truequote:Op zaterdag 4 oktober 2008 09:31 schreef freecell het volgende:
Och, ze kunnen toch niet handig oppassen als je 200 KM verderop woont
Zoals ik al zei: niet jouw probleem van maken, laat ze lekker vechten als ze dat tof vinden, dat zijn ze vast gewend, anders waren ze niet uit elkaar gegaanZe hebben nu alleen een nieuw onderwerp
Gefeliciteerd!quote:Op zaterdag 4 oktober 2008 09:37 schreef Sjeen het volgende:
Deze mama is happy! Begonnen met nieuwe baan, zaterdagen weer vrijen vanaaf naar een concert... Genieten van alle kleine dingen in het leven!
nog steeds nietquote:Op zaterdag 4 oktober 2008 20:27 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Lady wrb is je kat eigenlijk nog weer terug gekomen?
ik betwijfel het, het was ruim 2 weken voordat selene bij ons lachte, en schoonmoeders klaagde nadien dat het zo saai was (baby's van 4 weken doen idd vrij weinig behalve slapen, eten en poepenquote:Simmu, over dat eerste lachje. Kan het niet zo zijn dat ze het met opzet niet heeft gezegd? Mijn moeder is gastouder, en als een kindje bij haar bijv. de eerste stapjes zet, dan zegt ze dat vaak niet tegen de ouders, en ze reageert dat helemaal verrast als ze de volgende keer helemaal blij komen vertellen dat het kind de eerste stapjes heeft gezet. Voor de ouders is het vaak niet zo leuk als hun kind iets voor het eerst bij een ander doet.
Ik vind je heel sterk dat je dit zo kunt schrijven. Jezelf (willen) accepteren is zo belangrijk en zo moeilijk. Ik hoop dat het je allemaal goed gaat lukken!quote:Op maandag 6 oktober 2008 21:34 schreef YPPY het volgende:
Wat heerlijk cattie, dat je je zoveel beter voelt!
Met mij gaat het wisselend, ik merk dat ik anders naar mezelf moet gaan kijken. Een paar maanden terug voelde ik me echt goed. Toen ging ik de medicijnen afbouwen. Het gaat nu minder goed, maar als ik oude dagboeken teruglees, ben ik nu ongeveer hetzelfde als ik 'vroeger' was. Ik denk dus dat het niet bij mij 'hoort' om zo goed te zijn als een paar maanden geleden. En daar moet ik mee leren omgaan. Dat is wel moeilijk, maar wel beter. De psycholoog vroeg of ik dan niet weer terug wilde naar de hogere dosis medicijnen, maar dat wil ik ook niet. Dus nu ben ik aan het leren mezelf goed te vinden zoals ik ben. En daar vrede mee te hebben, dat het bij me hoort om zo te zijn. En dan in januari weer verder afbouwen (laatste dosis).
Arm poesje.
Gelukkig dat het lichamelijk weer beter gaat Lishe. En in je hoofd, dat is ook zo belangrijk. Ik hoop dat de huisarts je goed kan helpen.
quote:Op zondag 5 oktober 2008 13:28 schreef simmu het volgende:
woei! terugplooien, and then some!!!
ik heb al mijn oude kleren uitgezocht. en ik heb driekwart weg moeten leggen vanwege te groot. voor mijn zwangerschap had ik maat 46, nu zit ik aan 38, 40 hooguit. 8 weken ofzo na de bevalling met nog steeds een wat kwabbige buik. trekt dat nog weg?
wel cool dat ik nu ineens mijn figuur van jaren geleden terug heb. gelukkig lijk ik verdacht veel op een hamstertje en hoefden we enkel wat vuilniszakken met kleren uit de kelder te trekken.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |