Weet ik maar ik vind het alleen zo bizar dat het komt op een moment dat het psychisch verder gewoon goed gaat. Heb vaker last gehad van angststoornissen, dan durfde ik bijvoorbeeld niet met het OV. Maar dat was altijd in een periode dat ik erg down was, en ik kon het daarom wel verklaren. Sinds ik cilatopram slik zijn de angsten afgenomen (werkt dan ook tegen depressie en angststoornissen) maar nu komt het opeens weer opzettenquote:Op dinsdag 27 januari 2009 14:56 schreef Burdie het volgende:
MaJo, het is een irreeele stoornis, dat kan je niet verklaren.
Citalopram is ook geen wondermiddel he (slik hetzelf ook) Ik heb met deze zooi leren relativeren dus vrijdag de som op de proef nemen... ben nu al zenuwachtigquote:Op dinsdag 27 januari 2009 14:59 schreef MaJo het volgende:
[..]
Weet ik maar ik vind het alleen zo bizar dat het komt op een moment dat het psychisch verder gewoon goed gaat. Heb vaker last gehad van angststoornissen, dan durfde ik bijvoorbeeld niet met het OV. Maar dat was altijd in een periode dat ik erg down was, en ik kon het daarom wel verklaren. Sinds ik cilatopram slik zijn de angsten afgenomen (werkt dan ook tegen depressie en angststoornissen) maar nu komt het opeens weer opzettenMisschien ben ik onbewust toch meer aan het piekeren dan ik zelf doorheb...
Dat is ook wel zo, maar ik kan het gewoon niet plaatsen that's allquote:Op dinsdag 27 januari 2009 15:35 schreef Knuffelzacht het volgende:
[..]
Citalopram is ook geen wondermiddel he (slik hetzelf ook) Ik heb met deze zooi leren relativeren dus vrijdag de som op de proef nemen... ben nu al zenuwachtig
Het klinkt als een recept voor een heerlijke taartquote:Op dinsdag 27 januari 2009 17:00 schreef MaJo het volgende:
trouwens Burdie, jij hebt toch borderline? Wat betekent dat voor jou? Mijn psych liet en pasant vallen dat ik een 'vleugje borderline' heb maar weet eigenlijk niet wat ze daarmee bedoeltlekker dan, ik ben depressief met ADD, last van angststoornissen en een vleugje borderline
Bedankt voor je uitlegquote:Op dinsdag 27 januari 2009 17:29 schreef Burdie het volgende:
[..]
Het klinkt als een recept voor een heerlijke taart.
Ik heb btw geen borderline, ik heb 'een aan borderline verwante persoonlijkheidsstoornis', wat inhoudt dat ik er een aantal kenmerken van heb, maar niet voldoende om de diagnose 'borderline' te krijgen.
Wat ik er in de praktijk van merk/merkte (een hoop is al verbeterd de laatste tijd), is vooral de impulsiviteit. Stel op sprong dingen ondernemen, beslissingen nemen zonder erbij na te denken, mijn hele leven overhoop gooien om iets wat ik in mijn hoofd had gehaald. Daarnaast was ik ook erg opvliegerig en emotioneel, was de hele wereld tegen mij, en deed ik aan zelfdestructief gedrag (onverantwoord omspringen met geld, met drank, met mijn gezondheid, met drugs, met mezelf, en automutileren als de 'pijn' heel erg werd). Ik kon geen vriendschappen onderhouden - het was 'vastklampen' of loslaten, een tussenweg was er niet, en mijn 'relaties' met anderen waren ongezond. Ik keek nooit naar de lange termijn, of naar de gevolgen van mijn gedrag.
Het is twee keer flink uit de hand gelopen, en daarna heb ik mijn leven radicaal omgegooid: geprobeerd eerst na te denken ipv te handelen, proberen prioriteiten te stellen, het maken van lange-termijn-plannen... en inmiddels heb ik het allemaal vrij goed onder controle, alleen kan ik nog af en toe flink overdonderd zijn door emoties.
Het was en is een moeilijke weg, en het zal ergens altijd wel strijd blijven, maar het wordt gemakkelijker - al doende.
He knuffel, goed van het feest vrijdag! fijn dat de meiden met je meegaan! jammer dat ik er niet ben, ik was graag met jullie meegegaanquote:Op dinsdag 27 januari 2009 15:35 schreef Knuffelzacht het volgende:
[..]
