WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Conan the Librarianquote:Op woensdag 20 augustus 2008 15:45 schreef tonja het volgende:
daar maakte ik tekeningen voor van een gespierde zeer gevaarlijk kijkende Rambo achtige figuur, met de tekst "ik ben de archivaris".
Ik werkte bij laden en lossen van PLUS supermarkten. Daar zat een soort van "opzichter" die altijd iedereen de tering in schold. Uiteindelijk was ik het zat en ik kreeg via via een andere baan aangeboden. Dus ik had hem aangenomen, ik wist het al 3 weken vantevoren maar ik zei pas op de dag zelf dat het m'n laatste dag was daar. Puur omdat het zelf ook zo'n eikel was, ging HE-LE-MAAL uit zijn plaat als er iets verkeerd ging. Fouten maken is menselijk maargoed, volgens hem kon dat AB-SO-LUUT niet. Ook publiekelijk vernederen van andere collega's, dat ging me gewoon te ver. Koekje van eigen deeg dan maar.
Nee, een uitzendkracht kan opstappen wanneer hij wil. Nadeel is ook dat hij er ook uitgekickt kan worden wanneer het bedrijf dat wil. Als je gekickt wordt kan je toch ook niet de schade op het bedrijf verhalen?quote:Op woensdag 20 augustus 2008 16:24 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Die schade hadden ze dan mooi op je kunnen verhalen volgens mij, maar okee
Lambo of Rekt
Ooit een keer samen met een paar collega's moeten dreigen met een rechtszaak tegen mijn werkgever om vakantiegeld (+achterstallig vakantiegeld van het voorgaande jaar) te krijgen voor mijn baantje als nachtreceptionist in een hotel.
Eerst gepraat met de hotelmanager, die ons volkomen gelijk gaf en best wilde betalen. Een week later gesprek met de manager met de mededeling dat de eigenaar de betaling geblokkeerd had en vakantiegeld maar onzin vond. Wij vervolgens gemeld dat we er dan een rechtszaak van zouden maken. Nooit meer iets op gehoord. Dagvaarding uiteindelijk verstuurd, manager (met wie we dus best konden praten) gaf aan dat hij deze ontvangen had en aan de eigenaar had doorgestuurd, en dat deze er niet blij mee was en we misschien maar eens naar iets anders moesten gaan kijken.
En ja, toen begon het vuurwerk... 's avonds opeens een woeste eigenaar aan de receptie die ons verrot schold en even leek het erop dat hij over de receptie heen wilde springen om het af te maken. Uiteindelijk heeft hij na een paar minuten schelden zijn beurs getrokken (letterlijk) en ons allemaal dan en daar ons vakantiegeld contant uitbetaald (3000euro cash op zak, zo'n figuur was het wel), met de mededeling dat we onze week nog konden afmaken en dat we daarna nooit meer een voet in zijn hotel mochten zetten. Nou, dat hebben we dus gedaan, de week afgemaakt (met nog wat geintjes links en rechts omdat het voor ons toch gedaan was) en daarna zijn we nooit meer komen opdagen. Weet eigenlijk niet hoe ze dat verder gedaan hebben, zonder nachtreceptionisten.
Eerst gepraat met de hotelmanager, die ons volkomen gelijk gaf en best wilde betalen. Een week later gesprek met de manager met de mededeling dat de eigenaar de betaling geblokkeerd had en vakantiegeld maar onzin vond. Wij vervolgens gemeld dat we er dan een rechtszaak van zouden maken. Nooit meer iets op gehoord. Dagvaarding uiteindelijk verstuurd, manager (met wie we dus best konden praten) gaf aan dat hij deze ontvangen had en aan de eigenaar had doorgestuurd, en dat deze er niet blij mee was en we misschien maar eens naar iets anders moesten gaan kijken.
