Familie: wat moet ik ermee?

quote:

Op zaterdag 27 december 2008 14:05 schreef JohnDDD het volgende:

geeft me sinds ik uit huis ben af en toe wat geld

koopt kleine dingen die ik nodig heb, etc.

Maar verder zit er geen enkele vorm van diepgang in.

Ik heb geen idee waar zij graag over praat, als er überhaupt dingen zijn waar ze graag over praat.

Uiteindelijk heb ik zoiets van laten we het contact vooral beperken tot 1 keer in de 2 weken bellen
en af en toe eens samen met elkaar eten.

ik heb ook nooit het idee gehad dat ik echt van haar houd

Ze is een vreemde voor me...

Jouw moeder is dus duidelijk anders dan jij, minder diepgaand, oppervlakkerig, praat
over stukgelopen relaties of nieuwe vrienden, over dingen die ze voor je kocht etc..
over de dingen die ze ook met vriendinnen bespreekt.

Patty Brard ging ook met haar dochter om of dat ze een vriendin was, haar dochter
schaamde zich ook voor haar losbandige moeder, nu gaan ze anders met elkaar om.

Jij bent een jongen die zonder vader is opgegroeid, weet niet wie van de 2 mannen je vader is
dat is jammer, je kent de familie van je vaders kant niet.

Tot 1 1/2 jaar geleden woonde je thuis en besprak je moeder met jou al haar dingen,
en zag je haar levenswijze met mannen etc..

Helemaal breken met je moeder kan ook moeilijk zijn, ik denk dat je dan toch niet opgelucht bent
maar toch blijft piekeren over hoe ze was, is en nooit zal worden.

Ik wil je veel sterkte toe wensen, hoop dat je toch ook eens goed met een deskundige gaat
praten , want denk dat je er met je moeder niet uit komt, ze zal niet gauw de moeder worden
die jij zou willen.

Het zal waarschijnlijk oppervlakkig blijven.

Moeders volgen geen moedersopleiding, ze worden moeder en het is net hoe hun achtergrond
leefwijze en karakter is.

Ouders zijn op een heel andere manier belangrijk dan je vrienden en ja, ik denk dat het heel normaal is dat je intiemere gesprekken met je vrienden hebt dan met je ouders.

Ik ga ook niet met mijn moeder op stap of alles met haar delen wat ik doe en wat belangrijk voor mij is, de meeste van die dingen doe ik samen met partner en/of vrienden.
Dat gebeurt gewoon naarmate je ouder wordt en meer je eigen leven gaat leiden en dat is imho ook heel gezond.

Dat is echter heel iets anders dan een relatie met je moeder verbreken en voordat je zoiets drastisch zou doen, moet er imho wel echt iets vreselijks gebeurd zijn. Klinkt als een enorme dooddoener, maar je moeder is toch je moeder!

Mensen die op hun dertigste nog bij de ouders thuis wonen zijn niet representatief voor het gemiddelde lijkt me JohnDDD. Maak je maar gewoon niet te druk, je moeder hoeft echt niet je beste maatje te zijn of de eerste die je belt of opzoekt als je tijd hebt.

quote:

Op zaterdag 27 december 2008 14:05 schreef JohnDDD het volgende:

[..]
Misschien is dit raar, maar ik heb ook nooit het idee gehad dat ik echt van haar houd of dat het me uitermate veel uitmaakt of het goed met haar gaat of niet. Misschien zit dat gevoel ergens verborgen in me maar misschien is het er ook gewoon niet meer. Ze is een vreemde voor me...

Dat vind ik niet zo raar, eerder wel logisch als ik lees waar je allemaal tegenaan loopt. Je weet bijvoorbeeld niet wie je vader is, wil je dat niet laten uitzoeken? Het kunnen er 2 zijn, dus als je met 1 een dna test doet heb je al zekerheid. Misschien dat het verborgen gevoel voor je moeder dan mere tot uiting komt?

Ik zou er in elk geval niet teveel van verwachten John, de een heeft nou eenmaal een closere band met zn ouders dan een ander. Bij mij is het closer geworden na de geboorte van mijn kinderen.

quote:

Op zaterdag 27 december 2008 16:14 schreef JohnDDD het volgende:
Of mijn moeder nu ordinair is, een slet of wat dan ook, ze is gewoon heel anders dan ik en dat is het meest fundamentele probleem,

ze erg verschilt van mij.

Ik zou wel van jullie willen weten: is het dan ook zo dat jullie niet veel van ze houden,

Ik heb afgelopen half jaar in Italië gewoond waar ik dat nog veel meer zie.
Mensen van 30 wonen nog bij hun ouders en hun ouders weten alles over ze.

Jij en je moeder verschillen te veel, jullie lijken op dit moment niet op een lijn te zitten,
een goed diepgaand gesprek zal je bij andere mensen moeten zoeken, ze kan je niet zien
als een kameraadje, vriendje, je bent haar zoon en jij kan haar niet zien als de perfecte moeder,
je bent enig kind, alleen met je moeder opgegroeid dat is toch al een andere contact-verhouding
dan dat je in een gezin woonde met 3, 4 kinderen en vader en moeder.

Veel plezier, liefde in je leven toegewenst.

Wat tekst weg gehaald, de kerst is weer voorbij, familie gaat weer zijn eigen gang
minder emotioneel en verlangend , op naar het nieuwe jaar.

[ Bericht 5% gewijzigd door Sinarades op 29-12-2008 12:04:15 (Tekst ingekort.) ]