Nog maar even ontopic van mij dan (nee, ik heb niet net 4 topics doorgelezen, daar heb je namelijk geen tijd voor als je kinderen hebt

)
Wilde je het altijd al?Nee, absoluut niet! Ik vond kinderen leuk bij andere mensen, maar ik kon me echt niet voorstellen dat ik ze zelf op een bepaald moment zou hebben. Eerlijk gezegd ook niet veel over nagedacht in mijn tiener- en verdere jaren, het 'boeide' me niet zo.
Was het wat je verwachtte?Nee, absoluut niet, het is vele malen emotioneler, heftiger en (helaas) ook zwaarder gebleken dan ik dacht. Ik was best naief voor ik kinderen had! Kinderen in de bus die aan het jammeren waren vond ik irritant, en vroeg me af waarom de moeder ze niet stil kon houden (om maar eens een voorbeeld te noemen). Eigenlijk wist ik weinig tot niets over kinderen, al dacht ik dat ik heel wat wist en kon. Maar helaas...ik ben niet met een moeder-gen geboren!
Viel het mee?Geen idee - ik had er niet echt veel verwachtingen van denk ik.
Wat valt er tegen?Het slaaptekort wat je krijgt als ouder van drie meiden die nog nooit van de hele nacht doorslapen hebben gehoord.

Winkelen of weggaan met vriendinnen zit er voor mij niet in eigenlijk (maar dat heeft er meer mee te maken dat we geen oppas hebben), en ik wil zoveel maar veel moet ik even aan de kant zetten omdat het gewoon niet kan of niet handig is met kinderen.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?Ik ben ontzettend blij met mijn kinderen en zou er zo weer voor gekozen hebben, ook al waren mijn zwangerschappen allesbehalve prettig. Het is zowiezo ZO ontzettend de moeite waard als je een nieuw leven 'fabriceert', in je eigen lichaam, en het is gewoon fantastisch om te zien hoe je kind zich ontwikkelt tot een op zichzelf staand persoontje, met (soms hele heftige) gevoelens, intelligentie, die gesprekken kan voeren en leuke vragen kan stellen, zoveel liefde geeft en ontzettend kan driftkikkeren om helemaal niks, kan ruziemaken met een ander kind over een onbenullig speeltje (terwijl een ander, maar precies hetzelfde speeltje een meter verder niks ligt te doen), die arm om me heen van mijn dochter, als ze zegt: 'mama, ik vind jou HEEL ERG lief!' en al die momenten waarop je zo ontzettend in een deuk kunt liggen om de (vaak onbedoelde) humor die kinderen hebben. Heerlijk!
Het is best zwaar, en tegelijkertijd zo ongelooflijk heerlijk om drie van die leuke, drukke, pittige meiden te hebben. Ze maken me blij, gelukkig, ontzettend moe, voldaan, soms geirriteerd, maar elke dag heb ik tig momenten van puur 'genieten'. Wie heeft dat nou ook met een doorsnee baan? Ik kan me niet voorstellen dat veel mensen dat hebben... (en kan me niet herinneren dat ik toen ik nog vakantie vierde met vrienden en echt wel gezellige dingen meemaakte, zoveel intense 'geniet' momenten meemaakte!)
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?Mijn kinderen

en de tijd, je vergeet het toch redelijk snel. Overigens vond ik de zwangerschap een stuk zwaarder en pijnlijker bij elkaar dan de bevalling, die was namelijk een stuk sneller voorbij...
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?Het is een hele inlevering van vrijheid, maar eerlijk gezegd snak ik niet zo naar die vrijheid die ik eerst had. Het is alleen wat onhandig soms.