En ja, toen begon het vuurwerk... 's avonds opeens een woeste eigenaar aan de receptie die ons verrot schold en even leek het erop dat hij over de receptie heen wilde springen om het af te maken. Uiteindelijk heeft hij na een paar minuten schelden zijn beurs getrokken (letterlijk) en ons allemaal dan en daar ons vakantiegeld contant uitbetaald (3000euro cash op zak, zo'n figuur was het wel), met de mededeling dat we onze week nog konden afmaken en dat we daarna nooit meer een voet in zijn hotel mochten zetten. Nou, dat hebben we dus gedaan, de week afgemaakt (met nog wat geintjes links en rechts omdat het voor ons toch gedaan was) en daarna zijn we nooit meer komen opdagen. Weet eigenlijk niet hoe ze dat verder gedaan hebben, zonder nachtreceptionisten.
Ja, ik generaliseer.
Heb jaren geleden, in het begin van mijn carriere (ik gok zo rond 2001), gewerkt bij een (klein) bedrijf als administrateur via een uitzendbureau.
Nou, gelijk van af het begin was het al een rommeltje, en ik heb mezelf het meeste moeten aanleren. Mijn manager was er zoeen die er de kantjes vanaf liep. Laat binnen, vroeg naar huis, vaak vrij of ziek, en als ik en mijn collega's dingen hadden opgelost ging hij ermee pronken bij de grote baas. Ik heb daar toen eens wat van gezegd, en hij was er vanzelfsprekend niet erg blij mee, en ik heb sindsdien het gevoel gehad dat ik altijd werd opgezadeld met kutklusjes zoals data-entry en (zware) dozen sjouwen. Het leek in ieder geval verdacht veel op een 'ik krijg jouw wel klein mannetje' spelletje.
Na ongeveer een jaar (ellende) kreeg ik van diezelfde grote baas te horen dat er wellicht een vast contract voor me inzat en dat hij het met mijn manager zou bespreken. Nou, die was het er uiteraard niet mee eens want ik zou onbeschoft zijn, te laat binnenkomen, werk weigeren etc. Jammer genoeg had ik ook niks aan mijn collega's, want het waren een stel angsthazen die bang waren om hun baan te verliezen en dus hun mond maar hielden.
Nou, dat contract werd dus voor onbepaalde tijd uitgesteld. Heb natuurlijk wel laten blijken dat ik het er niet eens mee was, maar dat resulteerde in een belletje naar het uitzendbureau waarin gedreigd werd met beeindiging van de werkzaamheden, waarna ik weer het een en ander had uit te leggen aan mijn contactpersoon. En zoals de meesten wel weten kiest het uitzendbureau bijna altijd de kant van de werkgever.
Ik had het toen helemaal gehad met de gang van zaken daar, maar ja, ik had ook geen zin om ander werk te zoeken (ook laksheid van mijn kant) want het betaalde best aardig, dus heb ik het nog even aangekeken. In het half jaar wat volgde gingen er 2 collega's weg (één had een burn-out en de ander ging met pensioen) waardoor alleen ik en een collega (van een andere afdeling notabene) alles konden oppakken. Heb toen veel overgewerkt in die periode, en was meer een soort van aanspreekpunt voor diverse afdelingen, ook omdat ik (te) veel dingen oppakte.
Die collega (Wim heette 'ie) waar ik mee werkte was volgens mij een beetje contactgestoord, want als hij meer dan 10 woorden zei op een dag dan was het veel. Die kerel kwam om half negen binnen en vertrok om vijf uur, ook lag er nog een stapel werk. Hij nam ook nooit de telefoon op, en als er al iemand met een vraag kwam dan ging ie snel koffie halen of roken.
Anyway, na de zoveelste keer dat mijn manager ons benadeelde door te pronken met door ons verricht werk terwijl meneer de hele dag niets anders zat te doen als MSN'en, was ik er helemaal klaar mee. Ik heb toen gewacht totdat hij de week daarna voor 4 weken op vakantie ging (ik heb toen toegezegd om een groot deel van zijn werkzaamheden op te pakken. 'Kat in het bakkie', dacht hij waarschijnlijk) en toen hij net twee dagen weg was heb ik die ochtend opgebeld dat ik er helemaal klaar mee was en niet meer zou komen.
