LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Tijdverdrijf
Ik zat op Fok!
en fok!te
dat het een lieve lust was
hoewel ik liever fokte
omdat liefde lust was
Ik zat op Fok!
en fok!te
dat het een lieve lust was
hoewel ik liever fokte
omdat liefde lust was
Twenty-two smokes a day -
sure as hell they keep the doctor away,
Just send me to the morgue
let me sleep for one day
don’t be such a dork
Twenty-two minus zero;
No I’m not a hero,
I’m gone for good -
won’t be back to stay
Twenty-two smokes a day
Sorry ben vnaaf nie zo vrolijk
sure as hell they keep the doctor away,
Just send me to the morgue
let me sleep for one day
don’t be such a dork
Twenty-two minus zero;
No I’m not a hero,
I’m gone for good -
won’t be back to stay
Twenty-two smokes a day
Sorry ben vnaaf nie zo vrolijk
You know fuck all about heavy manners...
Vissen, dieren, bloemen,bomen,
Alles waar we nu van dromen,
Geen vervuiling van milieus,
Dat was God zijn eerste keus.
Liefde, vrede en geluk,
Deze wereld kon niet stuk,
Toch had God een tweede wens,
Een grove fout, hij schiep de mens!
Drugs en alcohol, seks en geld,
's Werelds dagen zijn geteld,
Moeders, vaders, nichten, neven,
Kunnen niet met elkaar samenleven.
Planten, dieren, uitgeroeid,
Geen mens die zich ermee bemoeit,
Veel te druk met schreeuwen, klagen,
Drinken, wippen, blowen, vragen!
Maar eindelijk na eeuwenlang,
Wordt de mensheid toch eens bang,
't Kan niet langer, het gaat niet goed,
Maar niemand weet hoe het anders moet,
Na jarenlang van hopen, vechten,
Voor je eigen mensenrechten,
Aanzien, macht, je dagelijks brood,
Wacht dan eindelijk de dood!
------------------------------------------------------------------------------------------
En toen was ik alleen, toen was jij voorgoed verdwenen,
Niet als in een film,, met een afscheid vol muziek,
Onverwachts, hard en koud, zomaar, zonder reden,
Ineens, totaal onvoorbereid, al was je nog zo ziek.
En al zagen we elkaar soms niet, zelfs niet voor dagen,
En leefde ik mijn leventje, zonder jouw aanwezigheid,
En zonder je voor ieder dingetje om hulp te moeten vragen,
Nu is het geen luxe meer, maar bikkelhard en voor altijd.
Al bereik ik nog zoveel, jij zal het nooit meer horen,
Dat is wat ik denk, als ik weer eens niet slapen kan,
Want jij, jij was mijn klankbord, al sinds ik werd geboren,
En ik voel me net weer als dat kind , al ben ik nu een man.
Ik heb jou zoveel verteld, wat geen ander ooit mag weten,
Jij en ik waren de enigen, die echt wisten wie ik was,
Alles wat ik zei, is nu voorgoed vergeten,
Als ik een gedichtje zoals dit schreef, was jij de eerste die het las.
Niets is meer als toen,
Veranderd voor altijd,
Een hele dikke zoen,
Voor de man die niet meer lijdt,
En al gaat mijn leven nog zo slecht,
Ik heb niet vaak genoeg gezegd,
Dat ik van je hou.
Papa...
[ Bericht 0% gewijzigd door Lamon op 04-02-2009 01:14:55 ]
Alles waar we nu van dromen,
Geen vervuiling van milieus,
Dat was God zijn eerste keus.
Liefde, vrede en geluk,
Deze wereld kon niet stuk,
Toch had God een tweede wens,
Een grove fout, hij schiep de mens!
Drugs en alcohol, seks en geld,
's Werelds dagen zijn geteld,
Moeders, vaders, nichten, neven,
Kunnen niet met elkaar samenleven.
Planten, dieren, uitgeroeid,
Geen mens die zich ermee bemoeit,
Veel te druk met schreeuwen, klagen,
Drinken, wippen, blowen, vragen!
