Ach arme Max, gelukkig heeft hij nu nergens meer last van!
Ik ben 'blij' te lezen dat er meer moeders zijn die de kinders wel achter het behang kunnen plakken, Tobias was van de week een echte draak. Het gepiep is niet van de lucht hier, niet luisteren, stoute dingen doen, de poezen plagen, gek word ik er af en toe van. We weten waar het aan ligt voor een groot gedeelte (ik 4 weken thuis geweest nu op andere tijden aan de slag, zijn vader al 5 weken fulltime thuis maar druk aan de studie dus veel meer aandacht van hem dan normaal) dan ga je je afzetten natuurlijk.
Het is ook wel de leeftijd, hij is nu echt voor het eerst aan het uitproberen en grenzen aan het opzoeken.
Hopelijk kan Lautie weer snel aan de slag en normaliseert de situatie hier zich dan weer. Ik moet wel zeggen dat gister echt goed ging en vandaag mag ik ook zéker niet klagen. Wie weet hebben we het alweer een beetje in de hand nu
Hij weet alleen van lekker slapen, en ver daarbuiten lopen schapen.
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana