Dat je dat durft te vertellen op een forumquote:Op zondag 4 januari 2009 16:40 schreef MLI het volgende:
Oh tijn, ik heb een psych getroffen die me goed bevalt (en in 1 keer) en ik ben pas 3 maanden bezig, voel me véél beter. Ik merk wel dat de vooruitgang groter is nu ik geen diagnose meer 'zoek'. Voor mij persoonlijk leeft het prettiger. Ik omschrijf mezelf ook liever als MLI, die als kind gewoon echt raar was maar die als volwassene nog heel aardig terecht gekomen is.
Al snap ik heel goed waaróm je het precies wil weten. Maar laat je dat niet aanpraten door je familie. In mijn geval heb ik gewoon gezegd, rot op, vroeger was ik raar, nu is er niks met mij aan de hand behalve een relatief kleine achterstand. Donderstraal maar een eind op met je autisme of borderline, of theatrale persoonlijkheidsstoornissen en weet ik veel wat. Zij, én ik hebben al te vaak geprobeerd om het af te schuiven. Terwijl ik het dus veel prettiger vind dat ik de mensen in mijn gezin ook verantwoordelijk kan houden. Want zodra er een diagnose komt, ben ik weer dat rare kind en dan kon niemand er iets aan doen want ja, zij heeft nu eenmaal dit of dat. Alleen kan ik dan wel meer feedback verwachten (en op hun manier komt dat dus altijd totaal verkeerd aan bij mij, ze gaan zo met elkaar om maar dat werkt gewoon niet voor mij), ik denk dat ik er wat betreft familie alleen maar ongelukkiger door zou worden.
Ik heb genoeg peace of mind met de wetenschap dat IK vind dat ik als kind een autisme-achtige stoornis had.
Nog iets van bijna 2,5 uur.. dus kan snellerquote:Op zondag 4 januari 2009 16:45 schreef Murmeli het volgende:
hahahahaha....
sjee we gaan echt snel.
hoe lang duurde het vorige topic?
Zo'n therapeut had ik pak em 12 jaar terug ook, en na 3 sessies heb ik hem verteld dat we er niet uit gaan komen op deze manier en heb ik via mijn huisarts een andere aangevraagd waarmee het wel klikte. Daar moet ik MLI gelijk in geven, je moet er wel eentje vinden die bij je pastquote:Op zondag 4 januari 2009 16:40 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Daar heb je een punt dat iedereen een labeltje wil tegenwoordig. Maar ik wil gen label ik wil gewoon geholpen worden voor mijn problemen. En ik heb mijn psycholoog vertelt dat ik moeite had met zijn vragen enzo. Maar tot nu toe loopt het allemaal erg stroef.
is autisme niet iets dat niet gewoon maar weer verdwijnt maar dat je gewoon de rest van je leven hebt?quote:Op zondag 4 januari 2009 16:40 schreef MLI het volgende:
Ik heb genoeg peace of mind met de wetenschap dat IK vind dat ik als kind een autisme-achtige stoornis had.
Aah nee.. dit is oke.. nummers hebben ze al bij zowat elke SC enzoquote:Op zondag 4 januari 2009 16:46 schreef automatic_ het volgende:
Tvp!
Inspiratie genoeg hier voor onderwerpen voor de studie
Stiekem moeten we gewoon nummers bij de titels gaan zetten
Maar dat is wel heel confronterend
Hoe verloopt voor jou eigenlijk een gemiddelde sessie?quote:Op zondag 4 januari 2009 16:40 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Daar heb je een punt dat iedereen een labeltje wil tegenwoordig. Maar ik wil gen label ik wil gewoon geholpen worden voor mijn problemen. En ik heb mijn psycholoog vertelt dat ik moeite had met zijn vragen enzo. Maar tot nu toe loopt het allemaal erg stroef.
Nee, ik juist het gevoel dat het vroeger makkelijker ging dan nu. Ik heb nu vooral problemen met het vinden van werk en het maken van vrienden.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:43 schreef MLI het volgende:
[..]
