Met bomen praten

Nu heb ik wel collectief in contact gestaan met de natuur in een bos.
Dit was een van de opdrachten van de beginners cursus die ik heb gevolgd betreffende telepatisch communiceren met dieren.
Maar niet specifiek individueel een boom.
Echt communicatie zoals jullie nu bedenken was er ook niet.
Persoonlijk denk ik ook dat je dan lang kan blijven zoeken.
Met een dier kan ik het ook niet gaan hebben over de nieuwe president van Amerika
Dat valt gewoon buiten de belevingswereld van een dier.
Wat voor contact ik dan had met dit bos is lastig uit te leggen, daar het dus niet echt een "gesprek" was zoals mensen met elkaar gesprekken hebben.
Maar contact was er wel... een soort van wederzijdse liefde/gevoel/eenheid qua interactie dat toch wel bijzonder te noemen was.
Verder ga ik het niet proberen uit te leggen want dit zijn van die dingen die lastig naar woorden te vertalen zijn.
Over het algemeen zoek ik dit contact nog onbewust op en heb ik altijd een soort eenheid als ik door een natuurrijke omgeving loop.
Maar echt bewust contact zoeken met bomen of de natuur? Nee, daar heb ik mij nooit echt meer mee bezig gehouden.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 15:31 schreef Bastard het volgende:
Kan hij het over andere zaken hebben dan het weer

Ligt eraan waar de boom staat denk ik

Je zou als boom maar op de wallen staan, dan heb je genoeg et vertellen lijkt me

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 13:57 schreef Michielos het volgende:
Hoe heet die ziekte ook alweer Remake, het ligt op het puntje van mijn tong maar ik kom er niet op

Serieus? Het puntje ervan? Dan zul je wel veel splinters in je tandvlees hebben.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 16:16 schreef _Led_ het volgende:
En op welke manier verschilt dit 'collectief in contact staan' van 'verbeelding' ?

Heb ik weer een woord verkeerd gebruikt?
Volgens mij betekend "collectief" toch geen verbeelding maar "een cluster van"?
(Net als The Borg, ook een collectief bewustzijn.)
Als ik het toch goed heb en jij eigenlijk je mening probeert uit te dragen dat het waarschijnlijk verbeelding is geweest, be my guest.
Voor mij is het een feit dat het geen verbeelding was, dus die vraag is eigenlijk een beetje nutteloos.

[ Bericht 4% gewijzigd door Darkwolf op 09-01-2009 17:59:31 ]

Dit lijkt me nou een gezellige boom

hhaha wat is DAT

Verder tja, ik heb nooit echt met bomen zitten lullen, maar ik heb wel een keer meegemaakt dat de Reiki heel sterk ging stromen toen ik een superdikke beuk vastpakte. Was een bijzondere gewaarwording!

ik sta voor veel dingen open, en veel dingen geloof ik zelf ook...maar mensen die menen dat je met bomen kunt praten hebben psychische hulp nodig

Ah op die manier, LED. Gotcha!
Het is inderdaad zo dat je geest er altijd tussen kan / probeert te komen.
Je krijgt dan eigen aanvullingen die dus niet van de "externe" bron komen.
Met veel training en oefenen leer je dit op een gegeven moment scheiden.
De energie van jezelf is namelijk anders vergeleken met de energie van dat waar je in contact mee staat.
Door oefenen leer je beter contact maken en ga je er meer in op waardoor je meer oppikt.
Met als resultaat dat het allemaal qua gevoel niet alleen in je hoofd afspeelt.
Als ik mijzelf echt helemaal overgeef aan het gebeuren dan word mijn hele wezen een met het wezen "aan de andere kant van de lijn."
Die sensatie is lastig uit te leggen in woorden, maar daar komt het op neer.

Dit gevoel van eenheid heb ik dus tot zekere mate automatisch als ik in de natuur ben.
Niet alleen de "statische" natuur zelf, maar ook dieren en vooral paarden.
Er is dan geen specifieke communicatie, maar voel wel een bepaalde verbintenis met dit (heb ik overigens altijd al gehad dus ook voor die cursus.)

