Ik heb al eens eerder zo'n topic geopend, maar het is het waard om even een nieuwe te maken vanwege een andere situatie.
Allereerst: Voor iedereen die mijn topics een beetje heeft gevolgd en advies gegeven; bedankt. Ik studeer nu inmiddels al 2 maanden, en alles gaat prima. Iedereen die mijn topics volgde omdat ze in zo'n zelfde situatie zaten of iets herkenden wil ik het advies geven om gewoon te proberen wat te ontspannen en te wachten op een nieuwe start.
Ik ben voor de zomervakantie begonnen met het vertellen van waar ik mee zat aan een leraar, die mij overigens al enorm heeft geprobeerd te helpen, en op die manier voelde ik me tijdens de laatste maanden middelbare school mezelf al minder buitengesloten en iets beter. Maar nog steeds niet heel goed en erg onzeker.
Zomervakantie ben ik goed doorgekomen, tot de laatste weken waarin ik steeds zenuwachtiger werd voor mijn introductie, ik wilde eigenlijk zelfs niet meer. Toch gegaan, en ik ben daar blij om. Een hoop nieuwe mensen, ik voelde me gewoon geaccepteerd en werd niet meer behandeld als een stuk afval. Ik heb het die week enorm naar mijn zin gehad en misschien is mijn zelfvertrouwen wel verdriedubbeld.
Anyway, school was even goed. Op paar rare momenten na gaat het prima. Ik probeer iedereen uit de klas netjes te groeten, gesprekken te starten etc. En het werkt, ik zie dat mensen dat waarderen en dat terug doen.
In een keer is het gebeurd dat ik mezelf aanbied en er vanzelf een groepje vormt bij het samenwerken in groepjes (oh, dat was echt een hel op de middelbare school). Als ik iets ga doen of ergens heenloop zijn er regelmatig mensen die volgen, andere mensen wachten op me en mijn inbreng en wie ik ben wordt geaccepteerd door de anderen. Regelmatig ga ik na school nog even de stad in met wat klas/studie-genoten ofzo. Het is echt compleet anders dan de middelbare school.
Mijn zelfvertrouwen blijft maar groeien, en vandaag betrapte ik mezelf er zelfs op dat ik in de bus met een groepje meisjes wat ik nog nooit had gezien eigenlijk mezelf ging bemoeien met hun gesprek en het gewoon gezellig was een paar haltes. Ik had nooit gedacht dat zo'n situatie ooit nog haalbaar zou zijn voor mij.
Zo'n nieuwe start is echt een geweldige kans, en ik weet zeker dat ik alles aan kan.
Ok, op naar waar dit topic eigenlijk voor bedoeld WAS, ik doe dus soms iets met klasgenoten, maar ik heb verder niet echt het gevoel dat ik er echt een band mee heb. Aan het eind van de dag gaat ieder zijn eigen weg.
Nou heb ik ook een gebrekkige ervaring wat dat betreft omdat ik nooit vrienden heb gehad, dus misschien zie ik dat fout, maar zo voelt het wel.
Om mijn 'kansen' wat te spreiden om andere mensen goed te leren kennen/vrienden te maken denk ik dat ik graag meer mensen zou willen ontmoeten buiten mijn studie. Nou heb ik geen enkel idee hoe/waar.
Ik denk dat ik er nog niet aan toe ben om bv. in mijn eentje in een uitgaansgelegenheid ofzo te gaan zitten en contact te leggen. Het zou fijn zijn als ik iets kon vinden zoals mijn studie. Gewoon langzaam eigenlijk tijdens activiteiten contact leggen met andere mensen. Ik heb echter geen enkel idee waar ik zoiets moet zoeken.
Ik weet ook niet of jullie kunnen helpen, maar ik hoop op mooie suggesties. Ik weet nu in ieder geval zeker dat het de komende jaren wel goed komt en dat ik het kan, maar hoe eerder mijn leven helemaal op orde komt hoe beter.
In ieder geval hoop ik iemand blij te hebben kunnen maken met mijn statusupdate