Oudere vriend met een kind.. Wat vinden jullie daarvan?

Ik zou er potverjume wel 2, 4, 6 of 8 keer extra over nadenken. Maar als het goed voelt, voelt het goed, dat kun jij en alleen jij zelf bepalen.

En och, of je je nu met een 19-jarige vent, of met een 117-jarige vent met kind in een serieuze relatie stort, zo heel veel verschilt dat nou niet. Zat mensen die met 18 of 20 al voor een huisje-boompje-besstje-relatie kiezen, i.p.v. het "vrije" leven dat zoveel mensen propageren voor een jongere. Leef je eigen leven, en welke relatie je ook aan gaat, je loopt precies dezelfde kans dat het op termijn stuk loopt. Ik zou me door enkele reacties uit de omgeving niet laten weerhouden als het voor mezelf goed voelde...

_{edit: hoe krijg ik het in hemelsnaam voor elkaar om 27 als 117 mis te typen?!}

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 15:39 schreef Broken18 het volgende:
mensen laat haar gewoon lekker gelukkig zijn met der vriend wat boeidt het?

p.s. ja ben blonT van binnen oftewel beetje dom gek gestoord ontspoord.

Zij vraagt toch om meningen?
Maar als er mensen zijn die het niet verstandig vinden kom jij even vertellen dat ze het zelf moet weten.

Maar zij opent toch een topic wat men ervan vindt?

ex klasgenoot ging met een knakker van 29 toen ze 18 was. Met 20 zijn ze getrouwd. Nu is ze 24 en gescheiden....

Het werkt gewoon niet. Verkeerde interesses enzo.

Mijn vriend is 6 jaar ouder en daar merk ik het soms ook aan, dat ie toch ouder is.
Niet dat het voor ons boeit, want we zijn verder prima gelukkig en nu zelfs na 8 jaar nog.

TS, wat vinden je ouders er eigenlijk van?

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 15:56 schreef Vlindur het volgende:
ex klasgenoot ging met een knakker van 29 toen ze 18 was. Met 20 zijn ze getrouwd. Nu is ze 24 en gescheiden....

Het werkt gewoon niet. Verkeerde interesses enzo.

Mijn vriend is 6 jaar ouder en daar merk ik het soms ook aan, dat ie toch ouder is.
Niet dat het voor ons boeit, want we zijn verder prima gelukkig en nu zelfs na 8 jaar nog.

Daarom zeg ik: het loopt vaak fout omdat je je te vroeg bind en na een aantal jaren het gevoel hebt een hoop te hebben gemist.
Maar er zijn ook wel gevallen waarbij het wel goed gaat hoor, maar denk dat het in de meeste gevallen stukloopt.

Maar als ze zich er goed bij voelt moet ze het gewoon doen.

ik denk dat de TS, zich niet teveel moet aantrekken wat de omgeving zegt, als jij je er happy bij voelt, waarom zou je dan dingen veranderen.
Ik raad je wel aan om gewoon goed contact met je vrienden/vriendinnen te houden,mocht het nog misgaan, dan heb je mensen om je heen die je een beetje kunne opvangen.

Gaat niet werken dit

Wat mij betreft is het probleem niet het leeftijdsverschil maar het enorme verschil in levensfase waarin jullie verkeren. Jij aan het begin van volwassenheid met nog heel veel te ontdekken en leren en hij die die fase al heeft afgesloten en als vader een compleet nieuwe fase is ingegaan. Een waar jij nog niet klaar voor bent en hoort te zijn. Ik denk dat dat je gaat belemmeren en dat je daar spijt van krijgt als je er later op terug kijkt. Helaas kan je het niet overdoen.

