LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik wil graag dit gedicht met jullie delen. Vergeet niet op haar naam te klikken voor vele andere fantastische gedichten.
Hoezo?quote:Op vrijdag 9 januari 2009 15:17 schreef Gellius het volgende:
Wat is dat nu weer voor absurde logica, pope?
Oef. Janette is into heavy shit!
quote:Bloed besmeurde leugens
Bloed besmeurde leugens
als messen in mijn hart
mijn ziel die huilt continue
tranen vol met smart
duivels in lams kleding
de metafoor is klaar
ogen eens vol met liefde
nu een emotieloze staar
je leeft nu in het wereld van de duivel
vol met vuur en veel haat
de duivel met al zijn krachten
die alleen voor slechtheid staat
ik vecht in de naam van Jesus
al kost het heel veel kracht
want de bloed besmeurde leugens
hebben me naar mijn knieën gebracht
Maar wat is nou werkelijk belangrijk? Je doel bereiken, of toegeven aan je zo vluchtige grillen zoals in dit en dat geen zin hebben!?
Hou vol, Pope. Je krijgt het topic wel vol.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 15:26 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:
Maar wat is nou werkelijk belangrijk? Je doel bereiken, of toegeven aan je zo vluchtige grillen zoals in dit en dat geen zin hebben!?
The love you take is equal to the love you make.
Dat is dan ook helemaal mijn gedicht niet! Dat moet me niet vaker overkomen zeg, dat me zomaar poezie in de schoenen wordt geschoven. Je lui weet toch ook wel dat ik alleen maar dronken nonsens neder pen? Rijm is mij vreemd,- tenzij toevallig.quote:
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ik zal wat verder op het verzoek van Gellius in gaan.
De naam die kan worden omschreven
Is niet de onveranderlijke naam
Dit laat zien dat niet-stukadoren niet de onveranderlijke gematigdheid is.
De naam die kan worden omschreven
Is niet de onveranderlijke naam
Dit laat zien dat niet-stukadoren niet de onveranderlijke gematigdheid is.
Godverdomme, schiet toch eens op vent.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Wie heeft dat dan beweerd en heeft 'ie er ook nog iets van een argumentje bij? Ik bedoel: ik kan ook wel gewoon maar wat beweren.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 15:35 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:
Ik zal wat verder op het verzoek van Gellius in gaan.
De naam die kan worden omschreven
Is niet de onveranderlijke naam
Dit laat zien dat niet-stukadoren niet de onveranderlijke gematigdheid is.
Timmerman Shi ging naar Qi. Bij Quyu gekomen zag hij een eik als heilige boom van het altaar van de Aarde. Hij was zo groot dat duizenden runderen eronder konden schuilen. Zijn omvang was wel honderd el. Hij was zo hoog als een berg. Pas op tien vadem hoogte kwamen de eerste takken. Er waren meer dan tien zijtakken, die zo dik waren dat men er boten van kon maken.
Het stond er zo vol met kijkers dat het was alsof er markt gehouden werd. Maar de timmerman keek niet op of om, en vervolgde zijn weg zonder te stoppen. Zijn leerling echter stond stil en, nadat hij zich er vol aan had gekeken, holde hij de meester achterna, en zei: "Meester: sinds ik bijl en beitel heb opgenomen om u te volgen, heb ik nog nooit zulk prachtig materiaal gezien. Maar u keurt het geen blik waardig en loopt door zonder ook maar één keer te stoppen. Waarom is dat?"
"Hou op! Praat me er niet van! Dat is overtollig hout. Maak er een boot van en hij zinkt. Een doodskist? Hij verrot meteen. Een gebruiksvoorwerp? Het gaat dadelijk kapot. Een deur? Die blijft nat van de hars. Een steunpilaar? Daar komen insecten in. Dit is hout dat nergens toe dient, dat nergens voor kan worden aangewend, en om die reden heeft die boom zo oud kunnen worden."
Toen de meestertimmerman thuis was gekomen, verscheen de heilige eikenboom aan hem in een droom, en sprak: "Waar dacht je mij wel mee te vergelijken? Wilde je zeggen dat ik 'overtollig hout' was? Appelen, peren, mandarijnen, pomelo's en de vruchten van andere bomen: ze worden afgerukt zodra ze rijp zijn. Daardoor worden die bomen gekwetst, hun grote takken afgebroken en hun twijgjes vernield. Dat is je hele leven narigheid ondervinden vanwege je bekwaamheden. Om die reden kan ook geen van hen zijn door de hemel bestemde levensloop volbrengen, maar sterven ze allemaal voortijdig wanneer ze pas op de helft zijn. Ze zijn het zelf die zich deze algemeen gangbare geweldplegingen op de hals halen, en met andere wezens is het ook zo gesteld. Daarom ben ik allang geleden gaan proberen om volstrekt nutteloos te worden. Vaak kwam ik er dichtbij, en nu heb ik het bereikt. Dat is voor mij van het grootste nut. Als ik ooit enige nuttigheid gehad zou hebben, zou ik dan zo groot hebben kunnen worden? Laten we daarbij ook nog bedenken dat we allebei maar schepsels zijn. Hoe kunnen schepsels elkaar beoordelen? Hoe kan een overtollig mens zoals jij, die bovendien weldra gaat sterven, weten wat een overtollige boom is?"
