Het loopt nu echt de spuigaten uit.
Vorig jaar in december begon het met mijn schoonzus die een echo van een foetus liet zien. Leuk hoor, ik zou voor de eerste keer tante worden.

Niet lang daarna kwam vriendin Iks, die zich 'per ongeluk' had laten bezwangeren. Een kind stond wel op de planning, maar ze was nog met een opleiding bezig. Maar goed, ze heeft een goede relatie, een huis, een auto, allebei een baan, dus geen reden het kindje niet te verwelkomen.
Goed. We skippen door naar juli van dit jaar. Hoera, nichtje geboren, tante Bianca blij.
September lig ik lekker op het strand van Fenals in Spanje, *bliepbliep* doet mijn telefoon. Een bericht van mijn broer dat mijn nichtje (waar ik veel mee om ga, omdat het ook een collega is) het afgelopen juni niet zo nauw heeft genomen met de pil en ook kan gaan shoppen voor babykleertjes.

Diezelfde maand wordt baby van vriendin Iks geboren.
Nu is vriendin Eij ook zwanger. En vriendin Zet is jaloers. Die wil ook al wel, maar het kan nog even niet in verband met herstellen van een redelijk zware operatie en medicijnen. Dus die zal volgend jaar aan de beurt zijn.
Dan hebben we nog kennis Aa die ook wil, maar haar vriend nog niet en vriendin Bee die al flink bezig is met proberen, maar waar het nog niet bij wil lukken.
Klacht: Binnen nu en twee jaar blijf ik overspoeld worden met allemaal overal baby's, babypraat, koetsjiekoetsjie oh wat schattig en wat hebben ze bij de V&D van die schattige babysokjes en
KIJK EENS WAT EEN MOOIE KINDERWAGEN IK HEB GEKOCHT!!!
Help.