Voor Emma is een luierbroekje ook niet echt een luier, veel leuker dan een luier is het, dus vaak wel goed als we weg gaan. Hoewel we dan ergens in een winkel nog steeds horen "Ik moet plassen!!" en als we dan zeggen " doe maar in je luier Emma" zegt ze okee, maar zegt tien minuten later weer dat ze moet plassen. Ze wordt ook een beetje vervelend ervan, tot ze geplast heeft is ze dan erg ongedurig. Daarna superlief... (geeft dat ook aan, dat ze lief is omdat ze geplast heeft!)
Heel herkenbaar, dat kleine beetjes plassen. Dat is het begin van zindelijk worden, komt helemaal goed Djeez. Op een gegeven moment gaan ze het ineens langer ophouden. Emma gaat vaak 10 keer in een uur (echt niet overdreven!) naar de wc maar kan het vaak wel een uur ophouden als we ergens heengaan (luier is dan nog droog of zelfs zonder luier gaat het dan goed).
Bij haar heeft het ook een hele tijd geduurd voordat ze zindelijk werd, maar ineens was de knop idd om zoals iemand anders hier ook al zei.
Bij Noa precies hetzelfde, en die ging in het begin ook huilen op het potje omdat ik te hard pushte denk ik (toch had ik dat zelf niet door, deed het wel heel lief maar ze vond het toch gewoon spannend).
Op een gegeven moment weer gaan proberen, out of the blue, zonder dat ze het zelf aangaf, en als beloning een smartie gegeven bij elk plasje (ja, slecht

) en al na een dagje overgegaan op stickertjes, en toen was ze ineens, van de ene op de andere dag, zindelijk.