quote:
Op dinsdag 17 februari 2009 22:46 schreef APK het volgende:Van die 3,500.000¤ die ze van een tijdschrift wil hebben kunnen die kids een school aanschaffen.
Nou ja, ze moeten nog eventjes doorstuderen tot hun 18e, natuurlijk
Maar wat een horrorstory is dit

Ik weet niet wat ik ervan moet denken. En toch kun je er onmogelijk
niks van denken. Sowieso is het heel erg dat ze doodgaat. En het is ook heel erg dat ze twee kinderen heeft. Maar ik begrijp dat huwelijk niet helemaal; waarom wil ze haar laatste weken vullen met zoiets onzinnigs? Ik snap wel dat ze het geld goed kan gebruiken, maar haar tijd (uren, dagen, weken) lijkt me veel meer waard op dit moment. Ik snap niet dat ze zich ertoe kan zetten om in een dure jurk voor de camera te poseren in een periode die in het teken staat van
no more bullshit, zeg maar. Van de dingen waar het echt om draait. Dat kan toch nooit zo'n opgepimpt huwelijk zijn?
Ik denk dat deze Jade Goody een goed voorbeeld is van iemand die 'gecorrumpeerd' is geraakt door reality tv. Ik herinner me de psychologische diepte-analyses uit de tijd van de eerste Big Brother nog wel: dat het slecht was voor mensen, dat ze tegen zichzelf in bescherming moesten worden genomen, dat ze elke voeling met de realiteit uit het oog verloren, etc. Nou, inderdaad
Ik snap ook niks van van de debiele 'uitdagingen' die je steeds vaker op de televisie ziet, niet alleen in reality shows, maar ook daarbuiten: mensen die doen alsof ze voor de camera's een leven leiden, maar intussen spelen ze alleen maar debiiele spelletjes met een bal, of in een zwembad, of ze moeten andere stunts uithalen die normale mensen nooit doen omdat ze gewoon moeten werken en eten en slapen - leven dus - en de grap is intussen dat wij, de televisiekijkers, urenlang naar die neplevens van die nepfiguren zitten te kijken en ja, op die manier wordt dat debiele gedoe dus ook een deel van
ons leven. Maar
eigenlijk bestaat het natuurlijk niet. Het is fictie.
Jade Goody is ook daar een goed voorbeeld van. Wij zitten straks te kijken naar haar huwelijk, of in het uiterste geval naar haar doodsstrijd, en ook dat is weer fictie. Allemaal in scène gezet. En ergens is het best eng dat we onbewust gaan geloven dat we naar 'het leven' kijken, of naar 'de dood', terwijl het er niets mee te maken heeft, we kijken gewoon naar een show. Voor Jade Goody is die show wel echt; haar leven IS die show, zij valt al jaren samen met het personage dat ze ooit in BB in het leven heeft geroepen, en dat nu - helaas - doodgaat. Ik denk eigenlijk dat Jade Goody er misschien wel troost uit put dat ze haar doodsstrijd nu kan uitventen. Ze heeft nooit anders gedaan - weliswaar heeft ze de dood nooit eerder in de ogen gekeken, maar ze bestaat al jaren uitsluitend bij de gratie van de camera. Ze beseft dus heel goed (ondanks alles, want ik snap ook wel dat ze liever blijft leven) dat dit persoonlijke drama heel veel kijkers gaat trekken. En op een griezelige manier 'klopt' het ook, want in dramatische films en soaps (en daarop zijn reality shows uiteindelijk geïnspireerd) gaan de personages ook vaak dood aan een ongeneeslijke ziekte. Caroline, de eerste vrouw van Ridge, heeft ons ook afleveringen lang aan de buis gekluisterd met haar doodsstrijd. De dood van Bobby, uit Dallas, bracht een nationale schok teweeg - later stond hij gewoon weer op, maar dat zal bij Jade Goody waarschijnlijk niet gebeuren.
En verdomd, ook zo'n melodramatisch huwelijk dat wordt voltrokken vlak voordat de ongeneeslijk zieke bruid (of bruidegom) het loodje legt, kennen wij alleen uit soaps. (Had Macy (B&B) niet ooit eens zoiets bij de hand?) Normale mensen verzinnen zoiets niet. Ja, tegenwoordig zie je op de televisie ook échte mensen trouwen terwijl ze al met één been in het graf staan, maar dat hebben ze niet zelf bedacht - dat hebben ze bij Macy gezien, of bij God weet welke andere soapster.
Life imitates tv, kortom. En dat is wel grappig, want in oorsprong was de gedachte achter reality tv precies omgekeerd:
tv imitates life.