ik zit een beetje boel met een dilemma..
Echt slecht gaat het niet met me, erg goed ook niet, het gaat normaal denk ik.
Maar die nachten.. ik lig weer uren te piekeren, geraak niet in slaap, terwijl ik normaal daar nooit problemen mee heb.
Dat ik het momenteel doe op 3 uurtjes slaap per nacht.
met een beetje logisch redeneren, want het piekeren is nu echt heel stuk minder als de eerste twee weken erna.. denk ik dat het nu vooral het niet kunnen in slapen is van oververmoeidheid. en dat eigenlijk dat bioklokje even weer gereset moet worden.
Nu weet ik dat je dat daar bepaalde methodes voor zijn zo, maar goed die methode gaat nu eenmaal niet. kan arwen niet alleen laten. en de rest moet gewoon allemaal werken etc.
Dus dacht voor een x aantal jaar terug heb ik een periode oxazepam gehad, puur voor inslapen ivm overmatig piekeren.
Heerlijk toen.
Maar het is voor mij toch ook antidepressiva.. en dan nou ja.. als jullie snappen wat ik bedoel..

kut dus.. die asociatie erbij. dan maar even volhouden tot ze een weekje bij haar opa en oma is? maar blijf ik dat wel trekken? en .. en .. meh ik weet het geloof ik even niet zo goed.
En dat maakt me dan weer zo bang wat als..
Iemand een stopknopje tegen piekeren

?