[Bèta overig] huiswerk- en vragentopic

_{opgelost dacht (veels) te moeilijk na}

[ Bericht 20% gewijzigd door WasMachinator op 19-11-2008 23:57:46 ]

Lijn trekken tussen de punten, hokjes tellen onder de grafiek = afgelegde weg in meters. (daar snelheid m/s en tijd in s is)

quote:

Op woensdag 19 november 2008 21:08 schreef Mr.Houdoe het volgende:
Hoe ziet de reactievergelijking er uit als bariumfosfaat verdwijnt in zoutzuur?
Ik kijk in Binas 45 maar daar zie ik onder PO4 3- alleen bij Na+ en K+ een g staan.
Ik dacht eigenlijk dat het splitste in ionen maar dan klopt het weer niet want er staat een s bij barium en fosfaat

EDIT: Ik denk nu dat het ook een zuur-base reactie kan zijn, moment
Klopt het dan dat PO4,3- reageert tot H3PO4?

Ik weet het al:
Ba₃(PO₄)₂ (s) + 6H₃O⁺ (aq) --> 2H₃PO₄ (aq) + 3Ba²⁺ (aq) + 6H₂O (l)

Voor als iemand het ook zocht (wel veel moeite hoor, dat sub en superscript )

Ik moet laten zien dat de totale arbeid die wordt verricht door een Carnot-'engine' gelijk is aan de oppervlakte ingesloten door de Carnotcyclus in een PV-diagram.

Moet je dan laten zien dat de arbeid per stap gelijk is aan de oppervlakte ingesloten door die Carnotcyclus? Ik heb het gevoel dat ik dan twee dezelfde dingen laat zien...

quote:

Op donderdag 20 november 2008 21:14 schreef GlowMouse het volgende:
integraal p dV is in het algemeen de verrichte arbeid, ook zonder Carnotcyclus.

Thnx, maar dat weet ik. Maar ik snap inmiddels de vraag al.

De totale arbeid is W1+W2+W3+W4. W2 en W4 zijn 0 dus blijven de 1e en 3e term over. En die zijn gelijk aan de oppervlakte integraal.

Integraal van de bovenste lijn - integraal van onderste deel.

Heey,

Kan iemand mij uitleggen wat een dipool moment precies is, en hoe je het dipoolmoment berekent, want de uitleg in het boek is een beetje vaag.

quote:

Op woensdag 26 november 2008 14:21 schreef Silentalarm het volgende:
Heey,

Kan iemand mij uitleggen wat een dipool moment precies is, en hoe je het dipoolmoment berekent, want de uitleg in het boek is een beetje vaag.

Of scheikunde?

dipoolmoment is het verschijnsel wanneer er 2 polen zijn in een molecuul.
Bijvoorbeeld bij H2O:



De bovenkant is een beetje minnig, en de onderkant een beetje positief. Zuurstof (O 2-) is negatief, en Waterstof(H 1+) is positief

Bij een linear molecuul zoals CO2


de twee O's zijn hier ook minnig natuurlijk, maar omdat ze tegengesteld zijn heffen ze elkaar op, hier is er dus geen streep te trekken waar het + en - is, oftewel CO2 heeft geen dipoolmoment

Vluchtige terugvindpost hier. Vooral voor de kunst van het scheiden.

Hey
ik weet dat het zo is maar kan er nu ff niet meer bij met mn hoofd. en wil weten hoe het zit. Dus hierbij mn vraag haha.

als je verschillende kolommen met water hebt die even hoog zijn en voor evenhoog gevuld zijn met water. Het maakt het niet uit hoe breed die kolom is de druk is in iedere kolom op de bodem gelijk. maar waaarom is dit ook al weer...?

het heeft toch iets met alzijdige druk van water te maken, maar ik kom er ff niet meer aan uiit.
Alvast bedankt!

Dat is de hydrostatische paradox, en dat heeft met de wet van Pascal te maken. Alzijdige druk is dacht ik meer voor iets wat je ín het water stopt.

Heeft iemand antwoorde informatica fundament module 1 ?
havo 4

Nou ik moet dus een verslag maken voor scheikunde, maar ik snap er geen zak van

Doel van de proef: Het aantal moleculen kristalwater bepalen in kristalsoda (Na2CO3 * x H2O)

Werkwijze:
We wogen 2,03 gram Na2CO3 * x H2O af, en brachten dit over in een maatkolf van 100 mL.
Deze vulden we aan met demiwater totdat de maatkolf ongeveer halfvol zat. Toen zwenkten we de kolf totdat het zout volledig was opgelost. We vulden daarna de maatkolf weer aan met demiwater, tot de aangegeven streep, zodat er 100 mL oplossing was. De oplossing moest toen nog gehomogeniseerd worden, dit deden we door 10 keer de maatkolf om te draaien.
We vulden een maatbeker met de oplossing, aangezien het gepipetteerd moest worden, en je niet uit een maatkolf mag pipetteren. We pipetteerden 10,00 mL van de oplossing in een erlenmeyer.
De erlenmeyer werd onder de buret geplaatst, na er eerst 2 druppels indicator (methyloranje) bij te hebben gevoegd, en we titreerden met 0,100 M HCl-oplossing. Deze titratie voerden we tweemaal uit, om een goed resultaat te verkrijgen.