Maar eindelijk na eeuwenlang,
Wordt de mensheid toch eens bang,
't Kan niet langer, het gaat niet goed,
Maar niemand weet hoe het anders moet,
Na jarenlang van hopen, vechten,
Voor je eigen mensenrechten,
Aanzien, macht, je dagelijks brood,
Wacht dan eindelijk de dood!
------------------------------------------------------------------------------------------
En toen was ik alleen, toen was jij voorgoed verdwenen,
Niet als in een film,, met een afscheid vol muziek,
Onverwachts, hard en koud, zomaar, zonder reden,
Ineens, totaal onvoorbereid, al was je nog zo ziek.
En al zagen we elkaar soms niet, zelfs niet voor dagen,
En leefde ik mijn leventje, zonder jouw aanwezigheid,
En zonder je voor ieder dingetje om hulp te moeten vragen,
Nu is het geen luxe meer, maar bikkelhard en voor altijd.
Al bereik ik nog zoveel, jij zal het nooit meer horen,
Dat is wat ik denk, als ik weer eens niet slapen kan,
Want jij, jij was mijn klankbord, al sinds ik werd geboren,
En ik voel me net weer als dat kind , al ben ik nu een man.
Ik heb jou zoveel verteld, wat geen ander ooit mag weten,
Jij en ik waren de enigen, die echt wisten wie ik was,
Alles wat ik zei, is nu voorgoed vergeten,
Als ik een gedichtje zoals dit schreef, was jij de eerste die het las.
Niets is meer als toen,
Veranderd voor altijd,
Een hele dikke zoen,
Voor de man die niet meer lijdt,
En al gaat mijn leven nog zo slecht,
Ik heb niet vaak genoeg gezegd,
Dat ik van je hou.
Papa...
[ Bericht 0% gewijzigd door Lamon op 04-02-2009 01:14:55 ]
Uw roestend schroot
Schei toch eens uit met uw spel,
Mijn liefde voor u is puur,
Voor u trotseer ik ’t vuur,
Schei toch eens uit met uw kwel,
Ik heb u toch zo lief;
Geef mij dan geen grief,
Wat verlangt gij toch van mij,
U bent zo wispelturig als een jaargetij...
Mag ik u dan niet behoeden
voor de kille Noorderwind,
Mag ik u dan niet voeden
met de lief die mijn hart verslindt,
Wilt u dan zo voortgaan;
Mij als roestend schroot laten voortbestaan...
[ Bericht 0% gewijzigd door Weeetikveel... op 04-02-2009 04:35:12 ]
Schei toch eens uit met uw spel,
Mijn liefde voor u is puur,
Voor u trotseer ik ’t vuur,
Schei toch eens uit met uw kwel,
Ik heb u toch zo lief;
Geef mij dan geen grief,
Wat verlangt gij toch van mij,
U bent zo wispelturig als een jaargetij...
Mag ik u dan niet behoeden
voor de kille Noorderwind,
Mag ik u dan niet voeden
met de lief die mijn hart verslindt,
Wilt u dan zo voortgaan;
Mij als roestend schroot laten voortbestaan...
[ Bericht 0% gewijzigd door Weeetikveel... op 04-02-2009 04:35:12 ]
You know fuck all about heavy manners...
schraal schraal schraal, schrijf je een matig gedicht , gaat een derde er met een verbeterde versie mee aan de haal.
wie de lip niet eert is de wiggah niet weert
Dichters respecteren elkaars werk, in tegenstelling tot andere kunstenaarsquote:Op vrijdag 6 februari 2009 21:57 schreef wiggahlipz het volgende:
schraal schraal schraal, schrijf je een matig gedicht , gaat een derde er met een verbeterde versie mee aan de haal.
You know fuck all about heavy manners...
Rest de vraag wanneer iemand zich een dichter mag noemen.quote:Op vrijdag 6 februari 2009 22:16 schreef Weeetikveel... het volgende:
[..]
Dichters respecteren elkaars werk, in tegenstelling tot andere kunstenaars
Ik weet het nog niet. Ik zit met een vreselijk dilemma. Een keuze tussen hart en ziel.quote:Op maandag 9 februari 2009 18:54 schreef DevilsAndDust het volgende:
Uiteraard! We gaan er een leuk weekendje van maken, hopelijk. Ga jij?
Laten we het er maar niet over hebben...
Je maakt me wel nieuwsgierig! Mocht je het toch kwijt moeten, m'n pm-box staat open. 
.
En nu maar weer een pareltje van je hand, stel ik voor.
.En nu maar weer een pareltje van je hand, stel ik voor.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Toevallig dacht ik onlangs nog aan je, en nu zag ik toevallig je naam bovenaan staan in m'n MyAT. Ik mis je gedichten, en Do2 schrijft ook al niet meer.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Ik heb al maanden niets geschreven. Druk jaar gehad. Maar je hebt gelijk, het wordt weer eens tijd. Ik ben benieuwd of ik het nog kan.quote:Op maandag 9 februari 2009 19:00 schreef DevilsAndDust het volgende:
Je maakt me wel nieuwsgierig! Mocht je het toch kwijt moeten, m'n pm-box staat open.
En nu maar weer een pareltje van je hand, stel ik voor.
quote:Op maandag 9 februari 2009 19:03 schreef DevilsAndDust het volgende:
Toevallig dacht ik onlangs nog aan je, en nu zag ik toevallig je naam bovenaan staan in m'n MyAT. Ik mis je gedichten, en Do2 schrijft ook al niet meer.
Do2 schrijft niet meer? Wat zonde, al moet het maar net in je opborrelen.
Klinkt gek, maar ik mis het dichten. De storm in mijn hoofd.
Nou, eentje dan:
Gedachtes
Grote, de allergrootste
Maar ook kleine
De allerkleinste
Ze vormen een golf
Een hoge, die golft
Dwars door deze poel
Door deze smerige janboel
En deze rolt en rolt
En buldert en dolt
En rolt en bolt
En buitelt en dolt
Rolt over zichzelf
En bolt, en dolt
En buitelt en golft
En golft
Tot een ondenkbaar hoge golf
En slaat dan
Tot slot
Tegen de rand
Van deze waanzin
Kapot
Gedachtes
Grote, de allergrootste
Maar ook kleine
De allerkleinste
Ze vormen een golf
Een hoge, die golft
Dwars door deze poel
Door deze smerige janboel
En deze rolt en rolt
En buldert en dolt
En rolt en bolt
En buitelt en dolt
Rolt over zichzelf
En bolt, en dolt
En buitelt en golft
En golft
Tot een ondenkbaar hoge golf
En slaat dan
Tot slot
Tegen de rand
Van deze waanzin
Kapot
...dass wir fliegen.
Lekker
De geur van warm brood
is als de geur van pas gemaaid gras
toen ik nog veel jonger was
als de geur van versgezette koffie
toen ik al wat ouder was
als de geur van haar haar
toen ik volwassen was
De geur van warm brood
Is alles wat altijd lekker was
De geur van warm brood
is als de geur van pas gemaaid gras
toen ik nog veel jonger was
als de geur van versgezette koffie
toen ik al wat ouder was
als de geur van haar haar
toen ik volwassen was
De geur van warm brood
Is alles wat altijd lekker was
Voor de doorzetters:
quote:Met leegtes.
Het deed te denken waar het oordeel was –
het gaf geen pas te hopen op een zeeschip,
goud beladen en glinsterend in zonlicht
als herboren kinderlingen zonder giften of
een moeder die geen zorgen baart.
Geef een krans aan dorre nachten en gespannen ochtendschoon.
Droom een dag in wilde haren en koester straks je avondzoon.
Weet: je dacht je af te geven: een pakje in kartonpapier –
leef een wereld
zoek geen tweede over verre ruimten, waar ze zeggen dat dimensies heersen.
Dwaal in vindtocht zonder reden,
luister nooit
naar wat mensen schrijven of wat je denkt dat je leest.
Zicht
zicht op kerk en torenklok slaat achtenzeventig:
zonder halve uren
hele dagen
lange weken
slechts twee maanden zag een lach de zon
in zee weerkaatsen
langs bergen schijnen
over rotsen dalen.
Waar een ronde wereld bleek te draaien en licht liet vervagen
over vragen
boeren
steden
levens
zonder klagen
een trap rondom leidt naar vuur
een vuur, in roze brandend, in zwart vergaand
dat leeft van schilders en geweten dat er schijt aan heeft
om niet te leren van gedachten die gehoorzaam zijn
aan wolken
visualisatiewetten
die een winter waaien op een motorboot in witte vlag
en die de boeg verkeren
ramen opengooit: een frisse lucht,
en zevert om een stukje brood.
Dat overgeeft aan re-creatie
onder rood en grijs gesternte dat een kleine jongen doopt
en sprak van een Icarus die naar de zon toevloog en
houden van verhalen geschreven door blonde meisjes
ze zingen graag op ronde tonen
die stuiteren op technobeats
industriele scheuren
in gebroken plastic en gietijzeren muren
in gemeentehuizen en
beschouwing op gewijde grond
in hemels deuren
zeg bewaar me
een overtocht langs rivieren en glazen heuvels
waar geen licht weerkaatst op strakke vijvers
zelfs geen halve maan waarop een meisje danst
een meisje
een meisje weer
ze danst en leeft en geeft van liefde
liefde voor een siddering als lopend water
rollend grasgroen
als van rede boven rondvaart:
luchtballon, gas wat vuur geeft
opstijgt, hoog bereiken
zie ik daar de ochtendzon
die schijnt van lachen
tanden bloot
kiezen
tongen
zachtjes
druipend
glijdend
spelend
zoals niks zacht als huid voelt
huid die beeft en rozig is en
kijkt naar lange dagen,
korte nachten
redetwistend,
wild verlangen naar
die naar een om een reden buiten werelds omgegeven
omgegeven
omgegeven zei de prins en bad een lichte buiging
die slechts wat donker gaf aan onschuldige leden/wezen die
dan in nabijheid zijn
van deze prins:
die spreekt van mededogen,
aan het meisje dat niet denkt aan
groot te worden
in te kleuren
sjoege geven
rustig slapen of
van kikkers dromen.
Ja het meisje had geen reden
danste zachtjes
vloog toen naar de horizon waar zij lang wachtte
tot de ochtend kon
en kwam van spreken
in een likkende rozentong
-”prins prins,” zei hij zachtjes, “er zijn doornen in de tuin, struiken in een doolhof. Paden, grind dat knispert, je verdwijnt in zwarte gaten; sterrenlysis!” danst de tong, o, op een stuk geboortegrond; “samen, dame!”
ach, die prins,
hij ging zwemmen op een stuk geboortegrond
geboren zonder vader, moeder
godenzoon
sprak van gehoorzaam leven
op een stuk geboortegrond
een pen
een stem die breekt
een wervelwind op levensbaar
een wereld op een basgitaar
die in tongen spreekt en
een woord verhaalt die zo beschouwend over zelf niets geeft dan in gedachten wordt gepreekt...
Oeh... Is dit die spectaculaire ontploffing waar je het over had?quote:
You know fuck all about heavy manners...
Nee, deze is al oud - ik vond 'm laatst. Eigenlijk loopt het allemaal achter elkaar door, zonder interpunctie en leegtes. Vandaar de titel, anders was de onleesbaarheid te grootquote:Op woensdag 11 februari 2009 01:50 schreef Weeetikveel... het volgende:
[..]
Oeh... Is dit die spectaculaire ontploffing waar je het over had?
Topic gaat behoorlijk down the hill , aye. Ik zal hier binnenkort een aantal gedichten plaatsen. Commentaar is gewenst, maar zal behandeld worden als de simpele ziel , waar ik me absoluut niet direct mee wil associeren maar wel op een aantal vlakken in wil verdiepen. ''You got to know how to sheer a sheep before you can sheer a polar bear''
wie de lip niet eert is de wiggah niet weert
Het niveau van de gedichten?quote:Op vrijdag 13 februari 2009 00:25 schreef wiggahlipz het volgende:
Topic gaat behoorlijk down the hill , aye. Ik zal hier binnenkort een aantal gedichten plaatsen. Commentaar is gewenst, maar zal behandeld worden als de simpele ziel , waar ik me absoluut niet direct mee wil associeren maar wel op een aantal vlakken in wil verdiepen. ''You got to know how to sheer a sheep before you can sheer a polar bear''
You know fuck all about heavy manners...