Verder blijft het inderdaad de kunst om echt alles stil in jezelf te maken en te houden, zodat je open staat voor wat er binnen komt zonder dat je mind vervolgens als stoorzender bezig is.
Oefenen, vallen en weer op staan.
En het blijft nog steeds een kunst, ook al heb ik ondertussen al de nodige jaren ervaring.
In het dagelijkse leven word je brein en geest namelijk juist aangespoort om zo actief mogelijk te draaien.
Het kost dan weer moeite om alles weer even stil te krijgen in mijn hoofd.
Om simpelweg te observeren en slechts te "zijn", zonder dat mijn geest een loopje met mij neemt.

[ Bericht 24% gewijzigd door Darkwolf op 11-01-2009 03:23:42 ]

Kun je ook communiceren met of ik bedoel, heb je ook verbintenis met bijvoorbeeld een huis?
Praat je ook tegen je tv of tegen je auto? Of moet de partner van de wederzijdse communicatie wel een vorm van leven in zich hebben?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:12 schreef Darkwolf het volgende:
Ah op die manier, LED. Gotcha!
Het is inderdaad zo dat je geest er altijd tussen kan / probeert te komen.
Je krijgt dan eigen aanvullingen die dus niet van de "externe" bron komen.
Met veel training en oefenen leer je dit op een gegeven moment scheiden.
De energie van jezelf is namelijk anders vergeleken met de energie van dat waar je in contact mee staat.
Door oefenen leer je beter contact maken en ga je er meer in op waardoor je meer oppikt.
Met als resultaat dat het allemaal qua gevoel niet alleen in je hoofd afspeelt.
Als ik mijzelf echt helemaal overgeef aan het gebeuren dan word mijn hele wezen een met het wezen "aan de andere kant van de lijn."
Die sensatie is lastig uit te leggen in woorden, maar daar komt het op neer.

Dit gevoel van eenheid heb ik dus tot zekere mate automatisch als ik in de natuur ben.
Niet alleen de "statische" natuur zelf, maar ook dieren en vooral paarden.
Er is dan geen specifieke communicatie, maar voel wel een bepaalde verbintenis met dit (heb ik overigens altijd al gehad dus ook voor die cursus.)

Verder blijft het inderdaad de kunst om echt alles stil in jezelf te maken en te houden, zodat je open staat voor wat er binnen komt zonder dat je mind vervolgens als stoorzender bezig is.
Oefenen, vallen en weer op staan.
En het blijft nog steeds een kunst, ook al heb ik ondertussen al de nodige jaren ervaring.
In het dagelijkse leven word je brein en geest namelijk juist aangespoort om zo actief mogelijk te draaien.
Het kost dan weer moeite om alles weer even stil te krijgen in mijn hoofd.
Om simpelweg te observeren en slechts te "zijn", zonder dat mijn geest een loopje met mij neemt.

Hoe scheid jij het zelf? M.a.w. hoe weet jij het verschil te maken:

Als een voorwerp geen leven heeft, kan het volgens sommigen wel een soort persoonlijkheid krijgen door de band die je er mee hebt, maar het zal niet antwoorden.
Als iets leven heeft, heeft het volgens velen een ziel, en met zielen kun je wel communiceren.
Daarbij zal het ook wel helpen dat bomen met hun wortels in de aarde staan; ze zijn vol van aarde-energie.
Mensen hier vragen waar bomen over kunnen praten. Misschien dat ze met die aarde-energie ook wat kennis van de aarde opnemen? (Hypothetisch gesproken.)
Then again: de meeste mensen die met bomen praten, praten volgens mij meer over de belevingswereld van de boom zelf. Ze leven zich in in wat een boom beleeft en "gezien kan hebben" en haken daar op in.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:26 schreef Neleos het volgende:
Kun je ook communiceren met of ik bedoel, heb je ook verbintenis met bijvoorbeeld een huis?
Praat je ook tegen je tv of tegen je auto? Of moet de partner van de wederzijdse communicatie wel een vorm van leven in zich hebben?

