Jeugdliefde in de prositutie

Zoals jullie weten ben ik niet 's werelds grootste hosselaar. Echter ben ik ook maar een mens en ik heb ook zo mijn behoeftes. Af en toe check ik op hookers.nl naar reviews van de dames van plezier. Ik kwam er achter dat sommige Don & Ad meisjes gewoon hoertjes zijn, dus niet doodnormale gezellige Brabanste meiden met spijt zoals Stacy. Een van die grietjes had kei-slechte recensies Nouja haar werkgebied lag in Den Haag of Amsterdam ofzo, dus die kom ik toch niet tegen.

De Eindhovense hoerenbuurt, wereldberoemd gemaakt door kkkachel Kees, staat niet bekend om zijn mooie eh... aanbod. Het zijn voornamelijk dikke gezette negerinnen die in tegenstelling tot hun slanke Oostblok collega's op de Amsterdamse wallen geen enkele poging doen om je te verleiden tot een bezoekje. Maar natuurlijk heeft ook de rose buurt van Eindhoven zoals elke goede rose buurt zich betaamt een leuke Hollandse studente er tussen zitten die schulden heeft en noodgedwongen haar lichaam moet verkopen. En daar ging ik naar op zoek. Jaja morele bezwaren zijn mij onbekend.

Ik strompelde dus langs de ramen daar in Eindhoven. Beetje loeren naar de onappetijtelijke dames van plezier. Niet te lang stil blijven staan, omdat je dan de illusie wekt interesse te hebben. En hier zou zogenaamd een natte Spaanse tussen zitten? Maar bij één raam sloeg mijn hart even over. Opeens herkende ik iemand, mijn highschool crush Gwendolin

Man man man jullie zouden eens moeten weten hoe verkikkerd ik was op haar back in the days. Als een makke schoothond liep ik achter haar aan. Nouja zij deed het vwo en ik was zo'n simpele havo-klant dus erg veel contact hadden wen niet. Mijn peopleskills waren ook toen al niet aanwezig, dus ik sprak haar alleen als we alleen waren, want ik durfde haar niet aan te spreken als haar vriendinnenclubje erbij stond.

Het probleem van Gwendolin was dat ze altijd een vriendje had. Niet steeds dezelfde, maar elke keer als er weer een gebeurtenis was waardoor ik samen met haar in dezelfde ruimte vertoefde had ze wel weer een of andere snaak aan de haak geslagen. En het waren altijd oudere jongens eh. En mij vertrouwde ze dan die verhalen toe hoe ze als 14jarige niet thuis durfde te vertellen dat haar vrijer al 18 was enzo. Nu ik eraan terug denk zat ik dus mijlenver in de friendszone.

Het laatste wat ik van haar vernomen heb is dat toen ik de school verliet zij van 5vwo degradeerde naar 5havo. Man wat ik toen graag willen blijven zitten, maar helaas. Ik heb haar op de dag dat mijn zus jarig was in 2003 nog eens in de trein gezien. Ze had toen pleisters op haar hak, zoals vrouwen dat weleens vaker hebben in de zomer. Later zag ik haar achterop de fiets zitten bij een kerel op weg naar... tja naar waar?

En nu zag ik haar weer. In een negligeetje achter een verlicht raam. Toen we elkaar aankeken en beseften dat we elkaar kenden schrokken we allebei. Ik aarzelde wat ik moest doen, doorlopen of op het raam tikken voor een praatje. Het zal geen verrassing voor jullie zijn dat ik doorliep. Mijn hart klopte in mijn keel. Mijn grote jeugdliefde was een hoer. Ik bedacht me hele scenario's hoe ik terug zou lopen en ging vragen hoe het met haar ging. Maar aan de ene kant schaamde ik me dat ze me had gezien daar. Gek is dat eh, zij zit achter het raam, maar ik voelde me betrapt.
Aan de andere kant wist ik dan niet hoe te beginnen. Gaat het dan zovan "hey hallo, hoe gaat het met je?". Dat is dan zo stom om te vragen, natuurlijk gaat het niet goed, anders zou ze zich niet hoeven aan te bieden aan elke ransaap met geld. Ik durf ook niet te vragen "ach meiske, hoe komt dat nou zo" want misschien wil ze dat wel helemaal niet vertellen. Misschien zou ze zelf boos zijn als ik alleen wilde praten en geen centjes wilden geven voor haar aangeboden diensten.

Ik kan dus alleen maar speculeren waarom ze het beroep doet dat ze nu doet. Ik ga er natuurlijk als naieveling vanuit dat ze het niet voor haar plezier doet. Stel je voor een vrouw die zo graag sekst dat ze er geld voor vraagt. Zo was Gwendolin niet. Ze had meer klasse, ze was goed in talen en dat soort dingen. Natuurlijk zit hier een exotisch ogende figuur die achter dat ze zich zo verlaagt. Iemand heeft haar torenhoge schulden aangesmeerd en die moet ze nu afbetalen met haar lichaam.

Nouja thuisgekomen had ik mijn zak nog steeds niet geleegd. Moest alleen aan haar denken en de gemiste kansen die ik heb gehad toen. Ik vroeg me ineens af of ik het nou zielig moest vinden voor haar. Uiteindelijk heb ik me zitten verkneukelen met de gedachte dat als ze mij toen een kansje had gegeven alles goed was gekomen met haar. Zat ze nu niet achter een raam, maar woonden we samen en hadden we allebei een goede baan. Ik zie haar helemaal voor me als lerares Frans waar alle jongens in de klas verliefd op zouden zijn. Misschien hadden we al zelfs een klein Heraldje.

Maar zo is het niet gelopen. En voor jullie natuurlijk ook beter zo. Door mijn ervaringen met haar ben ik de gefrustreerde en verbitterde kneus geworden waar jullie zo dol op zijn. Bedankt Gwendolin