Citalopram is ook geen wondermiddel he (slik hetzelf ook) Ik heb met deze zooi leren relativeren dus vrijdag de som op de proef nemen... ben nu al zenuwachtig
Hahaha die opmerking over die taart, jij hebt echt humor! Ach ik heb ook zo'n hele lijst van dingen....quote:Op dinsdag 27 januari 2009 17:29 schreef Burdie het volgende:
[..]
Het klinkt als een recept voor een heerlijke taart.
Ik heb btw geen borderline, ik heb 'een aan borderline verwante persoonlijkheidsstoornis', wat inhoudt dat ik er een aantal kenmerken van heb, maar niet voldoende om de diagnose 'borderline' te krijgen.
Wat ik er in de praktijk van merk/merkte (een hoop is al verbeterd de laatste tijd), is vooral de impulsiviteit. Stel op sprong dingen ondernemen, beslissingen nemen zonder erbij na te denken, mijn hele leven overhoop gooien om iets wat ik in mijn hoofd had gehaald. Daarnaast was ik ook erg opvliegerig en emotioneel, was de hele wereld tegen mij, en deed ik aan zelfdestructief gedrag (onverantwoord omspringen met geld, met drank, met mijn gezondheid, met drugs, met mezelf, en automutileren als de 'pijn' heel erg werd). Ik kon geen vriendschappen onderhouden - het was 'vastklampen' of loslaten, een tussenweg was er niet, en mijn 'relaties' met anderen waren ongezond. Ik keek nooit naar de lange termijn, of naar de gevolgen van mijn gedrag.
Het is twee keer flink uit de hand gelopen, en daarna heb ik mijn leven radicaal omgegooid: geprobeerd eerst na te denken ipv te handelen, proberen prioriteiten te stellen, het maken van lange-termijn-plannen... en inmiddels heb ik het allemaal vrij goed onder controle, alleen kan ik nog af en toe flink overdonderd zijn door emoties.
Het was en is een moeilijke weg, en het zal ergens altijd wel strijd blijven, maar het wordt gemakkelijker - al doende.
Last niet, ik heb nooit het 'echte' merk gehad... maar merk wel verschil tussen de twee varianten van twee verschillende fabrikanten.quote:Op dinsdag 3 februari 2009 18:08 schreef MissPink het volgende:
Zijn er meer mensen die last ervan hebben als ze een ander merk krijgen? Vind het maar raar eigenlijk
Ja, dat wilde ik net gaan doenquote:Op woensdag 4 februari 2009 13:13 schreef MaJo het volgende:
Sterkte BurdieLaat je even weten hoe het gegaan is?
Helpen jouw medicijnen ook tegen paniek? En heb je het met je behandelaar daarover gehad?quote:Hier gaat het wisselend. Aan de ene kant gaan er dingen heel goed, zoals mijn studie. Gister gehoord dat ik een vak eindelijk gehaald hebHierdoor is de rest van mijn studie veilig en loop ik niet wéér een jaar studievertraging op. Verder voel ik me psychisch ook goed alleen die paniekaanvallen worden erger
Eergister tijdens college, gister toen ik uit eten was. Niet echt moment wanneer ik normaal in paniek raak
quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:42 schreef Murmeli het volgende:
Hee burdie! goed van je afbouwschema. En hoe ziet het schema eruit? ongeveer dan
Ik hoop dat je je in ieder geval snel minder moe gaat voelen. En je merkt het inderdaad vanzelf of je onderhoudsdosis nodig hebt. Maar wel fijn dat ie je vaak wil zien, dan word je in ieder geval goed in de gaten gehouden
Citalopram helpt ook tegen angststoornissen. Maar zit inmiddels op zo'n hoge dosis dat ik hoop dat het nog niet verder omhoog gaatquote:Op woensdag 4 februari 2009 13:17 schreef Burdie het volgende:
Helpen jouw medicijnen ook tegen paniek? En heb je het met je behandelaar daarover gehad?
quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:56 schreef MaJo het volgende:
Heb gister trouwens rotnieuws gehoordmijn nieuwe werk heeft me even op nonactief gezet. Ze vinden dat ik teveel afwezig ben geweest met inwerken en zijn bang dat ze niet van me op aan kunnen de komende tijd omdat ik nu voor onderzoek bij het ziekenhuis loop
heb nu dus weer extra stress. Begin morgen weer bij mijn andere werk maar dat is veel zwaarder want dan sta ik de hele dag in de winkel. Ik hoop dat ik dat een beetje volhou... Op dit moment kan ik gewoon minder. Na een dag vol inspanningen heb ik meteen koorts en ben ik een paar dagen uit de running
snap mijn werk daarom ook wel maar leuk is het niet
Ja dat is ook wel zo... Ik loop nu bij een internist in het ziekenhuis om te kijken wat er aan de hand is. Dit is niet normaal neequote:Op woensdag 4 februari 2009 14:02 schreef Burdie het volgende:
[..]wat vervelend zeg.
Vraag je niet teveel van jezelf? Ik vind het niet erg gezond klinken dat je na een dag werken last hebt van koorts enzo... en je doet twee studies, tandje langzamer lopen een idee?.
.
Hoor eens, we leven in een verzorgingsstaat. Niemand hoeft ziek te werken of van werk ziek te worden. Studievertraging, echt heel jammer, maar als het niet anders kan, dan kan het niet anders. Dat besef je zelf hopelijk ook wel.quote:Op woensdag 4 februari 2009 14:06 schreef MaJo het volgende:
Ja dat is ook wel zo... Ik loop nu bij een internist in het ziekenhuis om te kijken wat er aan de hand is. Dit is niet normaal nee
minder doen is ook lastig. Vorig jaar al mijn studie verpest door depressie en wil niet weer vertraging oplopen...
en tja werken zal ook moeten, anders heb ik geen geld. Baal daarom flink, bij de nieuwe baan zou ik een stuk meer verdienen...
Dank je voor je antwoord.quote:Op woensdag 4 februari 2009 14:55 schreef Murmeli het volgende:
m'n ex slikt of slikte remeron. hij werd er vooral slaperig van (direct na het innemen dus echt nemen als je al in je bed ligt zo ongveer)
verder had ik bij hem niet het idee dat het medicijn ook maar iets nuttigs deed, maar dat is per persoon verschillend.
ik neem aan dat je het langzaam moet opbouwen van de psych? dat is altijd goed dan kan je even rustig wennen.
En waar ben je precies bang voor?
Stoppen met werken vanwege paniekaanvallen is in mijn ogen een slecht advies. Het is maar een kleine stap van paniekaanvallen naar agorafobie en dan ben je veel verder van huis. Die dubbelstudie is een keuze die ze zelf blijft maken. Ik vind dat ze daar gewoon niet over moet 'zeuren' om het even bot te zeggen. Dat er een labeltje ADD opgeplakt is veranderd hier vrij weinig aan. Het is niet zo alsof je dan helemaal handelingsonbekwaam bent in 1 stap ofzoiets. Ik hoop dat je in ieder geval leert omgaan met die paniekaanvallen. In principe zijn het alleen maar lichamelijke sensaties en er gebeurd je niks. Die paniekaanvallen komen trouwens vaak niet zomaar uit het niets. Hoge stress en ongelukkig zijn met de situatie zoals die nu is gaan er vrij vaak aan vooraf. Daarnaast is het ook gewoon een kwestie van conditioneren van je amygdala. Daarom vind ik stoppen met werken ook zo'n slecht idee. Ja, dan nemen de paniekaanvallen af, maar eigenlijk laat je dan de angst winnen. En daarnaast krijg je dan van veel kleinere dingen weer paniekaanvallen. En zo wordt het steeds moeilijker om nog normaal te kunnen functioneren en erg happy wordt je hier zeker niet van.quote:Op woensdag 4 februari 2009 14:10 schreef Burdie het volgende:
[..]
Hoor eens, we leven in een verzorgingsstaat. Niemand hoeft ziek te werken of van werk ziek te worden. Studievertraging, echt heel jammer, maar als het niet anders kan, dan kan het niet anders. Dat besef je zelf hopelijk ook wel.
Zou het voor jou verschil maken als je een wajong uitkering zou krijgen? Zou je daarvoor in aanmerking kunnen komen?
Is het een idee om je studie een half jaartje 'on hold' te zetten, en/of je werk te vervangen door een wajong uitkering/bijstandsuitkering, en je eerst eens te richten op gezond worden?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |