quote:
Jörg Haider
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Jorg Haider)
Ga naar: navigatie, zoeken
In dit artikel wordt een actuele gebeurtenis beschreven.
De informatie op deze pagina kan daarom snel veranderen.
Jörg Haider
Jörg Haider
Geboren 26 januari 1950
Overleden 11 oktober 2008
Partij Vrijheidspartij van Oostenrijk (FPÖ, 1970-2005)
Bündnis Zukunft Österreich (BZÖ, vanaf 2005)
Titulatuur Dr.
Politieke functies
1986-2000 Voorzitter van de FPÖ
1989-1991,
1995-2008 Gouverneur van Karinthië
Parlement & Politiek - biografie (bron)
Politiek
De Oostenrijkse deelstaat Karinthië, waar Haider 15 jaar gouverneur wasJörg Haider (Bad Goisern, 26 januari 1950 - Lambichl (gemeente Köttmannsdorf), 11 oktober 2008) was een Oostenrijks rechts-populistisch politicus van de FPÖ en later van de door hem in 2005 opgerichte BZÖ. Van beide partijen heeft hij het voorzitterschap bekleed. Voorts was hij jarenlang gouverneur van Karinthië. Toen zijn FPÖ begin 2000 een coalitie aanging met de christendemocratische ÖVP deed dit internationaal veel stof opwaaien.
Inhoud
1 Levensloop
1.1 Afkomst
1.2 Politieke loopbaan
1.3 Privéleven en overlijden
2 Controversieel gedachtegoed
3 Literatuur
4 Externe links en bronnen
Levensloop
Afkomst
Haider's ouders waren tijdens de Tweede Wereldoorlog het nationaalsocialisme zeer toegedaan. Hij studeerde rechten en bestuurskunde aan de Universiteit van Wenen en promoveerde in 1973 in de rechten. Vervolgens werkte hij onder meer als universiteitsassistent bij een juridisch instituut van de universiteit.
Politieke loopbaan
Haider sloot zich in 1970 aan bij de FPÖ (Oostenrijkse Vrijheidspartij). Van de FPÖ - formeel een liberale partij - waren veel aanhangers proteststemmer, en met name van de klassieke socialistische SPÖ-aanhang werden veel stemmers weggetrokken. Ook mensen met een extreemrechts gedachtegoed zochten aansluiting bij de FPÖ. Van 1979 tot 1983 was Haider lid van de Nationale Raad (vergelijkbaar met de Tweede Kamer of de Kamer van Volksvertegenwoordigers) van Oostenrijk en in 1986 werd hij voorzitter van de FPÖ. In 1989 werd hij gouverneur van de deelstaat Karinthië. Zijn positieve uitspraken over de nationaal-socialistische economie in de Tweede Wereldoorlog leidden echter tot zijn gedwongen aftreden in 1991. Hierna was hij korte tijd actief als vicegouverneur. In 1995 werd Haider opnieuw tot gouverneur van Karinthië gekozen, waarna hij herkozen werd in 1999 en 2004.
Mede dankzij het charisma van Haider en diens vlotte overkomen, behaalde de FPÖ in 1994 een grote verkiezingszege (22,7% van de stemmen, tegenover 5% in 1986). Zowel de christen-democratische ÖVP als de sociaal-democratische SPÖ weigerden om met Haiders partij een coalitie te vormen.
De verkiezingen van 1999 betekende een nederlaag voor de SPÖ/ÖVP-coalitie, en leidde opnieuw tot een grote overwinning voor de FPÖ. Op 4 februari 2000 trad de FPÖ toe tot een coalitie met de christen-democratische ÖVP onder bondskanselier Wolfgang Schüssel, ondanks de wereldwijde protesten tegen een dergelijke coalitie. Oostenrijk raakte opnieuw in een isolement, zoals ook tijdens het bondspresidentschap van de voormalige nationaal-socialist Kurt Waldheim. De Europese Unie, waartoe het land sinds enkele jaren behoorde, besloot dat contacten met de nieuwe bondsregering moesten plaatsvinden op het laagst mogelijke niveau.
In 2000 trad Haider af als partijleider. Zijn invloed achter de schermen bleef desondanks zeer groot. Twee jaar later viel de ÖVP/FPÖ-coalitie, wat leidde tot vroegtijdige verkiezingen. Hoewel de FPÖ een nederlaag leed, vormde de ÖVP echter opnieuw een coalitie met deze partij. Datzelfde jaar bracht hij ook een bezoek aan de Iraakse dictator Saddam Hoessein; bij vergelijking van foto's werd later sterk betwijfeld of hij niet een dubbelganger in plaats van Saddam zelf had ontmoet. Desondanks zorgde zijn actie voor veel ophef in zowel binnen- als buitenland. [1]
In april 2005 richtte de populistische politicus een nieuwe partij op, de Bündnis Zukunft Österreich, als reactie op interne spanningen in de FPÖ. Laatstgenoemde partij belandde in extreemrechts vaarwater onder Haiders opvolger Heinz-Christian Strache. Deze kwam bij de verkiezingen van 2006 met 11% van de stemmen op de derde plaats; Haiders BZÖ behaalde 4%. Na dit resultaat trok Haider zich terug in Karinthië. Toen zijn opvolger als voorzitter van de BZÖ, Peter Westenthaler, was veroordeeld voor het vals getuigen, werd Haider op 30 augustus 2008 echter opnieuw voorzitter van de partij. Hij zou dit ambt tot zijn dood bekleden.
Privéleven en overlijden
Op 1 mei 1976 trouwde Haider met zijn vrouw Claudia, waarmee hij twee dochters zou krijgen. In maart 2000 melde een artikel in The Guardian dat een aantal Oostenrijkse en Duitse kranten hadden beweerd dat Haider homoseksueel zou zijn. Hoewel Haider hier niet op reageerde, deed Peter Westenthaler dat wel en beschreef de beweringen als "rottigheid".[2]
Jörg Haider overleed op zaterdag 11 oktober 2008 op 58-jarige leeftijd net ten zuiden van Klagenfurt aan de gevolgen van een auto-ongeluk. Hij was op weg naar zijn woning in het Bärental om met zijn familie de negentigste verjaardag van zijn moeder te vieren. Nadat hij op de Loiblpass Straße (B91) een andere auto had ingehaald en zich naar de rechter rijstrook van de weg begaf, verloor hij de macht over het stuur. Zijn Volkswagen Phaeton ramde vervolgens een verkeers- en een bewegwijzeringsbord, reed met het linkervoorwiel in de berm, waarna de auto spinde en een betonpijler en een brandkraan raakte. Vervolgens sloeg de auto meerdere malen over de kop, om haaks op de rijrichting tot stilstand te komen. Haider zou veel harder dan de toegestane snelheid van 70 km/h hebben gereden. Door het ongeluk liep de politicus, die alleen in de auto zat, zware verwondingen op aan zijn hoofd en borstkas. Verder zou de wervelkolom gebroken zijn geweest en was zijn linkerarm bijna volledig afgerukt. De medische hulp was tevergeefs; bij aankomst in het ziekenhuis was Haider reeds overleden.[3][4] Haider liet een vrouw en twee volwassen dochters achter. In een eerste reactie meldde zijn plaatsvervanger bij de BZÖ, Stefan Petzner, dat "dit voor ons het einde van de wereld is". Ook andere partijen betuigden hun medeleven.[5]
Controversieel gedachtegoed
Haider medio 2008, anderhalve maand voor zijn overlijdenDe coalitie tussen de FPÖ en de ÖVP leidde bij haar aanvang tot tal van protesten van zowel Joodse als niet-Joodse organisaties. Deze protesten waren ingegeven door uitspraken van Haider uit het verleden. Hij liet zich positief uit over met name de economische successen van de nazi's. In mei 1992 eerde hij tijdens een bijeenkomst veteranen van de Waffen-SS en in 1986 sprak hij zich positief uit over de Oostenrijkse SS-majoor Walter Reder, die in 1985 in vrijheid werd gesteld door de Italianen (hij was betrokken geweest bij de massaslachting van Italiaanse burgers in 1944). Haiders reactie op deze daad was "[dat Reder] 'een soldaat [was] die zijn plicht deed'". In mei 1995 was Haider als enige belangrijke Oostenrijkse politicus niet aanwezig bij de vijftigste herdenking van de slachtoffers in het concentratiekamp Mauthausen. Volgens Haider was Mauthausen een 'strafkamp'. Haider wijst iedere vergelijking tussen de nationaal-socialistische partij en zijn Vrijheidspartij van de hand.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jorg_Haider
http://www.nrc.nl/buitenl(...)g_Haider_verongeluktDiscussieer hier verder.
Hij zat alleen in zijn auto en zou de controle over zijn Volkswagen Phaeton verloren hebben en een paar keer over de kop zijn geslagen.
[ Bericht 52% gewijzigd door rutger05 op 11-10-2008 23:05:25 ]