Het komt er op neer dat we onbewust helemaal niet willen veranderen omdat we dan buiten onze comfortzone moeten stappen en dat levert nog meer onzekerheid op dan de onzekerheid die we al ervaren.
----------------------
This examination of our subconsious desire to avoid change, and of what lies beneath the phony struggle, can get us “unstuck”. It also leads to a deeper place, a scarier place, than that of mere struggle to change. Struggling to change is what you do to hide from something worse. Struggling to change is a way to avoid facing the abyss, and if the abyss could be avoided, it would be a good idea.
The abysmal truth is that everything comes to nothing. No change matters. Whatever you don’t have is only important to you because you don’t have it. Something you want is very important to you until you get it, and then it’s nothing after a while. This movement from anticipation to accomplishment to disillusionment is inevitable. All change is futile. The alternative kind of life – conservative, preserving beliefs, avoiding change, a kind of stagnation within the protected bounds of first-learned concepts – is an equally futile way to live. Both ways to live are merely playing tiddlywinks between doom and predoom. Willingness to face the abyss of meaninglessness is the power required to accomplish change.
Whatever your main struggle is, it is insignificant in the face of your death; it is petty and unimportant and has no meaning at all. It is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing.
Alleen met deze zin ben ik het absoluut niet eens:
Something you want is very important to you until you get it, and then it’s nothing after a while
Ik denk dat veel mensen die ziek zijn daar anders over denken.
quote:Klopt. Dit stuk tekst is een deel van een hoofdstuk. Hij heeft het hier niet over primaire levensbehoeften.Op zaterdag 23 augustus 2008 01:19 schreef Ascension het volgende:
Dat is inderdaad een innerlijke vloek wat voor veel mensen geld, maar waarvan ze vaak zelf niet eens bewust van zijn.
Alleen met deze zin ben ik het absoluut niet eens:
Something you want is very important to you until you get it, and then it’s nothing after a while
Ik denk dat veel mensen die ziek zijn daar anders over denken.
quote:Zeker, maar voor mij helpt het zeker wanneer zoiets duidelijk wordt uitgelegd en verwoord. Het inzicht wordt op die manier vergroot en het geeft je daardoor meer houvast.Op zaterdag 23 augustus 2008 01:09 schreef Cuegirllie het volgende:
opzich is dat toch redelijk bekend al. Mensen willen de simpele weg het liefst kiezen en ook 1 die weinig onzekerheid met zich mee brengt.
quote:Opgelost slotjeOp zaterdag 23 augustus 2008 01:39 schreef katerwater het volgende:
Het is moeilijk te veranderen als je niet weet hoe je moet veranderen. Tientallen websites, boeken of therapeuten ten spijt moet je dat zelf ontdekken. Vooral het proces van besef duurt lang, me dunkt.
quote:Ok, Dan lijkt me het dat de abbys te vermijden valt door geen veranderingen door te voeren, dan kom je niet in de nieuwe situatie terecht. Onderstaande stukje geeft echter aan dat die situatie niet te vermijden valt.Op donderdag 28 augustus 2008 14:13 schreef Garisson72 het volgende:
ik denk dat The Abyss staat voor de situatie die je tegenmoet gaat als je je verandering zou doorvoeren; een nieuwe situatie die je niet kent, die dus eng en beangstigend is - dus als een afgrond in kijken.
quote:Struggling to change is a way to avoid facing the abyss, and if the abyss could be avoided, it would be a good idea.
quote:Dat inzicht is niets bijzonders. Het is een algemene waarheid. Het is iets anders om die instelling als levensvisie te hanteren (in feite kun je dan net zo goed vanavond van de brug springen).Op zaterdag 23 augustus 2008 01:08 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Waarom is het toch zo moeilijk voor mensen om te veranderen wanneer ze dit echt willen? Ik heb er jaren moeite mee gehad maar uiteindelijk is het me toch gelukt. Onder andere door het lezen van boeken
...
Whatever your main struggle is, it is insignificant in the face of your death; it is petty and unimportant and has no meaning at all. It is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing.
Ik antwoord alleen maar op je vraag omdat ik het vermogen van mensen om te veranderen en de mate waarin boeken daarbij kunnen helpen erg laag inschat.
Mensen willen wel graag van alles veranderen, maar niet zichzelf.
Dat betekent namelijk:
a) dat je het tot nu toe fout hebt gedaan, en
b) ook nog eens een hoop moeite
Het punt is dat als je even niet nadenkt óh ja ik zou veranderen' je weer terugvalt in je oude zellef.
M.a.w. als je moe bent of even niet oplet val je weer terug.
En natuurlijk is niets makkelijker dan jezelf zijn - het is de weg van de minste weerstand.
En waarom moeten mensen persé veranderen? Bij problemen en conflicten zijn er altijd twéé partijen - vertel eerst eens waarom de andere partij niet moet veranderen?
quote:Het kan natuurlijk ook zijn dat er iets is aan jezelf waar je zelf niet blij/tevreden/gelukkig mee bent of kunt zijn. Het hoeft niet direct te maken te hebben met problemen of conflicten. En als je iets aan jezelf niet prettig vindt, kan het zinvol zijn dit te veranderen.Op donderdag 28 augustus 2008 15:54 schreef mgerben het volgende:
En waarom moeten mensen persé veranderen? Bij problemen en conflicten zijn er altijd twéé partijen - vertel eerst eens waarom de andere partij niet moet veranderen?
quote:Kort gezegd: van onzeker depressief kneusje, naar een zelfverzekerd persoon die zich met elke situatie wel raad weet.Op donderdag 28 augustus 2008 20:04 schreef Snow84 het volgende:
@Topicstarter: en mag ik dan vragen wat je aan jezelf hebt veranderd? En hoe lang heeft dat geduurd? Sommige dingen zijn gewoon moeilijk te veranderen ook al wil je dat zo graag, het zit nou eenmaal in je karakter. Uiteraard kan je kleine dingen aan jezelf veranderen maar drastische veranderingen zijn moeilijk vol te houden.
Ik merk wel dat verandering moeilijk is vol te houden wanneer je je in dezelfde omgeving blijft begeven. Vooral omdat het moeilijkste aan veranderen, het verwachtingspatroon is dat al die mensen in je leven van je hebben omdat ze je altijd op een bepaalde manier hebben gekend.
quote:Ik begrijp wat je bedoelt. Ik moet er wel bij zeggen dat dit een quote is uit een boek. In het boek wordt er natuurlijk nog veel meer uitgelegd. Uiteindelijk is geluk iets wat je altijd "bij je draagt". Je hoeft niet perse iets te bereiken of te hebben om gelukkig te zijn (afgezien van je primaire levensbehoeften dan).Op donderdag 28 augustus 2008 18:51 schreef Executrix het volgende:
Met een deel van het verhaal ben ik het wel eens, het is verrotte lastig om écht te veranderen en ook niet weer terug te vallen. In het stuk over angst voor het onbekende kan ik me ook wel vinden. Maar de bewering dat je iets alleen zou willen wanneer je het niet hebt, en het achteraf vaak niets blijkt te zijn ben ik het niet mee eens. Mijn ervaring is juist dat als je je eenmaal door de angst heen hebt gesleept en bent veranderd, dat een goed gevoel met zich meebrengt, dat je iets bereikt hebt en niet een gedesillusioneerd gevoel.
Hier ben ik het wel mee eens. Uiteindelijk is mijn verandering bewerkstelligd door het "ontleren" van dingen die je hebt meegekregen in je leven. Conditionering dient zeker een doel maar het is zijn doel ver voorbij geschoten. Allemaal zijn we in potentie die ene persoon die we willen zijn. Het zijn onze eigen overtuigingen die ons tegenhouden.
quote:Kennis=macht. Hoe meer je weet van de onderliggende krachten waardoor jij en je omgeving worden gestuurd, hoe minder vat deze krachten op je zullen krijgen. Je gaat ze herkennen, vervolgens ga je er op anticiperen en uiteindelijk ga je ze gebruiken in jouw voordeel.Op donderdag 28 augustus 2008 15:54 schreef mgerben het volgende:
[..]
Ik antwoord alleen maar op je vraag omdat ik het vermogen van mensen om te veranderen en de mate waarin boeken daarbij kunnen helpen erg laag inschat.
Mensen willen wel graag van alles veranderen, maar niet zichzelf.