Heb je het gevoel dat je eroverheen gegroeid bent?
Nee, van bijvoorbeeld Aspergers is bekend dat ze in de adolescentie een inhaalslag maken, dat ze 'er overheen groeien'. Ze blijven het label wel houden maar voldoen dan dus niet meer aan de criteria.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:47 schreef Duimelot het volgende:
[..]
is autisme niet iets dat niet gewoon maar weer verdwijnt maar dat je gewoon de rest van je leven hebt?
er misschien mee kan leren omgaan maar niet iets dat overgaat naar mate je ouder wordt!?
en verder als jij gelukkig bent met hoe het gaat met jezelf en je leven is dat prima laat de rest maar kletsen
pas als anderen er 'last' van zouden ondervinden is het misschien wel verstandig verder te kijken naar andere stoornissen
ik heb sowieso snel het gevoel alsof alles in het verleden maar gevonden kan worden. En dat vind ik vreemd.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:50 schreef Duimelot het volgende:
ikzelf heb moeite met therapeuten die meteen alle problemen te gaan zoeken in het verleden
je leeft nu en wilt NU geholpen worden.
over het verleden kan altijd nog gepraat worden.
(maar komt misschien ook door mijn karakter dat ik vrij snel zelf dingen de juiste plaats kan geven en er dus niet lang sprake is van een verleden die me in de weg staat)
Nee, autisme gaat net als andere psychische stoornissen nooit meer weg je leert er mee omgaan dat is alles.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:47 schreef Duimelot het volgende:
[..]
is autisme niet iets dat niet gewoon maar weer verdwijnt maar dat je gewoon de rest van je leven hebt?
er misschien mee kan leren omgaan maar niet iets dat overgaat naar mate je ouder wordt!?
en verder als jij gelukkig bent met hoe het gaat met jezelf en je leven is dat prima laat de rest maar kletsen
pas als anderen er 'last' van zouden ondervinden is het misschien wel verstandig verder te kijken naar andere stoornissen
Het oplossen van je problemen nu is voor jou wrs het meest gewenst op de korte termijn. Door de onderliggende problemen op te lossen los je ook de problemen van nu op maar ook die zouden onstaan in de toekomst als je alleen de problemen van nu zou oplossen. Zie het als een lek waterbed, dat loopt langzaam leeg, nu kan je het probleem van een leeg waterbed wel oplossen door het bij te vullen maar je kan ook het probleem aanpakken door het lek op te lossenquote:Op zondag 4 januari 2009 16:50 schreef Duimelot het volgende:
ikzelf heb moeite met therapeuten die meteen alle problemen te gaan zoeken in het verleden
je leeft nu en wilt NU geholpen worden.
over het verleden kan altijd nog gepraat worden.
(maar komt misschien ook door mijn karakter dat ik vrij snel zelf dingen de juiste plaats kan geven en er dus niet lang sprake is van een verleden die me in de weg staat)
En dan denk je dat zo op te lossen? Volgens mij lijkt het me meer voor de hand liggen dat jouw problemen voortvloeien uit je jeugd. En als het gesprek met de psych zo stroef loopt dan kan dat twee oorzaken hebben: of die psycholoog en jij gaan gewoon niet samen (dat kan namelijk) of jij vertelt amper wat. Kijk, een psycholoog kan jou wel helpen met het oplossen van je problemen maar het merendeel moet jezelf doen. Door te praten en te doen.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:40 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Daar heb je een punt dat iedereen een labeltje wil tegenwoordig. Maar ik wil gen label ik wil gewoon geholpen worden voor mijn problemen. En ik heb mijn psycholoog vertelt dat ik moeite had met zijn vragen enzo. Maar tot nu toe loopt het allemaal erg stroef.
Toch kan soms het verleden het heden in de weg staan.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:50 schreef Duimelot het volgende:
ikzelf heb moeite met therapeuten die meteen alle problemen te gaan zoeken in het verleden
je leeft nu en wilt NU geholpen worden.
over het verleden kan altijd nog gepraat worden.
