Het is zo'n lieverd en ik zal hem zo missen. Ik weet verdomme zelf geeneens meer wat ik moet zeggen of wat ik moet denken. Het enige dat door mijn hoofd spookt is Roald is er niet meer en dat om de 2 seconden. Er is in mijn hoofd helemaal geen ruimte meer over voor wat dan ook. Ik hoor mijn muziek niet en let eigenlijk geeneens op mijn scherm. Hij is er niet meer. Hij zal er nooit meer zijn. Hij slaapt nu ongeveer in. Zijn laatste adem neemt hij tot zich. Zijn hartje slaat voor de laatste keer. En na al die jaren is mijn beste vriend er niet meer ...
quote:Oh God...wat is het moeilijk om dit te lezen. HEEL VEEL sterkte man...ik weet precies hoe jij je voelt..mijn oom en tante hebben heel lang naast ons gewoont, en die hadden een hondje, genaamd Honnie (ja echt). Een paar jaar geleden kreeg hij last van een lekkende hartklep. Hij was 14...ze hebben hem moeten laten inslapen...ik ben nog nooit zo kwaad geweest op mijn oom en tante, maar het was het beste voor hem. Ik heb wekenlang gehuild...ik weet nog dat ik buiten met mijn vriendjes aan t spelen was toen mijn moeder aan kwam lopen. Ze vroeg aan mij of ik Honnie nog een x wilde zien, waarop ik vroeg waarom dat ze dat vroeg. Ze gaan hem laten inslapen zei ze toen. Ik ben op straat flauwgevallen....
Op maandag 01 april 2002 18:01 schreef Knut het volgende:
Daar zit ik dan weer. Achter mijn PC. Mijn hond zal ik nooit meer zien. Nooit meer zal ik thuiskomen en hem naar me zien kijken. Nooit meer zal ik zijn lieve koppie zien. Ik zit nu achter mijn PCtje en weet dat hij over enkele minuten helemaal weg is. Ik kon het niet aan om zelf mee te gaan naar de dierenarts. Mijn hart breekt al in duizenden stukjes als ik denk aan het feit dat hij dood gaat. Laat staan dat ik mijn lieve trouwen hondje ook nog dood zou moeten zien. De ziel keek zo lief toen hij weer achterin de auto gezet werd. Vanmorgen ook al alleen gingen we toen genieten van een lange strandwandeling. Ik heb genoten. Eigenlijk is het beestje te oud om er nog echt plezier van te hebben maar hij beet door de zure appel en "rende" in het rond en dook de zee in. Genoten heb ik van hem de afgelopen week. Ieder ogenblik er bewust van geweest dat hij er voor me was voor deze laatste week. Hij leek het zelf ook te snappen. Op een of andere manier heeft het diertje doorgehad dat we afscheid zouden moeten nemen. Hij bleef me vanmiddag maar aankijken toen we terug waren van het strand. Alsof hij wist dat er iets te gebeuren stond.Het is zo'n lieverd en ik zal hem zo missen. Ik weet verdomme zelf geeneens meer wat ik moet zeggen of wat ik moet denken. Het enige dat door mijn hoofd spookt is Roald is er niet meer en dat om de 2 seconden. Er is in mijn hoofd helemaal geen ruimte meer over voor wat dan ook. Ik hoor mijn muziek niet en let eigenlijk geeneens op mijn scherm. Hij is er niet meer. Hij zal er nooit meer zijn. Hij slaapt nu ongeveer in. Zijn laatste adem neemt hij tot zich. Zijn hartje slaat voor de laatste keer. En na al die jaren is mijn beste vriend er niet meer ...
Knut heel veel sterkte kerel...het doet ontzettend veel pijn dat weet ik, maar het wordt minder, echt. NU geloof je dat misschien niet maar je zult zien dat er een moment komt waarop je aan hem kunt denken zonder dat de tranen je over de wangen rollen...
