R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik had er het over msn over met PDL, en vond het wel topicmateriaal.
Heb gekozen voor drie gevallen, die allemaal niet prettig zijn.
Door kanker (lange pijnlijke lijdensweg, naar je dood toeleven)
Door een plotseling ongeval (aanrijding bijv. geen afscheid kunnen nemen)
Dement (langzaam aftakelen tot je niemand meer herkent, niets meer kan zeggen, incontinent wordt, etc.) ik weet dat je door dementie zelf niet dood gaat, maar ik bedoel dus dat je helemaal wegteert en dan dood gaat
Ik heb mijn opa en oma beide zien wegteren door dementie en dat vond ik echt verschrikkelijk.
Ik herkende ze niet meer terug en zij mij dus ook niet. Mijn opa heeft een aantal keer geprobeerd mij te slaan omdat ik kennelijk iets deed dat hem niet beviel en mijn oma zag mijn vader nog weleens aan voor haar man.
Toen de ziekte verder gevorderd was praatten ze niet meer, staarden ze alleen nog doods voor zich uit, aten af en toe een koekje en deden weleens een bakkie. Vond het gewoon te verschrikkelijk om te zien!
Heb ook niet het gevoel dat ik echt afscheid van ze heb kunnen nemen, je weet niet of je tot ze doordringt.
Plotseling overlijden lijkt mij ook verschrikkelijk! Van niemand afscheid kunnen nemen, allemaal dingen die je nog had willen doen of vertellen en dat kan allemaal niet meer. Dingen gezegd waar je spijt van hebt in een ruzie, je zal het nooit meer goed kunnen maken.
Dus ik ga voor kanker. In de meeste gevallen heb je nog wel een tijdje te gaan, dus je kan gewoon lekker veel tijd doorbrengen met je familie en vrienden, veel dingen nog doen die je altijd al hebt willen doen en waardig afscheid nemen.
Wat jullie?
Heb gekozen voor drie gevallen, die allemaal niet prettig zijn.
Ik heb mijn opa en oma beide zien wegteren door dementie en dat vond ik echt verschrikkelijk.
Ik herkende ze niet meer terug en zij mij dus ook niet. Mijn opa heeft een aantal keer geprobeerd mij te slaan omdat ik kennelijk iets deed dat hem niet beviel en mijn oma zag mijn vader nog weleens aan voor haar man.
Toen de ziekte verder gevorderd was praatten ze niet meer, staarden ze alleen nog doods voor zich uit, aten af en toe een koekje en deden weleens een bakkie. Vond het gewoon te verschrikkelijk om te zien!
Heb ook niet het gevoel dat ik echt afscheid van ze heb kunnen nemen, je weet niet of je tot ze doordringt.
Plotseling overlijden lijkt mij ook verschrikkelijk! Van niemand afscheid kunnen nemen, allemaal dingen die je nog had willen doen of vertellen en dat kan allemaal niet meer. Dingen gezegd waar je spijt van hebt in een ruzie, je zal het nooit meer goed kunnen maken.
Dus ik ga voor kanker. In de meeste gevallen heb je nog wel een tijdje te gaan, dus je kan gewoon lekker veel tijd doorbrengen met je familie en vrienden, veel dingen nog doen die je altijd al hebt willen doen en waardig afscheid nemen.
Wat jullie?
Ik ga voor het plotselinge overlijden. De impact op het moment zelf is veel groter voor mijn familie maar ik zou toch ook niet willen dat mensen naar mijn dood toe gaan leven. Verder neem ik altijd goed afscheid, want je weet nooit zeker dat je de ander nog weerziet.
Ik denk wel dat ik als iemand die mij dierbaar is zo dood zou gaan dat ik er meer vrede mee zou hebben dan bij een plotseling overlijden (wat ik al zei over nog dingen willen vertellen aan diegene, dingen uit praten, etc.)quote:Op dinsdag 2 september 2008 01:13 schreef MLI het volgende:
Ik ga voor het plotselinge overlijden. De impact op het moment zelf is veel groter voor mijn familie maar ik zou toch ook niet willen dat mensen naar mijn dood toe gaan leven.
Dat is wel apart, om zo te denkenquote:Verder neem ik altijd goed afscheid, want je weet nooit zeker dat je de ander nog weerziet.
. Eigenlijk sta ik er nooit bij stil, alleen zojuist toen ik het erover had.
Het liefst ga ik niet dood, maar als het toch moet dan maar als ik oud en grijs ben, op een avond ga slapen en niet meer wakker wordt
"Waarom zit je achter een computer terwijl je er eigenlijk voor zit?"
Ik sta er zelf ook nooit bij stil, ik heb er meer een gewoonte van gemaakt. Ik laat dingen nooit onuitgesproken in ieder geval, tenzij de situatie dat niet toelaat op dat moment. Maar ik kan me nu niets bedenken van 'dit en dat zou ik nog moeten zeggen tegen die en die'. Ik sluit ook bijna alle meningsverschillen/ruzies/discussies af als even goeie vrienden.
