quote:
Op vrijdag 3 oktober 2008 20:50 schreef Ireth het volgende:Vanmorgen toen madam uit bed kwam was het al dikke ellende. Waar ze normaal op school pas begon te huilen was het nu thuis al complete paniek. Aangezien we hadden afgesproken dat we het elke keer iig gingen proberen was ik vastberaden: "we gaan naar school! Hoe hard je ook zal brullen!"
Toen we weg moesten moest ze nog poepen en al huilend op de wc bleef ze roepen dat ze niet naar school wou. Billen afgeveegd, jas aan, tas gepakt en met een kind op vol volume stapte ik de deur uit. Om onderweg ineens een goed gesprek te krijgen met mijn kind.
Ze hebben in de klas nu het thema "Verzorging" en daar blijkt dus de oorzaak in te zitten dat ze niet naar school wilt. Er staan namelijk in de huishoek/poppenhoek 2 echt uitziende kappershoofden (man en vrouw) waar ze mee mogen frutten qua haar. En daar is ze dus doodsbang voor! Ze is al die tijd bang geweest dat ze ook een keer in de huishoek moest spelen! (ik vond al dat ze zo vaak voor de constructie koos, das op de gang!)
Aangekomen op school (deftig te laat!) gingen ze gymen. Ze was nog steeds aan het nasnikken en zelf vertelde ze aan de juf waar ze nou zo bang voor is. Juf heeft dus gezegd dat ze niet in de huishoek hoeft als ze dat niet wilt. En mijn kind draaide helemaal om? Ze mocht van de juf ook kijken met gymen (omdat ze nog aan het huilen was) maar mooi niet! Ze wou meedoen! Ik heb nog geholpen haar in haar gymkleren te krijgen en ik werd blij uitgezwaaid!
Huppelend kwam ze om 12 uur uit school en net zo hard huppelend ging ze er om 1 uur weer naar toe! Als voorheen de bel ging klamde ze zich aan mij vast, en nu sprong ze op "Mama de bel! Kus! Je moet gaan!"
Drie weken ellende voor 2 ellendige kapperskoppen! (alhoewel die man ook écht eng is! Volgens mij issie in staat van ontbinding!)
Wow! Wat goed van haar dat ze het eindelijk durfde te vertellen!
Durft ze nu wel de klas in terwijl die hoofden er nog staan? Of heeft de juf ze ook uit de klas gehaald?
Goed om te horen dat ze weer fijn naar school durft en niet meer bang is!
En ook echt mijn complimenten voor hoe je alles hebt aangepakt!
Ze weet nu ook in ieder geval weer heel erg zeker dat haar mama dr nooit in de steek zal laten!
En ik denk dat je een hele lieve mama bent