Dat betekent namelijk:
a) dat je het tot nu toe fout hebt gedaan, en
b) ook nog eens een hoop moeite
Met krachten bedoel ik vooral de psychologie van de mens. Wanneer je dit doorgrond, doe je een grote stap voorwaarts in je leven. Veranderen wordt dan minder moeilijk omdat je "het" snapt. Je vecht niet meer tegen iets onbekends, daardoor weet je beter waar je mee bezig bent. Een plan opstellin met inzicht in processen geeft je veel meer macht dan het volgen van een vaag actieplan. Je hebt handvatten nodig en die verschaf je jezelf door kennis op te doen.
Het grootste obstakel voor verandering is de tijd die er in gaat zitten. Je ziet niet meteen resultaten. Soms moet je voor je gevoel zelfs eerst een paar stappen terug zetten voordat je er eentje vooruit kan. Daarom gaan we liever iets simpels doen om ons probleem te vermijden, of beter nog, te vergeten. Leve drank en drugs!
quote:Het betekent dat proberen te veranderen, iets anders is dan veranderen. Je moet het niet proberen, maar je moet het doen. Je moet niet proberen je best te doen op school, je moet het gewoon doen. Proberen impliceert gelijk al dat je er niet 100% achter staat.Op donderdag 28 augustus 2008 14:54 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Ok, Dan lijkt me het dat de abbys te vermijden valt door geen veranderingen door te voeren, dan kom je niet in de nieuwe situatie terecht. Onderstaande stukje geeft echter aan dat die situatie niet te vermijden valt.
[..]
Mensen die zeggen dat ze gaan proberen te stoppen met roken, die zullen heus niet stoppen hoor. De mensen die het woordje proberen weg laten en zeggen dat ze gaan stoppen met roken, dat zijn de enigen die echt kans maken om te stoppen. Degene die probeert te stoppen, wil helemaal niet stoppen. Dat is wat bedoelt wordt met "phony struggle" (neppe inspanning).
Wanneer je wil veranderen zul je in de afgrond moeten kijken en er doorheen moeten. Je moet uit je comfortzone en dit brengt veel onzekerheid met zich mee, wat aanvoelt als gevaar zeg maar. Daarom is het "verstandig" om maar niet te veranderen, dan hoef je tenminste niet door die gevaarlijke afgrond heen. Door deze angst blijf je hangen in proberen te veranderen.
Wanneer je probeert te veranderen hoef je niet door de afgrond en kun je in je comfortzone blijven en tegelijkertijd geef je jezelf het gevoel dat je goed bezig bent omdat je voordoet iets aan je probleem te doen. Je schiet er dan dus geen ene reet mee op.
quote:Ja, je moet idd niet van alles aan gaan nemen. Niet zomaar een programma gaan volgen zonder dat je de onderliggende processen snapt. Zelfhelp boeken die op de oppervlakte blijven en mensen alleen maar vertellen WAT ze moeten doen en niet WAAROM, dat soort boeken zijn kansloos.Op zaterdag 23 augustus 2008 01:39 schreef katerwater het volgende:
Het is moeilijk te veranderen als je niet weet hoe je moet veranderen. Tientallen websites, boeken of therapeuten ten spijt moet je dat zelf ontdekken. Vooral het proces van besef duurt lang, me dunkt.
Uiteindelijk moet je het idd zelf doen, maar zoals ik eerder al zei: kennis is macht.
quote:Kan je hier voorbeelden van geven?Op vrijdag 29 augustus 2008 01:05 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Kennis=macht. Hoe meer je weet van de onderliggende krachten waardoor jij en je omgeving worden gestuurd, hoe minder vat deze krachten op je zullen krijgen. Je gaat ze herkennen, vervolgens ga je er op anticiperen en uiteindelijk ga je ze gebruiken in jouw voordeel.
Met krachten bedoel ik vooral de psychologie van de mens. Wanneer je dit doorgrond, doe je een grote stap voorwaarts in je leven.
En hoe ontleer jij dingen? Puur door de dingen op te volgen uit de boeken die je leest?
Ik herken een hoop in wat je zegt. Dat is inderdaad gewoon algemene waarheid, maar je moet het wel weten. Sinds 6 januari (mijn verjaardag) 2006 volg ik jouw posts altijd met veel belangstelling. Puur vanwege deze post destijds.
Kwaliteitsuser
Waarom gaat iets als veranderen bijvoorbeeld moeilijk? Viorst haalt hier oa Freud aan (maar weerlegt hem hier en daar ook met modernere opvattingen) dat mensen geneigd zijn steeds weer dezelfde fouten te maken, omdat ze hopen dat het deze keer een andere afloop zal hebben. Een soort verslaving aan mislukking dus...
quote:Uit welk boek komt dit?Op zaterdag 23 augustus 2008 01:08 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Waarom is het toch zo moeilijk voor mensen om te veranderen wanneer ze dit echt willen? Ik heb er jaren moeite mee gehad maar uiteindelijk is het me toch gelukt. Onder andere door het lezen van boeken en in 1 van deze boeken kwam ik de volgende passage tegen. Ik vind dit stuk tekst zo diep, zo raak en zo waar... Misschien dat anderen er wat mee kunnen. Ik ben sowieso benieuwd naar jullie mening hierover.
Het komt er op neer dat we onbewust helemaal niet willen veranderen omdat we dan buiten onze comfortzone moeten stappen en dat levert nog meer onzekerheid op dan de onzekerheid die we al ervaren.
----------------------
This examination of our subconsious desire to avoid change, and of what lies beneath the phony struggle, can get us “unstuck”. It also leads to a deeper place, a scarier place, than that of mere struggle to change. Struggling to change is what you do to hide from something worse. Struggling to change is a way to avoid facing the abyss, and if the abyss could be avoided, it would be a good idea.
The abysmal truth is that everything comes to nothing. No change matters. Whatever you don’t have is only important to you because you don’t have it. Something you want is very important to you until you get it, and then it’s nothing after a while. This movement from anticipation to accomplishment to disillusionment is inevitable. All change is futile. The alternative kind of life – conservative, preserving beliefs, avoiding change, a kind of stagnation within the protected bounds of first-learned concepts – is an equally futile way to live. Both ways to live are merely playing tiddlywinks between doom and predoom. Willingness to face the abyss of meaninglessness is the power required to accomplish change.
Whatever your main struggle is, it is insignificant in the face of your death; it is petty and unimportant and has no meaning at all. It is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing.
quote:In eerste instantie leerde ik hoe gedachten en emoties door herhaling een overtuiging creeeren. Een overtuiging is een persoonlijke waarheid. Dit wordt ahw in je onderbewustzijn gesleten. Je ervaart deze overtuigingen ook veelal onbewust. Het is de bril die je op hebt en waardoor je naar de wereld kijkt zonder dat je het door hebt.Op vrijdag 29 augustus 2008 12:09 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Kan je hier voorbeelden van geven?
Vooral emoties hebben een sterke invloed op het vormen van overtuigingen. Gedachten in mindere mate maar door herhaling kunnen ze ook een sterke invloed uitoefenen. Autosuggestie (het opzeggen van een soort mantra) is hier een voorbeeld van.
Wanneer je dit allemaal snapt, zie je eigenlijk dat ieder mens een soort van leeg blad is dat beschreven wordt. Ik vergeleek het altijd met een computer die de software draait die erop wordt gezet. Tuurlijk is er ook een genetische component, maar door het zien van hypnose vraag ik me af of het verstand niet veel sterker is dan de genetische component.
Zelfhypnose is ook een leuke techniek. Er zijn wel goeie zelfhypnose tapes te vinden van Paul McKenna. Niets raars, hij zegt alleen maar positieve dingen en het werkt wel!
quote:Dingen ontleren is eigenlijk de tweede stap. Het doorgronden van je eigen psychologie zorgt ervoor dat je je machtiger voelt en jezelf uit een slachtofferrol kan halen. Maar het aannemen van nieuwe overtuigingen (door autosuggestie, bewustwording, zelfhypnose enz.), daar gaat heel veel tijd in zitten. En in mijn ogen moet de volgende stap ook zijn dat je het verstand los laat.En hoe ontleer jij dingen? Puur door de dingen op te volgen uit de boeken die je leest?
Uiteindelijk wil je van je negatieve overtuigingen af om gelukkiger te worden. Wanneer je je negatieve overtuigingen vervangt door positieve, zul je meer geluk kennen. Alleen het kost nog steeds veel tijd en energie en er is altijd het gevaar dat je terugvalt. Old habits die hard.
De boedhistische kijk op geluk (eentje die steeds meer steun begint te vinden onder westerse intellectuelen) zegt dat je de identificatie met het verstand moet doorbreken om echt geluk te ervaren. In eerste instantie lijkt dit een onmogelijke opgave, het doorbreken van deze identificatie, omdat het zo simpel is. Je hebt nog nooit een stapje terug gedaan van je verstand dus hoe doe je dat??? Heb je de mazzel dat je dit wel opeens ziet, dan zie je hoe simpel het is en dat geluk idd op elk moment vd dag toegankelijk is. Of je nou in de cel zit of op een andere miserabele plek.
quote:Ik herken een hoop in wat je zegt. Dat is inderdaad gewoon algemene waarheid, maar je moet het wel weten. Sinds 6 januari (mijn verjaardag) 2006 volg ik jouw posts altijd met veel belangstelling. Puur vanwege deze post destijds.
Kwaliteitsuser
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 04-09-2008 22:25:04 ]
quote:Judith Viorst ken ik niet. En die verslaving aan mislukking kan ook nog een fysieke kant hebben in de vorm van emoties. Heb ooit eens ergens gelezen dat mensen verslaafd raken aan de stoffen die vrijkomen in het lichaam bij een bepaalde staat van zijn, dus blij of depressief bijvoorbeeld.Op vrijdag 29 augustus 2008 12:30 schreef BOTER.... het volgende:
Wow, idd een helder stuk. Ken je de psychoanalyticus Judith Viorst? Zij schreef oa Necessary Losses; waarin -net als wat ik uit jou stuk leest- zij duidelijk maakt dat je alleen kan groeien als je dingen loslaat.
Waarom gaat iets als veranderen bijvoorbeeld moeilijk? Viorst haalt hier oa Freud aan (maar weerlegt hem hier en daar ook met modernere opvattingen) dat mensen geneigd zijn steeds weer dezelfde fouten te maken, omdat ze hopen dat het deze keer een andere afloop zal hebben. Een soort verslaving aan mislukking dus...
quote:Radical Honesty. Beste boek dat ik ooit heb gelezen. Mocht je hem kopen, in het begin kunnen er langdradige stukken bij zitten maar de laatste paar hoofdstukken vh boek slaan echt alles
Wat ook erg leuk is aan het boek is dat de schrijver vloekt en tiert door het hele boek heen (fuck and goddamn zijn woorden die hij vaak gebruikt), maar dat het boek toch heerlijk wijs blijft. Heel simpel, heel helder, heel diep, heel raak en ondertussen lekker schelden en vloeken!
Hier een leuk filmpje van Brad Blanton, de schrijver:
quote:Goed verwoord weer. Dit moet ik ook eens gaan proberen. Ik denk alleen dat dit een ijzersterk doorzettingsvermogen nodig heeft. Mediteer jij ook?
quote:Nee ik mediteer nooit. Heb dat ooit eens 3 keer in mn leven geprobeerd maar heb daar het geduld niet voorOp donderdag 4 september 2008 22:36 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Goed verwoord weer. Dit moet ik ook eens gaan proberen. Ik denk alleen dat dit een ijzersterk doorzettingsvermogen nodig heeft. Mediteer jij ook?
Dat doorbreken van de identificatie met je verstand, daar hoef je niet perse een ijzersterk doorzettingsvermogen voor te hebben. Er gaat veel tijd in zitten maar dat maakt niet uit. Ik gebruik het wanneer ik het echt nodig heb, me dus kut voel en dan wordt die "techniek" steeds meer onderdeel van wie je bent zeg maar. Het komt dan steeds automatischer gaandeweg. Wie weet waar ik over een aantal jaar sta.
Wat ik wel al merk is dat ik ontzettend relaxed in het leven sta. Ik weet nu dat meedoen aan de rat race geen enkele betekenis heeft. Geluk is het belangrijkst en dat is meteen voorhanden. Die wetenschap haalt de druk vd ketel.
Wat verder ook wel een impact op me heeft gehad en alles wat ik heb geleerd, zijn dromen. En dan voornamelijk Lucid Dreaming. Heb je daar wel eens van gehoord?
quote:Daar heb ik op geoefend een aantal jaar terug. Het is me uiteindelijk 2 keer gelukt om het voor elkaar te krijgen, maar ik werd gelijk wakker beide keren doordat ik schrok dat het lukte. Echt mooi is dat ja. Je onthoud dromen ook echt van 40 minuten. Waar je eerst 1 kladblaadje kan volschrijven hoe je droom was, en uiteindelijk 5 A4-tjes kan volzetten met alle dromen die je hebt gehad die nacht. Prachtig. Uiteindelijk kon ik de motivatie er niet meer voor opbrengen om door te gaan. Eigenlijk zou ik dat ook weer ns moeten gaan doen.Op donderdag 4 september 2008 22:56 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Nee ik mediteer nooit. Heb dat ooit eens 3 keer in mn leven geprobeerd maar heb daar het geduld niet voor
Dat doorbreken van de identificatie met je verstand, daar hoef je niet perse een ijzersterk doorzettingsvermogen voor te hebben. Er gaat veel tijd in zitten maar dat maakt niet uit. Ik gebruik het wanneer ik het echt nodig heb, me dus kut voel en dan wordt die "techniek" steeds meer onderdeel van wie je bent zeg maar. Het komt dan steeds automatischer gaandeweg. Wie weet waar ik over een aantal jaar sta.
Wat ik wel al merk is dat ik ontzettend relaxed in het leven sta. Ik weet nu dat meedoen aan de rat race geen enkele betekenis heeft. Geluk is het belangrijkst en dat is meteen voorhanden. Die wetenschap haalt de druk vd ketel.
Wat verder ook wel een impact op me heeft gehad en alles wat ik heb geleerd, zijn dromen. En dan voornamelijk Lucid Dreaming. Heb je daar wel eens van gehoord?
Ben dus verplicht om met die rat race mee te doen.
quote:Dingen ontleren is eigenlijk de tweede stap. Het doorgronden van je eigen psychologie zorgt ervoor dat je je machtiger voelt en jezelf uit een slachtofferrol kan halen. Maar het aannemen van nieuwe overtuigingen (door autosuggestie, bewustwording, zelfhypnose enz.), daar gaat heel veel tijd in zitten. En in mijn ogen moet de volgende stap ook zijn dat je het verstand los laat.
quote:Wat verder ook wel een impact op me heeft gehad en alles wat ik heb geleerd, zijn dromen. En dan voornamelijk Lucid Dreaming. Heb je daar wel eens van gehoord?
quote:Beide van wat je hier boven neerzet is ook erg veel geduld voor nodig. In dit geval heb jij gekozen om de kant van het aannemen van nieuwe overtuigingen en lucide dromen te leren. Ik denk dat hierin ongeveer even veel tijd in gaat zitten als leren mediteren. Maargoed. Erg interessant. Door deze post van je ben ik sinds kort ook weer bezig met lucide dromen op te pakken. Ik begin al weer te merken dat ik dromen langer ga onthouden. Ik vind het alleen erg lastig om mijn eigen psychologie op deze manier te doorgronden. Heb je tips hiervoor?Nee ik mediteer nooit. Heb dat ooit eens 3 keer in mn leven geprobeerd maar heb daar het geduld niet voor
quote:De nihilistische filosofie die ten grondslag ligt aan dit stuk is imo zelfvernietigend. Het is het één of het ander: ofwel heeft het leven een zin (of meerdere zinnen), ofwel niet. Maar als het leven geen zin heeft, als het leven 'zinloos' of 'absurd' is (zoals Albert Camus al mooi verwoordde), dan is dat omdat men vooronderstelt dat het een zin moet hebben. Je kan het leven alleen maar als 'onzinnig' ervaren in het licht van een verwachting van die zin.Op zaterdag 23 augustus 2008 01:08 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Whatever your main struggle is, it is insignificant in the face of your death; it is petty and unimportant and has no meaning at all. It is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing.
Wat de schrijver van deze tekst ook vergeet is dat het woord 'zin', in zowel in het Nederlands als in andere talen, vier verschillende betekenissen heeft.
Het kan een:
1) gerichte of richtingaangevende betekenis bezitten: hij verwijst dan gewoon naar de richting van een beweging. De zin van het leven, in banaalste richtingaangevende betekenis van het woord, is de dood.
2) een semantische betekenis bezitten: als ik een bijv. een songtekst lees, kan ik hieraan een betekenis toehechten. Je leven kan ook als een tekst worden 'gelezen'.
3) een gezindheid zijn om van het leven te genieten: een reukzin voor het leven, er 'zin' in hebben.
4) een soort oordeelsvermogen zijn: een soort reflexieve betekenis dus om het leven op 'waarde te schatten'.
Zin is dus niet enkel een 'telos' (doel), maar ook een betekenisdragend geheel, een 'zin hebben in' en 'zin inzien van'. En het is de mens imo zelf, in alle eenzaamheid, die zijn idealen kan stellen (een kunstwerk kan maken) en zichzelf kan overstijgen daarmee.