Sterkte man...echt heel veel sterkte...doe gewoon wat je voelt, als je wil slaan, doe dat dan gewoon, breek iets...een glas of erger. Who cares wat anderen zeggen...dit is jou pijn, laat het gaan op een manier die jij wil. Ik hou nu op want onder dat ik dit typ komen alle herinneringen aan mijn lieve kleine Honnie weer voorbij
Wij hebben nu een nieuwe hond, 8 weken oud, en vernoemd naar de hond die we ervoor hadden, maar helaas ook overleed. Zo blijft zij toch nog altijd bij ons in gedachten.
Misschien is dit voor jou ooit ook een manier om dit verlies te verwerken. Op dit moment kan ik je niks anders wensen dan sterkte.
Ik zit met tranen in mijn ogen je stukje te lezen, ik weet niet wat ik zeggen moet. Weet alleen hoe het voelt om je huisdier te moeten zien gaan. Ik kan me indenken dat je er niet bij wilde zijn, ik heb er toen bewust wel voor gekozen om mijn katje Pino in mijn armen te laten sterven.
Ik weet zeker dat Pino lief zal zijn voor Roald!
Maar in ieder geval veel sterkte.
quote:hee Knut, het maakt eik niet uit welke woorden ik nu opschrijf... omdat het je nu allemaal weinig zal helpen
Op maandag 01 april 2002 18:01 schreef Knut het volgende:
-een heel droevig verhaal-
maar toch heel veel sterkte gewenst en houd het hoofd omhoog, je moet zelf ook weer verder...
Hij zal altijd een plekje in je hart hebben.
Maar toch moet het fijn geweest zijn om nog een laatste week zo met hem door te brengen.
* ROEN moest zelf ook ff een traantje wegpinken toen hij het las...
Heel heel heel veel sterkte, je beste vriend verdient het beste, en ik hoop dat hem op deze manier veel pijn bespaart is gebleven. *arm om knut heen slaat plaatje*
Tijdje geleden heb ik samen met twee vrienden waarvan de een een jackie had, het betreffende beestje in laten slapen omdat het in ene heel erg slecht ging. Ik paste op, samen met die andere vriend, en werd tijdens werk gebeld dat het slecht ging, als de brandweer naar toe gegaan (ik reed toen nog taxi) en naar de dierenarts, maar het was te laat. Het hondje was al op leeftijd. Gelukkig hebben we afscheid van hem kunnen nemen, (hij had z'n andere hondje paar weken terug ook al moeten laten inslapen) en heel rustig ademde hij z'n laatste adem uit. Het is maar een hond zullen sommigen zeggen, maar het was niet eens het mijne en toch vond ik het heel moeilijk...
Maar goed hij is heel vredig ingeslapen. Hij heeft geen pijn meer gevoeld. Hij is weg. Ik geloof niet in god en de islam is ook niks voor mij. Hij is gewoon weg.Dood! Niks meer van hem over behalve een lichaam. Dit lichaam wordt morgen begraven. Ja begraven ja. Ik weet dat een hoop mensen hun huisdier laten cremeeren of naar het destructie bedrijf sturen. Dit betekend echter dat ik mijn hond waar ik 12 jaar van gehouden heb en waar ik nog steeds zielsveel van hou in de fik zou moeten laten steken. Ik stoot hier mischien mensen mee voor de kop die wel hun dier/familie laten cremeeren maar ik kan daar neit tegen.
Ik zat daar dus. Tranen rolden over mijn wangen en ik probeerde het uit te spreken. "Dood" dat kreeg ik niet over mijn lippen. Met moeite kon ik het uit mijn mond krijgen "Hij is Weg". Dit werd gevolgd door een huilpartij van een kwartier ongeveer. Ik ben geloof ik uit onmacht in slaap gevallen. Ik had iig het gevoel dat ik wakker werd en het eerste instinct dat mij te binnen schoot was hem te roepen. Dit kon ik niet. Ik besefte meteen dat het niet kon en ik voelde weer tranen over mijn wangen rollen.
Maar nu komt het moeilijkste nog. Ik moet nu aan hem denken en de goede dingen gaan zien. Ik moet het verdriet op een of andere manier gaan verdingen. Ik moet nu het proces van verdriet naar mooie herinneringen in. Dit is voor mij nu nog de moeilijkste opgave
Knut, heel veel sterkte.
maar ik kan me wel voorstellen wat je mee maakt.
sterkte.
Sterkte Knut
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |