Nu.nl:
quote:
AMSTERDAM – Met de handen nonchalant in zijn zakken staat Liam Gallagher, de zanger van de Britse band Oasis, lichtjes voorovergebogen richting de microfoon.
Oasis in HMH
De woorden 'tonight I'm a rock 'n roll star' rollen uit zijn mond. Ja, woensdagavond zijn hij en zijn broer Noel de grote sterren in 's lands grootste biertent. Maar eigenlijk kunnen we stellen dat ze dat al vijftien jaar lang zijn.
Oasis kan bij voorbaat al niets verkeerd doen bij het publiek. En na één lange hitparade stellen ze van begin tot eind nergens teleur.
Gejuich
Elk nummer wordt met luid gejuich ontvangen en kan steevast rekenen op bijval van het complete publiek. 'Lyla', 'Don't Look Back in Anger', 'Morning Glory', 'Wonderwall', 'Supersonic', 'Champagne Supernova', de nieuwe single 'The Shock of the Lightning', ze komen allemaal voorbij.
Het is niet echt een spannende setlist, maar wie kan dat ze kwalijk nemen. Iedereen komt voor die nummers, Oasis speelt ze.
Het enige nummer dat schittert door afwezigheid is 'Live Forever'. De overwinningstocht van de band wordt afgesloten met een cover van 'I am the Walrus', van hun grote voorbeeld The Beatles.
Hoogtepunt
Het hoogtepunt van de band lag halverwege de jaren '90, toen albums als 'Definitly Maybe' en '(What's the Story) Morning Glory?' met miljoenen tegelijk over de toonbank vlogen.
Het is daarom leuk om te zien dat een groot deel van het publiek destijds op de basisschool zat en de band waarschijnlijk niet eens kende.
Een groot compliment richting Oasis die, ondanks de soms wisselende kwaliteit van hun platen, de tand des tijds zonder kleerscheuren heeft doorstaan.
Stemproblemen
De band staat in volle sterkte op het podium van de Heineken Music Hall, dus inclusief Liam die eerder deze week verstek moest laten gaan wegens stemproblemen.
Ook woensdagavond was duidelijk te merken dat hij vocaal nog niet optimaal was. Hij begon fel en scherp, maar zakte halverwege wat in.
Broer Noel kwam vervolgens aan de beurt om wat nummers te spelen, om daarna weer te worden afgelost door zijn jongere broer die er weer tegenaan leek te kunnen.
Show
Het contrast tussen de broers is altijd mooi om te zien. Terwijl Liam vooral bezig is met de show en zijn eigen persoon, speelt Noel met bescheiden passie de muziek waarvoor hij leeft.
Geheel terecht verdwijnt Liam steeds even van het podium als zijn oudere broer, de creatieve motor achter de band, een nummer zingt.
Daarbij bieden zijn songs als 'Don't Look Back in Anger' en 'The Importance of Being Idle' een prettige afwisseling op het gitaargeweld van het andere werk.
Begrip
De koude lucht in de zaal maakt langzaam plaats voor de muffe geur van zweet en bier. Overal waar je kijkt wordt de formatie met een tevreden blik aanschouwt.
Oasis is een begrip, straalt nog steeds diezelfde arrogantie uit als voorheen, maar het aller belangrijkste: ze zijn nog steeds heel erg goed.
Donderdagavond staat Oasis nogmaals in de Heineken Music Hall in Amsterdam.
Trouw:
quote:
Britten komen naar Nederland voor Oasis
(Novum) - Het concert dat Oasis woensdag gaf in de Heineken Music Hall werd bezocht door veel landgenoten van de Britse broers Liam en Noel Gallagher. Het bier vloeide dan ook rijkelijk in de Amsterdamse popzaal. De soms onberekenbare muzikanten hadden het duidelijk naar hun zin en speelden voornamelijk tracks uit hun hoogtijdagen in de jaren negentig.
Zo kwamen hits als 'Wonderwall' en 'Don't look back in anger' voorbij, maar ook het nieuwere 'Lyla'. Oud materiaal wisselde de band af met nummers van de nieuwe plaat 'Dig out your soul', die eind vorig jaar verscheen. Om nog eens te benadrukken dat Oasis zich laat inspireren door The Beatles zong Liam aan het einde van het concert de Beatles-track 'I am the walrus'.
Oasis staat ook donderdagavond in de Heineken Music Hall. De twee uitverkochte concerten maken deel uit van een grootschalige Europese tournee, waarmee de band nog steden aandoet als Stockholm, Madrid, Rome en Parijs. Vanaf maart gaat het verder naar onder meer Japan, Hongkong en Zuid-Afrika.
Even leek de kans aanwezig dat de twee Nederlandse concerten in het water zouden vallen toen een concert dat maandag in Düsseldorf zou plaatsvinden, werd afgelast. Liam bleek een oedeem op zijn stembanden te hebben en moest rust houden.
Het Parool (
)
quote:
Oasis doet iets al te cool
Noel Gallagher heeft zijn vakantiehuis op Ibiza van de hand gedaan. De reden: vlakbij had ook James Blunt een optrekje gekocht. Als rechtgeaarde rocker kon Gallagher het zich naar eigen zeggen niet veroorloven in de nabijheid van zo'n watje te verkeren. De gedachte alleen al dat Blunt op een 'cd-worp afstand' alweer zo'n vreselijk kutliedje aan het schrijven was!
Ja, met de de gebroeders Gallagher kun je nog altijd lachen. Maar de tijd dat hun groep Oasis er muzikaal echt toe deed, ligt al ver achter ons. Het vorig jaar verschenen Dig out your soul was het zoveelste album van de groep waarop hooguit drie goede songs stonden. De belangstelling voor hun concerten is er niet minder om. De huidige Oasistournee is zelfs de grootste die de groep ooit in Europa ondernam.
Daarmee begint Oasis te lijken op de Rolling Stones, wier platen ook al tijden te verwaarlozen zijn, maar die nog altijd een enorme publiekstrekker zijn. Maar hoewel hun publiek vast dik tevreden zou zijn als ze zich zouden beperken tot songs van hun eerste twee albums, die verschenen in de hoogtijdagen van de Britpop, willen de broertjes Gallagher meer zijn dan een nostalgieact, die op het podium alleen greatest hits brengt.
Dat pakte gisteravond bij het eerste van twee uitverkochte concerten in de Heineken Music Hall wisselend uit. De logge psychedelische songs van Dig out your soul, met zeker voor Oasis lange gitaarsolo's, lagen zwaar op de maag, maar een hoogtepunt was het door Noel gezongen The Masterplan, nota bene ooit het B-kantje van Oasis' allergrootste hit Wonderwall.
Noel leek er zin in te hebben in de Heinekenhal. Broer Liam speelde als altijd weer Zijne Coolheid zelve. Zijn winterjas hield hij het hele optreden aan, bewegen deed hij zo min mogelijk, maar als er even niets te zingen viel, sjokte hij direct het podium af. Halverwege de jaren negentig was die gespeelde onverschilligheid heel vermakelijk. Nu Liam opkruipt naar de veertig begint zo'n houding langzamerhand toch wat belachelijk te worden.
Wie voor oude hits kwam, werd bediend aan het einde van het optreden. Vooral het mannelijk deel van het publiek zong luid mee met de ballads Don't look in anger en Wonderwall. Het klonk precies als de voetbalkoren die we kennen uit de nabijgelegen Arena. (Peter van Brummelen)