Naar mijn idee moet er wel leven in zitten ja.
Over deze stelling heb ik ook wel eens zitten denken.
Maar waar leg je de grens?
Vergeet even een huis of auto, maar denk aan een tafel met een stoelen van hout.
En waar komt hout vandaan? Juist!
In de praktijk is dit wel waar ik de grens trek en het niet ga proberen.
Dat is voor mij iets te vreemd.
Al is mijn vriendin wel gewend van mij dat ik af en toe zit te praten en/of te schelden met/tegen mijn computer.

Je kan in een auto (wat vele trotse mannen zien als hun "kindje") wel een persoonlijkheid stoppen.
Naar mijn mening krijg je dan een beetje het effect wat LED aanhaalde met zijn knuffels van vroeger.
Bij wijze van spreken stop je je eigen "ziel en geest" in de auto.
(Binnenkort moet ik mijn trouwe oude Mazda weg doen voor een nieuwe en dat is toch wel even slikken. Op een bepaalde manier heb ik er toch een bepaalde "band" mee opgebouwd. Aan de andere kant weet ik dat het gewoon een ding is, zover ik weet.)

quote:

Op zondag 11 januari 2009 10:35 schreef Michielos het volgende:
Hoe scheid jij het zelf? M.a.w. hoe weet jij het verschil te maken:

Je zal toch de vraag nog duidelijker moeten formuleren vrees ik, want voor mijn gevoel heb ik dit al een beetje proberen uit te leggen in mijn post die jij nu quote en is daar je antwoord al in te vinden.

[ Bericht 55% gewijzigd door Darkwolf op 11-01-2009 18:24:42 ]

quote:

Op zondag 11 januari 2009 18:17 schreef Darkwolf het volgende:

[..]

Naar mijn idee moet er wel leven in zitten ja.
Over deze stelling heb ik ook wel eens zitten denken.
Maar waar leg je de grens?
Vergeet even een huis of auto, maar denk aan een tafel met een stoelen van hout.
En waar komt hout vandaan? Juist!
In de praktijk is dit wel waar ik de grens trek en het niet ga proberen.
Dat is voor mij iets te vreemd.
Al is mijn vriendin wel gewend van mij dat ik af en toe zit te praten en/of te schelden met/tegen mijn computer.

Je kan in een auto (wat vele trotse mannen zien als hun "kindje") wel een persoonlijkheid stoppen.
Naar mijn mening krijg je dan een beetje het effect wat LED aanhaalde met zijn knuffels van vroeger.
Bij wijze van spreken stop je je eigen "ziel en geest" in de auto.
(Binnenkort moet ik mijn trouwe oude Mazda weg doen voor een nieuwe en dat is toch wel even slikken. Op een bepaalde manier heb ik er toch een bepaalde "band" mee opgebouwd. Aan de andere kant weet ik dat het gewoon een ding is, zover ik weet.)
[..]

Je zal toch de vraag nog duidelijker moeten formuleren vrees ik, want voor mijn gevoel heb ik dit al een beetje proberen uit te leggen in mijn post die jij nu quote en is daar je antwoord al in te vinden.

je schreef daar dat je dat op gevoel deed. maar wat is het hele proces?

Er wordt ook gezegd dat wat je maakt, dat daar ook energie van jezelf in komt te zitten, ook de emoties die je op het moment had toen je dat voorwerp maakte.
Altijd leuk als je een nieuw paar schoenen koopt die door arme onderbetaalde Chinese kindjes gemaakt zijn!

quote:

Op zondag 11 januari 2009 18:39 schreef Michielos het volgende:
je schreef daar dat je dat op gevoel deed. maar wat is het hele proces?

Pfff... dat gaat een flink lap tekst worden dan, gezien als ik iets doe het meteen wel goed wil doen.
Zal eens kijken wanneer ik daar voor kan gaan zitten om het helemaal uit te gaan schrijven.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 13:57 schreef Michielos het volgende:
Hoe heet die ziekte ook alweer Remake, het ligt op het puntje van mijn tong maar ik kom er niet op

Ziekte? T'is gewoon een takkewijf, meer niet.

Het zal je nog verbazen wat sommige treurwilgen te vertellen hebben, word je niet blij van!

[ Bericht 4% gewijzigd door ee-04 op 30-01-2009 02:36:16 ]