FOK!forum / Relaties & Psychologie / Angst om alleen te sterven
GeestMeelvrijdag 24 oktober 2008 @ 08:49
Iets waar ik mee zit, eigenlijk al heel lang; maar ik ben eigenlijk vooral benieuwd naar hoe anderen dit ervaren:

Ik ben zelf enorm bang om nooit "de ware liefde" te vinden. Niet dat ik geen relaties heb gehad, maar deze gevoelens kwamen altijd van de ander; en ik ben in 26 jaren pas één keer verliefd geweest, maar ook dat was niet wederzijds. Ik heb genoeg vrienden, en verder gaat mijn leven op alle vlakken eigenlijk perfect. Toch vind ik het stiekem doodeng als ik kijk naar vrienden en collega's die gaan trouwen terwijl ik mezelf weer naar het zoveelste sociale evenement sleep.

Ik heb onlangs mijn oud-oom moeten begraven, deze beste man is alleen gestorven zonder ooit getrouwd of in een lange relatie te hebben gezeten. Nu weet ik dat er meer is dan "trouwen en kinderen krijgen", maar het lijkt me vreselijk om zo "alleen" door het leven te moeten.
Daar bovenop zijn er hartproblemen bij mij geconstateerd die misschien grote invloed kunnen hebben op mijn levensverwachting, ook iets waardoor je overal nog eens extra over na gaat denken.

Hoe denken andere mensen hier over?
EggsTCvrijdag 24 oktober 2008 @ 08:56
Die hartproblemen zijn wel vervelend ja alleen een vriendin hebben is ook niet alles hoor. Je moet je aanpassen aan alles enzo en tijd maken ervoor, ook als die tijd er niet is. Het lijkt allemaal heel mooi als je dat allemaal zo ziet bij anderen maar het heeft ook zijn donkere kanten.

Vooral omdat je zo krampachtig "op zoek" bent stoot dit vrouwen alleen maar af. Wees gelukkig met jezelf en zie een vrouw als aanvulling, niet als must. Klinkt misschien wat cliche maar het is zo.
Speculariumvrijdag 24 oktober 2008 @ 08:59
quote:
Ik heb onlangs mijn oud-oom moeten begraven
Hoeveel mensen waren er op de begrafenis?
Biancaviavrijdag 24 oktober 2008 @ 09:26
Als je nu gaat trouwen dan weet je toch ook niet hoe je leven over tien jaar is. Niets is zeker.
Flurryvrijdag 24 oktober 2008 @ 09:34
Iedereen sterft alleen... alleen oud worden, dat lijkt me minder, hoewel het misschien ook wel heel relaxted kan zijn.
JaZekerZvrijdag 24 oktober 2008 @ 09:35
Niets is zeker, dat ben ik het met Biancavia eens. En laat je niet verleiden door een zgn. ideaalplaatje van relatie enzo. Het is echt hard werken en weinig verdienen, zoals men wel eens placht te zeggen.
JaZekerZvrijdag 24 oktober 2008 @ 09:36
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 09:34 schreef Flurry het volgende:
Iedereen sterft alleen... alleen oud worden, dat lijkt me minder, hoewel het misschien ook wel heel relaxted kan zijn.
Ja, bijvoorbeeld door als Don-Vel door het bejaardehuis te struinen om lekkere omaatjes het hof te maken
mvdejongvrijdag 24 oktober 2008 @ 09:43
Ik ben ondertussen 50, nooit een relatie gehad, kort of lang.
Kijk om je heen, en je zult zien dat een je je in een relatie net zo ellendig, zo niet ellendiger kunt voelen dan wanneer je alleen blijft.
Niet dat ik alleen-zijn wil propageren, maar ga niet frenetiek proberen een relatie aan te gaan alleen maar om een relatie te hebben.
controlaltdeletevrijdag 24 oktober 2008 @ 09:44
ieder mens sterft alleen.
Zoals boven eerder gezegd werd 'een relatie is niet zaligmakend'. Ik ben ook nog steeds 'alleen' ik zit er niet mee maar komt ook doordat ik de doorsnee relatie (samenwonen of trouwen elke dag dezelfde om je heen) niks voor mij is, ik zou er gek van worden.
Verder, als je niet gelukkig bent met jezelf word je dat zeker niet met een ander.
Use_This_Namevrijdag 24 oktober 2008 @ 09:47
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 08:49 schreef GeestMeel het volgende:
Ik ben zelf enorm bang om nooit "de ware liefde" te vinden.
is dat volgens jou dan de zin van het leven oid?
Ik maak me er absoluut niet druk om. als ik me maar vermaak in het leven.
en dat doe ik in een relatie of als vrijgezel.

