Verstandig Macka. Sterkte.

Toen ik die PPD had, ben ik ook heel diep gezakt, en had ik suicidale gedachten. Ondanks het feit dat mijn lieve Thies er was.

Ik heb me daar naderhand ook wel erg schuldig over gevoeld.
Ja BE, ik was ook nog zo jong. En het is me nooit verteld. Ik ben er pas (bij toeval) achter gekomen dat mijn vader er zelf voor heeft gekozen toen ik de 30 al was gepasseerd.
Ik heb ook echt een vader gemist. En dát raakt me nu ook zo. dat zo'n klein meiske zonder een vader gaat opgroeien. Een man die onvoorwaardelijk van je houdt, een rots in de branding, die trots op je is, wiens oogappel je bent. Die vaderliefde... dat is iets dat niemand je ooit nog kan geven. Dat blijf ik missen...