PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 10

TVP

Ik heb, vanwege erge spanning Lorazepam, gekregen.

He Oxy, wat vervelend! Weet je ook waar de spanningen door komen?

Juup, jij ook sterkte.

TVP

dan ook maar een tvp vervuilende post

Is er hier eigenlijk een beetje behoefte aan de wetenschappelijke onderzoeken die ik voor mijn onderzoek vaak tegenkom? Er geburt iig erg veel op dit gebied.

quote:

Op maandag 17 november 2008 12:01 schreef Re het volgende:
dan ook maar een tvp vervuilende post

Is er hier eigenlijk een beetje behoefte aan de wetenschappelijke onderzoeken die ik voor mijn onderzoek vaak tegenkom? Er geburt iig erg veel op dit gebied.

Ja!

Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

Niet een beetje droevig maar meteen wanhopig, suicidaal.
Niet een beetje blij, maar hyper en ''overdreven'' opgelucht.

Peter Vermeulen heeft een boek geschreven: Een gesloten boek. Autisme en emoties.

Daar staat in het volgende: Er zijn vaak ook grote stemmingswisselingen: het ene moment hebben ze een fikse driftbui, enkele ogenblikken staan ze te lachen. (..) Het lijkt erop dat er bij mensen met autisme geen rem staat op het uiten van gevoelens. (1997)

Duiidelijk?

Helemaal geen problemen mee. Ik heb alleen moeite om die nuances over te brengen aan anderen, maar hecht daar wel (te) veel waarde aan.

[ Bericht 6% gewijzigd door Innocence op 17-11-2008 14:35:11 ]

quote:

Op maandag 17 november 2008 08:31 schreef Oxymoron het volgende:
Ik heb, vanwege erge spanning Lorazepam, gekregen.

Ik dus Oxazepam. Het is niet zo dat ik elke dag zo gespannen ben, maar de laatste tijd wel door omstandigheden die ik niet kan beïnvloeden
Ik vertik het om elke dag van die pillen te slikken omdat ze en verslavend zijn, en dat de werking steeds minder wordt. Maar zoals het nu gaat gaat het niet goed want ik lijk wel een ADHD'er, maar zoals gewoonlijk is de psych niet te bereiken en kan ik pas eind volgende week terecht
Zoek het maar lekker uit dan, ik ga het er woensdag met mijn "klaagmuur" over hebben en dan zie ik wel verder.

Zo gaat het in mijn hoofd er aan toe op dit moment:



een oncontroleerbare storm van neuronen.

[ Bericht 5% gewijzigd door Juup© op 17-11-2008 22:25:17 (Typefouten aangepast) ]

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:31 schreef Oxymoron het volgende:
Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

Niet een beetje droevig maar meteen wanhopig, suicidaal.
Niet een beetje blij, maar hyper en ''overdreven'' opgelucht.

Peter Vermeulen heeft een boek geschreven: Een gesloten boek. Autisme en emoties.

Daar staat in het volgende: Er zijn vaak ook grote stemmingswisselingen: het ene moment hebben ze een fikse driftbui, enkele ogenblikken staan ze te lachen. (..) Het lijkt erop dat er bij mensen met autisme geen rem staat op het uiten van gevoelens. (1997)

Duiidelijk?

100% herkenbaar mbt mezelf.

Ik voel mij een heel stuk beter nadat ik contact heb gehad met het uitzendbureau en het bedrijf waar ik werkte.
Door miscommunicatie tussen het uitzendbureau en het bedrijf ben ik zo aan de kant gezet. Dit was niet de bedoeling. Verder heb ik nu de redenen wat uitgebreider gehoord. En eigenlijk kan ik mee daar wel in vinden.
Mijn moeite met sociale interactie daar ben ik mee bezig dmv een cursus dat dit zeer moeizaam gaat is een ander verhaal.
Dat ik niet nauwkeurig genoeg in mijn werkzaamheden ben daar ben ik mij van bewust en ik doe ook mij best om nauwkeuriger te worden.
Het is goed zo. Ik sluit dit hoofdstuk af en ga verder met mijn leven. Het is jammer dat zo is afgelopen. Maar daar kan niemand nog iets aan veranderen. Ik heb hier een les van geleerd en die ga ik in de toekomst toepassen. Nu kan ik alleen nog hopen dat ik snel een andere baan vind en dat het de volgende keer makkelijker gaat.

quote:

Op maandag 17 november 2008 10:25 schreef Troel het volgende:
He Oxy, wat vervelend! Weet je ook waar de spanningen door komen?