Tot zover de filosofische bijdrage.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-09-2008 13:34:29 ]
quote:Niet helemaal. Wat de schrijver zegt met zijn stuk over 'the abyss' heeft meer levensfilosofische insteek: zodra je jezelf gaat afvragen waarvoor je het uiteindelijk doet moet je het antwoord schuldig blijven. Zodra we onszelf willen veranderen, is het alsof we deze vraag naar 'zin' proberen te ontwijken en dat we niet willen inzien dat al onze acties - of we nu veranderen of hardnekkig conservatief blijven - toch allemaal met de dood als eindhorizon zinloos zijn.Op donderdag 28 augustus 2008 14:13 schreef Garisson72 het volgende:
ik denk dat The Abyss staat voor de situatie die je tegenmoet gaat als je je verandering zou doorvoeren; een nieuwe situatie die je niet kent, die dus eng en beangstigend is - dus als een afgrond in kijken.
Een erg nihilistische insteek waar ik het totaal niet mee eens ben. Veel acties zijn juist niet zinloos; maar doordrenkt van zin en waarde.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-09-2008 13:53:37 ]
quote:Dit stuk in de OP is maar een deel van een boek he? De schrijver probeert in het boek juist te zeggen dat zijn zogenaamd nihilistische aanpak nodig is om ten volle te kunnen leven. Wanneer je je verstand loslaat zul je zin ervaren, automatisch. Zin is in dit geval, geluk. Geluk vind je niet met je verstand, maar geluk vind je door je identificatie met het verstand te doorbreken.Op woensdag 24 september 2008 13:51 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Niet helemaal. Wat de schrijver zegt met zijn stuk over 'the abyss' heeft meer levensfilosofische insteek: zodra je jezelf gaat afvragen waarvoor je het uiteindelijk doet moet je het antwoord schuldig blijven. Zodra we onszelf willen veranderen, is het alsof we deze vraag naar 'zin' proberen te ontwijken en dat we niet willen inzien dat al onze acties - of we nu veranderen of hardnekkig conservatief blijven - toch allemaal met de dood als eindhorizon zinloos zijn.
Een erg nihilistische insteek waar ik het totaal niet mee eens ben. Veel acties zijn juist niet zinloos; maar doordrenkt van zin en waarde.
quote:Ik vind dat eigenlijk de verkeerde houding. Als ik een weg naar geluk moet kiezen, dan ben ik toch eerder voor de Nietzscheaanse aanpak: volledig ja-zeggen tegen het leven en alle nare, vervelende en pijnlijke kanten ten volle beleven. Gedetermineerd zijn we niet door 'het lot', maar door onze persoonlijkheden die keer op keer dezelfde fouten maken.Op woensdag 24 september 2008 22:44 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Dit stuk in de OP is maar een deel van een boek he? De schrijver probeert in het boek juist te zeggen dat zijn zogenaamd nihilistische aanpak nodig is om ten volle te kunnen leven. Wanneer je je verstand loslaat zul je zin ervaren, automatisch. Zin is in dit geval, geluk. Geluk vind je niet met je verstand, maar geluk vind je door je identificatie met het verstand te doorbreken.
quote:De aanpak van deze schrijver gaat meer richting het boedhisme. Je moet in het nu leven om alles volledig te kunnen accepteren omdat in het nu je verstand geen macht over je heeft. En verstand betekent hier je ego, dus je persoonlijkheid die idd keer op keer dezelfde fouten maakt. Doorbreek de identificatie met je verstand en je ego zal geen macht meer over je hebben en jij kunt je verstand gaan gebruiken ipv andersom.Op donderdag 25 september 2008 09:58 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Ik vind dat eigenlijk de verkeerde houding. Als ik een weg naar geluk moet kiezen, dan ben ik toch eerder voor de Nietzscheaanse aanpak: volledig ja-zeggen tegen het leven en alle nare, vervelende en pijnlijke kanten ten volle beleven. Gedetermineerd zijn we niet door 'het lot', maar door onze persoonlijkheden die keer op keer dezelfde fouten maken.
Zo veel verschilt jouw aanpak dus niet van die van de schrijver.
Wat ik wel wil: groeien als mens en mezelf volop ontwikkelen en mijn menszijn voluit benutten in alles wat ik doe.
ook een citaat: "mensen veranderen niet, ze worden gewoon steeds meer zichzelf"