Ik lees toch wel egoistische gedachten hier in dit topic.
Mijn opa en oma die mij niet meer herkenden~!
Is dat belangrijk dan? Die persoon is oud en takelt af, maar dat maakt ze niets minder mooi oid.
Of als iemand plots sterft is dat dan vreselijk omdat JIJ er geen afscheid van hebt kunnen nemen?
Als het dan moet, het liefst maar als oud dametje in slaap vallend in je lievelingsstoel.
Geen pijn aub.
Mijn opa en oma die mij niet meer herkenden~!
Is dat belangrijk dan? Die persoon is oud en takelt af, maar dat maakt ze niets minder mooi oid.
Of als iemand plots sterft is dat dan vreselijk omdat JIJ er geen afscheid van hebt kunnen nemen?
Als het dan moet, het liefst maar als oud dametje in slaap vallend in je lievelingsstoel.
Geen pijn aub.
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Seriously, weet je hoe een terminale kankerpatient leeft? niet echt op de manier die jij beschrijft.quote:Dus ik ga voor kanker. In de meeste gevallen heb je nog wel een tijdje te gaan, dus je kan gewoon lekker veel tijd doorbrengen met je familie en vrienden, veel dingen nog doen die je altijd al hebt willen doen en waardig afscheid nemen.
[ontopic]
Zie sig.
[ Bericht 3% gewijzigd door PP. op 02-09-2008 01:41:16 (extraatje..) ]
Bijen zoemen
De hei is paars
Er zijn dus bloemen
En touringcars
De hei is paars
Er zijn dus bloemen
En touringcars
In feite is gaan wanneer je wilt gaan de beste optie.
Misschien tijd voor een scheve knipbeurt TS?
Misschien tijd voor een scheve knipbeurt TS?
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Op een dag geld opnemen, reis boeken naar een mooi land aan de andere kant van de wereld, spoorloos verdwijnen met misschien een klein briefje waarin staat dat je niet meer terug komt, en in een mooi land nog ergens genieten van het schitterende uitzicht en een mooie zonsondergang, en vervolgens een handje vol pillen naar binnengooien en nooit meer wakker worden. (uiteraard alle ID papieren vernietigen etc van te voren)
Ik heb geen behoefte aan afscheid nemen, of aan een begrafenis, of aan een ziektebed of een plotselinge 'rommelige' dood. Laat me maar gewoon in slaap vallen zonder zorgen, en dat ik gewoon nooit meer wakker word. Lekker 'clean' en rustig.
Ik heb geen behoefte aan afscheid nemen, of aan een begrafenis, of aan een ziektebed of een plotselinge 'rommelige' dood. Laat me maar gewoon in slaap vallen zonder zorgen, en dat ik gewoon nooit meer wakker word. Lekker 'clean' en rustig.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Hangt er toch vanaf hoe oud je bent tijdens een ongeval? In ieder geval geen kanker want dat is echt gewoon het kutst voor jezelf, je staat zelf wel op de eerste plaats. En een famillie die iemand heeft die kanker heeft is ook niet alles.
Dus op hoge leeftijd een ongeluk of aftakelen.
Dus op hoge leeftijd een ongeluk of aftakelen.
:')
Neem het leven nooit voor lief, voor je het weet ben je wel aan de beurt. 'Ironie', noemt men dat.quote:Op dinsdag 2 september 2008 01:21 schreef Neleos het volgende:
Niet boeiend, ben nog lang niet dood. Maar doe maar al dementerend een dodelijk ongeval.
Ik ga er van uit dat TS er juist ook over nadenkt hoe zijn nabestaanden het zouden ervaren, en hij gebruikt eigen ervaring als bron om zich te kunnen inleven. Niks mis mee.quote:Op dinsdag 2 september 2008 01:24 schreef zhe-devilll het volgende:
Ik lees toch wel egoistische gedachten hier in dit topic.
Mijn opa en oma die mij niet meer herkenden~!
Is dat belangrijk dan? Die persoon is oud en takelt af, maar dat maakt ze niets minder mooi oid.
Of als iemand plots sterft is dat dan vreselijk omdat JIJ er geen afscheid van hebt kunnen nemen?
Als het dan moet, het liefst maar als oud dametje in slaap vallend in je lievelingsstoel.
Geen pijn aub.
En 'niets minder mooi'? Daar gaat het toch helemaal niet om? Het is voor die mensen zelf ook een lijdensweg. Het boek Hersenschimmen van Bernlef geeft dat mooi weer.
Wat betreft de drie keuzes, kan ik er geen maken. Ook ik zou liever op een vredige manier de andere wereld opzoeken, en ik wil niks 'jinxen' door een voorkeur te geven.