Wel daarna een boos uitzendbureau aan de lijn gehad, maar het was me het dubbel en dwars waard. Meneer zat met zijn kont en snol in Mallorca, en werd vriendelijk verzocht om zijn vakantie af te breken omdat er niemand was die de werkzaamheden kon oppakken, of er te weinig vanaf wist. Mijn (ex-)collega had zich namelijk na mijn ontslag voor onbepaalde tijd ziekgemeld, omdat het het hem allemaal te veel werd qua werk en hij niet bereid was om over te werken.
Heb toen later via een andere collega vernomen dat ze die manager er uiteindelijk uit hebben geschopt, omdat hij eigenlijk na al die tijd nog geen zak wist van de werkzaamheden en het bedrijf.
[ Bericht 1% gewijzigd door PDOA op 20-08-2008 17:37:18 ]
Nou, gelijk van af het begin was het al een rommeltje, en ik heb mezelf het meeste moeten aanleren. Mijn manager was er zoeen die er de kantjes vanaf liep. Laat binnen, vroeg naar huis, vaak vrij of ziek, en als ik en mijn collega's dingen hadden opgelost ging hij ermee pronken bij de grote baas. Ik heb daar toen eens wat van gezegd, en hij was er vanzelfsprekend niet erg blij mee, en ik heb sindsdien het gevoel gehad dat ik altijd werd opgezadeld met kutklusjes zoals data-entry en (zware) dozen sjouwen. Het leek in ieder geval verdacht veel op een 'ik krijg jouw wel klein mannetje' spelletje.
Na ongeveer een jaar (ellende) kreeg ik van diezelfde grote baas te horen dat er wellicht een vast contract voor me inzat en dat hij het met mijn manager zou bespreken. Nou, die was het er uiteraard niet mee eens want ik zou onbeschoft zijn, te laat binnenkomen, werk weigeren etc. Jammer genoeg had ik ook niks aan mijn collega's, want het waren een stel angsthazen die bang waren om hun baan te verliezen en dus hun mond maar hielden.
Nou, dat contract werd dus voor onbepaalde tijd uitgesteld. Heb natuurlijk wel laten blijken dat ik het er niet eens mee was, maar dat resulteerde in een belletje naar het uitzendbureau waarin gedreigd werd met beeindiging van de werkzaamheden, waarna ik weer het een en ander had uit te leggen aan mijn contactpersoon. En zoals de meesten wel weten kiest het uitzendbureau bijna altijd de kant van de werkgever.
Ik had het toen helemaal gehad met de gang van zaken daar, maar ja, ik had ook geen zin om ander werk te zoeken (ook laksheid van mijn kant) want het betaalde best aardig, dus heb ik het nog even aangekeken. In het half jaar wat volgde gingen er 2 collega's weg (één had een burn-out en de ander ging met pensioen) waardoor alleen ik en een collega (van een andere afdeling notabene) alles konden oppakken. Heb toen veel overgewerkt in die periode, en was meer een soort van aanspreekpunt voor diverse afdelingen, ook omdat ik (te) veel dingen oppakte.
Die collega (Wim heette 'ie) waar ik mee werkte was volgens mij een beetje contactgestoord, want als hij meer dan 10 woorden zei op een dag dan was het veel. Die kerel kwam om half negen binnen en vertrok om vijf uur, ook lag er nog een stapel werk. Hij nam ook nooit de telefoon op, en als er al iemand met een vraag kwam dan ging ie snel koffie halen of roken.
Anyway, na de zoveelste keer dat mijn manager ons benadeelde door te pronken met door ons verricht werk terwijl meneer de hele dag niets anders zat te doen als MSN'en, was ik er helemaal klaar mee. Ik heb toen gewacht totdat hij de week daarna voor 4 weken op vakantie ging (ik heb toen toegezegd om een groot deel van zijn werkzaamheden op te pakken. 'Kat in het bakkie', dacht hij waarschijnlijk) en toen hij net twee dagen weg was heb ik die ochtend opgebeld dat ik er helemaal klaar mee was en niet meer zou komen.