Het stond er zo vol met kijkers dat het was alsof er markt gehouden werd. Maar de timmerman keek niet op of om, en vervolgde zijn weg zonder te stoppen. Zijn leerling echter stond stil en, nadat hij zich er vol aan had gekeken, holde hij de meester achterna, en zei: "Meester: sinds ik bijl en beitel heb opgenomen om u te volgen, heb ik nog nooit zulk prachtig materiaal gezien. Maar u keurt het geen blik waardig en loopt door zonder ook maar één keer te stoppen. Waarom is dat?"
"Hou op! Praat me er niet van! Dat is overtollig hout. Maak er een boot van en hij zinkt. Een doodskist? Hij verrot meteen. Een gebruiksvoorwerp? Het gaat dadelijk kapot. Een deur? Die blijft nat van de hars. Een steunpilaar? Daar komen insecten in. Dit is hout dat nergens toe dient, dat nergens voor kan worden aangewend, en om die reden heeft die boom zo oud kunnen worden."
Toen de meestertimmerman thuis was gekomen, verscheen de heilige eikenboom aan hem in een droom, en sprak: "Waar dacht je mij wel mee te vergelijken? Wilde je zeggen dat ik 'overtollig hout' was? Appelen, peren, mandarijnen, pomelo's en de vruchten van andere bomen: ze worden afgerukt zodra ze rijp zijn. Daardoor worden die bomen gekwetst, hun grote takken afgebroken en hun twijgjes vernield. Dat is je hele leven narigheid ondervinden vanwege je bekwaamheden. Om die reden kan ook geen van hen zijn door de hemel bestemde levensloop volbrengen, maar sterven ze allemaal voortijdig wanneer ze pas op de helft zijn. Ze zijn het zelf die zich deze algemeen gangbare geweldplegingen op de hals halen, en met andere wezens is het ook zo gesteld. Daarom ben ik allang geleden gaan proberen om volstrekt nutteloos te worden. Vaak kwam ik er dichtbij, en nu heb ik het bereikt. Dat is voor mij van het grootste nut. Als ik ooit enige nuttigheid gehad zou hebben, zou ik dan zo groot hebben kunnen worden? Laten we daarbij ook nog bedenken dat we allebei maar schepsels zijn. Hoe kunnen schepsels elkaar beoordelen? Hoe kan een overtollig mens zoals jij, die bovendien weldra gaat sterven, weten wat een overtollige boom is?"
Doe dat, Gellius. Beweer eens iets. Beweringen zijn meestal een stuk interessanter dan dat eeuwig bearumenteerde gelul van de schetenwappers en filosofen.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 15:39 schreef Gellius het volgende:
[..]
Wie heeft dat dan beweerd en heeft 'ie er ook nog iets van een argumentje bij? Ik bedoel: ik kan ook wel gewoon maar wat beweren.
[ Bericht 12% gewijzigd door JAM op 09-01-2009 15:46:43 ( ) ]
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Deze is nog beter.
Toen Zhuang Zhi in Chu was, zag hij daar eens een lege schedel: het was een verweerde oude doodskop. Hij tikte er met zijn rijzweep tegen aan en vroeg toen: Bent u mijn heer in deze toestand geraakt omdat u te roekeloos van het leven hebt genoten? Of was het omdat uw land ten onder ging en u door wapens werd neergeveld? Misschien hebt u misdaden gepleegd en schande gebracht over uw ouders en echtgenote en toen uit schaamte de dood gekozen? Of was het als gevolg van het lijden aan honger en kou? Of omdat u aan het einde van uw levensloop was gekomen?
Na deze rede voltooid te hebben pakte hij de schedel op, nam hem tot hoofdsteun want hij had geen kussen bij zich en ging slapen. In het midden van de nacht verscheen de schedel hem in een droom en sprak: Dat gebabbel van jou heeft veel weg van onzin! Van mijn oogpunt uit gezien slaat alles wat je zei op de zorgen die mensen in het leven hebben. Wij doden hebben die niet. Zou je niet eens willen horen van de vreugde van de doden?
Goed, zei Zhuang Zhi.
Bij de doden zijn er geen heersers en geen dienaren en evenmin is er al dat werk der jaargetijden. Alles loopt vanzelf en onze jaren zijn eindeloos als hemel en aarde. Zelfs de koning op zijn troon kent de vreugde niet die wij ervaren.
Zhuang Zhi weigerde dit te geloven en zei: Als ik de Opzichter van het Lot ertoe zou kunnen bewegen je je lijf terug te geven, compleet met vlees, botten, spieren en huid, en je je ouders, je echtgenote, je woonplaats en je oude vrienden allemaal terug kreeg, hoe zou je dat vinden?
De schedel fronste zijn wenkbrauwen (!) en keek nors voor zich uit: Hoe zou ik ooit de vreugde van de doden willen opgeven om de vermoeienissen van het mensenleven daarvoor terug te krijgen!