(maar komt misschien ook door mijn karakter dat ik vrij snel zelf dingen de juiste plaats kan geven en er dus niet lang sprake is van een verleden die me in de weg staat)
quote:Op zondag 4 januari 2009 16:53 schreef mrbox het volgende:
[..]
Het oplossen van je problemen nu is voor jou wrs het meest gewenst op de korte termijn. Door de onderliggende problemen op te lossen los je ook de problemen van nu op maar ook die zouden onstaan in de toekomst als je alleen de problemen van nu zou oplossen. Zie het als een lek waterbed, dat loopt langzaam leeg, nu kan je het probleem van een leeg waterbed wel oplossen door het bij te vullen maar je kan ook het probleem aanpakken door het lek op te lossen
Vinden van werk, ligt dat aan je sociale vaardigheden of aan je CV?quote:Op zondag 4 januari 2009 16:50 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Nee, ik juist het gevoel dat het vroeger makkelijker ging dan nu. Ik heb nu vooral problemen met het vinden van werk en het maken van vrienden.
Ik vertel wat over mijn problemen en gevoelens en hij stelt wat vragen. De laatst sessie was in december maar toen heb ik vooral vertelt over het feit dat ik werkloos was en de problemen die ik ondervind met sollicititeren.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:48 schreef MLI het volgende:
[..]
Hoe verloopt voor jou eigenlijk een gemiddelde sessie?
Whehehe, teleurstellende OP he?quote:Op zondag 4 januari 2009 16:54 schreef Harajuku. het volgende:
Ik zag de TT en dacht gelijk ....
MLIIIIIIIIIIIII
Het verleden heeft er heel vaak mee te maken & met name als je er achter komt waardoor dingen komenquote:Op zondag 4 januari 2009 16:50 schreef Duimelot het volgende:
ikzelf heb moeite met therapeuten die meteen alle problemen te gaan zoeken in het verleden
je leeft nu en wilt NU geholpen worden.
over het verleden kan altijd nog gepraat worden.
(maar komt misschien ook door mijn karakter dat ik vrij snel zelf dingen de juiste plaats kan geven en er dus niet lang sprake is van een verleden die me in de weg staat)
Verwerk je dan wel? Ik doorloop altijd de eerste fase van verwerking, ongeloof. De rest sla ik maar over want da's te confronterendquote:Op zondag 4 januari 2009 16:50 schreef Duimelot het volgende:
ikzelf heb moeite met therapeuten die meteen alle problemen te gaan zoeken in het verleden
je leeft nu en wilt NU geholpen worden.
over het verleden kan altijd nog gepraat worden.
(maar komt misschien ook door mijn karakter dat ik vrij snel zelf dingen de juiste plaats kan geven en er dus niet lang sprake is van een verleden die me in de weg staat)
Dit onderwerp sluit wel mooi aan bij jouw studie.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:58 schreef automatic_ het volgende:
[..]
Het verleden heeft er heel vaak mee te maken & met name als je er achter komt waardoor dingen komen
Dan gaan allerlei puzzelstukjes in elkaar vallen.
Edit; mooie uitleg van mrbox
Allebij. Mijn CV is licht. Ik heb vooral ervaring met het uitvoeren van ondersteunde taken binnen het laboratorium en niet analyseren van monsters. Ik heb veel moeite met het voeren van een sollicitatiegesprek. Dat hele toneelstukje snap ik niet.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:55 schreef MLI het volgende:
[..]
Vinden van werk, ligt dat aan je sociale vaardigheden of aan je CV?