Wel daarna een boos uitzendbureau aan de lijn gehad, maar het was me het dubbel en dwars waard. Meneer zat met zijn kont en snol in Mallorca, en werd vriendelijk verzocht om zijn vakantie af te breken omdat er niemand was die de werkzaamheden kon oppakken, of er te weinig vanaf wist. Mijn (ex-)collega had zich namelijk na mijn ontslag voor onbepaalde tijd ziekgemeld, omdat het het hem allemaal te veel werd qua werk en hij niet bereid was om over te werken.
Heb toen later via een andere collega vernomen dat ze die manager er uiteindelijk uit hebben geschopt, omdat hij eigenlijk na al die tijd nog geen zak wist van de werkzaamheden en het bedrijf.
[ Bericht 1% gewijzigd door PDOA op 20-08-2008 17:37:18 ]
ik (topic starter) heb wel eens een leuke actie gedaan vind ik zelf.
ik was 17 en maakte schoon als bijbaantje. zo dus ook bij de friesland bank. natuurlijk kijken die kantoorkakkerts vet op schoonmaaksters neer,blegh.
uiteindelijk was ik daar een keer alleen en er hadden een paar bigshots een vergadering in een apart kantoor.
ik heb gewoon alle lichten uitgedaan,het alarm erop gezet,deuren op slot en ben weggegaan.
ben uiteraard niet meer terug gegaan,maar heb ook geeneens meer wat gehoord van het schoonmaakbedrijf.
momenteel werkte ik ook bij een uitzendbureau maar het schoot niet op met de klusjes dus heb ze pardoes laten hangen omdat ik wat beters heb gevonden. bovendien behandelden ze me daar als klein kind en daar ben ik niet van gediend. nou,ze waren best pissig,''na alles wat we voor jou hebben gedaan!!!'' dus ik zeg ja hallo,ik deed het eigenlijke werk,jullie niet.
enfin,heb nu een betere baan gefixt en heb ze dus ff laten hangen.
maar altijd als ik terugdenk aan de friesland bank moet ik weer gniffelen
ik was 17 en maakte schoon als bijbaantje. zo dus ook bij de friesland bank. natuurlijk kijken die kantoorkakkerts vet op schoonmaaksters neer,blegh.
uiteindelijk was ik daar een keer alleen en er hadden een paar bigshots een vergadering in een apart kantoor.
ik heb gewoon alle lichten uitgedaan,het alarm erop gezet,deuren op slot en ben weggegaan.
ben uiteraard niet meer terug gegaan,maar heb ook geeneens meer wat gehoord van het schoonmaakbedrijf.
momenteel werkte ik ook bij een uitzendbureau maar het schoot niet op met de klusjes dus heb ze pardoes laten hangen omdat ik wat beters heb gevonden. bovendien behandelden ze me daar als klein kind en daar ben ik niet van gediend. nou,ze waren best pissig,''na alles wat we voor jou hebben gedaan!!!'' dus ik zeg ja hallo,ik deed het eigenlijke werk,jullie niet.
enfin,heb nu een betere baan gefixt en heb ze dus ff laten hangen.
maar altijd als ik terugdenk aan de friesland bank moet ik weer gniffelen
Ik heb een keer op weg naar mn werk (maandagochtend) rechtsomkeert gemaakt en eenmaal thuis laten weten dat ik niet meer terug zou komen. Beetje dom als je net daarvoor een hypotheek hebt afgesloten, maar ach...
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Sneu soort lui, dat soort kerels.. Dat soort lui moet een keer flink op hun plaats gezet (of op hun bek geslagen) worden.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 17:31 schreef PDOA het volgende:
[knippp]
Heb toen later via een andere collega vernomen dat ze die manager er uiteindelijk uit hebben geschopt, omdat hij eigenlijk na al die tijd nog geen zak wist van de werkzaamheden en het bedrijf.
Huilen dan.
Oud werkgever in de detailhandel, mijn vrouwtje en ik gingen samen wonen, en hadden een wasmachine en een droger nodig, overlegd met werkgever, dat kon van mijn overuren, ik mijn uren inleveren, en zij dat spul voor mij fixen, 2 maanden later vond ze het nodig om 800 euromuntjes van mijn salaris in te houden, omdat ik volgens haar door mijn overuren heen was, raar want volgens mijn eigen administratie had ik er nog 100 staan ongeveer.
Ik kan je vertellen dat dat best kut is als je net samenwoont, kwam er niet uit met de werkgever, goed mijn rechtsbijstand maar ingeschakeld, dag daarop had ik ineens een gesprek waarna verteld werd dat ik niet terug hoefde te komen.
Nu ruim anderhalf jaar later hebben ze me in totaal ruim 5000 euro'tjes overgemaakt, en heb ik ze van mijn vakantie adres een bedankt kaartje gestuurd.
Ik kan je vertellen dat dat best kut is als je net samenwoont, kwam er niet uit met de werkgever, goed mijn rechtsbijstand maar ingeschakeld, dag daarop had ik ineens een gesprek waarna verteld werd dat ik niet terug hoefde te komen.
Nu ruim anderhalf jaar later hebben ze me in totaal ruim 5000 euro'tjes overgemaakt, en heb ik ze van mijn vakantie adres een bedankt kaartje gestuurd.
Ik sta op de grens. Van vroeger en later.
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
quote:Op woensdag 20 augustus 2008 21:02 schreef kevin33 het volgende:
Nu ruim anderhalf jaar later hebben ze me in totaal ruim 5000 euro'tjes overgemaakt, en heb ik ze van mijn vakantie adres een bedankt kaartje gestuurd.
Ja, toen ik een paar jaren geleden nog in de horeca werkte. Ik ben zelf iemand die hart voor de zaak heeft en echt niet vuil is om een keertje m'n baas uit de brand te helpen. Een keer is niet erg, twee keer ook niet, maar als ze er elke keer al van uit gaan dat jij toch wel iets doet zonder dat daar iets tegen over staan vind ik kwalijk.
Zo werkte ik dus in een horecazaak. Soort lunchroom annex koffiehuis. Het was elke dag van 9:00 tot 20:00 geopend en er waren als het ware twee 'diensten' op de dagen: één van 9:00 tot 14:00 en één van 14:00 tot 20:00. Doordat er vaak mensen het laatste moment afbelden of omdat de baas te nonchalant was om op tijd personeel te ronselen, draaide ik meer dan vaak van 9:00 tot 20:00. Goed, vond ik niet erg. De avonden na sluitingstijd waren altijd het ergste. Dan werd de zaak schoongemaakt.
Ook dan glipten veel van mij collega's er altijd gauw tussenuit met de grootste smoesjes. Ik moest dan maar weer blijven om de meeste schoonmaakwerkzaamheden te verrichten, want mijn baas had natuurlijk weer eens onvoldoende personeel ingepland.
Om een héél lang verhaal kort te maken; ik kreeg steeds meer taken naar me toe geschoven en er stond uiteraard niks tegenover. Vooral de zomers waren elke keer catastrofaal; ik draaide vaker 6/7 van die lange dagen in de week omdat de baas weer eens onvoldoende personeel geronseld had. Op een gegeven moment gaat dat verschrikkelijk aan je vreten en heb je er genoeg van. Ik heb toen voor de zomervakantie ontslag genomen. Toen die betreffende baas al weinig mensen had.
Zo werkte ik dus in een horecazaak. Soort lunchroom annex koffiehuis. Het was elke dag van 9:00 tot 20:00 geopend en er waren als het ware twee 'diensten' op de dagen: één van 9:00 tot 14:00 en één van 14:00 tot 20:00. Doordat er vaak mensen het laatste moment afbelden of omdat de baas te nonchalant was om op tijd personeel te ronselen, draaide ik meer dan vaak van 9:00 tot 20:00. Goed, vond ik niet erg. De avonden na sluitingstijd waren altijd het ergste. Dan werd de zaak schoongemaakt.
Ook dan glipten veel van mij collega's er altijd gauw tussenuit met de grootste smoesjes. Ik moest dan maar weer blijven om de meeste schoonmaakwerkzaamheden te verrichten, want mijn baas had natuurlijk weer eens onvoldoende personeel ingepland.
Om een héél lang verhaal kort te maken; ik kreeg steeds meer taken naar me toe geschoven en er stond uiteraard niks tegenover. Vooral de zomers waren elke keer catastrofaal; ik draaide vaker 6/7 van die lange dagen in de week omdat de baas weer eens onvoldoende personeel geronseld had. Op een gegeven moment gaat dat verschrikkelijk aan je vreten en heb je er genoeg van. Ik heb toen voor de zomervakantie ontslag genomen. Toen die betreffende baas al weinig mensen had.
Heb ook nog bij KPN gezeten op het callcenter daar, was tijdelijk maar uiteindelijk toch een jaar gezeten daar, toen ik aan het solliciteren was voor echt werk, gaf ik dat aan aan mijn TM, uiteindelijk duurde het toch allemaal wat langer qua sollicitaties, in de tussentijd werd het ook rustiger op het callcenter, en kwamen ze aankakken met verplicht onbetaald verlof, aangezien ik toen uitzendhoer was, ben ik echt vaak met verplicht verlof geweest, in een week een keer of 4 om 12 uur naar huis heen...
Nu had ik bij mijn huidige baan, maandag het eerste gesprek, woensdag erop het 2e gesprek, we waren er snel uit en kon die maandag erop beginnen.
Goed, nog ff die shit bij KPN regelen, dus ik stuur mijn TM een mail met de mededeling dat de donderdag ( een dag later dus ) mijn laatste dag was, kerel ging helemaal over de zeik, ik denk dikke vinger, headset, pasje enzo ingeleverd, ff peukje gerookt en ben henig aan vertrokken..
Nu had ik bij mijn huidige baan, maandag het eerste gesprek, woensdag erop het 2e gesprek, we waren er snel uit en kon die maandag erop beginnen.
Goed, nog ff die shit bij KPN regelen, dus ik stuur mijn TM een mail met de mededeling dat de donderdag ( een dag later dus ) mijn laatste dag was, kerel ging helemaal over de zeik, ik denk dikke vinger, headset, pasje enzo ingeleverd, ff peukje gerookt en ben henig aan vertrokken..
Ik sta op de grens. Van vroeger en later.
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Soms heb ik ook zin om dat te doen.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 20:49 schreef ikJur het volgende:
Na een jaar werken bij de albert heijn ben ik niet meer op komen dagen omdat ik geen zin meer had
Wel ooit mooi gewonnen van een baas.
Was bij WorldOnline, werd de boel geschilderd. Moesten we de kasten en weet ik wat van de muur halen (zwaar werk, ben niet voor niets op de helldesk gaan werken), maar ik was in mijn eentje op een hele afdeling en totaal geen tijd gehad om het te doen.
Volgende dag, schilders konden klus niet afmaken en baas over de rooien. Kwam me uitschelden en op staande voet ontslaan. Ik heb dat voor kennis aangenomen, hem medegedeeld dat ik maar eens met P&O ging praten, en lekker naar huis gegaan. Uiteraard probleem met de afdeling, aangezien ik wederom alleen was.
Volgende dag een gesprek met P&O die mij gelijk gaven (werk gaat voor vind ik, en zij ook) en baas moest excuses maken en alles per direct terugdraaien. Kwam een paar dagen later weer werken, werd ik zijn kamer ingeroepen. Heel snel excuses maken en ik mocht weer beginnen.
Was verder wel een prima vent, maar had zichzelf niet echt in de hand
Was bij WorldOnline, werd de boel geschilderd. Moesten we de kasten en weet ik wat van de muur halen (zwaar werk, ben niet voor niets op de helldesk gaan werken), maar ik was in mijn eentje op een hele afdeling en totaal geen tijd gehad om het te doen.
Volgende dag, schilders konden klus niet afmaken en baas over de rooien. Kwam me uitschelden en op staande voet ontslaan. Ik heb dat voor kennis aangenomen, hem medegedeeld dat ik maar eens met P&O ging praten, en lekker naar huis gegaan. Uiteraard probleem met de afdeling, aangezien ik wederom alleen was.
Volgende dag een gesprek met P&O die mij gelijk gaven (werk gaat voor vind ik, en zij ook) en baas moest excuses maken en alles per direct terugdraaien. Kwam een paar dagen later weer werken, werd ik zijn kamer ingeroepen. Heel snel excuses maken en ik mocht weer beginnen.