Toen Zhuang Zhi in Chu was, zag hij daar eens een lege schedel: het was een verweerde oude doodskop. Hij tikte er met zijn rijzweep tegen aan en vroeg toen: Bent u mijn heer in deze toestand geraakt omdat u te roekeloos van het leven hebt genoten? Of was het omdat uw land ten onder ging en u door wapens werd neergeveld? Misschien hebt u misdaden gepleegd en schande gebracht over uw ouders en echtgenote en toen uit schaamte de dood gekozen? Of was het als gevolg van het lijden aan honger en kou? Of omdat u aan het einde van uw levensloop was gekomen?
Na deze rede voltooid te hebben pakte hij de schedel op, nam hem tot hoofdsteun want hij had geen kussen bij zich en ging slapen. In het midden van de nacht verscheen de schedel hem in een droom en sprak: Dat gebabbel van jou heeft veel weg van onzin! Van mijn oogpunt uit gezien slaat alles wat je zei op de zorgen die mensen in het leven hebben. Wij doden hebben die niet. Zou je niet eens willen horen van de vreugde van de doden?
Goed, zei Zhuang Zhi.
Bij de doden zijn er geen heersers en geen dienaren en evenmin is er al dat werk der jaargetijden. Alles loopt vanzelf en onze jaren zijn eindeloos als hemel en aarde. Zelfs de koning op zijn troon kent de vreugde niet die wij ervaren.
Zhuang Zhi weigerde dit te geloven en zei: Als ik de Opzichter van het Lot ertoe zou kunnen bewegen je je lijf terug te geven, compleet met vlees, botten, spieren en huid, en je je ouders, je echtgenote, je woonplaats en je oude vrienden allemaal terug kreeg, hoe zou je dat vinden?
De schedel fronste zijn wenkbrauwen (!) en keek nors voor zich uit: Hoe zou ik ooit de vreugde van de doden willen opgeven om de vermoeienissen van het mensenleven daarvoor terug te krijgen!
.
Ik neem het niemand kwalijk als ze daar geen woord van lezen hoor. Ook als ik het zelf overgetypt heb, dan ook niet.
Toe nou!quote:Op vrijdag 9 januari 2009 15:50 schreef Gellius het volgende:
Uhm... tsja. Zomaar iets, zeg je? Jezus.
Wat dacht je hiervan, Pope?
quote:Broer Konijn wilde graag, dat hij en Broer Eekhoorn bij elkaar gingen wonen. ‘Ik zou zo graag bij jou komen wonen, Broer Eekhoorn,’ sprak Broer Konijn. ‘Maar jij woont in een boom, en ik kan niet in bomen klimmen. Had jij maar een holletje! Maar dat heb je niet.’
‘Maar jij hebt toch wel een holletje?’ antwoordde Broer Eekhoorn. ‘Eigenlijk zou ik mijn boom in jouw holletje moeten planten, dan waren we altijd dicht bij elkaar.’
‘Wat een leuk idee!’ vond Broer Konijn. ‘Denk je dat het kan?’
‘Het valt altijd te proberen,’ sprak broer Eekhoorn. ‘Knoop mijn broekje eens open.’ Broer Konijn was wel een beetje verbaasd, maar hij deed toch wat Broer Eekhoorn zei, en knoopte diens eekhoornbroekje open.
‘Hoe vind je mijn boompje?’ vroeg Broer Eekhoorn. ‘Ja, houd hem maar eens goed vast. Kun jij daar echt niet in klimmen?’
‘Ik denk niet, dat het gaat,’ antwoorde Broer Konijn. ‘Hij is wel erg glad en knoestig.’
‘Nu, dan planten we mijn boompje maar in jouw holletje,’ besloot Broer Eekhoorn. ‘Doe je broekje eens naar beneden.’
‘Moet dat echt?’ vroeg Broer Konijn bedremmeld, maar hij deed wel onmiddellijk wat Broer Eekhoorn vroeg, omdat hij zo veel van hem hield, en zo graag wilde dat ze samen zouden gaan wonen.
Meteen pakte Broer Eekhoorn Broer Konijn stevig beet, en duwde zijn eigen grote pielemuisboom van achteren in Broer Konijn zijn kleine konijneholletje, precies onder diens wipstaartje.
‘Ik bedoelde een heel ander holletje,’ zei Broer Konijn, ‘Au!’
‘Er is geen misverstand mogelijk,’ sprak Broer Eekhoorn. ‘En ik geloof dat het lukt. Wat een fijn lief warm holletje heb jij, Broertje Konijn! En mijn boompje kan er helemaal in. Ik kan het zelfs nog heen en weer bewegen! Nu kunnen wij altijd bij elkaar blijven. En hoe verder ik met mijn boompje in jouw holletje ga, hoe meer ik van je ga houden. Hoe vind je dat, Broer Konijn?’
‘Je doet me wel erg veel pijn, Broer Eekhoorn,’ zei Broer Konijn, ‘maar ik ben erg gelukkig, omdat we nu voorgoed bij elkaar gaan wonen, en omdat jij zoveel van me houdt. Ik voel het gewoon van binnen in mijn holletje, dat jij steeds meer van me gaat houden.’
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
