Onverdraagzaamheid in Duitsland op dag van de Kristallnacht

quote:

Herdenking verdeelt Duitse politiek
Bondsdag ruziet over standpunt
Gepubliceerd: 9 november 2008 10:02 | Gewijzigd: 9 november 2008 10:05

Door onze correspondent Joost van der Vaart
Berlijn, 7 nov. Het leek zo mooi, de „gemeenschappelijke verklaring” van de Duitse Bondsdag over de strijd tegen antisemitisme. Maar Stephan Kramer kan er nog boos over worden. „Het was politiek knoeiwerk, dat de joodse zaak in Duitsland ernstige schade heeft berokkend”, zegt hij.

Kramer is algemeen secretaris van de Joodse Raad in Duitsland, de politieke vertegenwoordiging van de joodse gemeenschap in de Bondsrepubliek. Hij is een welbespraakt man, die zich in heldere termen uitdrukt.

Kramers gramschap richt zich op het conflict dat dezer dagen in het Duitse parlement is ontstaan over wat een gemeenschappelijk standpunt van de fracties had moeten zijn inzake antisemitisme. Met dat standpunt zou de Reichskristallnacht van 9 op 10 november 1938 worden herdacht.

In de Kristallnacht van precies zeventig jaar geleden werd een jacht op joden ontketend door aanhangers en troepen van de Duitse dictator Adolf Hitler. De gebeurtenis geldt als voorloper van de Holocaust in de Tweede Wereldoorlog. In die nacht, maar ook in de dagen en weken daarna, werden joden in Duitsland en Oostenrijk opgepakt, vermoord of naar concentratiekampen gebracht. Hun bezittingen werden in beslag genomen, hun synagogen in brand gestoken en hun kerkhoven geschonden.

De naam Kristallnacht verwijst naar de vele ruiten die tijdens de massale acties aan diggelen gingen. Stephan Kramer houdt niet van die eufemistische aanduiding. Hij spreekt liever van de Pogromnacht – de nacht waarin de Duitsers met de razzia’s tegen joden begonnen. Van 9 tot 13 november vermoordden de nazi’s vierhonderd joden. Vanaf 10 november werden 30.000 joden naar concentratiekampen gestuurd.

Die gebeurtenissen had de Bondsdag waardig willen herdenken, maar er ontstond een rel over een bijgaande verklaring inzake antisemitisme. In het bijzonder de christen-democraten (CDU/CSU), maar ook andere parlementariërs, weigerden met de linkse partij Die Linke een gezamenlijk document hierover te ondertekenen.

Argument: Die Linke zou sympathiseren met Hamas en Hezbollah, de terroristische organisaties in het Midden-Oosten die uit zijn op vernietiging van de joodse staat Israël. Bovendien, zo luidde het verwijt, heeft Die Linke „antisemitische elementen” in haar rijen.

Gevolg: er kwam een verklaring over de strijd tegen het antisemitisme ondertekend door SPD, CDU/CSU, FDP en Groenen, en er kwam een gelijkluidend document van Die Linke.

Kramer hekelt in scherpe woorden deze verdeeldheid. „Voor kwaadwillenden betekent dit dat er een bres is geslagen in het democratisch front tegen antisemitisme in Duitsland. Het speelt het rechts-radicalisme in de kaart. Het is een verkeerd signaal dat de politiek heeft afgegeven”.

Een andere kwestie die Kramer bezighoudt, is de integratie. Juist gisteren werd in opdracht van de regering-Merkel de derde ‘integratietop’ gehouden; praatsessies die tot doel hebben de problemen van immigranten en minderheden bespreekbaar te maken. Kramer verklaart de integratie in Duitsland voor „grotendeels mislukt”.

Kramer: „Jonge Turken hebben hier een enorme achterstand op de arbeidsmarkt, al hebben ze een diploma en al spreken ze Duits. Wegens hun Turkse achternaam worden ze zelden voor sollicitatiegesprekken uitgenodigd. Als iemand maar vaak genoeg te horen krijgt dat hij niet in de maatschappij welkom is, is de stap naar radicalisering zo gezet. Deze mensen zijn een willige prooi voor moslimextremisten. Die zeggen: je bent moslim en de joden zijn je vijand. Daarmee wordt het antisemitisme een identificatiesymbool.”

Volgens Kramer heeft de Duitse regering geen afdoende antwoord. „De oorzaak ligt in de afwijzing. Ik mis in Duitsland een gretige houding ten opzichte van emigranten: wij wíllen je; we geven je de kans op een menswaardig bestaan.”

De Duitse discussie over een nieuwe en omstreden moskee voor de Turkse gemeenschap in Keulen heeft Kramer met verbazing gevolgd. Voor hem is het duidelijk: de Turken hebben recht op hun godshuis. „Ze moeten weg uit de achterhoven en de vervallen fabriekjes waar ze nu nog vaak hun geloof belijden.”

Hij vindt het merkwaardig dat wordt geklaagd over het feit dat in veel moskeeën niet in het Duits wordt gepreekt. „Anderzijds valt niemand erover dat in de synagoge Hebreeuws wordt gesproken.”

Maar lof heeft Kramer ook voor Duitsland, zij het dat zijn dankbaarheid uit historische overwegingen „beperkt” is. „We kunnen als joodse gemeenschap de Duitse regering dankbaar zijn voor het feit dat ze na 1989 zo genereus de deur heeft opengezet voor joodse emigranten uit de voormalige Sovjet-Unie. Was dat niet gebeurd, dan was nu geen sprake geweest van opbloeiend joods leven in de Bondsrepubliek.”

quote:

Rijkskristalnacht inzet van politieke ruzie

Op 9 november hebben de Duitsers veel te herdenken. Historici noemen die dag de 'Duitse noodlotsdag'. Op die datum riep in 1918 Liebknecht de radenrepubliek uit, pleegde Hitler in 1923 zijn eerste putsch, werden in 1938 de synagogen in brand gestoken en viel in 1989 de Muur. En dat zijn nog maar de meest recente en meest pregnante 9 novembers.


De val van de Muur ligt het verst in het geheugen. Maar de Duitsers vieren liever 3 oktober, de dag dat in 1990 de beide Duitslanden werden herenigd. Men wil de herdenking van de 'novemberpogrom' niet doorkruisen. Bij die pogrom, ook wel 'Rijkskristalnacht' genoemd, vernietigden opgehitste menigten meer dan duizend synagogen, vermoordden ze honderden Joden en sloten ze er tienduizenden in kampen op.


Dat is nu precies zeventig jaar geleden. Een goede aanleiding, vonden de fracties in de bondsdag, om met een krachtige verklaring tegen antisemitisme te komen en maatregelen aan te kondigen om het stijgende aantal antisemitische delicten te bestrijden. De eerste negen maanden van dit jaar moest de politie 797 keer voor zulke delicten in het geweer komen, 81 keer meer als vorig jaar in dezelfde periode.


Aanvankelijk werkten alle bondsdagfracties eendrachtig samen aan de verklaring. Totdat de CSU'er Hans-Peter Uhl plotseling liet weten dat hij niet langer met de Linkspartij aan het project wilde werken. Zijn argument: de DDR voerde destijds een antisemitische politiek en daarvan heeft de Linkspartij nooit afstand genomen.


Een rel was geboren. Vertegenwoordigers van de oppositie maar ook van SPD en CDU maanden tot eensgezindheid. Fractievoorzitter Gregor Gysi van de Linkspartij, zelf van joodsen huize, schreef een woedend stuk in de Tagesspiegel. Daarin wees hij op antisemitische incidenten in de geschiedenis van de CDU maar zweeg hij over het antisemitisme in de DDR.


Hoe antisemitisch was de DDR? Stephan J. Kramer, secretaris-generaal van de Centrale Raad van de Joden in Duitsland: 'Héél antisemitisch. In die zogenaamde "antifascistische staat" werd niet over de holocaust grsproken. En ze voerde een consequent anti-Israelische en pro-Arabische politiek. Bovendien heeft ze onder het mom van "socialisatie" veel Joods bezit onteigend.'


Historici spreken liever van een aantal antisemitische episoden in de geschiedenis van de DDR. Zoals kort voor de dood van Stalin, toen in de Sovjetunie schijnprocessen tegen Joodse intellectuelen werden gevoerd en men in de DDR Joden begon te registreren. En rond de Zesdaagse Oorlog, toen de partijkrant Neues Deutschland de actie van Israel betitelde als 'Blitzkrieg', 'volkerenmoord', 'massapogrom' en 'Endlösung'.