Je hebt niet zoiets meegemaakt? Als iemand echt ver heen is door dementie is het ontzettend moeilijk deze nog te zien zoals hij/zij vroeger was. Vooral als je dit zo'n 4 jaar lang hebt zien gebeuren.quote:Op dinsdag 2 september 2008 01:24 schreef zhe-devilll het volgende:
Ik lees toch wel egoistische gedachten hier in dit topic.
Mijn opa en oma die mij niet meer herkenden~!
Is dat belangrijk dan? Die persoon is oud en takelt af, maar dat maakt ze niets minder mooi oid.
Of als iemand plots sterft is dat dan vreselijk omdat JIJ er geen afscheid van hebt kunnen nemen?
Als het dan moet, het liefst maar als oud dametje in slaap vallend in je lievelingsstoel.
Geen pijn aub.
En wat jij egoistisch noemt; ik heb het toch over hoe ik niet dood zou willen gaan? Ik heb juist gekeken naar wat de manier is waar de achterblijvenden het meest vrede mee kunnen hebben naar mijn idee, door mij voor te stellen dat een dierbare op zo'n manier zou komen te overlijden.
Beetje voorbarig met je conclusies
. Tip: Over mijn lijk, op BNN.quote:Op dinsdag 2 september 2008 01:26 schreef PP. het volgende:
[..]
Seriously, weet je hoe een terminale kankerpatient leeft? niet echt op de manier die jij beschrijft.
[ontopic]
Zie sig.
Bovendien lijkt het mij ook van belang waar de kanker zit en hoe oud je bent op dat moment.
Ik kan begrijpen als je al op leeftijd bent dat je de kracht er echt niet meer voor hebt, maar ben je wat jonger kan het hartstikke goed.
Emo-topic...
Kogels overigens, veel kogels. Op mijn knieen zakkend met na-rokende leeggeschoten vuurwapens in mijn handen, een dikke laag hulzen om me heen en alles aan gort geknald.
Kogels overigens, veel kogels. Op mijn knieen zakkend met na-rokende leeggeschoten vuurwapens in mijn handen, een dikke laag hulzen om me heen en alles aan gort geknald.
Volgens mij heb je niet echt een realistisch beeld van hoe dat gaat, moge het je bespaard blijven.quote:Op dinsdag 2 september 2008 01:25 schreef DrDentz het volgende:
Ik kies dan voor dement. Onbezorgd en kinderlijk je oude dagen beleven.
En ik denk dat het geen serieuze reactie was, maar van een baggeraar uit onzin die even op active topics kliktequote:Op dinsdag 2 september 2008 01:58 schreef Wheelgunner het volgende:
[..]
Volgens mij heb je niet echt een realistisch beeld van hoe dat gaat, moge het je bespaard blijven.
Ik heb zoiets wel meegemaakt!quote:Op dinsdag 2 september 2008 01:47 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
[..]
Je hebt niet zoiets meegemaakt? Als iemand echt ver heen is door dementie is het ontzettend moeilijk deze nog te zien zoals hij/zij vroeger was. Vooral als je dit zo'n 4 jaar lang hebt zien gebeuren.
En wat jij egoistisch noemt; ik heb het toch over hoe ik niet dood zou willen gaan? Ik heb juist gekeken naar wat de manier is waar de achterblijvenden het meest vrede mee kunnen hebben naar mijn idee, door mij voor te stellen dat een dierbare op zo'n manier zou komen te overlijden.
Beetje voorbarig met je conclusies
[..]
Tip: Over mijn lijk, op BNN.
Bovendien lijkt het mij ook van belang waar de kanker zit en hoe oud je bent op dat moment.
Ik kan begrijpen als je al op leeftijd bent dat je de kracht er echt niet meer voor hebt, maar ben je wat jonger kan het hartstikke goed.
En ik hield nog net zoveel van haar als voorheen!
Het deed er niet toe of ze ons herkende of niet. Het gaat erom hoeveel je van iemand houdt en dit is belangeloos, niet in de zin van herkennen ze mij wel, zoals ik wel vaker mensen hoorde zeggen.
Ik ga maar niet meer naar diegene toe, want ze herkennen mij toch niet meer, dat is gemakkelijk.
Daar doel ik op nml.
En ik ben ook serieus hoor! Soms
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Ik zou het liefst abrupt willen gaan. Moet er niet aan denken dat mensen naar mijn dood toe zouden gaan leven, of dat er voor me gezorgd moet worden. Nee, gewoon hup in een keer dood.
Happiness never comes in the way that we imagine.
Precies. Het lijden naar de dood toe is erger dan het sterven zelf.quote:Op dinsdag 2 september 2008 02:27 schreef Puccini het volgende:
Ik zou het liefst abrupt willen gaan. Moet er niet aan denken dat mensen naar mijn dood toe zouden gaan leven, of dat er voor me gezorgd moet worden. Nee, gewoon hup in een keer dood.
Athans, dat is mijn visie.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
|
|