En maken van vrienden: welkom in Nederland, heb ik daar ook altijd moeilijk gevonden. Is grappig, als je tijdje naar het buitenland gaat, vallen sommige dingen wel op. Nederlanders zijn makkelijk om te leren kennen maar heel erg moeilijk om écht bevriend mee te raken. Daarvoor zijn de vriendschappen teveel gebaseerd op de contacten die je legt als kind naar mijn idee. Dus het hoeft niet persé aan je social skills te liggen, dat probeer ik aan te geven. Het is me in NL niet 1 keer écht gelukt, was allemaal tijdelijk. Hier in België, zit hier nu 1,5 jaar en ik ga nog steeds met een aantal mensen om van het begin. En ook van die vrienden zullen er weer wat vertrekken maar dit zijn wel mensen waarbij een wederzijds gevoel van missen en steunen ontstaat. Had ik in Nederland nooit.
Vertrouwen herwinnen is een kwestie van tijd.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:08 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik denk idd dat het verleden het heden in de weg kan staan.
Vind het soms moeilijk, heb best veel moeite met vertrouwen en dat ligt idd in het verleden, maar hoe dat aan te pakken is toch echt iets van het heden, leren vertrouwen ga ik echt niet doen door mn verleden op te rakelen.
Jij hebt wel een punt. Maar ik heb moeite om mijn emoties en gedachten te uitten. En misschien kan iemand anders die zich meer gespecialiseerd heeft mij beter helpen dan mijn psycholoog nu doet. Het is allemaal erg lastig.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:53 schreef RealZeus het volgende:
[..]
En dan denk je dat zo op te lossen? Volgens mij lijkt het me meer voor de hand liggen dat jouw problemen voortvloeien uit je jeugd. En als het gesprek met de psych zo stroef loopt dan kan dat twee oorzaken hebben: of die psycholoog en jij gaan gewoon niet samen (dat kan namelijk) of jij vertelt amper wat. Kijk, een psycholoog kan jou wel helpen met het oplossen van je problemen maar het merendeel moet jezelf doen. Door te praten en te doen.
OK, in mijn sessies, en ik weet niet of je er iets aan hebt maar zo bevalt het mij goed.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:55 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Ik vertel wat over mijn problemen en gevoelens en hij stelt wat vragen. De laatst sessie was in december maar toen heb ik vooral vertelt over het feit dat ik werkloos was en de problemen die ik ondervind met sollicititeren.
De kunst van iemand (opnieuw) leren vertrouwen is door er vertrouwen in te hebben dat het verleden zich niet zal herhalen.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:08 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik denk idd dat het verleden het heden in de weg kan staan.
Vind het soms moeilijk, heb best veel moeite met vertrouwen en dat ligt idd in het verleden, maar hoe dat aan te pakken is toch echt iets van het heden, leren vertrouwen ga ik echt niet doen door mn verleden op te rakelen.
Dat toneelstukje kun je wel goed oefenen met andere mensen.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:03 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Allebij. Mijn CV is licht. Ik heb vooral ervaring met het uitvoeren van ondersteunde taken binnen het laboratorium en niet analyseren van monsters. Ik heb veel moeite met het voeren van een sollicitatiegesprek. Dat hele toneelstukje snap ik niet.
Ik heb afgelopen jaar wel weer een paar vrienden erbij gekregen. Dus met het maken van vrienden gaat het opzich wel goed. Maar toch het blijft mij veel moeite kosten.
Ja, maar dat uiten is toch een drempel waar jezelf over heen moet. Vaak is het een kwestie van bang zijn de controle over jezelf te verliezen of misschien in jouw geval: bang zijn dat je gestraft wordt omdat je je uit. Maar het zou het wel makkelijk maken en het zou voor jou een enorme overwinning zijn.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:09 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Maar ik heb moeite om mijn emoties en gedachten te uitten. En misschien kan iemand anders die zich meer gespecialiseerd heeft mij beter helpen dan mijn psycholoog nu doet. Het is allemaal erg lastig.
