanen Elysium Mons en Olympus Mons.

Over de oorsprong van de uitgerekte krater is weinig met zekerheid bekend. Het zou kunnen gaan om een vulkanische formatie, maar het is ook mogelijk dat Orcus Patera oorspronkelijk een mooie ronde inslagkrater was, die vervolgens is 'uitgerekt' door tektonische krachten in dit actieve deel van de Marskorst.

© Govert Schilling

(allesoversterrenkunde)

31-08-2010

Mysterie 'voetafdruk' op Mars blijft: wetenschappers geen snars wijzer na nieuwe foto's



Nieuwe beelden van een oude krater op Mars lijken een enorme 'voetafdruk' te tonen. De foto's met hoge resolutie maken wetenschappers echter niet veel wijzer over het eeuwenoude mysterie van de Orcus Patera, zoals de krater officieel heet. Integendeel. Mars-experten worden door de beelden van ESA nog meer in verwarring gebracht.

Hoe ontstond deze krater die zo'n 385 kilometer lang is? Hij situeert zich tussen twee vulkanen, maar de wetenschap is het erover eens dat hij zelf niet door een vulkaan gevormd werd - ook al wordt de benaming 'patera' gewoonlijk aan vulkanische kraters gegeven.

600 meter diep, 1.800 meter hoog
De meest voor de hand liggende verklaring is dat de krater werd veroorzaakt door een inslag. Die zou dan wel moeten plaatsgevonden hebben onder een hoek van minder dan vijf graden, gezien de omvang van de krater. En mogelijk was er een terugslag van de oppervlakte. Het diepste punt van de krater bevindt zich 600 meter onder het oppervlakteniveau en de hoogste kammen aan de zijkant tornen 1.800 meter boven de omgeving uit.

Een andere theorie stelt dat de Orcus Patera oorspronkelijk ontstond als een enorme cirkelvormige krater en daarna een elliptische vorm aannam door compressionele krachten die op de oppervlakte van de planeet inwerkten.

Nog een andere theorie heeft het over twee kraters die door erosie gebundeld werden tot één. Maar de kammen aan beide zijkanten lijken dat te ontkennen.

Dalen
De recente beelden tonen wel aan dat er enorme dalen rond de krater lopen van oost naar west. Sommige zijn tot 2,5 kilometer breed. In de krater zelf zijn er kleinere valleien. Die zouden veroorzaakt kunnen zijn door compressionele krachten die in tegengestelde richting werken als die de krater - mogelijks - uitstretchten.

De depressies en breeklijnen worden op de hele planeet teruggevonden zodat ze niets bijleren over het ontstaan van de unieke Orcus Patera. Het enige wat men kan leren is dat de 'voetafdruk op Mars' een mysterie blijft voor wetenschappers, maar wel een dat nu ook in hoge resolutie kan bestudeerd worden, dankzij ESA. (jv)

(HLN)

03-09-2010

Toch bouwstenen van leven op Mars?



De hoop op de aanwezigheid van organische moleculen in de bodem van de planeet Mars is weer opgeleefd. Uit experimenten die de beide Viking-landers dertig jaar geleden hebben uitgevoerd, leek te volgen dat deze voor levende organismen cruciale bouwstenen op Mars vrijwel compleet ontbraken. Maar een ontdekking die in 2008 is gedaan met de Marslander Phoenix werpt een ander licht op de resultaten van het Viking-onderzoek.

Het draait allemaal om de chemische stof perchloraat - een sterk oxiderende verbinding, bestaande uit chloor en zuurstof. Perchloraat, dat in 2008 door Phoenix in de Marsbodem werd ontdekt, is onder normale omstandigheden niet schadelijk voor organische moleculen. Bij verhitting breekt perchloraat deze moleculen echter juist snel af.

Toen de Viking-landers destijds bodemmonsters na verhitting (!) analyseerden, werden daarin slechts twee organische verbindingen aangetroffen: chloormethaan en dichloormethaan. En volgens Mexicaanse en Amerikaanse wetenschappers die nog eens goed naar de Viking-resultaten hebben gekeken, zijn dat nu juist de twee verbindingen die overblijven als een bodemmonster dat behalve allerlei organische moleculen óók perchloraat bevat, wordt verhit.

Een en ander betekent dat de Marsbodem wel degelijk rijk kan zijn aan organisch materiaal. Of dat inderdaad zo is, zal mogelijk blijken nadat in 2012 de nieuwe mobiele onderzoeksrobot Curiosity op Mars is afgeleverd.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoverserrekunde)

09-09-2010

Mars lijkt verrassend veel op de aarde



Gegevens die in 2008 zijn verzameld door de Amerikaanse Marslander Phoenix wijzen er op dat water tot op de dag van vandaag het oppervlak van de planeet Mars beïnvloedt. Ook blijkt uit het onderzoek dat er op Mars tot enkele miljoenen jaren geleden nog vulkanische activiteit was (Science, 10 september).

Hoewel Phoenix al geruime tijd buiten werking is, is de analyse van de gegevens die de Marslander heeft verzameld nog in volle gang. De recente bevindingen zijn gebaseerd op metingen van het gas kooldioxide, dat 95 procent van de ijle Marsatmosfeer voor zijn rekening neemt. De koolstof- en zuurstofatomen die kooldioxide vormen kennen verschillende varianten of isotopen, die kenmerkend zijn voor hun herkomst.

Uit de analyse van het kooldioxide in de atmosfeer blijkt dat de verhoudingen tussen de koolstof- en zuurstofisotopen op Mars vergelijkbaar is met die op aarde. Dit verrassende resultaat wijst er op dat Mars in geologisch opzicht veel actiever is dan tot nog toe werd gedacht. Sterker nog: uit de metingen blijkt dat de kooldioxide in de Marsatmosfeer in relatief recente tijden is 'aangevuld' door vulkanische activiteit, en dat er in die periode ook vloeibaar water op de planeet moet zijn geweest. Ook is vastgesteld dat de temperatuur van dat vloeibare water dicht bij het vriespunt lag.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesversterrenkunde)

17-09-2010

Marssonde opnieuw getroffen door computerstoring



Net als ruim een jaar geleden is de Mars Reconnaissance Orbiter getroffen door een computerstoring. De Marssonde ging op 15 september in 'veilige modus', nadat zijn boordcomputer uit zichzelf opnieuw was opgestart. Hierdoor werden alle onderzoeksinstrumenten tijdelijk uitgeschakeld, in afwachting van nieuwe instructies.

De vorige keer dat het misging, is de Mars Reconnaissance Orbiter drie maanden buiten gebruik gebleven. NASA heeft de boordcomputer toen van nieuwe software voorzien, die in elk geval voorkomt dat de ruimtesonde bij zo'n storing definitief uitvalt. Inmiddels is men dan ook alweer druk bezig om de boel volledig in bedrijf te zetten.

Er zijn geen aanwijzingen dat de Mars Reconnaissance Orbiter met ernstige problemen kampt. De stroomvoorziening werkt en ook de temperaturen in de ruimtesonde zijn normaal. De verwachting is dat het normale onderzoeksprogramma binnenkort kan worden hervat.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

20-09-2010

Marsmaan Phobos bestaat waarschijnlijk uit puin



Wetenschappers hebben sterke aanwijzingen gevonden dat de Marsmaan Phobos is ontstaan door de samenklontering van puin van Mars dat na een grote inslag de ruimte in is geblazen. Dat zou blijken uit de samenstelling van het kleine maantje, zoals die gemeten is met de ruimtesondes Mars Express en Mars Global Surveyor.

Over de oorsprong van de Marsmanen Phobos en Deimos bestaat al lang discussie. Aanvankelijk gingen astronomen er van uit dat de beide onregelmatig gevormde rotslichamen planetoïden waren die door de zwaartekracht van Mars zijn ingevangen. Eerder onderzoek van Phobos leek er inderdaad op te wijzen dat de samenstelling van dit maantje overeenkomt met die van planetoïden. Maar de resultaten van de nieuwe metingen geven een heel ander beeld te zien.

In het gesteente van Phobos zijn fylosilicaten aangetroffen: mineralen die ontstaan zijn op een plek waar vloeibaar water is. Dat er op Phobos ooit water is geweest, lijkt uitermate onwaarschijnlijk. Bovendien zijn er ook andere aanwijzingen gevonden dat de mineralogische samenstelling van Phobos op die van Mars lijkt.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

20-09-2010

Herschel-satelliet onderzoekt Marsatmosfeer



Uit waarnemingen met de Europese infraroodsatelliet Herschel blijkt dat de bestaande modellen voor de circulatie in de Marsatmosfeer wellicht aan herziening toe zijn. Ook is de verdeling van zuurstof in de atmosfeer van de rode planeet anders dan gedacht.

De spectraalmetingen die in april van dit jaar met Herschel zijn verricht laten zien dat de Marsatmosfeer tussen 40 en 80 kilometer hoogte meer dan tien graden kouder is dan de atmosfeermodellen voor de planeet voorspellen. Daarnaast blijkt er niet, zoals verwacht, overal ruwweg evenveel zuurstof in de ijle Marslucht te zitten: naar boven toe neemt de zuurstofconcentratie snel af.

Als deze onderzoeksresultaten worden bevestigd, betekent dit dat er op nieuw moet worden gekeken naar de manier waarop zuurstof op Mars wordt gevormd en afgebroken.


© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

21-09-2010

Methaan in Marsatmosfeer wordt snel afgebroken



Onderzoek door Italiaanse wetenschappers, dat vandaag bij het European Planetary Science Congress in Rome wordt gepresenteerd, laat zien dat methaan in de atmosfeer van Mars een levensduur van minder dan een jaar heeft.

In de Marsatmosfeer komen slechts kleine hoeveelheden methaan voor, die van seizoen tot seizoen en van jaar tot jaar variëren. Waar het gas vandaan komt, is onzeker, maar het zou zowel van geologische als van biologische oorsprong kunnen zijn. De hoogste concentraties worden gemeten in de buurt van de reusachtige schildvulkanen op Mars en tijdens het zomerseizoen.

Uit het toe- en afnemen van de methaanconcentraties blijkt dat het gevormde methaan minder dan een jaar in de Marsatmosfeer verblijft. Op welke manier het gas wordt afgebroken, is echter al bijna net zo onduidelijk als het ontstaan ervan. De afbraak kan slechts voor een deel aan de werking van zonlicht worden toegeschreven. Het grootste deel wordt mogelijk afgebroken door het sterk reactieve zout perchloraat, dat tijdens stofstormen de atmosfeer in wordt geblazen.

© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

21-09-2010

Mogelijk weer een meteoriet ontdekt op Mars



Op beelden die het Marswagentje Opportunity op 16 september naar de aarde zond, is op enkele tientallen meters afstand een donkere steen te zien. NASA-wetenschappers hebben Opportunity de opdracht gegeven om naar de steen toe te rijden, om te zien of het een ijzermeteoriet is.

Het zou niet voor het eerst zijn dat het Marswagentje een meteoriet vindt. De afgelopen zes jaar heeft hij er bij zijn verkenning van de Meridani-vlakte al vier opgespoord.

De mogelijk meteoriet heeft alvast de benaming 'Oileán Ruaidh' gekregen, de oude naam voor het kleine eiland Roy voor de kust van Ierland. Hij is iets minder dan een halve meter groot.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

23-09-2010

Verdampend Marsijs verraadt waterkringloop



Europese wetenschappers hebben een verklaring gevonden voor de verdwijning en de kort daarop volgende terugkeer van het kooldioxide-ijs tijdens de lente op het noordelijk halfrond van Mars. De sleutel tot de verklaring van dit verschijnsel blijkt te liggen bij de waterkringloop in de Marsatmosfeer.