Denk er goed over na en laat je niet 'oud' maken. Je bent inderdaad nog jong en in sommige opzichten een kind en daar is niets mis mee, dat hoort zo te zijn. Jij mag nog naweeën vertonen van de puberteit, moet je nog losmaken van je ouders, op kamers of op jezelf gaan en niet direct gaan samenwonen en een gezin vormen, dronken worden, experimenteren, onbezonnen dom doen, gierend van het lachen nachten doorbrengen met je vriendinnen etc. Normale dingen die bij opgroeien horen. Geloof me, volwassen zijn kan je nog lang genoeg. Begin er niet te vroeg mee.

Als je dat kunt binnen deze relatie en hij je daarin niet belemmerd dan is er m.i. niet zoveel aan de hand maar als dat wel het geval is dan is dit geen gezonde relatie voor jou op dit moment.

Mijn man is 12 jaar ouder en heeft ook een kindje van 8 uit een vorige relatie. Mijn man en zijn ex hebben co-ouderschap afgesproken.
Ik was 24 toen ik hem leerde kennen. Nu, bijna 4 jaar later kan ik zeggen dat wij een heel goede relatie hebben, en ook de band met de moeder van zijn kind is prima. Ik zeg niet dat het makkelijk is, we hebben het allemaal wel eens heel moeilijk gehad. Zowel ik, mijn man en ook zijn ex. Maar een ding hebben we allemaal voor ogen, en dat is het geluk van de kleine. Zolang het goed met haar gaat en zij gelukkig is, gaat het met ons ook goed. Ik beschouw haar als mijn eigen dochter en daarvoor krijg ik ook de ruimtte van haar echte moeder (wat ik overigens ontzettend knap van haar vindt).

Tis niet makkelijk, maar het kan wel als iedereen hetzelfde doel voor ogen heeft...

Overigens, het leeftijdsverschil is nooit een probleem geweest. Natuurlijk heeft hij meer levenservaring dan mij, maar daar kan ik van leren. En ook ik heb mijn bagage wel, zowel qua levenservaring als kennis, dus ik kan aardig tegenwicht bieden. Denk wel dat dat belangrijk is.

quote:

Op vrijdag 24 oktober 2008 12:25 schreef Tharalom het volgende:
Mijn man is 12 jaar ouder en heeft ook een kindje van 8 uit een vorige relatie. Mijn man en zijn ex hebben co-ouderschap afgesproken.
Ik was 24 toen ik hem leerde kennen. Nu, bijna 4 jaar later kan ik zeggen dat wij een heel goede relatie hebben, en ook de band met de moeder van zijn kind is prima. Ik zeg niet dat het makkelijk is, we hebben het allemaal wel eens heel moeilijk gehad. Zowel ik, mijn man en ook zijn ex. Maar een ding hebben we allemaal voor ogen, en dat is het geluk van de kleine. Zolang het goed met haar gaat en zij gelukkig is, gaat het met ons ook goed. Ik beschouw haar als mijn eigen dochter en daarvoor krijg ik ook de ruimtte van haar echte moeder (wat ik overigens ontzettend knap van haar vindt).

Tis niet makkelijk, maar het kan wel als iedereen hetzelfde doel voor ogen heeft...

24 is echter iets totaaaaaal anders dan de 17 jaar van TS. Dit is op geen enkele manier met elkaar te vergelijken.

quote:

Op vrijdag 24 oktober 2008 12:27 schreef Tharalom het volgende:
Overigens, het leeftijdsverschil is nooit een probleem geweest. Natuurlijk heeft hij meer levenservaring dan mij, maar daar kan ik van leren. En ook ik heb mijn bagage wel, zowel qua levenservaring als kennis, dus ik kan aardig tegenwicht bieden. Denk wel dat dat belangrijk is.

Zoals Xeanor ook al zegt is er een groot verschil tussen 17 en 24. Het leeftijdsverschil an sich is ook het probleem niet wat mij betreft maar het verschil in ontwikkeling wel.

Als het goed voelt, voelt het goed. De rest is niet belangrijk. Ik leerde mijn vriend kennen toen ik 20 was en hij 36 - met twee kinderen van toen 11 en 16. Klonk belachelijk en hopeloos op papier, maar in de praktijk werkte het allemaal super en volgend jaar gaan we trouwen. Dus.

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 15:39 schreef Broken18 het volgende:
mensen laat haar gewoon lekker gelukkig zijn met der vriend wat boeidt het?

p.s. ja ben blonT van binnen oftewel beetje dom gek gestoord ontspoord.

Mijn IQ daalt lichtelijk bij het lezen van dit soort posts

TS:

Als je op één lijn zit met hem dan is er ws. iets niet helemaal jofelnootje met hem.. En die reacties van "bij mij kon het ook blabla" ga gewoon eens met wat leuke jongere jongens om waarbij het leven nog niet vast staat en die wat jonger zijn. Om je nu al in een 'echte' relatie te storten is echt onwijs zonde want je gaat merken dat die bij die jongen zeer waarschijnlijk uiteindelijk om seks draait.

quote:

Op vrijdag 24 oktober 2008 14:35 schreef Bolter het volgende:
Als je op één lijn zit met hem dan is er ws. iets niet helemaal jofelnootje met hem..

.

quote:

Op vrijdag 24 oktober 2008 14:09 schreef innepin het volgende:
Als het goed voelt, voelt het goed. De rest is niet belangrijk. Ik leerde mijn vriend kennen toen ik 20 was en hij 36 - met twee kinderen van toen 11 en 16. Klonk belachelijk en hopeloos op papier, maar in de praktijk werkte het allemaal super en volgend jaar gaan we trouwen. Dus.

Je zou nog meer bij z'n zoon hebben gepast dan bij de man zelf.

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 23:09 schreef Smart_ass het volgende:
Je kunt je beter gedragen als een zus van dat kind dan als zijn moeder lijkt me.

En jullie "kunnen het goed met elkaar vinden"? Lijkt me geen reden voor een relatie eigenlijk.

Dus dat...... Ben je verlieft op die man??

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 23:33 schreef AgLarrr het volgende:
In alle eerlijk- ende oprechtheid: ik begrijp niet dat een vent van 29 zijn heil zoekt bij een kind van 17. Heeft 'ie er ineens twee wiens nukken hij moet verdragen..

En wat jezelf betreft, waarom zoek je niet gewoon een gast van rond de 20 waarmee je het "goed kan vinden"?

Mee eens.

Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen op de regels, maar het moet wel realistisch zijn.
Als er iemand van 25 verlieft wordt op iemand van 37 zie ik daar niet het probleem van in. De verschil in leeftijd maakt in deze minder uit, omdat ze qua leeftijd een bepaalde stage voorbij zijn, en allebei volwassen. Natuurlijk verschilt dat per individu (de één is volwassener op zijn 20e dan de andere), maar iemand van 15 met iemand van 27 kan toch niet.........
Ja 17, je bent net 16 geweest, je zou moeten genieten van je vrijheid........... kinderen kan je altijd nog krijgen en huisje, boompje, beestje kan je ook nog wel komen. Maar om het nu allemaal te willen..............

Ik ben zelf 24 en heb een kleintje van 2 jaar. Ik woon samen met mijn partner, hij is ook 27 jaar. Dat vinden veel mensen ook al jong om te settelen. Maar wij hopen in de toekomst te gaan trouwen, alleen willen we eerst alles opbouwen.
Maar als ik er aan denk dat ik op mijn 17e iemand zou ontmoeten 29, dan zou ik er dus goed over na denken. Als jij ervoor kiest om met deze een relatie op te bouwen, sluit je de mogelijkheid uit om contact te maken met andere jongens die meer van jouw leeftijd zijn (tot 21 moet kunnen). En dan weet je niet of je iemand zou kunnen ontmoeten die beter bij je past.

Nou succes ermee he .