Ja ik ben, erg gespannen en soms wanhopig omdat ik dus zit met een ongeneeslijke autisme en een benkb. muur om mij heen waardoor ik mensen niet kan bereiken.
Frustratie dat zich uit in suicidale gedachten. Maar voor mijn omgeving houd ik alles normaal. Er is niks

quote:

Op maandag 17 november 2008 14:57 schreef tijnbrein het volgende:
Ik voel mij een heel stuk beter nadat ik contact heb gehad met het uitzendbureau en het bedrijf waar ik werkte.
Door miscommunicatie tussen het uitzendbureau en het bedrijf ben ik zo aan de kant gezet. Dit was niet de bedoeling. Verder heb ik nu de redenen wat uitgebreider gehoord. En eigenlijk kan ik mee daar wel in vinden.
Mijn moeite met sociale interactie daar ben ik mee bezig dmv een cursus dat dit zeer moeizaam gaat is een ander verhaal.
Dat ik niet nauwkeurig genoeg in mijn werkzaamheden ben daar ben ik mij van bewust en ik doe ook mij best om nauwkeuriger te worden.
Het is goed zo. Ik sluit dit hoofdstuk af en ga verder met mijn leven. Het is jammer dat zo is afgelopen. Maar daar kan niemand nog iets aan veranderen. Ik heb hier een les van geleerd en die ga ik in de toekomst toepassen. Nu kan ik alleen nog hopen dat ik snel een andere baan vind en dat het de volgende keer makkelijker gaat.

&

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:51 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik dus Oxazepam. Het is niet zo dat ik elke dag zo gespannen ben, maar de laatste tijd wel door omstandigheden die ik niet kan beïnvloeden
Ik vertik het om elke dag van die pillen te slikken omdat ze en verslavend zijn, en dab de werking steeds minder wordt. Maar zoals het nu gaat gaat het niet goed want ik lijk wel een ADHD'er, maar zoals gewoonlijk is de psych niet te bereiken en kan ik pas eind volgende week terecht
Zoek het maar lekker uit dan, ik ga het er woensdag met mijn "klaagmuur" over hebben en dan zie ik wel verder.

Zo gaat het in mijn hoofd er aan toe op dit moment:

[ afbeelding ]

een oncontroleerbare storm van neuronen.

Succes en sterkte.

quote:

Op maandag 17 november 2008 01:15 schreef MiVer het volgende:
nieuw in deze partij
binnenkort hoor ik uitslag
van diagnose
over dit onderwerp
vol spanning klopt mijn hart

Welkom hier


Even ter melding:
Diagnose is binnen: een waarschijnlijkheidsdiagnose PDD-NOS
En we gaan vrolijk de rest van het traject in, ik kan het redelijk goed redden zonder hulp, maar ik vermoed dat het nog veel beter kan en dat gaan we dus ook proberen

quote:

Op maandag 17 november 2008 12:01 schreef Re het volgende:
dan ook maar een tvp vervuilende post

Is er hier eigenlijk een beetje behoefte aan de wetenschappelijke onderzoeken die ik voor mijn onderzoek vaak tegenkom? Er geburt iig erg veel op dit gebied.

Niet alleen een beetje, maar veel.

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:31 schreef Oxymoron het volgende:
Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

Niet een beetje droevig maar meteen wanhopig, suicidaal.
Niet een beetje blij, maar hyper en ''overdreven'' opgelucht.

Peter Vermeulen heeft een boek geschreven: Een gesloten boek. Autisme en emoties.

Daar staat in het volgende: Er zijn vaak ook grote stemmingswisselingen: het ene moment hebben ze een fikse driftbui, enkele ogenblikken staan ze te lachen. (..) Het lijkt erop dat er bij mensen met autisme geen rem staat op het uiten van gevoelens. (1997)

Duiidelijk?

Meer dan duidelijk. Vanaf mijn 16e tot mijn 23ste behoorlijk veel last gehad, maar grotendeels alleen voor mijzelf (ik probeerde het te verbergen voor anderen, deels schaamte/genant vinden) Inmiddels weinig last meer van, gelukkig, want het heeft me aardig wat toetsenborden gekost...