Ik zat afgelopen week weer in de trein, zoals ik dat elke week doe. Uiteraard gaat treinreizen gepaard met het bekijken van het vrouwvolk. Afgelopen vrijdag zat ik in een dubbeldekker in een tussencoupe en zaten er twee Limburgers naast me. En naast hen zat een Marokkaan die lid was van de PvdA.
In Utrecht stapte ook ineens een bende dames in en die twee Limbo's (en ik) keken daar naar. De dames droegen allemaal rokjes, maar met een zwarte legging eronder telt dat eigenlijk niet. Maargoed, ze kregen wel de aandacht.
Heel anders was het geval eerder die week, toen ik in een vierzitsbank zat en aan de andere kant van het gangpad een ietwat gezet meisje ging zitten. Kijk ik mag dan wel een grote droefsnoet zijn, maar ik ben een jongen. Ik mag een droefsnoet zijn. Bij vrouwen ligt het heel anders.
Een vrouw krijgt bij voorbaat al aandacht van mannen. Je hoeft er niet eens als supermodel uit te zien, gewoon de enige dubbel X chromosoom zijn is al genoeg. Dit is in het echte leven, maar zeker zo op internet. Maar als je dik bent krijg je die aandacht niet. En dat is best zielig. Zieliger dan als jongen zielig zijn. Als dikkerdje krijg je gewoon de instinticieve aandacht niet van het andere geslacht. Die aandacht waar je niets voor hoeft te doen anders dan er zijn.
En vrouwen weten dondersgoed dat ze instant attention krijgen en zijn daarom gewiekste wezens. Ze kunnen heerlijk naïef doen als ze in de smaak vallen. Ik weet nog hoe ik 4 jaar geleden mijn nieuwe gsm met kleurenscherm, camera, symbian OS had geruild met een leuke collega voor haar versleten Motorola met zwart wit scherm waar je net twee regels tekst in kwijt kon en een lamme batterij. Ik kreeg een boel dankbaarheid terug, maar uiteindelijk mocht een andere collega haar palen (iemand die ze zogenaamd helemaal niet zag zitten). Was me niet overkomen als ze dik was.
Als sufkut eersteklas kan ik het natuurlijk wel altijd goed vinden met dikkerdjes. De drang om te imponeren is er dan niet. Heerlijk, fijn gewoon mezelf zijn. Maar ja daar zit zo'n goedgeluimde dikzak eigenlijk ook niet op te wachten eh. Die wil zich ook speciaal voelen, als vrouw behandeld worden. Niet aanhoren hoe ik 4 gig aan interraciale porno heb gedownload (inclusief die Meatholes aflevering met de zwangere Charlie

).
Het aller- allerergste is dat niet alleen mannen niet staan te springen om zich voor een Michelin-vrouwtje uit te sloven, maar ook vrouwen kijken graag neer op de beter bespekte dames in de samenleving. Er zijn natuurlijk van die alleen-maatje-36-mannen, maar een boel kerels vinden een beetje vlees op de botten niet erg. En als je dan zegt
"nou die mag wel een keer bij mij op schoot zitten" zijn het
juist de andere vrouwen die je wijzen op het meest kleine vetrolletje bij je lustobject. Typische boehoehoe-de media-geeft-een-verkeerd-beeld-van-vrouwen-en-daarom-voel-ik-me-geneigd-te-lijnen-wijven die meteen snauwen
"maar die is dik!". Wat een feeksen. Wij mannen deinzen pas terug bij ettelijke kilo's meer, maar vrouwen beginnen al bij enkele pondjes elkaar af te kraken.
Kortom, ik vind dat best zielig voor die varkentjes. Heb je het voordeel om vrouw te zijn, kun je er geen gebruik van maken. Ik wil natuurlijk niet alle defecte schildklier smatjes over een kam scheren, want er zijn er zat die wel liefde vinden en vaker van bil gaan dan ik.
Subklacht: Dikke vrouwen met een attitude. Heb ik zo'n hekel aan. Zo ben ik op mijn tiende eens loeihard in elkaar gemept door een 8 jarige vetklep die een kop groter dan me was, omdat ze niet tegen grapjes kon. Bah. Dikke vrouwen moeten gewoon timide zijn en vol schaamte een Big Mac bestellen, niet iedereen afbekken als ze raar worden aangekeken als ze snoep scheppen bij de Jamin.
*But in my own way, I am king. Hail to the king baby.*