Tyler, overgebracht naar Beatrix Kinderziekenhuis van het UMCG

Ingrid, vergeet je fototoestel niet!

quote:

Op zondag 14 december 2008 12:42 schreef _Ingrid_ het volgende:

[..]

Ga ik doen. Goed geslapen en nog wat uit kunnen slapen. Lekker gedoucht. Nu rustig op de bank. Waar ik zo lunch krijg van Djeez. Zo nog ff bijlezen op fok en mail enzo. En dan lekker tijdschrift of boek lezen telefonisch lastig gevallen worden languit op de bank. En dan naar Tyler, waar Kim later komt met mijn ouders.

En wat Rocka zegt idd!

quote:

Op zondag 14 december 2008 12:58 schreef Noli. het volgende:

[..]

Telefoon vast dichtbij legt...

En camera gaat idd mee! Ik heb nog niet eens de foto's gezien bedenk ik me net. Ga ik vanaaf eens kijken!

quote:

Op zondag 14 december 2008 00:30 schreef Vivi het volgende:
Neem jezelf wel in acht hoor Ingrid, je kan nog best een terugval krijgen en het wordt ook niet rustiger als jullie kereltje straks thuis is, dus profiteer nog even van de relatieve rust.

Inderdaad, let er op. Wanneer het weer helemaal goed gaat tyler ga je pas ineens echt je eigen emoties voelen. En dan is het daarbij heel erg druk met alles dat je geen tijd hebt om ze te verwerken.
Dus pak de rust die je pakken kan.

quote:

Op zaterdag 13 december 2008 23:10 schreef Vivi het volgende:
Iemand die ik kende kocht gewoon poppekleertjes !

dat heeft iemand die ik ken ook gedaan!!!

Nou, ontlasting betekent toch dat hij wel wat binnen krijgt! Wat lief van Kim. Is ze blij met haar broertje?
En wat zeggen doktoren? Gaat het wat beter met hem en hoe schatten ze de situatie nu in?

quote:

Op zondag 14 december 2008 17:59 schreef Djeez het volgende:

[..]

Kim is zeker blij met haar broertje. Zei tegen Ingrid dat ze hem lief vindt. Maar eenmaal thuis is ze hem ook zo weer vergeten helaas. Daarom nu de box in de kamer gezet, ze zei wel dat hij erin komt te liggen...

Waarom helaas?
Wat moet ze met dat babietje dan?
Zou zomaar kunnen dat ze hem het liefst weer weg heeft als hij een tijdje thuis is, zo van: Ja leuk, maar stuur nou maar weer terug.

Ik weet niet wat je van een meisje van 3 jaar verwacht, maar die ziet alleen dat haar vertrouwde wereldje compleet op z'n kop gezet wordt, een week bij opa en oma, papa en mama ziet ze nauwelijks (logisch, maar daarom niet minder erg), al dat heen en weer gereis naar het ziekenhuis, opeens zo'n baby die alle aandacht opeist, dat hoeft ze toch allemaal niet te bevatten, dat kan ze helemaal niet, joh.

Overigens ben ik van mening dat niet zij zich aan moet passen aan de baby, maar andersom., vanuit de gevoelens van een kind geredeneerd: zij was er eerst.
Ja, Tyler slorpt nu logischerwijs een hoop aandacht op, maar diezelfde aandacht heeft jullie meisje nu ook dubbel en dwars nodig.
En als ze niets van haar broertje moet hebben of niet meteen dol op hem is, dring het haar dan niet op, maar laat haar in haar eigen tempo wennen aan het feit dat zij niet meer het middelpunt van de belangstelling is.

Jullie doen vast je best in deze hectische tijd waarin je feitelijk geleefd wordt en 100 dingen tegelijk aan je hoofd hebt, ik weet hoeveel dat van je kan vergen, maar verwacht niet teveel van haar, tis ook nog maar een ukkepukkie, hé?

quote:

Op zondag 14 december 2008 18:23 schreef shmoopy het volgende:

[..]

Waarom helaas?
Wat moet ze met dat babietje dan?
Zou zomaar kunnen dat ze hem het liefst weer weg heeft als hij een tijdje thuis is, zo van: Ja leuk, maar stuur nou maar weer terug.

Ik weet niet wat je van een meisje van 3 jaar verwacht, maar die ziet alleen dat haar vertrouwde wereldje compleet op z'n kop gezet wordt, een week bij opa en oma, papa en mama ziet ze nauwelijks (logisch, maar daarom niet minder erg), al dat heen en weer gereis naar het ziekenhuis, opeens zo'n baby die alle aandacht opeist, dat hoeft ze toch allemaal niet te bevatten, dat kan ze helemaal niet, joh.

Overigens ben ik van mening dat niet zij zich aan moet passen aan de baby, maar andersom., vanuit de gevoelens van een kind geredeneerd: zij was er eerst.
Ja, Tyler slorpt nu logischerwijs een hoop aandacht op, maar diezelfde aandacht heeft jullie meisje nu ook dubbel en dwars nodig.
En als ze niets van haar broertje moet hebben of niet meteen dol op hem is, dring het haar dan niet op, maar laat haar in haar eigen tempo wennen aan het feit dat zij niet meer het middelpunt van de belangstelling is.

Jullie doen vast je best in deze hectische tijd waarin je feitelijk geleefd wordt en 100 dingen tegelijk aan je hoofd hebt, ik weet hoeveel dat van je kan vergen, maar verwacht niet teveel van haar, tis ook nog maar een ukkepukkie, hé?

Ik quote deze even....

Goed dat je de hint snapt en mooi dat je er zin in hebt! We herinneren je er op de moeilijke momenten nog wel aan.
jammer dat je het zo druk hebt op je werk. Is er wel extra hulp voor Ingrid? iemand op wie ze kan terugvallen? En iemand die in de gaten houdt hoe het met haar gaat?

Ik kan me trouwens herinneren dat Kendahl ook eerst afviel en daarna aankwam. Ik denk dat het vanaf nu normaal zal verlopen. Tyler zal dus eerst wat afvallen en na een paar dagen aan gaan komen. Mooi dat de ontlasting nu ook op gang is gekomen, heel goed teken. Zo te horen wordt er goed voor jullie kleintje gezorgd.

Verder kan ik me voorstellen dat het voor jullie ook ff omschakelen is: twee kinderen. Ook al had je de hele zwangerschap om je voor te bereiden op het feit. Het kan ook leuk zijn om samen met Kim, vanuit haar oogpunt, te kijken naar dat kleine mensje. Heeft Kim een pop? Misschien kun je samen met haar de dagelijkse verzorging doen. Kim verschoont de luier van de pop en jij die van Tyler.
Ik lees ook wel eens dat broers en zussen in "monsters" veranderen tijdens de (borst)voedingen. Misschien dat Kim de fles kan geven of dat jij de fles geeft en Kim de pop de fles geeft.
Verhaaltjes vertellen en boekjes voorlezen over grote zussen enzo. Mocht je dit soort dingen al doen.... heb ik niks gezegd hihihi...

Succes met alles.

Ingrid, slaap lekker met Tyler mee.

de oudste te actief betrekken bij de verzorging schijnt vaak juist ook averechts te werken. dan krijgt die nog meer het gevoel dat alles maar om 'die baby' draait. probeer waar mogelijk elke dag even een paar exclusieve momenten met haar door te brengen, die juist NIET om de baby draaien, zou ik zeggen. en verder is 't voor jullie allemaal erg wennen, zo'n nieuw mensje erbij, en een nieuw ritme. succes ermee, en hopelijk ook veel plezier!

Actief betrekken heb ik ook niet gedaan idd. De baby was er gewoon, en als Freek kwam kijken deed ik daar gezellig over, maar niet meer dan dat. Ik heb Freek eik alles zelf aan laten geven, en dat werkte hier goed.
Ik heb wel geprobeerd om al snel momenten met hem alleen in te bouwen, even samen iets doen buitenshuis bv. Maar al snel vroeg ie waarom de baby niet mee ging .

Ingrid, fijn dat je vrijdag naar huis mocht! Nu nog even rustig aan blijven doen en je een beetje door Djeez en anderen laten verwennen Ook fijn om te horen dat het wat beter met Tyler gaat en ik hoop dat hij snel aankomt en naar huis kan.

quote:

Op maandag 15 december 2008 09:59 schreef Isabeau het volgende:
Ingrid, fijn dat je vrijdag naar huis mocht! Nu nog even rustig aan blijven doen en je een beetje door Djeez en anderen laten verwennen Ook fijn om te horen dat het wat beter met Tyler gaat en ik hoop dat hij snel aankomt en naar huis kan.

Tnx. Als je nog langs wilt komen, je weet ons te vinden he. Vond het leuk dat je er ineens was, ookal was het nog vroeg.

quote:

Op zondag 14 december 2008 22:28 schreef Djeez het volgende:

[..]

Mijn schoonouders hebben beiden wel twee weken vakantie. Dus ik hoop dat zij om en om Ingrid en Kim een beetje kunnen opvangen. Met name ook om een pnd te voorkomen. Ik heb al laten vastleggen dat ik de eerste twee weken van het jaar vakantie heb, dan ga ik genieten van ons nieuwe gezinnetje...

Soms gaan mensen er vanuit dat je zonder iets te zeggen precies begrepen wordt wat je wilt. Dat werkt dus niet. Zolang je het niet rechtstreeks vraagt, wordt het ws zo'n situatie dat Ingrid eerst opgebrand moet zijn voordat de ouders beseffen dat ze nodig zijn.
Dus niet blijven hopen maar gewoon vragen of ze mee kunnen helpen en ook afspraken maken.
De meesten van ons zijn niet helderziend.

En ja, het is voor zo'n oudste kind niet makkelijk om ineens je plek te moeten delen. Hier hebben we Léon ook niet geforceerd blij te zijn met zijn broertje.
Eerste 2 weken thuis was hij behoorlijk jaloers en dat resulteerde in kleine theatrale drama's.
Echt iets om rekening mee te houden.
Soms moet iets groeien tussen 2 kinderen.
Als je ze nu samen ziet.

Waar blijven die foto's trouwens?

quote:

Op maandag 15 december 2008 14:50 schreef Noli. het volgende:
Waar blijven die foto's trouwens?

Geduld, geduld. Duurt niet lang meer dan zie je hem live.

Nu ga ik eens prison break kijken. Languit op de bank.

quote:

Op maandag 15 december 2008 15:24 schreef _Ingrid_ het volgende:

[..]

Geduld, geduld. Duurt niet lang meer dan zie je hem live.

Nu ga ik eens prison break kijken. Languit op de bank.

Ik hoop het zo voor je !!! en geniet van je uitbreekgevallen :p

quote:

Op zondag 14 december 2008 18:23 schreef shmoopy het volgende:

[..]

Zou zomaar kunnen dat ze hem het liefst weer weg heeft als hij een tijdje thuis is, zo van: Ja leuk, maar stuur nou maar weer terug.

Herkenbaar. Tomas ging er helemaal vanuit dat de kraamhulp de baby mee naar huis zou nemen toen ze voor het laatst kwam Het is ook best heftig allemaal.

Vandaag Tyler voor het eerst in bad gedaan. Ging goed
Hij heeft wel veel gespuugd vandaag en was wel iets aangekomen.
Drinken uit de fles nog steeds erg slecht. Morgen komt de logopediste langs. Om te kijken of die wat kan doen.