In Memoriam

sterkte wrh.
wat een mooi dier.
en hoe is het met balou?

lief dat je dat vraagt, Balou is nu een échte oude knar, maar gelukkig gewoon een kat met een ziekte en niet een zieke kat zoals Coco op het laatst was.
Vlak voor we in de auto stapten naar het crematorium hebben we hem bij Coco gelaten, zodat hij even aan haar kon ruiken en hopelijk begrijpen wat er gebeurt was, maar hij begreep er niet veel van.
liep om haar heen, snufte overal en snapte volgens mij niet waarom ze niet reageerde.
Hij lijkt het niet echt te merken en dat versterkt bij ons het gevoel dat hij verder aan het dementeren is, er is niet veel dat hem echt boeit.
Alleen vrijdag nacht heeft hij even rondgezocht, elke kamer afgegaan, maar verder merken we in zijn gedrag maar heel weinig.

Hebben zelf nog enorm veel moeite, zitten spontaan zo ongeveer elk uur wel te huilen enzo, maar dat zal nog wel even duren. Op den duur verwacht ik dat we gewoon wel blij zullen zijn met de manier waarop, gewoon thuis in haar eigen plekje, vrij rustig en op tijd, voor ze echt heel ziek kon worden.

Met de dierenarts daar ook over gesproken en de meeste mensen zeggen toch vaak achteraf iets te laat geweest te zijn en een huisdier toch, al is het maar een paar dagen, wat meer hadden willen besparen.
Te vroeg is heel naar voor het baasje, te laat is erg naar voor het beestje, blijft altijd een moeilijke keuze, het wanneer beslissen.

ach, arme oude balou
en ja, dat je er enorme moeite mee hebt, is toch logisch.
en het lijkt me zo confronterend dat je nog zo'n oudje hebt lopen.
de wetenschap dat het waarschijnlijk ook niet meer zo heel lang zou kunnen duren dat je weer de dierenarts moet laten komen....
sterkte ermee wrh

Wat een huiltopic

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 15:56 schreef WRH het volgende:
lief dat je dat vraagt, Balou is nu een échte oude knar, maar gelukkig gewoon een kat met een ziekte en niet een zieke kat zoals Coco op het laatst was.
Vlak voor we in de auto stapten naar het crematorium hebben we hem bij Coco gelaten, zodat hij even aan haar kon ruiken en hopelijk begrijpen wat er gebeurt was, maar hij begreep er niet veel van.
liep om haar heen, snufte overal en snapte volgens mij niet waarom ze niet reageerde.
Hij lijkt het niet echt te merken en dat versterkt bij ons het gevoel dat hij verder aan het dementeren is, er is niet veel dat hem echt boeit.
Alleen vrijdag nacht heeft hij even rondgezocht, elke kamer afgegaan, maar verder merken we in zijn gedrag maar heel weinig.

Hebben zelf nog enorm veel moeite, zitten spontaan zo ongeveer elk uur wel te huilen enzo, maar dat zal nog wel even duren. Op den duur verwacht ik dat we gewoon wel blij zullen zijn met de manier waarop, gewoon thuis in haar eigen plekje, vrij rustig en op tijd, voor ze echt heel ziek kon worden.

Met de dierenarts daar ook over gesproken en de meeste mensen zeggen toch vaak achteraf iets te laat geweest te zijn en een huisdier toch, al is het maar een paar dagen, wat meer hadden willen besparen.
Te vroeg is heel naar voor het baasje, te laat is erg naar voor het beestje, blijft altijd een moeilijke keuze, het wanneer beslissen.

Wat een bijzonder verhaal, dat met die ex enzo.
Wat dat te vroeg of te laat betreft. Natuurlijk wil je je huisdier alle lijden besparen, maar lijden hoort ook bij het leven. Je moet er toch niet aan denken dat je niet zeker weet of het nog wel goed had kunnen komen. Die grens tussen egoïsme en wat het beste voor je dier is, is altijd heel erg moeilijk. Je hebt gehandeld naar wat jou goeddunkt, niemand heeft de wijsheid in pacht. Achteraf praten is makkelijk...
Gedaan wat je kon, meer is niet mogelijk.