Ik denk dat je je kijk op het leven teveel laat afhangen van het wel of niet hebben van een relatie.
Hephaistos.vrijdag 24 oktober 2008 @ 09:55
Niet eens met bovenstaande reacties. Als je verliefd bent op een meisje dat ook verliefd is op jou is dat simpelweg fantastisch, gewoon echt iets wat ontzettend zonde is om nooit meegemaakt te hebben. Verder kan een relatie, met de juiste persoon, ook een grote meerwaarde betekenen in je leven. Ik zie in mijn eigen omgeving mensen die echt een stuk gelukkiger in het leven staan, puur doordat ze de juiste hebben gevonden die hen door de dalen kan sleuren.


Zaligmakend niet nee, maar het is wel verdomd waardevol als je dat in ieder geval zelf een keer hebt kunnen uitvinden. Als je als mens nooit een wederzijdse verliefdheid of een langdurige relatie hebt gehad, heb je echt wel wat gemist in je leven.
LaTiNovrijdag 24 oktober 2008 @ 10:15
djeez, je bent pas 26!! Toen ging ik pas voor het eerst het huis uit! :p
koudhiervrijdag 24 oktober 2008 @ 10:18
stiekeme tvp
controlaltdeletevrijdag 24 oktober 2008 @ 10:20
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 09:55 schreef Hephaistos. het volgende:
Niet eens met bovenstaande reacties. Als je verliefd bent op een meisje dat ook verliefd is op jou is dat simpelweg fantastisch, gewoon echt iets wat ontzettend zonde is om nooit meegemaakt te hebben. Verder kan een relatie, met de juiste persoon, ook een grote meerwaarde betekenen in je leven. Ik zie in mijn eigen omgeving mensen die echt een stuk gelukkiger in het leven staan, puur doordat ze de juiste hebben gevonden die hen door de dalen kan sleuren.


Zaligmakend niet nee, maar het is wel verdomd waardevol als je dat in ieder geval zelf een keer hebt kunnen uitvinden. Als je als mens nooit een wederzijdse verliefdheid of een langdurige relatie hebt gehad, heb je echt wel wat gemist in je leven.
zolang het duurt ja maar het blijkt maar al te vaak dat mensen elkaar na een paar jaar beu zijn en de sleur toeslaat zodoende mekaar het leven zuur gaan maken. Ze gaan vreemd, kwetsen mekaar dus maar scheiden of voor de kinderen samen blijven en zo de jaren weggooien.
Verliefd kan leuk zijn maar dit duurt maar even.
-Strawberry-vrijdag 24 oktober 2008 @ 10:33
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 10:20 schreef controlaltdelete het volgende:

[..]

zolang het duurt ja maar het blijkt maar al te vaak dat mensen elkaar na een paar jaar beu zijn en de sleur toeslaat zodoende mekaar het leven zuur gaan maken. Ze gaan vreemd, kwetsen mekaar dus maar scheiden of voor de kinderen samen blijven en zo de jaren weggooien.
Verliefd kan leuk zijn maar dit duurt maar even.
Nou, dat is echt niet in alle relaties zo.
Swiffervrijdag 24 oktober 2008 @ 10:43
Nee inderdaad, vind k nogal zwartgallig.

Je kunt sleur ook vertalen in gewenning, en gewoonte. En dat is normaal. En waarom zou je wel 25 jaar thuis kunenn wonen en dus bij je ouders, maar geen 25 jaar met je geliefde?

beetje rare kijk op zaken hoor.

In elk geval , TS, staar je niet blind op relaties. Als je zoekt, vindt je niks, je straalt uit dat je ' wanhopig' bent. Ben gewoon jezelf, je bent in elk geval nog jong, geef jezelf de kans om te ontplooien, dan komt het allemaal vanzelf.

Je bent nu zo aan het hopen op een relatie, dat er bij wijze van 5 leuke personen voorbij komen, maar je ziet het niet omdat je je focust op het relatie stuk. (speculatie he)
KlappernootatWorkvrijdag 24 oktober 2008 @ 10:53
Je bent nog jong. Voor je het doorhebt bots je tegen een relatie aan die je leven op de kop zet. Het gebeurt iedereen vroeg of laat.Het belangrijkste is dat je open staat voor een relatie en misschien had je oom die eigenschap niet.

Ga eens naar een omgeving waar je anders niet komt. Ontmoet nieuwe mensen. als je te lang in een veilige omgeving met vaste relaties rondhangt zal er niemand geneigd zijn om met jouw om te gaan.

Een ding wil ik je op het hart drukken. Ga geen relatie aan omdat het een "moetje" is. Ga een relatie aan omdat je echt om iemand geeft.
LintuxCxvrijdag 24 oktober 2008 @ 10:56
Ja, wat hier al gezegd wordt. Alleen zijn is echt niet minderwaardig. Er komt vanzelf wel iemand die wel de moeite waard is, tot die tijd zijn er vast nog wel genoeg andere dingen waar je voldoening uit kunt halen.
HaverMoutKoekjevrijdag 24 oktober 2008 @ 11:02
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 09:34 schreef Flurry het volgende:
Iedereen sterft alleen... alleen oud worden, dat lijkt me minder, hoewel het misschien ook wel heel relaxted kan zijn.
Sterven omringd door mensen die om je geven is toch anders.
Zelf ben ik bang dat ik zo iemand wordt zoals je wel eens in de krant leest: "vrouw ligt maanden dood in huis"
petitlapin2vrijdag 24 oktober 2008 @ 11:07
mensen toch, TS, leef toch gewoon van dag tot dag.

Geniet van het leven ipv je angsten in je hoofd te halen die tot niets leiden. Het brengt echt niets op om bang te zijn voor de toekomst.

Misschien loop je morgen wel onder een auto, heb je al je dagen vergald met bang te zijn voor niets.
controlaltdeletevrijdag 24 oktober 2008 @ 11:18
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 10:43 schreef Swiffer het volgende:
Nee inderdaad, vind k nogal zwartgallig.

Je kunt sleur ook vertalen in gewenning, en gewoonte. En dat is normaal. En waarom zou je wel 25 jaar thuis kunenn wonen en dus bij je ouders, maar geen 25 jaar met je geliefde?

beetje rare kijk op zaken hoor.

In elk geval , TS, staar je niet blind op relaties. Als je zoekt, vindt je niks, je straalt uit dat je ' wanhopig' bent. Ben gewoon jezelf, je bent in elk geval nog jong, geef jezelf de kans om te ontplooien, dan komt het allemaal vanzelf.

Je bent nu zo aan het hopen op een relatie, dat er bij wijze van 5 leuke personen voorbij komen, maar je ziet het niet omdat je je focust op het relatie stuk. (speculatie he)
zo gaat dat toch vaak hoor. Met je ouders is anders dan met je partner want je ouders die kies je niet, je partner wel. .
Zeker op het sexuele vlak wordt het snel een sleur wat ook begrijpelijk is want verandering van spijs doet eten. Alleen is de mens gehersenspoeld met het idee dat ze trouw moeten zijn als ze een partner hebben terwijl de mens in principe niet trouw/ monogaam kan zijn. Dus zodra ze zin hebben in ander vlees maar je een partner hebt begint daarmee de ellende/ schuldgevoel en iemand kwetsen... zeker als je eraan toegeeft.
KlappernootatWorkvrijdag 24 oktober 2008 @ 11:21
Ik heb een buurman van 70 jaar die laatst nog een nieuwe relatie is aangegaan met een 63jarige vrouw uit kerkrade, en die man is niet bepaald een "womaniser"..

Wees jezelf en geniet van het leven, jong!
releazevrijdag 24 oktober 2008 @ 11:24
ik zou zeggen, ga is op onderzoek uit waarom je in godsnaam zo bang bent om alleen te sterven of alleen oud te worden. Graaf er maar eens lekker diep in, haal het onderste uit je psyche boven en belicht vooral al die stukjes van jezelf waar je niet bij kan. Op het moment dat je denkt "ik weet het niet" dan verberg je iets voor jezelf (onbewust hoor, daar niets van) want voor al jou gedrag is een reden (gedrag leer je nl aan). Grote kans dat er achter je ik weet het niet de grote complexen van jezelf zitten.

En wie weet kom je er dan ook wel achter waarom je 26 ben en weinig relaties hebt gehad bijvoorbeeld. Kunnen allerlei angsten zijn waardoor jij niet verliefd kan worden of er op uit kan gaan om relaties met meiden op te bouwen. Bang misschien om alleen gelaten te worden, dat je alsnog alleen moet sterven. Bang dat je iedere keer dat gevecht van de ware zoeken moet leveren, wat zo enorm veel vervelende gevoelens in je wakker schudt (het lijdzaam moeten realiseren dat er voor jou maar zo weinig "ware" liefdes zijn, en die meiden voor je winnen ook al een hele klus is)

Waarom wil je die ware liefde trouwens hebben?
Ook dat kan je onderzoeken. Dan kom je al een heel eind, maar ja. Zo'n psychisch op de kop is vrij heftig.
Als je het niet alleen kan, then go see a therapist Die kunnen je heel goed hier mee helpen.
Misschien dat je along the way ook minder last gaat krijgen van je hart, maar dat is meer vanuit een holistisch standpunt bekeken. (sterven, liefde, allemaal stress, psychische energie die negatief verbonden is met je hart. doodgaan, geen liefde geven of ontvangen, waar zou het hartje nog voor moeten kloppen?)
Hephaistos.vrijdag 24 oktober 2008 @ 11:26
- Een relatie is ook niet alles.
- Gewoon tevreden zijn met jezelf.
- Carpe diem
- Het komt vanzelf op je pad

We missen alleen 'op ieder potje past een dekseltje' nog en dan zijn alle open deuren wel ingetrapt


Als je 26 bent en nog nooit een wat langere relatie hebt gehad lijkt het me een stuk beter advies om iets om te gooien in je leven, dan dat je af gaat zitten wachten tot de berg naar Mohammed komt. Wat Klappernoot zegt dus, stort je in nieuwe dingen, nieuwe omgevingen, nieuwe mensen!
EggsTCvrijdag 24 oktober 2008 @ 11:30
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 11:24 schreef releaze het volgende:
ik zou zeggen, ga is op onderzoek uit waarom je in godsnaam zo bang bent om alleen te sterven of alleen oud te worden. Graaf er maar eens lekker diep in, haal het onderste uit je psyche boven en belicht vooral al die stukjes van jezelf waar je niet bij kan. Op het moment dat je denkt "ik weet het niet" dan verberg je iets voor jezelf (onbewust hoor, daar niets van) want voor al jou gedrag is een reden (gedrag leer je nl aan). Grote kans dat er achter je ik weet het niet de grote complexen van jezelf zitten.

En wie weet kom je er dan ook wel achter waarom je 26 ben en weinig relaties hebt gehad bijvoorbeeld. Kunnen allerlei angsten zijn waardoor jij niet verliefd kan worden of er op uit kan gaan om relaties met meiden op te bouwen. Bang misschien om alleen gelaten te worden, dat je alsnog alleen moet sterven. Bang dat je iedere keer dat gevecht van de ware zoeken moet leveren, wat zo enorm veel vervelende gevoelens in je wakker schudt (het lijdzaam moeten realiseren dat er voor jou maar zo weinig "ware" liefdes zijn, en die meiden voor je winnen ook al een hele klus is)

Waarom wil je die ware liefde trouwens hebben?
Ook dat kan je onderzoeken. Dan kom je al een heel eind, maar ja. Zo'n psychisch op de kop is vrij heftig.
Als je het niet alleen kan, then go see a therapist Die kunnen je heel goed hier mee helpen.
Misschien dat je along the way ook minder last gaat krijgen van je hart, maar dat is meer vanuit een holistisch standpunt bekeken. (sterven, liefde, allemaal stress, psychische energie die negatief verbonden is met je hart. doodgaan, geen liefde geven of ontvangen, waar zou het hartje nog voor moeten kloppen?)
Beetje raar advies. Als je jezelf dingen gaat afvragen.. nee wacht, voorbeeld :

Je vraagt je bijvoorbeeld af waarom je bang ben alleen te sterven.
De eerste wat in je gedachte op komt is "weet ik niet".
Hoe ga je dan verder graven?