Gysi heeft dit voorjaar geprobeerd een discussie in de Linkspartij over antisemitisme los te maken. Dat stuitte op veel weerstand. In zijn partij sympathiseren nogal wat mensen met Hezbollah en Hamas. Anderzijds roemt Stephan J. Kramer uitdrukkelijk de antisemitische inzet van Petra Pau, vice-voorzitter van de bondsdag namens de Linkspratij. En hekelt hij de antisemitische ondertonen in sommige uitspraken van CDU'ers.

Voor de Bondsdagverklaring is uiteindelijk een Salomonsoplossing gevonden. CDU, SPD, FDP en Groenen dienden gezamenlijk een tekst in met een actieplan tegen antisemitisme. De Linkspartij diende een eigen tekst in. Die was woord voor woord dezelfde als die van de andere partijen.

quote:

Hundreds in Germany demonstrate against far right

The Associated Press
Saturday, November 8, 2008
BERLIN: Police say several hundred people have peacefully protested against a march by a Germany's leading far-right party in the central city of Fulda.

Fulda police estimate 600 people turned out to protest a march attended by about 150 supporters of the far-right National Democratic Party. The party is also known by its German initials as the NPD.

Police used helicopters to monitor the protest, which came a day before ceremonies marking the 70th anniversary of the Nazis "Kristallnacht" or "Night of Broken Glass" pogroms that destroyed synagogues, Jewish homes and businesses.

Several hundred officers accompanied the marches Saturday to prevent the groups from clashing.

quote:

[...]
A growing mood of anti-Semitism in Germany

Despite a revival of Jewish culture, there is a growing mood of anti-Semitism in Germany, according to the German-Israeli Society, which held its annual meeting over the weekend.

Figures disclosed by the government on Tuesday showed there were nearly 800 anti-Semitic crimes committed during the first nine months of this year, resulting in injuries to 27 people.

Among the events is being held in Berlin and other cities to mark the anniversary of the pogrom is an exhibition called "It's Burning -- Anti-Jewish Terror in 1938."
[....]

quote:

Since the religiously motivated terrorist attacks on New York and Washington on Sept. 11, 2001, many Germans perceive the faith in Allah principally as a threat. There are growing fears that jihadists will begin launching attacks and suicide bombings in Germany, fears fueled in part by repeated warnings coming from German security agencies. Amid such fears, suspicion is easily extended to include the entirety of the Muslim faithful, despite the fact that there are likely no more than a few hundred Muslims promoting terror in Germany.
[....]
More and more Germans equate Islam with fundamentalism, a tendency toward violence and oppression of women. "Perceptions were already negative in past years," a 2006 study by the Allensbach opinion research organization concluded, "but they have recently become noticeably more ominous." According to the Allensbach study, 98 percent of Germans associate Islam with violence and terrorism, while only six percent express sympathy with Islam. Sixty-one percent do not believe that Islam can peacefully coexist with Christianity, while 83 percent consider Muslims to be religious fanatics.

Ironically, many Muslims in Germany "tend to be lax when it comes to religion," says Katajun Amirpur, a Berlin expert on Islamic studies. According to Amirpur, religion "doesn't play a very dominant role" in their daily life, and yet they would characterize themselves as devout Muslims -- even if they "occasionally drink a glass of Arrak or Raki" and "sometimes forget one prayer or another." They are easily their Christian fellow citizens' equals when it comes to disobeying the commandments of their faith.

Nevertheless, a new religious zeal appears to be taking shape among Muslims. The Center for Turkish Studies, based in the western German city of Essen, has studied the religious attachments of immigrants of Turkish descent for many years. In 2000, only eight percent of respondents described themselves as "strictly religious." Within five years, that number had increased to 28 percent.

"Our anti-Islamic reflex," wrote the Süddeutsche Zeitung in an editorial, overlooks the fact "that the factors that are truly of concern are mainly secular and not religious factors: the establishment of a parallel society that lives according to insular rules; the above-average birth rate of immigrants; finally, the authoritarian, male-dominated structure in their families."
[....]

quote:

Volgens mij las ik ergens dat tevens 6% van de Duitsers zichzelf als "extreem rechts" ziet.

quote:

Op zondag 9 november 2008 20:54 schreef Kees22 het volgende:
Niet grondig gelezen, maar twee dingen vielen me op:
1) De jood Stephan Kramer die pleit voor fatsoenlijke behandeling van moslims. Inderdaad: heel sterk.
2) De constatering dat er ondanks de opleving van de joodse cultuur, de anti-semitische stemming toeneemt. Vooral het woord ondanks verbaast me. Overigens een opmerking van de Duits-Israelische Gemeenschap.