[KLB Bagger SC #551] Met dikke sacharijnige zwijnen...

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 22:21 schreef IQM het volgende:

[..]

Dude, probeer mij geen uitdrukkingen uit te leggen.
Maar hoezo zou ik nou weer m'n 'zinnen zetten' op Marrije? Mag een user een newbie niet meer welkom laten voelen ofzo? Ik ben een man van liefde, mên.

Zeg je dat ook als je je kloppende paal in haar gulzige mondje wil duwen ?

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 22:24 schreef BobbyB het volgende:

[..]

Sorry ik ben seksueel gefrustreerd.

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 22:27 schreef BobbyB het volgende:

[..]

Ik merk het, ik ook en daar word het niet beter van met zulke geile praat.

Daar zit ik dan, in de auto, op weg naar u, mijn meester. Ik ben een beetje gespannen en weet niet zo goed wat ik met al mijn gevoelens moet doen. Ik voel me opgewonden en gespannen tegelijk. Moet ik dit wel doen, zou het echt allemaal wel goed gaan. Maak ik geen vergissing om te gaan. Niemand weet dat ik dit doe, als u iets met me van plan bent kan niemand me helpen. Dan denk ik aan alle mailtjes en opdrachten die ik voor u al on line heb uitgevoerd. Er was steeds een goed gevoel van vertrouwen, dus dat komt wel goed.

Even opletten nu, ik ben er bijna. Ik stop even bij een benzinepomp en ga nog even naar het toilet.
Ik merk dat de mannen naar me kijken als ik om de sleutel vraag, ik zie er dan ook best lekker uit, al zeg ik het zelf. Mijn zwarte rokje, met kousen eronder. Mijn zwarte pumps en een strak wit topje. Ik mocht van u geen BH aan doen en dus zie je mijn harde tepels door het topje heen.
Ik ga naar het toilet en kijk ook nog even in de spiegel. Alles zit nog goed, mooi.
Dan lever ik de sleutel weer in en krijg nog een knipoog van de man achter de toonbank. Ik voel de opwinding groeien.

Na nog een kwartiertje te hebben gereden draai ik de weg in die ik moet hebben. Een straat met veel bomen en weinig gebouwen. Echt huizen kan ik het niet noemen, het zijn meer loodsen en kantoorpanden. Wat vreemd, maar ik zie dan nr 18. Daar moet ik zijn. U heeft me gezegd te wachten op de bijrijderstoel van de auto. Sleutel in het contact, radio aan. Dat doe ik dus ook maar. Ik kijk op de klok, ik ben mooi op tijd, maar zie nog geen beweging. Wachten dan maar.
Na tien minuten begin ik me af te vragen of ik goed zit. Dan plotseling gaat de telefoon. Een onbekend nummer. Ik neem op en hoor u aan de andere kant van de lijn zeggen:"goed zo sletje, je ben mooi op tijd. Ga maar eens goed rechtop zitten, voeten een beetje uit elkaar en je handen achter de stoel." Ik luister aandachtig en volg uw aanwijzingen op.

Dan opeens hoor ik de deur van de auto opengaan, achter me. Ik wil mijn hoofd omdraaien, maar u zegt met een strenge toon dat ik voor me moet kijken. Ik hoor iets klikken en voel dat er handboeien om mijn polsen worden gedaan. Ik schrik een beetje, dat was niet de bedoeling. We hadden afgesproken bij uw huis, waar we eerst wat zouden drinken en dan zou u me keuren. Dit was dan toch niet de bedoeling. Ik krijg een blinddoek om en dan gaat de deur dicht. Ik hoor u om de auto heenlopen en de auto instappen. Ik merk dat ik opgewonden raak, ik kan alleen maar luisteren en afwachten. Dit is best lekker...

U rijdt een eindje, hoe lang we samen in de auto hebben gezeten weet ik niet, maar het lijkt wel een uur. Dan ineens hoor ik grind onder de auto en de auto mindert vaart. We zijn er.
Al die tijd heeft u geen woord gesproken en ik durfde ook niks te zeggen. Dan zegt u:"uitstappen!!!" en maakt mijn boeien even los. Meteen als ik naast de auto sta worden de boeien weer vastgemaakt. "Lopen!" en u geeft me een klein duwtje. U leidt me het huis in en de trap af. We gaan een kelder in. Het klinkt er een beetje hol en ruikt er wat muf. U duwt me op een stoel en maakt mijn handen los. De blinddoek blijft zitten. Blij dat mijn handen los zijn wrijf ik een over mijn polsen.

Dan zegt u: "uitkleden, helemaal!" Ik twijfel even, maar dan geeft u een harde klap tegen mijn borsten, ik schrik en begin me uit te kleden.
Dan duwt u me terug op de stoel en maakt mijn enkels vast aan de stoelpoten, waardoor mijn benen wat open staan en u een mooi zicht moet hebben op mijn kutje dat zo een klein eindje open staat.

Mijn handen worden boven mijn hoofd vastgemaakt aan een soort ring die aan het plafond lijkt te hangen. Daar zit ik dan, naakt op een stoel in een kamer die ik niet kan zien door de blinddoek. Mijn benen vast aan de stoel en mijn handen vast boven mijn hoofd. Ik voel uw handen over mijn lijf glijden, mijn gezicht, mijn borsten, mijn benen en heel even mijn kutje. Die is ondertussen nat van het geil en dat moet u ook gevoeld hebben. U zegt nog steeds niks.
Dan ineens hoor ik u weglopen, de deur gaat open en weer dicht en dan niks dan stilte om me heen. Ik wacht af, heb het een beetje koud en wachten duurt lang. Ik probeer wat te gaan verzitten en merk dat ik de stoel wat kan verschuiven. Mijn handen tintelen van het omhoog houden en ik wordt een beetje angstig. Het duurt nu wel erg lang voordat u terug komt. Waar blijft u nu. Dan ineens hoor ik de deur weer opengaan en hoor ik voetstappen naar beneden komen. Ook hoor ik stemmen, die van u en nog van iemand anders. Wat is dat nu...dat hadden we toch niet afgesproken.

U staat voor me, dat voel ik, ook al kan ik niks zien. Ik merk dat u voor me staat aan mijn lijf, die tintelt van spanning. Ook voel ik dat er iemand achter me staat. Ineens voel ik een harde ruk aan mijn polsen. U trekt aan het touw dat mijn handen omhoog houdt, waardoor ik vanzelf ga staan. U trekt hard waardoor mijn handen hoger en hoger getrokken worden en zo vastgezet worden. Mijn enkels worden losgemaakt en de stoel wordt weggezet. Ik probeer zo goed mogelijk te luisteren naar alles om me heen.
Dan worden hardhandig mijn benen uit elkaar geduwd. "Verder!" snauwt een stem die ik niet herken en ik voel dat mijn enkels dit keer aan de grond worden vastgezet.
Ik voel handen over mijn lijf gaan, mijn billen, mijn borsten, mijn nek, alles wordt aangeraakt. Soms teder, soms hard. De afwisseling windt me enorm op, al ben ik nog steeds niet helemaal op mijn gemak. Zeker omdat ik niet weet wie de andere persoon/personen zijn. Hoeveel zouden het er zijn. Ik probeer de handen op mijn lijf te tellen. Dat zijn er zes, denk ik. Maar zeker weten doe ik het niet.

Ineens hoor ik u zeggen:"Ga je gang, leef je uit, ze is van jullie!"
Nee! Schreeuw ik en meteen voel ik een klap op mijn wang. "Kop dicht, trut" zegt een man en ik probeer me los te wurmen uit mijn benarde situatie.
Ik hoor u lachen op de achtergrond en ik schreeuw nogmaals. Weer krijg ik een klap en een snauw."Kop dicht, anders doen we het op een andere manier."
Ik durf niks meer te zeggen en voel twee paar handen over mijn lijf gaan. Een raakt mijn billen aan en plotseling voel ik een vinger in mijn kontgaatje glijden. Het doet pijn, omdat ik zo gespannen ben, Dat maakt hem blijkbaar niks uit, want hij vingert me gewoon door. De andere man is ondertussen aangekomen bij mijn kutje en steekt zijn vingers daar naar binnen. Hoeveel voel ik er? Twee, drie, vier, Ik weet het niet, maar mijn strakke kutje lijkt het wel lekker te vinden.
Ineens stoppen de mannen, maken me los en duwen me in de richting van een grote tafel. Daar wordt ik op vastgemaakt, mijn buik op de tafel, mijn benen uit elkaar. Een man gaat voor me staan en duwt zijn inmiddels stijve pik in mijn mond. "Zuigen slet" en ik geef me over. Angstig om wat er zal gebeuren als ik niet luister zuig ik alsof mijn leven er vanaf hangt. Ineens voel ik een hand mijn billen uit elkaar trekken en een staaf tegen mijn kontgaatje duwen. Nee, niet daar, denk ik en ik probeer mijn handen los te wrikken. De man wiens penis nu diep in mijn keel zit heeft me echter zo strak vast dat ik geen kant uit kan. Ineens duwt hij zijn pik naar binnen. Ik wil schreeuwen, maar dat lukt niet met een andere pik diep in mijn mond.

Gelukkig voel ik glijmiddel waardoor het allemaal niet al te pijnlijk is en ik probeer me over te geven aan deze mannen. De mannen die voor mij totaal onbekend zijn en nu bezig zijn me te nemen...me te verkrachten.
Dat terwijl u toekijkt en langzaam ook opgewonden moet raken van het schouwspel in deze kelder.
Net zo snel als de mannen begonnen stoppen ze weer en draaien me om. Ze doen geen moeite me opnieuw vast te maken. Ze voelen dat ik gezwikt ben en niet meer zal tegensputteren. Ik laat me gebruiken. Om beurten neuken ze me in mijn kutje, mijn mond en mijn kontje. Ze spuiten hun sperma over mijn borsten en mijn buik en slaan me op mijn billen en mijn borsten. Ze grommen en kreunen, en lijken maar niet te willen stoppen. Ineens hoor ik u zeggen: "Stop, genoeg nu!"
De mannen stappen van me af en gaan zitten op de bank. Ik kan nu net onder de blinddoek door kijken en zie de kamer een beetje om me heen en zie de mannen met een gelukzalig gezicht zitten. Blij dat deze martelgang voorbij lijkt te zijn, Ontspan ik wat.

Dan staat u voor me, rukt de blinddoek van mijn hoofd en steekt ineens uw hand diep in mijn kutje. "Nu ik nog, mijn slavin. Ik heb je even uitgeleend, maar ik wil ook mijn pleziertje..."
Ik kreun en wil nee zeggen. Maar ik ben zo moe van alles, dat het me niet eens meer lukt. Ook u neemt me in al mijn gaatjes en ik merk dat ik het fijn vind. Uw lijf tegen het mijne, uw handen op mijn borsten en uw pik diep in mijn kutje. Ik laat me gaan en geniet nu van iedere stoot. Ik trek mijn spieren samen en hoor u kreunen. Ik wil komen. Ik wil zo graag klaarkomen, maar ineens stopt ook u. U wenkt de mannen en ze begrijpen wat u wilt. Een gaat bij mijn hoofd staan, een achter me en u staat nog steeds met uw pik voor mijn kutje. Dan ineens voel ik een pik achter in mijn gaatje glijden, u voorin en de derde voel ik in mijn mondje. Ik geef me over, helemaal en ga mee in het ritme. Ook al wil ik dit niet, ik geniet, mijn lijf geniet en ik voel u en de mannen opnieuw klaarkomen. Dan ineens trekken alle spieren in mijn onderlijf samen en beleef ik een orgasme zoals ik nog nooit beleefd heb.
Ik kreun, gil, schreeuw en kom klaar zoals ik dat nog nooit gekomen ben.
U en de mannen laten me liggen op de tafel en ik overdenk nog even alles terwijl de mannen de trap oplopen.

U loopt naar me toe en in plaats dat u me overeind helpt maakt u mijn voeten en handen vast aan de tafel. "Zo, dit was nog maar het begin..." zegt u...