Tijdens de winter vormt de ijle Marsatmosfeer rijp- en sneeuwafzettingen die tot wel een meter dik kunnen worden. In de lente verdampen deze seizoensgebonden ijsafzettingen, die voornamelijk uit kooldioxide en kleine hoeveelheden water en stof bestaan, weer tot gas.

Metingen met de Europese ruimtesonde Mars Express lieten zien dat bij dat verdampingsproces het kooldioxide-ijs leek te verdwijnen om na enige tijd, ondanks de gestegen temperaturen, weer terug te komen. Uit nader onderzoek is nu echter gebleken dat het kooldioxide-ijs helemaal niet zo snel verdwijnt.

Aan het begin van de lente is de zon voldoende warm om het bovenste laagje kooldioxide-ijs te doen verdampen. Maar op dat moment is het nog koud genoeg om waterdamp uit de atmosfeer te laten aanvriezen. Hierdoor vormt zich een dun bovenlaagje waterijs dat de aanwezigheid van het zich nog daaronder bevindende kooldioxide-ijs maskeert. Als de temperaturen voldoende zijn gestegen om dat bovenlaagje te doen verdwijnen, lijkt het of er opeens weer kooldioxide-ijs is gevormd. Maar feitelijk is dat ijs er al die tijd geweest.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

quote:

Op zondag 26 september 2010 01:59 schreef -CRASH- het volgende:
De steen heeft wel wat weg van een viss(ekop)
[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

Op die eerste foto lijkt het idd op een vissekop
die tweede absoluut niet

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 00:17 schreef -CRASH- het volgende:
Opportunyti onderzoekt de meteoriet

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

Dank voor je bijdrage beste CRASH

27-09-2010

Marswagentje bestudeert meteoriet en vindt er nóg één



Afgelopen weekend heeft het Marswagentje Opportunity de donkere 'steen' onderzocht die hij ruim een week daarvoor in het vizier kreeg. Alle kenmerken van het object duiden er op dat het om een ijzermeteoriet gaat.

Daarmee komt het aantal meteorieten dat Opportunity op Mars heeft ontdekt op vijf. Maar het heeft er alle schijn van dat daar binnenkort nog eentje bij komt. Tijdens het onderzoek van meteoriet nummer vijf zagen NASA-wetenschappers enkele tientallen meters verderop namelijk nóg een potentiële meteoriet liggen.

Ook de zesde meteoriet zal door Opportunity van nabij worden bekeken. Daarna vervolgt hij zijn lange weg naar de krater Endeavour, die waarschijnlijk zijn eindbestemming zal zijn.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

05-10-2010

Groen licht voor nieuwe Marsmissie




Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft groen licht gegeven aan een nieuwe onbemande missie naar Mars. Deze missie, de Mars Atmosphere and Volatile Evolution Mission (MAVEN), zal onderzoek doen aan de atmosfeer van de rode planeet of beter gezegd: naar het grotendeels verdwijnen van die atmosfeer. De lancering van de ruimtesonde staat gepland voor november 2013.

De aanwezigheid van droge rivierbeddingen en waterhoudende mineralen wijst er op dat er ooit vloeibaar water was op Mars. En dat is alleen mogelijk als de atmosfeer van de planeet in het verleden veel dichter is geweest dan nu. Door te onderzoeken hoe het momenteel met de afbraak van de Marsatmosfeer gesteld is, zal MAVEN proberen vast te stellen wat de belangrijkste oorzaak van dit proces is.

Hoofdverdachte is de zonnewind - de aanhoudende stroom geladen deeltjes die de zon uitblaast. Anders dan de aarde heeft Mars vrijwel geen magnetisch veld (meer) dat de atmosfeer tegen deze deeltjes beschermt.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)