Ik vind het wel interessant maar ik kan er niet bij hoe je dat zou kunnen doen zegmaar. Kan je dat beter verwoorden, releaze?
petitlapin2vrijdag 24 oktober 2008 @ 11:38
ik vind het advies van releaze ook niet echt nuttig.

Ik heb weinig relaties gehad in mijn leven, ik zou echt niet weten waarom. En ik zou nog minder weten waarom ik dan maar een diepte-onderzoek van mezelf zou moeten gaan doen. Ik denk dat er weinig over nadenken veel gezonder is.

Alsof alles een reden moet hebben... Vooral op het gebied van relaties is toeval een grote factor.
EggsTCvrijdag 24 oktober 2008 @ 11:42
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 11:38 schreef petitlapin2 het volgende:
ik vind het advies van releaze ook niet echt nuttig.

Ik heb weinig relaties gehad in mijn leven, ik zou echt niet weten waarom. En ik zou nog minder weten waarom ik dan maar een diepte-onderzoek van mezelf zou moeten gaan doen. Ik denk dat er weinig over nadenken veel gezonder is.

Alsof alles een reden moet hebben... Vooral op het gebied van relaties is toeval een grote factor.
Dat nog niet eens zo zeer, ik denk dat diep nadenken wel goed kan zijn maar hoe ga je dieper als je bij jezelf denkt "tja, weetikveel? "
Anyankavrijdag 24 oktober 2008 @ 11:54
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 11:30 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Beetje raar advies. Als je jezelf dingen gaat afvragen.. nee wacht, voorbeeld :

Je vraagt je bijvoorbeeld af waarom je bang ben alleen te sterven.
De eerste wat in je gedachte op komt is "weet ik niet".
Hoe ga je dan verder graven?

Ik vind het wel interessant maar ik kan er niet bij hoe je dat zou kunnen doen zegmaar. Kan je dat beter verwoorden, releaze?
Ik ben natuurlijk niet releaze , maar ik denk dat je meer zo moet denken:

Je vraagt je af waarom je bang bent alleen te sterven, voor welk aspect ben je precies bang?
- Ben je voornamelijk bang voor het sterven zelf, dat je vroeg sterft, dat het pijnlijk is, en dat niemand je hand vasthoudt? Of ben je bang dat je dan niet met voldoening op je leven terugkijkt? Dat je ongelukkig sterft om alles wat je hebt gemist?

Stel je voor dat het voornamelijk om dat laatste gaat. Dan kun je je afvragen:
- Wat mis ik nu in mijn leven? Wat vind ik belangrijk om gedaan te hebben voor mijn dood? Bijvoorbeeld: een relatie krijgen (duh ), een huis kopen, met vrienden een week naar Koh Phangan gaan, je postzegelverzameling uitbreiden tot het de grootste van Europa is, etc.

Aan de ene kant leer je jezelf zo beter kennen, en aan de andere kant kun je misschien dingen veranderen. Je kan niet zomaar in je eentje beslissen dat je gaat trouwen, maar op andere dingen heb je misschien meer invloed.
KlappernootatWorkvrijdag 24 oktober 2008 @ 13:16
Mijn oma zei altijd: Probeer nooit het grote geluk te vinden, maar vermaak je met de kleine pleziertjes die je in je leven toevallig tegenkomt..
releazevrijdag 24 oktober 2008 @ 13:42
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 11:54 schreef Anyanka het volgende:

[..]

Ik ben natuurlijk niet releaze , maar ik denk dat je meer zo moet denken:

Je vraagt je af waarom je bang bent alleen te sterven, voor welk aspect ben je precies bang?
- Ben je voornamelijk bang voor het sterven zelf, dat je vroeg sterft, dat het pijnlijk is, en dat niemand je hand vasthoudt? Of ben je bang dat je dan niet met voldoening op je leven terugkijkt? Dat je ongelukkig sterft om alles wat je hebt gemist?

Stel je voor dat het voornamelijk om dat laatste gaat. Dan kun je je afvragen:
- Wat mis ik nu in mijn leven? Wat vind ik belangrijk om gedaan te hebben voor mijn dood? Bijvoorbeeld: een relatie krijgen (duh ), een huis kopen, met vrienden een week naar Koh Phangan gaan, je postzegelverzameling uitbreiden tot het de grootste van Europa is, etc.

Aan de ene kant leer je jezelf zo beter kennen, en aan de andere kant kun je misschien dingen veranderen. Je kan niet zomaar in je eentje beslissen dat je gaat trouwen, maar op andere dingen heb je misschien meer invloed.
dat dus, dank je wel.
Het is een beetje zoals een onderzoeksvraag operationaliseren. En wat is alleen sterven? Zonder een lange relatie? Zonder vrienden? Zonder liefde? Zonder kinderen? Zonder iemand die je volledig begrijpt? Zonder iemand die je onvoorwaardelijk lief hebt?
Waarom is het zo belangrijk dat je <insert> ?
Waar krijg jij minder van als dat niet gebeurd? Projecteer je daarmee een cure naar een eventuele partner toe om jouw leegtes te vullen? (bijvoorbeeld) Is dat fair? Kan je er zelf ook nog wat mee? Wat kan je zelf nog doen om dat gat te vullen zonder gebruik te maken van een ander?

Het is gewoon zelfonderzoek. Daarin leer je harstikke veel van je motivaties. Waarom je weinig verliefd wordt, waarom het niet wederzijds is, waarom je je niet kan committen, waarom je bang bent om te sterven, waarom je bang bent om alleen te zijn. Als dat helder is, dan kan je er een stuk makkelijker mee omgaan. En wie weet ontmasker je je angsten wel en ben je er helemaal niet meer bang voor, omdat je inziet dat het spoken zijn. Het is niet de eerste keer dat zoiets gebeurd.

En natuurlijk, je kan ook gewoon nieuwe dingen gaan doen in de hoop dat het dan de eventuele achterliggende problematiek aanpakt. Maar ikzelf zou werken op beide fronten. Enerzijds bewustzijn kweken, anderzijds dingen gaan doen.
releazevrijdag 24 oktober 2008 @ 13:47
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 11:42 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Dat nog niet eens zo zeer, ik denk dat diep nadenken wel goed kan zijn maar hoe ga je dieper als je bij jezelf denkt "tja, weetikveel? "
probeer gewoon bij het concept "alleen sterven" stil te staan, lekker brainstormen. Wat voorn soort associaties komen daarbij kijken, bijvoorbeeld. Wat stel je je voor bij iemand die alleen sterft? Gewoon letterlijk/figuurlijk: fantaseer over een kerel die alleen sterft. Hoe ziet hij er uit, hoe heeft hij zijn leven geleid? Hoe voelt hij zich in de dagen voor zijn dood? Hoe is hij omgegaan met vrouwen en een vrouw vinden, hoe is hij omgegaan met vrienden, wat hebben zijn vrienden voor hem betekent in zijn leven? In wat voor huis woont ie, hoe gaat hij om met zn carriere? Hoe voelt hij zich door zijn leven heen? Heeft ie momenten van vreugde gekent (zo ja, wanneer en hoe was dat?) zijn er momenten van vreugde van hem afgepakt?

Als je jezelf zoiets gaat voorstellen dan kom je met je gevoel al een stuk dichter bij je eigen pijnpunten, omdat je jezelf kan 'relaten' aan die persoon (sorry, ff gebrek aan nederlandse kennis). Zo worden er ook al dingen duidelijk, je eigen pijnpunten. Dan kan je vanuit daar gaan onderzoeken of het waar is, of wat je zelf kan doen om hier mee om te gaan, ipv dat je het in de handen van een partner legt om je leven op te vullen.
Diederik_Duckvrijdag 24 oktober 2008 @ 13:54
Petitlapin, ik vind dat je toch wel voltijds in therapie moet om te achterhalen waarom je niet zoveel relaties hebt gehad
SPOILER
Diederik_Duckvrijdag 24 oktober 2008 @ 13:57
Releaze wil je alsjeblieft stoppen met dat stupide flauwekul gepsychologiseer, daar krijg ik echt jeuk van.
petitlapin2vrijdag 24 oktober 2008 @ 14:01
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 13:57 schreef Diederik_Duck het volgende:
Releaze wil je alsjeblieft stoppen met dat stupide flauwekul gepsychologiseer, daar krijg ik echt jeuk van.
ik ben het zelden met je eens, maar in dit geval moet ik je volmondig gelijk geven. Wat een freaky wezen is die releaze zeg
releazevrijdag 24 oktober 2008 @ 14:02
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 13:57 schreef Diederik_Duck het volgende:
Releaze wil je alsjeblieft stoppen met dat stupide flauwekul gepsychologiseer, daar krijg ik echt jeuk van.
Awwww....
EggsTCvrijdag 24 oktober 2008 @ 14:02
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 13:47 schreef releaze het volgende:

[..]

probeer gewoon bij het concept "alleen sterven" stil te staan, lekker brainstormen. Wat voorn soort associaties komen daarbij kijken, bijvoorbeeld. Wat stel je je voor bij iemand die alleen sterft? Gewoon letterlijk/figuurlijk: fantaseer over een kerel die alleen sterft. Hoe ziet hij er uit, hoe heeft hij zijn leven geleid? Hoe voelt hij zich in de dagen voor zijn dood? Hoe is hij omgegaan met vrouwen en een vrouw vinden, hoe is hij omgegaan met vrienden, wat hebben zijn vrienden voor hem betekent in zijn leven? In wat voor huis woont ie, hoe gaat hij om met zn carriere? Hoe voelt hij zich door zijn leven heen? Heeft ie momenten van vreugde gekent (zo ja, wanneer en hoe was dat?) zijn er momenten van vreugde van hem afgepakt?

Als je jezelf zoiets gaat voorstellen dan kom je met je gevoel al een stuk dichter bij je eigen pijnpunten, omdat je jezelf kan 'relaten' aan die persoon (sorry, ff gebrek aan nederlandse kennis). Zo worden er ook al dingen duidelijk, je eigen pijnpunten. Dan kan je vanuit daar gaan onderzoeken of het waar is, of wat je zelf kan doen om hier mee om te gaan, ipv dat je het in de handen van een partner legt om je leven op te vullen.
Soort van SWOT analyse bedoel je dan. Dat zou wel nuttig kunnen zijn voor de TS ja.
releazevrijdag 24 oktober 2008 @ 14:05
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 14:02 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Soort van SWOT analyse bedoel je dan. Dat zou wel nuttig kunnen zijn voor de TS ja.
Soort van, zo zou je het kunnen stellen.
MLIvrijdag 24 oktober 2008 @ 14:09
TS, ga anders samenwonen met een vriend/vriendin?

Ik kan ook niet zeggen dat ik de gedachte van alleen oud worden bijster aantrekkelijk vind. Maar als ik geen relatie heb en ik ben het alleen wonen zat, dan ga ik hokken met een vriend of een vriendin, denk ik.
Hephaistos.vrijdag 24 oktober 2008 @ 14:19
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 14:09 schreef MLI het volgende:
TS, ga anders samenwonen met een vriend/vriendin?

Ik kan ook niet zeggen dat ik de gedachte van alleen oud worden bijster aantrekkelijk vind. Maar als ik geen relatie heb en ik ben het alleen wonen zat, dan ga ik hokken met een vriend of een vriendin, denk ik.
Totdat je in een levensfase komt dat al je vrienden al samenwonen of getrouwd zijn
MLIvrijdag 24 oktober 2008 @ 14:31
Kunt altijd nieuwe vrienden maken. In zo'n omgeving zou ik me niet prettig voelen. Er zijn genoeg mensen die alleen door het leven gaan. Ik ben 25, van mijn goeie vrienden heeft er 1 een relatie sinds kort. Al de rest is net zo single als ik.
petitlapin2vrijdag 24 oktober 2008 @ 14:32
als ik dan toch single zou zijn, woon ik liever alleen dan met een vriend/in... leve de vrijheid!
Godshandvrijdag 24 oktober 2008 @ 16:50
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 14:32 schreef petitlapin2 het volgende:
als ik dan toch single zou zijn, woon ik liever alleen dan met een vriend/in... leve de vrijheid!
je woont nooit meer alleen want je hebt al 2 dochtertjes

Terug naar de TS:
degene die nu zeggen: liefde is een aanvulling, geen doel hebben deels gelijks..

Wat TS zoekt is, is een schouder en iemand om gedachten mee te wisselen, op een andere manier dan ie met vrienden doet.
Hij zit even in een lastige fase van zn leven met een (blijkbaar dierbare?) oom die overleden is. En TS gaat alweer richting 30...

dus de behoefte aan een "liefde van zn leven" begrijp ik wel, de muur zal weinig terugknuffelen in zijn kamer...

heartzvrijdag 24 oktober 2008 @ 17:08
Een collega van mijn vriend is 31 en hij is helemaal verlieft, hij heeft sinds kort een relatie.......
En geen relatie is toch zo erg nog niet, je bent toch nog geen 50 ofzo
heartzvrijdag 24 oktober 2008 @ 17:09
oo sorry doe ik het weer, verliefd
Revrijdag 24 oktober 2008 @ 17:11
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 14:02 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Soort van SWOT analyse bedoel je dan. Dat zou wel nuttig kunnen zijn voor de TS ja.
potentieel centraal topic
Diederik_Duckvrijdag 24 oktober 2008 @ 22:28
quote:
Op vrijdag 24 oktober 2008 14:01 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]

ik ben het zelden met je eens, maar in dit geval moet ik je volmondig gelijk geven. Wat een freaky wezen is die releaze zeg
Nader to U! Misschien is hier wel sprake van een Reviaanse bekering
GeestMeelzaterdag 25 oktober 2008 @ 03:38
Jaja, hoe enorm tof het vrijgezellenleven wel niet is weten we allemaal wel. Ik zou veel vrijheid wel willen ruilen tegen wederzijdse liefde.

Kom op, het is toch niet zo heel raar dat ik graag een relatie zou willen? In mijn vriendenkring ben ik één van de weinigen zonder vaste vriendin, volgens mij is 25 geen rare leeftijd om houvast te willen?
Diederik_Duckzaterdag 25 oktober 2008 @ 07:09
quote:
Op zaterdag 25 oktober 2008 03:38 schreef GeestMeel het volgende:
Jaja, hoe enorm tof het vrijgezellenleven wel niet is weten we allemaal wel. Ik zou veel vrijheid wel willen ruilen tegen wederzijdse liefde.

Kom op, het is toch niet zo heel raar dat ik graag een relatie zou willen? In mijn vriendenkring ben ik één van de weinigen zonder vaste vriendin, volgens mij is 25 geen rare leeftijd om houvast te willen?
Natuurlijk. Laat je niks aanpraten door alle relativeerders. Een relatie met een (leuke) vrouw is beter dan geen relatie (Maar je hoeft uiteraard ook weer niet te gaan kniezen zonder relatie.). Los van mijn persoonlijke opinie is dat ook wetenschappelijk bewezen
Pappie_Culozaterdag 25 oktober 2008 @ 07:16
Sterven doe je meestal alleen.

't Is net pissen.
Diederik_Duckzaterdag 25 oktober 2008 @ 07:34
quote:
Op zaterdag 25 oktober 2008 07:16 schreef Pappie_Culo het volgende:
Sterven doe je meestal alleen.

't Is net pissen.
Hoe zit dat dan bij mensen die aan plasseks doen
Megumizaterdag 25 oktober 2008 @ 07:39
De dood is de enige zekerheid aan het einde van je leven. De manier waarop TS? Alleen? Voor hetzelfde geld kom je onder een tram en dan sta je in de krant.
Pappie_Culozaterdag 25 oktober 2008 @ 14:44
quote:
Op zaterdag 25 oktober 2008 07:34 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Hoe zit dat dan bij mensen die aan plasseks doen
Je kunt hooguit simultaan pissen, synchroon pissen met enige oefening wellicht.