quote:
Op woensdag 5 november 2008 19:34 schreef MinderMutsig het volgende:[..]
Ik ook niet maar ik ben wel eens benieuwd waarom andere mensen er wel in geloven. Zeker als die mensen verder niet gelovig zijn.
Van geloven in een hemel of een andere vorm van hiernamaals gaat een soort van troost uit maar van een hel niet. Ik snap er dus de meerwaarde niet zo van.
Angst ingeboezemd door opvoeding via de kerk en nog meer van dat soort opvoeding. Je krijgt het al van jongs af aan aangeleerd. Goed en fout........schuldgevoelens worden aangepraat en word een mens dan ouder dan gaat een mens twijfelen wat er na de dood gaat gebeuren. Waar kom ik terecht, en wat staat me te wachten. Ligt iemand dan op zijn of haar sterfbed dan gaat iemand vanzelf denken aan goede en slechte dingen gedaan of niet gedaan, vervolgens vanzelf een angst over de hel zonder het gelovige. " Mensen hoeven dus in mijn ogen niet eens gelovig te zijn om te geloven in een slecht hiernamaals, de gedachte dat het leven niet volop geleefd is of de gedachte dat iemand te lui is geweest of te grof en beledigend. Op iemands sterfbed kan het kleinste ter zake doen waar iemand bang voor kan zijn. En ook als je 40 of 50 bent kan dat denk ik opspelen dat je niet goed terecht gaat komen als je kwetsbaar bent op dat gebied.
Nuchter zijn is dan in mijn ogen beter, ervan uitgaan dat alles verdwijnt als je dood gaat dus ook uitgaan van dood is dood en niets blijft over om je verder zorgen over te maken. In geval van fantasie gebruiken zoals ik net deed even denken dat je gaat verwerken en gaat dromen met nachtmerries van alle fout gelopen zaken om vervolgens in een prettige droom te komen.
Schuldgevoel denk ik dus vooral. En dan de kerk die eventueel invloed heeft gehad op hoe mensen tegen de dood aankijken.
Het is denk ik dus niet eens toegevoegde waarde, het is eerder een slachtofferrol waar mensen in verkeren door al die zaken die ze geleerd hebben gekregen en dan sowieso het hele schuldgevoel en spijt en angst zonder dat de kerk of opvoeding plus scholing ermee te maken heeft.
Een uit de hand gelopen theorie wellicht die mensen voeren over wat er staat te gebeuren.
Wazig en lang bericht
Sowieso de gedachte dat je op je sterfbed kwetsbaar bent in de gedachte over leven en dood. De grootste atheist kan dan zichzelf zorgen gaan maken over waar hij terecht gaat komen zonder meteen over God te spreken. Degeen die zijn hele leven uitging van dood = dood kan denken er komt leven na de dood op 90 jarige leeftijd en het is ineens allemaal anders.
[ Bericht 7% gewijzigd door Topspin op 05-11-2008 19:53:59 ]