Ben het wel met je eens Heartz. De periode tussen 18-25 is er eentje waarin je ontzettend veel veranderd, merk ik . Snap best dat elke puber op hun 18de zichzelf volwassen voelt maar dit is echt niet zo. Ik denk wel dat er een verschil zit tussen opleidingsniveau. Je ziet lager opgeleiden vaker eerder kinderen krijgen omdat ze eigenlijk vanaf hun 18-20ste al wel redelijk 'de sleur des levens' zitten. Ik neem mezelf even als voorbeeld, ben nu 23, hard aan 't studeren en wil toch na m'n studie mezelf echt niet gelijk vastleggen. Dus ik snap zo'n meisje als TS absoluut niet. Al is die gozer nog zo geweldig, je ontneemt jezelf zoveel kansen op mooie dingen door nu al voor dat huisje, boompje, beestje te kiezen.

quote:

Op vrijdag 24 oktober 2008 15:48 schreef Bolter het volgende:
Ben het wel met je eens Heartz. De periode tussen 18-25 is er eentje waarin je ontzettend veel veranderd, merk ik . Snap best dat elke puber op hun 18de zichzelf volwassen voelt maar dit is echt niet zo. Ik denk wel dat er een verschil zit tussen opleidingsniveau. Je ziet lager opgeleiden vaker eerder kinderen krijgen omdat ze eigenlijk vanaf hun 18-20ste al wel redelijk 'de sleur des levens' zitten. Ik neem mezelf even als voorbeeld, ben nu 23, hard aan 't studeren en wil toch na m'n studie mezelf echt niet gelijk vastleggen. Dus ik snap zo'n meisje als TS absoluut niet. Al is die gozer nog zo geweldig, je ontneemt jezelf zoveel kansen op mooie dingen door nu al voor dat huisje, boompje, beestje te kiezen.

Ik studeer ook nog steeds . Mijn vriend werkt en studeert.
En de kleine gaat naar het kinderdagverblijf. Ik doe een voltijd hbo studie en ben nog van plan een tijdje verder te studeren, maar ik ben zeker 1 of 2 dagen in de week vrij. De kleine was niet gepland . Maar het 'voelde' voor ons allebei goed en dus wel gewenst . Mijn moeder is gelovig en die is tegen kinderen weg laten halen. Maar de keus was uiteindelijk wel bij ons natuurlijk . We zijn er bewust van dat het zwaarder is om zo te studeren, maar we hebben er toen bewust een keuze voor gemaakt. En eigenlijk vinden we het allebei wel meevallen, het brengt ook veel leuke dingen met zich mee. We moeten goed plannen en dat maakt het ook wel weer een uitdaging. Als ik opnieuw had moeten kiezen, had ik hetzelfde gedaan. Het scheelt dat we het samen doen en onze moeders zijn maar al te enthousiast om te helpen. En eigenlijk ben ik ben ik best happy zo.... ik weet dat niets in het leven met een garantiebewijs komt, maar ik hoop dat we samen heel oud zullen worden .

FF SERIEUS MENSEN! hij is bijna 30 en kiest voor een meisje van 17. In mijn ogen is dat ONGEZOND zo niet ziek. Lekker makkelijk, want hij is altijd de sterkere in die "relatie" Van TS kan je onmogelijk anders verwachten dan dat ze helemaal opgaat in deze liefde en heerlijk naief denkt dat dit m helemaal is. Van TS haar ouders zou ik een iets andere reactie verwachten. Zeggen at dat kind toch door de moeder opgevoed wordt en af en toe een weekendje bij papa is ????????? Zulke opmerkingen alleen al zijn onvolwassen. Een relatie met een vader beteent een relatie met het kind. Als je dat niet wilt: GET OUT, want als er kinderen bij betrokken zinj zijn er VOLWASSENEN nodig die de omgeving van het kind beschermen. Als ik de moeder van het kind zou zijn zou ik eens een heel goed gesprek aangaan met papa en zijn nieuwe vriendin!

Serieus, verliefd. Niet verlieft. En dan doe je ook nog 's HBO. VERLIEFD.