tinnitus

quote:

Op zondag 30 november 2008 22:35 schreef Sorcerer8472 het volgende:
Henk-B: alsjeblieft zeg, doe es rustig

Stress kan tinnitus veel erger maken dan het is. En ja, het kan een gehoorbeschadiging zijn. Normaalgesproken neemt het dan na een paar dagen af en hoor je het niet meer of wordt het een permanente pieptoon.

De kans dat beide oren op dezelfde manier beschadigd zijn lijkt me trouwens niet zo heel groot. Je zou vaak verwachten dat het in één oor erger is dan in het andere. Om met een mp3-speler je oor in één sessie zo te beschadigen moet hij wel heel extreem hard hebben gestaan trouwens, en dan vooral met rock- of dancemuziek (veel scherpe/hoge tonen).

Wel verstandig is om toch langs een arts te gaan als het erger wordt, zeker als je ook echt pijn hebt. Het zou zomaar wat anders kunnen zijn... Als je bij het bellen vermeldt dat je pijn hebt (en zeker als die ook nog eens telkens erger wordt) dan denk ik niet dat ze een afspraak zullen weigeren.

Ja en ik ben dus bang dat hij permanent word, ik kan hier volgens mij nooit aan wennen. En het lijkt dat hij in mijn linker zit. Maar het is moeilijk te lokaliseren.

Pijn heb ik ook niet echt meer.
Zal morgen weer proberen de huisarts te bellen.

quote:

Op zondag 30 november 2008 22:17 schreef Mini_rulez het volgende:
Dat artikel van die promovendus is interessant, maar daar gaat het wel over tinnitus die veroorzaakt wordt door overmatige activiteit van bepaalde hersengebieden, en niet schade aan het gehoor zelf.

Hyperactiviteit en gehoorschade zijn gecorreleerd

Zie o.a. Tinnitus: neurobiological substrates, JJ Eggermont, Drug Discovery Today, Vol. 10, 19, October 2005:

Tinnitus is an auditory phantom sensation of ringing in the ears that is experienced when no external sound is present. It is a prevalent disorder that is frequently caused by insults to the peripheral auditory and somatosensory systems, especially in the elderly. This creates an imbalance between inhibitory and excitatory transmitter actions in the midbrain, auditory cortex and brainstem (where neural activity from somatosensory and auditory stimuli interact). This imbalance causes hyperexcitability often leading to the perception of phantom sounds.

quote:

Op zondag 30 november 2008 22:17 schreef Mini_rulez het volgende:
* Mini_rulez begint te begrijpen waarom Henk-B te boek staat als hypochonder.

Dat artikel van die promovendus is interessant, maar daar gaat het wel over tinnitus die veroorzaakt wordt door overmatige activiteit van bepaalde hersengebieden, en niet schade aan het gehoor zelf.

En toch vind ik de uitleg iig onduidelijk

Henk-B: de dokter kan er toch niets aan doen wat het niet permanent maakt. Of het is permanent of het is het niet. En als het permanent is dan wen je er na een tijdje meestal toch aan, zoals de meeste mensen met tinitus.

In de tussentijd kun je beter wat nuttigs gaan doen met je tijd. En ga nu vooral niet in je oren lopen pulken met wattenstaafjes enzo, want da's wel een manier om je trommelvlies te beschadigen en het nog veel erger te maken...

quote:

Op maandag 1 december 2008 08:28 schreef RobertoCarlos het volgende:

[..]

En toch vind ik de uitleg iig onduidelijk

Ze bedoelt:

Omdat de tinnitus constant aanwezig is door gehoorschade, en dit dus wél het gehoorcentrum in je
hersenen activeert (je hoort de piep immers), de excitatoire neuronen gestimuleerd raken en
de inhibitoire neuronen geremd worden waardoor mensen dingen kunnen gaan horen die er niet zijn.
Dan bedoelt ze niet de tinnitus, maar andere geluiden zoals stemmen o.i.d.

Dit mechanisme is denk ik analoog aan die van chronische pijn. Pijn zet de excitatoire neuronen op scherp,
waardoor zelfs de miniemste input toch als pijn ervaren wordt.

quote:

Op maandag 1 december 2008 12:27 schreef starla het volgende:

[..]

Ze bedoelt:

Omdat de tinnitus constant aanwezig is door gehoorschade, en dit dus wél het gehoorcentrum in je
hersenen activeert (je hoort de piep immers), de excitatoire neuronen gestimuleerd raken en
de inhibitoire neuronen geremd worden waardoor mensen dingen kunnen gaan horen die er niet zijn.
Dan bedoelt ze niet de tinnitus, maar andere geluiden zoals stemmen o.i.d.

Dit mechanisme is denk ik analoog aan die van chronische pijn. Pijn zet de excitatoire neuronen op scherp,
waardoor zelfs de miniemste input toch als pijn ervaren wordt.

Zo had ik het ook begrepen, maar dan gaat het dus veel minder over de gehoorschade dan over die activatie van die neutronen, wat idd veel meer een algemeen probleem is.
Maar goed, het is me duidelijk zo

quote:

Op zondag 30 november 2008 22:57 schreef soylent het volgende:

[..]

Hyperactiviteit en gehoorschade zijn gecorreleerd

Zie o.a. Tinnitus: neurobiological substrates, JJ Eggermont, Drug Discovery Today, Vol. 10, 19, October 2005:

Tinnitus is an auditory phantom sensation of ringing in the ears that is experienced when no external sound is present. It is a prevalent disorder that is frequently caused by insults to the peripheral auditory and somatosensory systems, especially in the elderly. This creates an imbalance between inhibitory and excitatory transmitter actions in the midbrain, auditory cortex and brainstem (where neural activity from somatosensory and auditory stimuli interact). This imbalance causes hyperexcitability often leading to the perception of phantom sounds.

Dan is het fantoomgeluid toch niet de tinnitus zelf, maar andere geluiden zoals starla zegt? Of zou je van te harde muziek echt een permanente imbalance kunnen krijgen waardoor je hersenen pieptonen gaan produceren? Ik dacht altijd dat het in veel gevallen kwam door spontane activiteit van haarcellen in je gehoororgaan.

quote:

Op maandag 1 december 2008 23:43 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Dan is het fantoomgeluid toch niet de tinnitus zelf, maar andere geluiden zoals starla zegt? Of zou je van te harde muziek echt een permanente imbalance kunnen krijgen waardoor je hersenen pieptonen gaan produceren? Ik dacht altijd dat het in veel gevallen kwam door spontane activiteit van haarcellen in je gehoororgaan.

Ik weet niet of ik je helemaal begrijp Tinnitus is het waargenomen geluid. Zoals pijn hetgeen is dat je voelt. Dat kan dan diverse oorzaken hebben.

Het zijn niet de haarcellen zelf die een activiteit vertonen. Juist een gebrek aan hun normale activiteit is het probleem. Ook in complete stilte geeft het gehoororgaan een bepaalde vorm van stimulatie via de gehoorszenuw aan een gebied van de gehoorschors. Elk geluidsfrequentiegebied heeft daar zijn eigen plekje op de z.g. "tonotopic map". Dit wordt - met een gezond oor en gehoorzenuw - continu gestimuleerd.

De huidige theorie is dat bij een onderbreking van dit signaal in een bepaald frequentiegebied (dus de codering voor "stilte" komt niet meer door bij de auditieve cortex) voor problemen zorgt in de hersenen.

De frequentie van de "piep" die mensen waarnemen blijkt in onderzoek heel goed overeen te komen met de toon waarop ze een gehoorverlies hebben.

Er zijn ook al wiskundige modellen voorgesteld voor de relatie tussen gehoorverlies en tinnitus. Deze voorspellen dat hoe scherper de dip is in het audiogram, hoe harder de tinnitus op dat punt. Dit zou mogelijk kunnen verklaren waarom sommigen met gehoorverlies geen tinnitus krijgen en anderen wel (de vorm van hun audiogram zou anders kunnen zijn).

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 00:02 schreef soylent het volgende:

[..]
De huidige theorie is dat bij een onderbreking van dit signaal in een bepaald frequentiegebied (dus de codering voor "stilte" komt niet meer door bij de auditieve cortex) voor problemen zorgt in de hersenen.

Dit stukje snap ik niet. Er zijn toch geen problemen in de hersenen? De hersenen verwerken gewoon een signaal dat binnenkomt en dat signaal wordt door kapotte zenuwen (of hoe je dat precies noemt) in je oor verkeerd doorgegeven.

Ik heb bij een KNO-arts wel eens een hele mooie microscopische foto gezien van die zenuwen in je oor die beschadigd zijn. Het ziet eruit als een soort korenveld, waarin een aantal strohalmen geknakt zijn.

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 00:31 schreef RobertoCarlos het volgende:

[..]

Dit stukje snap ik niet. Er zijn toch geen problemen in de hersenen? De hersenen verwerken gewoon een signaal dat binnenkomt en dat signaal wordt door kapotte zenuwen (of hoe je dat precies noemt) in je oor verkeerd doorgegeven.

Wat ik wilde aanstippen is dat niet de cochlea hyperactief is, maar de hyperactiviteit een (natuurlijke) reactie is in de gehoorschors op het gebrek aan een normaal signaal.

Het is een beetje technisch geblaat maar wel een belangrijk verschil. Vroeger werd namelijk nog wel eens besloten tot het doorsnijden van de gehoorszenuw. Helaas leverde dit in veel gevallen juist een hardere tinnitus op.

Nu wordt er meer gekeken naar het verstoren van de hyperactiviteit, bijvoorbeeld door magnetische stimulatie van buitenaf, of het implanteren van een soort pacemaker met een elektrode op de juiste plek. Een beetje een paardenmiddel. Het echte ideaal is een drug te ontwikkelen die zeer specifiek die activiteit verstoort. Maar daarvoor weten we nog te weinig.

Ik zit weer op mijn werk, maar kan er echt niet mee om gaan.

Gisteren 2 keer wakker geworden en ik kan er echt niet meer tegen.
Mijn leven ligt echt overhoop sinds vorige week woensdag en dan te bedenken dat ik dit nog een heel leven lang ga houden.
Mijn libido is niks meer, mijn intresses zijn weg.Eet bijna niks meer.
Ik vind het leven niks meer aan.

Ik krijg erg pijn mijn buik als ik er aan denk dat ik dit mijn hele leven zal houden.

Ik weet dat ik mij moet vermannen, maar het lukt me niet.
Ik zou echt veel liever doof aan 1 kant zijn dan dit.

Hoe doen jullie dat nou?
Ik bedoel zelfs met de kleinste dingen zoals mijn jas aantrekken, naar de auto lopen, ik kan niet meer om de piep heen.

Het accepteren is inderdaad van groot belang bij Tinnitus. Ik heb het nu 3 jaar, lekker vroeg erbij (16 jaar..). In het begin was het ook even slikken. Maar tegenwoordig is het meer 'stilte' voor mij dan een stoornis. Je hersens zullen aan de nieuwe stimulus wennen, omdat die constant aanwezig is zal die na een tijdje naar de achtergrond verdwijnen. Je moet er niet te veel over na denken, shit happend, je kan er op dit moment niets aan doen.

Hier kun je een programmaatje downloaden wat je 's nachts op je pc ofzo kunt opzetten, met zeegeluiden e.d.:
http://www.totalshareware(...)asp?application=4757

Dan hoor je bijna niks meer van die piep, en die geluiden vind ik zelf wel prettig om naar te luisteren (doe ik al heel lang niet meer trouwens, die piep is nu een geaccepteerd deel van m'n leven en boeit me niet zo heel gek veel meer, maar ik heb het ook vervelend gevonden in het begin ja, hoewel het bij mij heel langzaam begon en erger werd). Verder gewoon niet erover denken of erover zeiken, want dat maakt het alleen erger voor jezelf en anderen, terwijl je er toch niks aan kunt doen...

Nog 1 vraag voor de mensen met tinnitus.

Ik weet nu zeker dat de keer dat het harder was, niet mijn perceptie van het geluid was.
Heb het gisteren en nu net weer gehad.

Vroeger heb je ook weleens dat je een piep in je oor had die vervaagd, dat lijkt dit ook te zijn, maar het is enorm beangstigend dat het blijvend is. Het is ook veel harder.

Hebben meer mensen dit?

quote:

Op maandag 8 december 2008 09:34 schreef Henk-B het volgende:
Ik zit weer op mijn werk, maar kan er echt niet mee om gaan.

Gisteren 2 keer wakker geworden en ik kan er echt niet meer tegen.
Mijn leven ligt echt overhoop sinds vorige week woensdag en dan te bedenken dat ik dit nog een heel leven lang ga houden.
Mijn libido is niks meer, mijn intresses zijn weg.Eet bijna niks meer.
Ik vind het leven niks meer aan.

Ik krijg erg pijn mijn buik als ik er aan denk dat ik dit mijn hele leven zal houden.

Ik weet dat ik mij moet vermannen, maar het lukt me niet.
Ik zou echt veel liever doof aan 1 kant zijn dan dit.

Hoe doen jullie dat nou?
Ik bedoel zelfs met de kleinste dingen zoals mijn jas aantrekken, naar de auto lopen, ik kan niet meer om de piep heen.