Vriendschappen opbouwen gaat gewoon heel erg langzaam is mijn ervaring. van voor mijn 18e heb ik zowat niemand meer en aan het einde mijn studie ben ik ook naar een andere plaats verhuisd. Dat is nu inmiddels bijna 9 jaar geleden, en pas nu heb ik het gevoel dat ik ook hier een redelijk sociaal leven heb, Maar overigens nog lang niet zo groot als dat het in eindhoven was, waar ik studeerde (en waar ik nu nog steeds net zoveel of ik denk zelfs meer) mensen ken dan in rotterdam.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:58 schreef Cuegirllie het volgende:
MLI.. je hebt wel een punt met dat vriendschappen in NL heel erg te maken heeft met wat je in je jeugd opbouwd. Ik wil niet zeggen dat ik het meest sociale persoon ben dat er bestaat, maar ik ben wel gewoon sociaal, toch lukt het niet echt om een vriendenkring op te bouwen.. of eig niet.
En dat komt idd denk ik omdat de meesten die wel vrienden hebben dit onstaan is in hun jeugd en je daar heel moeilijk tussen kan komen.
Ja, dat sowieso.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:08 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik denk idd dat het verleden het heden in de weg kan staan.
ja maar zorg dan wel dat je NU kan slapenquote:Op zondag 4 januari 2009 16:53 schreef mrbox het volgende:
[..]
Het oplossen van je problemen nu is voor jou wrs het meest gewenst op de korte termijn. Door de onderliggende problemen op te lossen los je ook de problemen van nu op maar ook die zouden onstaan in de toekomst als je alleen de problemen van nu zou oplossen. Zie het als een lek waterbed, dat loopt langzaam leeg, nu kan je het probleem van een leeg waterbed wel oplossen door het bij te vullen maar je kan ook het probleem aanpakken door het lek op te lossen
Dat zou relaxed zijn zeg!!quote:Op zondag 4 januari 2009 17:14 schreef vencodark het volgende:
[..]
Ja, dat sowieso.![]()
Soms kan je beter geen verleden hebben en als volwassene gewoon blanco uit de hemel komen vallen.
Dat werkt voor mij ook weer anders. Als je mij 1 keer in de steek laat, kan ik je nooit meer 100% vertrouwen. Zal het niet bewust laten merken maar ik blijf wel afstandelijker (m.u.v. familie, maar ik heb hun ook meer dan eens in de steek gelaten en uiteindelijk komen we weer bij elkaar terecht).quote:Op zondag 4 januari 2009 17:09 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Vertrouwen herwinnen is een kwestie van tijd.
Je bent toch niet zo'n waterbed dat enorm klotst of wel?quote:Op zondag 4 januari 2009 17:14 schreef Duimelot het volgende:
en ben je mij nu met een waterbed aan t vergelijken?
Ik lig best lekker zacht
Het verleden maakt je wie je bent in het hedenquote:Op zondag 4 januari 2009 17:14 schreef vencodark het volgende:
[..]
Ja, dat sowieso.![]()
Soms kan je beter geen verleden hebben en als volwassene gewoon blanco uit de hemel komen vallen.
Het kan idd wel, maar kost zeker heel veel moeite. Maar het probleem voor mijn gevoel is dat het altijd van 1 kant komt om het op te bouwen omdat de ander al een leven heeft zeg maar. En de vraag is of het dan uiteindelijk het waard zal zijn enzo.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:14 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Vriendschappen opbouwen gaat gewoon heel erg langzaam is mijn ervaring. van voor mijn 18e heb ik zowat niemand meer en aan het einde mijn studie ben ik ook naar een andere plaats verhuisd. Dat is nu inmiddels bijna 9 jaar geleden, en pas nu heb ik het gevoel dat ik ook hier een redelijk sociaal leven heb, Maar overigens nog lang niet zo groot als dat het in eindhoven was, waar ik studeerde (en waar ik nu nog steeds net zoveel of ik denk zelfs meer) mensen ken dan in rotterdam.
Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen is: hoe ouder je wordt (en zeker ook als je werkt) hoe moeilijker het is om wat op te bouwen. Maar... het kan wel!!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |