ADD/ADHD - deel 12

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 19:09 schreef 8. het volgende:

[..]

Ik kan je in ieder geval vertellen dat ik het ook heb. Ik kan niet beginnen aan iets, terwijl het eigenlijk helemaal niet vervelend is als ik eenmaal bezig ben. Dan vind ik het zelfs boeiend.

Maar dat beginnen, dat is gewoon extreem moeilijk voor mij.

En het rare is, je wordt er behoorlijk moe van en depressief en je komt erdoor in problemen, maar het blijft zich manifesteren

Zijn er mensen hier die ADD/ NLD hebben en aan de medicatie zitten (jongvolwassenen)? Ik weet zelf niet of ik er aan moet beginnen, mijn ouders zijn ook bang dat mijn karakter erdoor wordt beinvloed

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 19:12 schreef Cayennepeper het volgende:

[..]

En het rare is, je wordt er behoorlijk moe van en depressief en je komt erdoor in problemen, maar het blijft zich manifesteren

Ja inderdaad. Je maakt zelf de keuze om alles uit te stellen, maar dan nog. Het voelt alsof het je gewoon niet lukt.

Ik gebruik momenteel ritalin en ga binnenkort waarschijnlijk over op iets anders (visolie o.i.d.).
Ritalin werkt wel goed, maar de bijwerkingen zijn vreselijk.

Ik ben wel gewoon mezelf gebleven trouwens .

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 19:15 schreef Cayennepeper het volgende:
Zijn er mensen hier die ADD/ NLD hebben en aan de medicatie zitten (jongvolwassenen)? Ik weet zelf niet of ik er aan moet beginnen, mijn ouders zijn ook bang dat mijn karakter erdoor wordt beinvloed

Ik ben zelf helaas begonnen met Ritalin, had beter direct dextro voorgeschreven kunnen krijgen.
Mijn stemming veranderde bij Ritalin wel heel erg, bij dextro-amph heb ik er een stuk minder last van.
Maar je hebt ook mensen die het omgekeerde ervaren en dus meer baat hebben bij Ritalin. Dit zal wel voor nog meer 'merkjes' gelden. Luister dus goed naar je lichaam.

Het is bij veel mensen ook onzin dat de symptomen minder worden als je geregeld slikt.
Al is het zeker niet de bedoeling om meerdere rebounds per dag te hebben.
De oplossing die geregeld slikken biedt is dat de volgende dag de vorige dag enigsinds compenseert.
Ook schijn je jezelf "aan te kunnen leren" om bijvoorbeeld met minder honger toch aardig wat te kunnen eten.

Ik zelf slik het alleen op de momenten wanneer ik het nodig heb. Mijn kamer op moet ruimen, aandachtig naar iemand luisteren, een waslijst aan dingen te moeten doen, etc. Hier moet je echter wel naar vragen, als je in behandeling gaat. Ook merkte ik dat niemand er in het begin om zat te springen.
Gelukkig kwam ik via via bij een hulpverleningsinstantie die het een uitdaging vond om met mij te beginnen.

Het wordt aardig snel verwerkt in het lichaam heb ik het idee.
Ik heb het voordeel dat ik de rebound niet irritant vind en vaak als fijn ervaar. Een beetje spacey gevoel.

Misschien een idee om er gewoon mee te beginnen en een persoonlijk plan met een deskundige op te stellen?
Zo te horen heb je genoeg kritische mensen om je heen en heb ook niet echt het idee dat je zomaar blindelings iemand volgt. Het is niet iets wat je complete leven blijvend omgooit..

quote:

Op donderdag 23 oktober 2008 13:03 schreef Duur het volgende:

[..]

het bekende feit dat de meeste AD(H)D-ers moeite hebben om relaties lang vol te houden.

Ja dat snap ik niet. Ik ben straks 4 jaar samen, en al 3 jaar zonder ruzie. Ja, in het begin was het echt erg. Maar aanpassen van mijn kant doet het kunstje. Nooit hebben we echt meer ruzie. Wel eens dat ik of hij chago gaat slapen, maar dan is dat midden in de nacht alweer vergeten.

Ik snap ook niet echt waarom ADHD'ers er zo'n moeite mee hebben. Ik bedoel, wáármee dan precies

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?

En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?

Thanks!

Nou, als ik borrels op heb pit ik zo weg. Anders lig ik doorgaans 1 tot 1.5 u wakker

Ik ben heel gericht op mijn relatie. We bellen elke avond even (we zitten 200km van elkaar vandaan) en we zien elkaar iig in het weekend, en deels ook door de weeks. Daarnaast spreek ik hem regelmatig via mail omdat ik ergens weer eens niet uit kom, en hij toch echt weet waar dat ene knopje in PS zit.

We hebben straks 4 jaar een relatie, en beide zijn we ervan overtuigd dat daar nog vele jaren bijkomen. Zonder problemen zijn we ook hele weken bij elkaar hoor. In de vakanties zit ik altijd bij hem. Heerlijk. In het begin veel gezeik, maar zoals ik al zei deed aanpassing van mijn kant de trick. Nu hebben we dus nooit meer echt ruzie

En geloof me, dat is fijn. En ik heb ook echt het idee dat hij me begrijpt. En hij zit me flink achter mn reet aan. Mn theorie examen stelde ik maar uit en uit, tot meneer praktisch zondag ging reserveren. Nu moet ik 16 dec

Daarnaast is hij "drukker" dan ik. Hij heeft echt geen rust in zn reet. Ik kan makkelijk liggen tot 12u, hij is om 07:30 wakker, zingt, danst, computert, kijkt film, ect. Als ik eraan denk word ik al moe

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 19:15 schreef Cayennepeper het volgende:
Zijn er mensen hier die ADD/ NLD hebben en aan de medicatie zitten (jongvolwassenen)? Ik weet zelf niet of ik er aan moet beginnen, mijn ouders zijn ook bang dat mijn karakter erdoor wordt beinvloed

Ik neem concerta, geen karakter veranderingen en ook geen rebounds Bij mij is het ook geen grote verandering geweest, meer subtiele verbeteringen.

Ok bedankt voor de tips, een andere vraag, heb je, als je concentratiestoornis hebt, recht op langere studietijd of andere compensaties?

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 21:48 schreef Qwea het volgende:

[..]

Ja dat snap ik niet. Ik ben straks 4 jaar samen, en al 3 jaar zonder ruzie. Ja, in het begin was het echt erg. Maar aanpassen van mijn kant doet het kunstje. Nooit hebben we echt meer ruzie. Wel eens dat ik of hij chago gaat slapen, maar dan is dat midden in de nacht alweer vergeten.

Ik snap ook niet echt waarom ADHD'ers er zo'n moeite mee hebben. Ik bedoel, wáármee dan precies

op zich is "moeite mee hebben" ook een term die niet 100% de lading dekt...
Maar waar bij mij iig vaak het knelpunt lag, was dat bij relaties het chaotisch zijn (en dan zeker als ik wat vermoeider ben) toch vaak teveel is om te accepteren bij de andere partner.
Meestal zijn bij mij de relaties beëindigt met opmerkingen als "maar je verbeterd nooit" met een intonatie, van "die chaos gaat toch wel eens over?" (net alsof het een verkoudheidje is).

Tuurlijk, heel veel ADHD-ers hebben een goed en langdurige relatie... en een partner die ziet dat de minpuntjes van ADHD ruim gecompenseert worden door de pluspuntjes van die persoon.

Maar mijn reactie sloeg ook meer op de stereotiepe ADHDer dan op niemand persoonlijk, en als het al op iemand sloeg, dan sloeg het op mijzelf.

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 21:48 schreef Qwea het volgende:

[..]

Ja dat snap ik niet. Ik ben straks 4 jaar samen, en al 3 jaar zonder ruzie. Ja, in het begin was het echt erg. Maar aanpassen van mijn kant doet het kunstje. Nooit hebben we echt meer ruzie. Wel eens dat ik of hij chago gaat slapen, maar dan is dat midden in de nacht alweer vergeten.

Ik snap ook niet echt waarom ADHD'ers er zo'n moeite mee hebben. Ik bedoel, wáármee dan precies

Het scheelt denk ik dat je al wist van je stoornis, zodat je er rekening mee kan houden. En ook je partner.

Ik heb jarenlang rondgelopen met het idee dat er iets met me was, maar wat het precies was kon ik niet vertellen. Ook de talloze psychiaters die ik heb gehad, hebben jarenlang iedere keer de verkeerde diagnose gesteld, zodat ik aan medicijnen ging die me allerminst hielp en zodoende een afkeer kreeg van medicijnen én psychiaters.

Mede daarom zijn al mijn relaties de afgelopen decennia totaal mislukt. Ik voelde me niet begrepen, en had moeite mijn gevoelens te uiten. Dat frustreerde me zo erg, dat ik verkeerde beslissingen nam waar ik achteraf enorm spijt van heb. Door mijn ongecontroleerde en impulsief gedrag ben ik 4 zeer dierbare mensen kwijtgeraakt, waarvan 2 ex-vriendinnen waar ik ontzettend veel van hield/houd. Die zijn door mijn onvoorspelbaar gedrag, mij vreselijk gaan haatten

Dus daarom Qwea.

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 00:36 schreef Eliminator20 het volgende:

[..]

Het scheelt denk ik dat je al wist van je stoornis, zodat je er rekening mee kan houden. En ook je partner.

Ik heb jarenlang rondgelopen met het idee dat er iets met me was, maar wat het precies was kon ik niet vertellen. Ook de talloze psychiaters die ik heb gehad, hebben jarenlang iedere keer de verkeerde diagnose gesteld, zodat ik aan medicijnen ging die me allerminst hielp en zodoende een afkeer kreeg van medicijnen én psychiaters.

Mede daarom zijn al mijn relaties de afgelopen decennia totaal mislukt. Ik voelde me niet begrepen, en had moeite mijn gevoelens te uiten. Dat frustreerde me zo erg, dat ik verkeerde beslissingen nam waar ik achteraf enorm spijt van heb. Door mijn ongecontroleerde en impulsief gedrag ben ik 4 zeer dierbare mensen kwijtgeraakt, waarvan 2 ex-vriendinnen waar ik ontzettend veel van hield/houd. Die zijn door mijn onvoorspelbaar gedrag, mij vreselijk gaan haatten

Dus daarom Qwea.

herkenbaar

Kort geleden heb ik ook de diagnose gekregen : ADD.... Ik heb er zéér gemixte gevoelens over. Opluchting , maar ook balen als een stekker. Ik ben erg blij dat ik nu weet wat er met me is en dat is dus toch geen aansteller etc ben,zoals anderen van me beweerden, maar de wetenschap dat dit nooit meer overgaat vind ik ook wel zwaar. Mijn levenskwaliteit is echt heel erg laag..... ik doe NIKS de hele dag, alleen maar piekeren, dagdromen etc. Het is altijd enorm druk in mijn hoofd. Ik ben al jaren overspannen en ik kan me totaal niet uiten.

Omdat ik echt niet kan functioneren zo op deze manier, ga ik binnenkort met medicatie beginnen en ik vraag me af wat jullie kenners ervan vinden...... eerst ritalin proberen of meteen met concerta beginnen?? Ik vind concerta erg duur en de stap naar meteen de hele dag medicatie lijkt me meteen in het begin wat groot, maar ik lees ook dat je met ritalin alleen maar op en neer stuitert...... lijkt me ook niet fijn

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 22:46 schreef Cayennepeper het volgende:
Ok bedankt voor de tips, een andere vraag, heb je, als je concentratiestoornis hebt, recht op langere studietijd of andere compensaties?

Je kunt een extra jaar prestatiebeurs aanvragen en een verlenging van je diplomatermijn

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 11:36 schreef oceanpony het volgende:
Omdat ik echt niet kan functioneren zo op deze manier, ga ik binnenkort met medicatie beginnen en ik vraag me af wat jullie kenners ervan vinden...... eerst ritalin proberen of meteen met concerta beginnen?? Ik vind concerta erg duur en de stap naar meteen de hele dag medicatie lijkt me meteen in het begin wat groot, maar ik lees ook dat je met ritalin alleen maar op en neer stuitert...... lijkt me ook niet fijn

Als je ritalin neemt is dat ook medicatie voor de hele dag, alleen moet je dan om de +/- 4uur een pil nemen, waarbij sommige mensen elke keer een rebound ervaren. Concerta neem je 's morgens en geeft om de zoveel tijd automatisch de dosis geleidelijk af waardoor dit minder/niet ervaren wordt.
Maar als je met ritalin begint, kun je altijd zonder problemen overstappen naar concerta en vise versa.

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 11:36 schreef oceanpony het volgende:
Kort geleden heb ik ook de diagnose gekregen : ADD.... Ik heb er zéér gemixte gevoelens over. Opluchting , maar ook balen als een stekker. Ik ben erg blij dat ik nu weet wat er met me is en dat is dus toch geen aansteller etc ben,zoals anderen van me beweerden, maar de wetenschap dat dit nooit meer overgaat vind ik ook wel zwaar. Mijn levenskwaliteit is echt heel erg laag..... ik doe NIKS de hele dag, alleen maar piekeren, dagdromen etc. Het is altijd enorm druk in mijn hoofd. Ik ben al jaren overspannen en ik kan me totaal niet uiten.

Omdat ik echt niet kan functioneren zo op deze manier, ga ik binnenkort met medicatie beginnen en ik vraag me af wat jullie kenners ervan vinden...... eerst ritalin proberen of meteen met concerta beginnen?? Ik vind concerta erg duur en de stap naar meteen de hele dag medicatie lijkt me meteen in het begin wat groot, maar ik lees ook dat je met ritalin alleen maar op en neer stuitert...... lijkt me ook niet fijn

Herkenbaar...

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 12:45 schreef Big_Fat_Wombat het volgende:

[..]

Als je ritalin neemt is dat ook medicatie voor de hele dag, alleen moet je dan om de +/- 4uur een pil nemen, waarbij sommige mensen elke keer een rebound ervaren. Concerta neem je 's morgens en geeft om de zoveel tijd automatisch de dosis geleidelijk af waardoor dit minder/niet ervaren wordt.
Maar als je met ritalin begint, kun je altijd zonder problemen overstappen naar concerta en vise versa.

Ik weet wat je bedoelt. Ik vind het gewoon een beetje akelig om met die medicatie te beginnen en zo'n eerste tabletje concerta werkt meteen een hele dag en ritalin is na een paar uurtjes uitgewerkt. Op de bijsluiter staat dat ritalin zo'n 2 tot 4 uur werkt, maar als je maar steeds om de 4 uur inneemt en het werkt bij jou maar 2 uur, dan krijg je dus rebound..... snap je een beetje wat ik bedoel?

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 13:41 schreef oceanpony het volgende:

[..]

Ik weet wat je bedoelt. Ik vind het gewoon een beetje akelig om met die medicatie te beginnen en zo'n eerste tabletje concerta werkt meteen een hele dag en ritalin is na een paar uurtjes uitgewerkt. Op de bijsluiter staat dat ritalin zo'n 2 tot 4 uur werkt, maar als je maar steeds om de 4 uur inneemt en het werkt bij jou maar 2 uur, dan krijg je dus rebound..... snap je een beetje wat ik bedoel?

Het is bij iedereen een kwestie van uitproberen samen met de behandelend arts, daarom begin je waarschijnlijk ook met een lage dosis, dan zijn de rebounds als je ze krijgt ook niet zo heftig. Als je ze wel krijgt, moet je kijken waar dat aan ligt en dan kan het zijn dat de ritalin eerder uitgewerkt is en/of dat concerta een alternatief is of dat methylfenidaat niet jouw ding is

thanx voor het antwoord! Ik kijk er erg naar uit........ik sukkel al zooo lang en ik heb echt gigantisch veel klachten elke dag, maar ik zie er ook tegen op.... Ik hoop gewoon dat het voldoende werkt, om de ergste klachten in elk geval te verminderen/weg te nemen. Het is de bedoeling dat ik met de laagste dosis ga beginnen..... dus we zullen zien.

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 12:41 schreef Big_Fat_Wombat het volgende:

[..]

Je kunt een extra jaar prestatiebeurs aanvragen en een verlenging van je diplomatermijn

Ooh ja? Handig om te weten!!

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 12:41 schreef Big_Fat_Wombat het volgende:

[..]

Je kunt een extra jaar prestatiebeurs aanvragen en een verlenging van je diplomatermijn

Stomme vraag misschien, maar zou dit ook met terugwerkende kracht kunnen? Ik ben afgestudeerd, maar ik heb moeten lenen en me dus in de schulden moeten steken om mijn laatste jaar te kunnen bekostigen..... Als ik toen had geweten dat ik ADD had, dan had ik dat vergoed gekregen dus....

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 21:58 schreef Qwea het volgende:

[..]

Nou, als ik borrels op heb pit ik zo weg. Anders lig ik doorgaans 1 tot 1.5 u wakker

Ik ben heel gericht op mijn relatie. We bellen elke avond even (we zitten 200km van elkaar vandaan) en we zien elkaar iig in het weekend, en deels ook door de weeks. Daarnaast spreek ik hem regelmatig via mail omdat ik ergens weer eens niet uit kom, en hij toch echt weet waar dat ene knopje in PS zit.

We hebben straks 4 jaar een relatie, en beide zijn we ervan overtuigd dat daar nog vele jaren bijkomen. Zonder problemen zijn we ook hele weken bij elkaar hoor. In de vakanties zit ik altijd bij hem. Heerlijk. In het begin veel gezeik, maar zoals ik al zei deed aanpassing van mijn kant de trick. Nu hebben we dus nooit meer echt ruzie

En geloof me, dat is fijn. En ik heb ook echt het idee dat hij me begrijpt. En hij zit me flink achter mn reet aan. Mn theorie examen stelde ik maar uit en uit, tot meneer praktisch zondag ging reserveren. Nu moet ik 16 dec

Daarnaast is hij "drukker" dan ik. Hij heeft echt geen rust in zn reet. Ik kan makkelijk liggen tot 12u, hij is om 07:30 wakker, zingt, danst, computert, kijkt film, ect. Als ik eraan denk word ik al moe

Ik heb juist liever niet die vastigheid. Moet ook niet te veel verplichtingen voelen (al zijn er natuurlijk wel dingen die je niet moet doen, al kost miij dat geen moeite). Doe het liever vanuit mezelf. Misschien is dat het kinderlijke ook wel wat er nog in me zit, koppel het iig niet aan ADHD. Vind/vond het altiijd zo irritant, vooral als je wat vanuit jezelf wilt doen en kort voor je begint iemand aangeeft dat je dat wel even kan gaan doen. Heb dan de neiging om het niet meer te doen. Koppig en kinderachtig, krijg die gedachte er alleen niet uit.
Vind mijn relatie daarom nu ook geweldig.
Voor mij is het belangrijk om mijn gang te kunnen gaan. En zij vindt dat ook van haar kant erg belangrijk.

Valt me wel op dat de relaties die een rust oproepen veel langer volhouden. Moet me echt op mijn gemak voelen bij een persoon. En dan ben ik vaak ook een stuk rustiger. Heb dat bij veel vrienden van me ook, viel me laatst op. Sommigen vinden het zelfs raar dat ik ADHD heb. Al weten ze natuurlijk niet dat ik thuis tientallen keren de trap oploop, zing, dans, korte sprintjes trek, de honden hyper maak, etc.

Ben ook niet een beller, (als ik eenmaal bel dan praten we overigens zo een hele tijd.) Dit heeft overigens niks met ADHD te maken. Zie haar gewoon veel liever. Ook ben ik er door de jaren achtergekomen dat ik dingen kan zeggen die je niet direct snapt als je mijn hoofd niet ziet. En flap er natuurlijk van alles uit, hak op de tak. Als je dan eenmaal tegelijk begint te praten blijft het maar doorgaan (zo'n bots-bijna-tegen-elkaar-aan-ik-ga-links-ander-gaat rechts-ik-ga-rechts-ander-gaat-links-gebeuren, tegelijk stil en daarna tegelijk praten.. ) Smsjes zijn daarom altijd zomaar vol, al vind ik het soms wel lastig om zo snel te typen als ik denk..

Slapen vind ik erg belangrijk. Wil echt elke dag super fit zijn. Vind het irritant als ik brak ben. Helder en gericht nadenken kost dan meer moeite, kan dan ook mijn drukte in mijn hoofd moeilijker kwijt. Metaforisch gezien vlieg ik meer als ik fit ben, als ik moe ben moet ik lopen en zit ik makkelijker. En stel ik dus nog veel meer dingen uit.

Al is "kill your darlings" wel mijn favoriete uitdrukking. Maar dat heeft meer te maken met de deadline die er vaak bij hoort. Zo lekker is dat altijd, alsof er dan ineens niet meer medicatie nodig is om gericht te werken. En de rust die de stress dan oproept werkt zo verlichtend.

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 15:28 schreef oceanpony het volgende:

[..]

Stomme vraag misschien, maar zou dit ook met terugwerkende kracht kunnen? Ik ben afgestudeerd, maar ik heb moeten lenen en me dus in de schulden moeten steken om mijn laatste jaar te kunnen bekostigen..... Als ik toen had geweten dat ik ADD had, dan had ik dat vergoed gekregen dus....

Met terugwerkende kracht weet ik niet zeker, het moet sowieso altijd via de studentendecaan. Ik zou het in elk geval proberen
IBG formulier:
http://www.ib-groep.nl/Images/8397_11_tcm7-2808.pdf

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 17:54 schreef Guncta het volgende:

[..]

Ik heb juist liever niet die vastigheid. Moet ook niet te veel verplichtingen voelen

Dat herken ik idd. Al vind ik ongedwongen structuur wel fijn.

quote:

Doe het liever vanuit mezelf. Misschien is dat het kinderlijke ook wel wat er nog in me zit, koppel het iig niet aan ADHD. Vind/vond het altiijd zo irritant, vooral als je wat vanuit jezelf wilt doen en kort voor je begint iemand aangeeft dat je dat wel even kan gaan doen. Heb dan de neiging om het niet meer te doen. Koppig en kinderachtig, krijg die gedachte er alleen niet uit.

Ik merk ook dat ik vaak dingen wel gedaan krijg als er niemand om me heen is, die ik niet gedaan krijg als er wel iemand is, dan pak je je eigen moment (duurt wel een paar uur maar goed ). Als iemand aangeeft dat iets wel ff gedaan kan worden kan het bij mij ook helemaal vast lopen

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 17:54 schreef Guncta het volgende:

[..]

Ik heb juist liever niet die vastigheid. Moet ook niet te veel verplichtingen voelen (al zijn er natuurlijk wel dingen die je niet moet doen, al kost miij dat geen moeite). Doe het liever vanuit mezelf. Misschien is dat het kinderlijke ook wel wat er nog in me zit, koppel het iig niet aan ADHD. Vind/vond het altiijd zo irritant, vooral als je wat vanuit jezelf wilt doen en kort voor je begint iemand aangeeft dat je dat wel even kan gaan doen. Heb dan de neiging om het niet meer te doen. Koppig en kinderachtig, krijg die gedachte er alleen niet uit.
Vind mijn relatie daarom nu ook geweldig.
Voor mij is het belangrijk om mijn gang te kunnen gaan. En zij vindt dat ook van haar kant erg belangrijk.

Ik vind het juist heerlijk. Even lekker elke avond voor het slapen gaan bellen. Doen we al 4 jaar zo

quote:

Valt me wel op dat de relaties die een rust oproepen veel langer volhouden. Moet me echt op mijn gemak voelen bij een persoon. En dan ben ik vaak ook een stuk rustiger. Heb dat bij veel vrienden van me ook, viel me laatst op. Sommigen vinden het zelfs raar dat ik ADHD heb. Al weten ze natuurlijk niet dat ik thuis tientallen keren de trap oploop, zing, dans, korte sprintjes trek, de honden hyper maak, etc.

Mijn vriend vroeg zich ook al af of ik écht ADHD had Aangezien ik gerust uren kan zitten niks te doen. Of uren op de bank stil te zitten laptoppen. Het uit zich bij mij ook niet echt in drukte. Meer in impulsiviteit e.d.

quote:

Ben ook niet een beller, (als ik eenmaal bel dan praten we overigens zo een hele tijd.) Dit heeft overigens niks met ADHD te maken. Zie haar gewoon veel liever. Ook ben ik er door de jaren achtergekomen dat ik dingen kan zeggen die je niet direct snapt als je mijn hoofd niet ziet. En flap er natuurlijk van alles uit, hak op de tak. Als je dan eenmaal tegelijk begint te praten blijft het maar doorgaan (zo'n bots-bijna-tegen-elkaar-aan-ik-ga-links-ander-gaat rechts-ik-ga-rechts-ander-gaat-links-gebeuren, tegelijk stil en daarna tegelijk praten.. ) Smsjes zijn daarom altijd zomaar vol, al vind ik het soms wel lastig om zo snel te typen als ik denk..

Ik zie mijn vriend ook veel liever. Maar met 200km afstand gaat dat niet zo makkelijk door de weeks. Hij werk, ik studie. Mijn smsjes zijn eigenlijk nooit vol

quote:

Slapen vind ik erg belangrijk. Wil echt elke dag super fit zijn. Vind het irritant als ik brak ben. Helder en gericht nadenken kost dan meer moeite, kan dan ook mijn drukte in mijn hoofd moeilijker kwijt. Metaforisch gezien vlieg ik meer als ik fit ben, als ik moe ben moet ik lopen en zit ik makkelijker. En stel ik dus nog veel meer dingen uit.

Slapen vind ik ook wel belangrijk. Maar het lukt mij gewoon niet om superfit te zijn. Al slaap ik 3 uur, of 13. Zelden ben ik superfit. Gisteren een baggerdag, totaal niet fit. Vandaag weer wel. Naja, shit happens. Ik vlieg nooit. Eigenlijk zit ik altijd wel lekker ergens rustig.

[/quote]