Maar nu is de vraag: Hoeveel is X in Na2CO3 * x H2O?

Na2CO3 * x H2O was dus 2,03 gram, opgelost in 100mL demiwater, daar 10mL van in een erlenmeyer, die onder de buret met 2 druppeltjes methyloranje, en dan uit de buret heb ik 16,1 mL HCl oplossing toegevoegd totdat de kleur veranderde naar lichtroze.

1 mol HCl = 36,46 gram
En de HCl oplossing die ik dus toevoegde was 16,1 mL ( 0,100 M)

Wie kan mij helpen?

quote:

Op woensdag 19 november 2008 21:39 schreef Opperkwal het volgende:

[..]

96% is duurder en met 70% gaat alles ook wel dood.

En over je hypothese. Een opgezwollen bacterie lijkt mij niet direct een optimale conditie. Je moet denk ik vertellen waarom water minder goed reinigt dan andere middelen. Water dood een bacterie niet en je andere middelen waarschijnlijk wel.

Alweer een tijdje geleden dit, volgens mij is het in deze richting.
Je gebruikt 1.61mmol HCl. Probeer te achterhalen hoeveel mol Na2CO3xH20 je hebt gebruikt.Kijk naar de verhouding van de reactie tussen de twee stoffen (1 mol hcl reageert met x mol Na2CO3xH20) en daaruit kun je afleiden hoeveel mol Na2CO3xH20 je hebt gebruikt. Met behulp van de molecuulmassa die je zelf kunt opstellen uit de losse componenten kun je het antwoord halen.
Even heel kort maar ik hoop dat dit je op weg helpt. Als je weet hoeveel mol Na2CO3 het is, kun je uitrekenen hoeveel H2O erbij zit. Bereken het molecuulgewicht (som losse atoomgewichten) dan zie je vanzelf hoeveel H2O het is.

Het kan vast veel makkelijker

Edit, wilde helpen, maar aangezien de vraag al van twee weken terug is heeft het denk ik weinig zin...

Daar heb je op zich gelijk in, maar in het eerste voorbeeld heb je gezien, dat de x die daar gevonden is zo klein was dat hij te verwaarlozen was. Aangezien je het nog steeds over hetzelfde evenwicht hebt, kan je er vanuit gaan dat dit bij deze evenwichtsvoorwaarde ook zo is, vandaar dat ze die stap overslaan. Je mag x verwaarlozen als hij minder dan 10% is van je oorspronkelijke concentratie, en dat is hier zeker weten het geval.

Komt ook denk ik omdat ze bij dit voorbeeld alleen maar willen laten zien dat de pH nauwelijks veranderd met toevoeging van wat zuur.. Het is meer een verstoring van een evenwichtsom, dan echt de pH van de bufferoplossing bepalen. Ik denk dat ze het daarom ineens weglaten..

Dit topic is wel genoeg.

[ Bericht 49% gewijzigd door GlowMouse op 20-12-2008 19:49:20 ]

quote:

Op maandag 15 december 2008 20:48 schreef teigan het volgende:
Komt ook denk ik omdat ze bij dit voorbeeld alleen maar willen laten zien dat de pH nauwelijks veranderd met toevoeging van wat zuur..

Daarom heet het dan ook een bufferoplossing

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 19:46 schreef fusionfake het volgende:

[..]

Daarom heet het dan ook een bufferoplossing

Klopt, maar vandaar dat ze dus de hele benadering met x weglaten. Eigenlijk best slordig..

Mijn mechanica vraag gaat over schuifspanningsverloop van het bovenstaande profiel, het gaat mij om het berekenen van het schuifspanningsverloop van DG lijf en DG flens t.o.v. de z-as.

Ik weet niet welke axiaal oppervlakte momenten en afschuifbreedtes ik moet pakken in de formule:

Schuifspanningverloop t.o.v. de z-as = (Vy . S) / (b . Iz)

Gevonden waarden:

- Iz = 840833 mm4
- Zzw (afstand tussen de z-as linkerkant en z-positie zwaartepunt) = 50 mm
- Yzw (afstand tussen de y-as onderkant en y-positie zwaartepunt) = 71,32 mm

S = axiaal oppervlakte moment (mm3) .... formule: Sz = A1 . bzw1 + A2 . azw2... + of Sy = A1 . azw1 + A2 . azw2... +