Sterkte en een knuf.

[ Bericht 0% gewijzigd door tonja op 04-10-2009 17:53:26 ]

Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik hoorde dat mijn lieve kat, Snoopy, niet lang meer te leven had. Ze was erg mager geworden en haar nieren bleken niet goed meer te werken. Haar ene nier werkte nog maar voor 33% en haar andere nier werkte helemaal niet meer. Het was aflopende zaak, we konden het wel uitstellen door middel van infusen maar genezen kon niet meer. Voor die infusen zouden we 3 dagen achterelkaar naar de dierenarts moeten. Toen we haar 5 oktober 2008 in de reismand wilden doen om naar de dierenarts te brengen voor het infuus werd het zo'n gevecht om haar in de reismand te krijgen dat we hebben besloten dat dit te veel stress veroorzaakte voor haar en ze zou toch niet meer beter worden. Ze at niets, behalve de snoepjes die ik haar gaf. In overleg met de dierenarts hebben we besloten haar in te laten slapen. Echt heel heftig. Snoopy is helaas maar 11 jaar geworden en ik mis haar nog elke dag Erg dankbaar ben ik dat ik haar tot op het laatste moment heb mogen verzorgen. De ochtend voor we haar hebben laten inslapen lag ze nog lekker bij mij op bed te kwijlen.

Lieve Snoopy, ik mis je heel erg!!

Als twee bruine ogen je vragen, 'Help me, want ik voel me niet zo fijn..'
Mag je dan, omdat je voelt dat dit het einde is... Egoïstisch zijn?

Als je van de dierenarts hoort, 'Het komt echt niet meer goed... En ze heeft enorm veel pijn...'
Mag je dan, omdat je haar niet wilt missen... Egoïstisch zijn?

Als twee lieve bruine ogen zich voorgoed gaan sluiten, en je zonder haar naar huis toe moet, met de riem in je hand en een hart vol pijn, dan probeer je jezelf te overtuigen.. Dit was echt het beste!!

Ik mocht niet egoïstisch zijn.. Vele jaren was ze bij ons, elke dag samen was een feest. En in al die fijne jaren, is zij nog nooit... Egoïstisch geweest.

Lieve Kat, jij blijft onze allerliefste schat!! Slaap maar lekker...

TR gelezen, maar ik geloof niet dat het lullig bedoeld is

quote:

Op maandag 5 oktober 2009 00:09 schreef ElisaB het volgende:
TR gelezen, maar ik geloof niet dat het lullig bedoeld is

Dat gedicht? Da's de nederlandse versie van iets wat al jaren in het engels circuleert.
En hoewel ik het persoonlijk een wat al te zoete toon vind hebben moet ik bekennen dat ik toch elke keer weer moet slikken als ik het ergens lees.

Ik moest er ook even van slikken ja .
Het klopt ook gewoon.

Jammergenoeg moet ik deze week afscheid gaan nemen van mijn lieve Phoebe. Niet omdat ze ziek is of overleden is, maar omdat ze mee gaat met mijn ex-vriend. Ik ben zo verdrietig. Ze is zo lief, ze zoekt je altijd op en is zo aanhankelijk. Ondanks dat ze niet helemaal definitief weg is, zoals met overlijden wilde ik het toch wel even kwijt

quote:

Op maandag 5 oktober 2009 00:54 schreef Cat22 het volgende:
Dat gedicht?

Nee, de post van Vendris

quote:

Op maandag 5 oktober 2009 10:18 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Nee, de post van Vendris

Die las ik ook niet lullig idd, het IS ook een huiltopic.

verhuizen van een huisdier is ook zielig!
en past wel bij een echt huiltopic
en chocoladedrop, natuurlijk sta je er nu even weer bij stil.

maar het voelt toch wel goed eigenlijk, om het hier te kunnen wegschrijven en om te zien en te lezen dat er meer mensen zijn die het meemaken en begrijpen hoe het voelt.
het hoort erbij als je een huisdier hebt, ze hebben nu eenmaal een kortere levensduur dan ons (gelukkig wel, ben typisch iemand die nu soms al wakker kan liggen van de what if's, dus wat als ik eerder zou overlijden dan mijn beestjes) maar dat iets erbij hoort maakt het op het moment zelf nog niet leuk of simpel.
en dan is het best fijn om dat even te kunnen delen.

Nog sterkte aan die wat pas een huisdier verloren hebben. WRH mooi verhaal heb je erover gepost *kippenvel*.

Ik ben verhuisd met een kat van nu 18 jaar, ze was toen 17. Ging prima hoor, was juist beter om haar mee te nemen ipv achter te laten. Mijn oudje .

We moeten onze kat frits vandaag laten inslapen.... Volgens mij het ergste wat ik ooit heb moeten doen. Maar het is het beste voor het beestje

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 08:00 schreef marike77 het volgende:
We moeten onze kat frits vandaag laten inslapen.... Volgens mij het ergste wat ik ooit heb moeten doen. Maar het is het beste voor het beestje

Oh weer een Fritsje minder, heel veel sterkte.
Hoe oud is hij, en waarom moet je hem laten gaan?

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 08:00 schreef marike77 het volgende:
We moeten onze kat frits vandaag laten inslapen.... Volgens mij het ergste wat ik ooit heb moeten doen. Maar het is het beste voor het beestje

Inderdaad, alweer een Fritsje Ik hoop dat onze Frits nog lang bij ons blijft.

Heel veel sterkte vandaag!

Onze frits had blaasstenen. Hiervoor was hij al geopereerd. Zijn geslachtsorgaan is toen verwijderd omdat het helemaal verstopt zat. Nu bleek dat er zich littekenweefsel gevormd had. Opereren had heel weinig zin meer. Het beestje had veel pijn en voelde zich zo rot. Het was het beste voor hem.

Hij was 5 jaar en we hadden hem samen met zijn broertje sinds hij 6 weken was.

Zijn broertje muis is nu alleen. Maar er komt er denk ik wel weer eentje bij.

groet marike

Ach 5 jaar is nog veel te jong, heel veel sterkte.
Wat naar lijkt me dat ook om het echt te weten hoe laat het gaat gebeuren en zo.
Ik ben blij dat ik met mijn Frits niet zo bewust naar een tijdstip toe geleefd heb.

ach gos, zo jong nog en dan ook al wat ellende meegemaakt.
klinkt altijd zo mooi, het beste voor de kat, maar voor de baasjes voelt het meestal anders, vooral in het begin.
merkt zijn broertje het al?
heb je wel rustig afscheid kunnen nemen?

zijn broertje geniet vooral van de aandacht nu. We gaan over niet al te lange tijd kijken voor een nieuw vriendje voor hem. Hij is vrij jaloers, dus moeten we even zorgvuldig kijken. Wil er wel 1 bij, we zijn vaak weg, dus dan heeft ie gezelschap, bovendien is hij nooit alleen geweest.
Het afscheid was mooi. Hij is in mijn armen in slaap gevallen

RIP fritsie, onze bollie
groet marike

Poeh, veel te jong nog...
Sterkte met het verlies van Frits

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 19:32 schreef marike77 het volgende:
zijn broertje geniet vooral van de aandacht nu. We gaan over niet al te lange tijd kijken voor een nieuw vriendje voor hem. Hij is vrij jaloers, dus moeten we even zorgvuldig kijken. Wil er wel 1 bij, we zijn vaak weg, dus dan heeft ie gezelschap, bovendien is hij nooit alleen geweest.
Het afscheid was mooi. Hij is in mijn armen in slaap gevallen

RIP fritsie, onze bollie
groet marike

Heel veel sterkte Marike

Dat is wel mooi, dat hij lekker bij je in in zijn definitieve slaap is gevallen.