Allereerst moet je even rustig gaan worden. Ik snap wel hoe je je voelt, stresskip is ook mijn tweede naam.. maar het verergert het gewoon. Ik heb er ook nog steeds last van, en de eerste weken was ik enorm aan het panieken en stressen. Ik slikte toen van die Valdispert rust tabletten en dronk veel kamillethee. Des te onrustiger en gestresster, des te meer je er op gaat letten en dan wordt het alleen maar erger. Het beste is er niet zo veel aandacht aan schenken..hoe moeilijk het ook is. In bepaalde ruimtes heb ik er echt meer last van, dan overstemd het gewoon tv geluid.. en dan wil ik het niet horen, maar dan is het zo duidelijk aanwezig dat ik het niet kan negeren. Of als ik een hele drukke dag heb, dan ben ik moe en merk ik ook dat het erger is.. Ik probeer nu vertrouwen te hebben in m'n lichaam. Het menselijke lichaam is zo'n slim iets, die doet z'n best wel om te herstellen. Ook al kan je gehoor dan niet herstellen, je hersenen proberen er wel een oplossing voor te vinden door het nutteloze geluid (ooit) te filteren. Althans, daar ga ik nu vanuit.. Alleen dan moet je je lichaam wel de tijd en rust geven om er iets aan te kunnen doen. Als je gaat stressen, je constant gaat focussen of je het nog hoort, of het al weg is, in paniek raakt .. dan stuur je onbewust jezelf aan om het in stand te houden.

Ik ben trouwens al anderhalve maand niet in ruimtes geweest waar hard geluid is. Ik wil eigenlijk wel binnenkort naar de bios, maar kan de ruis/piep erger worden als je met oordoppen in hard geluid zit?

Dinsdag kan ik terecht bij de KNO-arts.

Jongens echt waar ik maak geen geintje, de piep komt echt overal bovenuit, op mijn werk, op straat als ik tv kijk overal.

Ik kan er niet meer tegen.
Ik geef niemand meer aandacht, hier op mijn werk loop ik als een zombie.

Ik vind het echt knap dat jullie er goed mee om kunnen gaan, maar als ik heel eerlijk ben, is mijn leven compleet verwoest.

Ik eet niks meer, ik doe niks meer, geen xbox360 meer , geef mijn vriendin geen aandacht meer.
Helemaal niks.

Ik was altijd erg bang om dood te gaan, dat heb ik op dit moment helemaal niet meer.
Slapen gaat slecht, weer opgestaan om 5 uur. En dan is de piep er weer.

Sorry voor mijn geklaag, maar ik zie geen leven meer.
Bij de Kno arts vraag ik ook gelijk een doorverwijzing naar de Psycholoog.

Volgens mij is tinnitus niet jouw grootste probleem...

quote:

Op woensdag 10 december 2008 12:37 schreef Mini_rulez het volgende:
Volgens mij is tinnitus niet jouw grootste probleem...

Ja dat is het dus wel, constant het gepiep in mijn oor. Wat niet meer weg gaat ik wordt er echt gek van.

Overal waar ik sta of heen ga , overal is de piep die ik overal hoor.
Dit is echt het ergste wat er is, echt waar.

Ik zou zo mijn voet eraf hakken als ik maar van die piep af ben.

quote:

Op woensdag 10 december 2008 12:49 schreef Henk-B het volgende:

[..]

Ja dat is het dus wel, constant het gepiep in mijn oor. Wat niet meer weg gaat ik wordt er echt gek van.

Overal waar ik sta of heen ga , overal is de piep die ik overal hoor.
Dit is echt het ergste wat er is, echt waar.

Ik zou zo mijn voet eraf hakken als ik maar van die piep af ben.

Dat bedoel ik juist, het echte probleem is het feit dat jij het je zo aantrekt! Dat is namelijk niet een automatisch gevolg van de tinnitus zelf.
Mijn vriend heeft al jaren tinnitus en hij is ook nog niet van het dak gesprongen, hij laat zijn leven er niet door verpesten. Deze reactie is echt niet nodig. Het klinkt alsof je meer lijdt onder je eigen reactie en de doemscenario's in je hoofd dan onder de pieptoon zelf. Die doorverwijzing naar een psycholoog lijkt me dus een heel goed idee, ik denk dat die meer voor je kan doen dan een KNO-arts.

[ Bericht 3% gewijzigd door Mini_rulez op 10-12-2008 13:14:34 ]

Sjee, als je zo stresst wordt het ook erger. Een hoge bloeddruk (en ook zaken als diabetes of psychische druk) kunnen tinnitus veroorzaken en ook verergeren. Dus kalmeer eens...

Sowieso, ga leuke dingen doen. Accepteer die piep nou gewoon. Aangezien het zo accuut begon bij je is het best mogelijk dat de piep na een aantal weken/maanden minder wordt en de hersenen zich aan het verminderde gehoor aanpassen.

Stel je voor dat je blind was... of helemaal doof. Liever een piep in je oor toch?

Ik heb straks al weer 2 jaar last van tinnitus. Bij omgevingsgeluid hoor ik het amper, maar bij redelijke stilte des te meer. Volgens de kno arts is er niks aan te doen, afgezien van een gehoorapparaat wat een tegenpiep uitzendt.

Je raakt eraan gewend hoor

Ik heb nu trouwens ook een doorverwijzing naar de KNO. De huisarts deed er in de eerste instantie een beetje moeilijk over, die had zoiets van "Je moet niet denken dat de KNO arts hier een één of ander wondermiddeltje voor heeft, die kan er ook verder niets aan doen". Ik vraag me dus af wat ik dan bij de KNO ga doen? Die gaat dan kijken hoeveel schade er is, ofzo?

quote:

Op maandag 8 december 2008 09:57 schreef Baasvaak. het volgende:
Het accepteren is inderdaad van groot belang bij Tinnitus. Ik heb het nu 3 jaar, lekker vroeg erbij (16 jaar..). In het begin was het ook even slikken. Maar tegenwoordig is het meer 'stilte' voor mij dan een stoornis. Je hersens zullen aan de nieuwe stimulus wennen, omdat die constant aanwezig is zal die na een tijdje naar de achtergrond verdwijnen. Je moet er niet te veel over na denken, shit happend, je kan er op dit moment niets aan doen.

Naar de achtergrond verdwijnt het niet hoor. Althans niet bij mij. Ik heb eigenlijk nooit gehad in stilte dat ik het niet hoor.

Ik kreeg hem op mn 17de.

Moeders & Vriend ; "Doe die mp3 speler nou niet zo hard!"
Ik : Hij staat niet hard! Zeikhazen.

Ja, wel dus Ik heb dus mn mp3 speler verkocht, en heel soms heb ik voor een kleine 5 min die van mn vriend in om te luisteren wat hij luistert, nou daarna is de piep nog veel harder Stress wekt hem ook meer op. Ik zit in een stressvolle periode, en de piep is veel meer aanwezig.

Discotheken bezoek ik enkel nog met oordoppen, zonder is die piep de volgende dag zo hard

quote:

Op woensdag 10 december 2008 12:49 schreef Henk-B het volgende:

[..]

Ja dat is het dus wel, constant het gepiep in mijn oor. Wat niet meer weg gaat ik wordt er echt gek van.

Overal waar ik sta of heen ga , overal is de piep die ik overal hoor.
Dit is echt het ergste wat er is, echt waar.

Ik zou zo mijn voet eraf hakken als ik maar van die piep af ben.

Je moet het je minder aantrekken. In het begin deed ik dat ook. En man, dat is toch geen leven Geef die piep geen aandacht. Hoe vaker je aan die kloten piep denkt, hoe bewuster je je er telkens van wordt, en hoe sneller je hem hoort.

quote:

Op woensdag 10 december 2008 15:25 schreef Qarinx het volgende:
Ik heb nu trouwens ook een doorverwijzing naar de KNO. De huisarts deed er in de eerste instantie een beetje moeilijk over, die had zoiets van "Je moet niet denken dat de KNO arts hier een één of ander wondermiddeltje voor heeft, die kan er ook verder niets aan doen". Ik vraag me dus af wat ik dan bij de KNO ga doen? Die gaat dan kijken hoeveel schade er is, ofzo?

Vorig jaar ;

"Dag mevrouw Qwea. U heeft piep? (buitenlander die niet zo geweldig NL sprak). Wij doen gehoortest!
*gehoortest gedaan*
"Uw gehoor heeft een piek naar beneden, dat isch niet goei. Ik denk u heeft otosclerose. U komt volgend jaar terug voor nog test"

Wtf? Otosclerose? Naja, het zal. Daar kun je aan geopereerd worden Maar stiekem wist ik wel dat het geen otosclerose was, want dan had ik dat ook al op mn 15de en 16de moeten hebben.

2 weken terug ;

"Dag mevrouw Qwea, u heeft nog steeds piep? Wij doen gehoortest!"
*gehoortest gedaan*
"Uw gehoor is prima! Iek dacht otosclerose, isch niet zo. Piep is tinnitus!"
-Hoooooooooooooo. Dat gaf ik een jaar terug al aan. Toen was u stellig overtuigd van otosclerose.
"Neej is tinnitus!"
-Prima, noem het zoals je wilt. Feit is, ik wil er van af
"Kan niet. U mee leren leven moet. U hoeft niet terug te koemen voor gehoortest. Isch duidelijk tinnitus nu!"

.