Was verder wel een prima vent, maar had zichzelf niet echt in de hand
tegenwoordig bekend als Tha_Duck
De leidinggevende deed echt nooit wat, liep alleen maar rondjes.
Na de zoveelste keer, en een klote dag (ik werkte toen 's avonds) had ik al enkele aanvaringen gehad met die persoon. Bij de 3de aanvaring zei meneer opeens 'He, als je niet wilt werken, ga je maar weg'... WRONG! Jas opgehangen, troep ingeleverd en ben weggegaan. Volgende dag meteen de personeelschef gebeld en gemeld dat ie de tyfus kon krijgen (maar dan netjes uitgedrukt).
detail: ik rende me de hele avond kapot om de troep te redden, want leidinggevende kwaliteiten bij de leidinggevende waren moeilijk te vinden... Ik gok erop dat ze die eerste week toch wel wat probleempjes hebben gehad.
Verder zou ik fulltime nachtdiensten gaan draaien om zo wat vakanties op te vangen, ging ook niet door. Zie maar eens binnen een week iemand te vinden die nachtdiensten wil, en dat ook aankan (fysiek zwaar werk)...
Na de zoveelste keer, en een klote dag (ik werkte toen 's avonds) had ik al enkele aanvaringen gehad met die persoon. Bij de 3de aanvaring zei meneer opeens 'He, als je niet wilt werken, ga je maar weg'... WRONG! Jas opgehangen, troep ingeleverd en ben weggegaan. Volgende dag meteen de personeelschef gebeld en gemeld dat ie de tyfus kon krijgen (maar dan netjes uitgedrukt).
detail: ik rende me de hele avond kapot om de troep te redden, want leidinggevende kwaliteiten bij de leidinggevende waren moeilijk te vinden... Ik gok erop dat ze die eerste week toch wel wat probleempjes hebben gehad.
Verder zou ik fulltime nachtdiensten gaan draaien om zo wat vakanties op te vangen, ging ook niet door. Zie maar eens binnen een week iemand te vinden die nachtdiensten wil, en dat ook aankan (fysiek zwaar werk)...
mooie verhalen, goed topic
Een oude, seniele vos is nog steeds sluw en schuw. Nooit afschrijven zeg ik je.
Via een uitzendbureau een tijdje gewerkt bij De Boer Stalinrichting in Leeuwarden.
Bij he tuitzendbureau aangegeven dat het tijdelijk was omdat ik die zomer met een vriend van me een oude stal ging opknappen. Geen probleem, uitzendbureau ging het regelen als ik het maar op tijd aangaf.
Toen ik dus te horen kreeg wanneer we met de stal beziggingen meteen het uitzendbureau gebeld, datum ( iets van een maand verder) doorgegeven en nog gevraagd of ik het bij het bedrijf zelf ook moest melden, nee hoefde niet, geen probleem regelen wij allemaal.
Laatste vrijdag voordat ik zou stoppen:
Smorgens collega opgepikt die met me meereed.
Werk begint: 7.00 uur
Chef gezegd dat het 4 geweldige weken waren, hij heel verbaasd, hoezo ga je weg?
Juist ja, heb het doorgegeven aan het uitzendbureau.
Chef pissed off. Hij had een vergadering, maar zou er na 12-en op terugkomen
Collega die met me meereed gevraagd of hij zelf thuis kon komen ( geen probleem, neem de trein wel )
8.05 uur maar richting huis gegaan.
Bij he tuitzendbureau aangegeven dat het tijdelijk was omdat ik die zomer met een vriend van me een oude stal ging opknappen. Geen probleem, uitzendbureau ging het regelen als ik het maar op tijd aangaf.
Toen ik dus te horen kreeg wanneer we met de stal beziggingen meteen het uitzendbureau gebeld, datum ( iets van een maand verder) doorgegeven en nog gevraagd of ik het bij het bedrijf zelf ook moest melden, nee hoefde niet, geen probleem regelen wij allemaal.
Laatste vrijdag voordat ik zou stoppen:
Smorgens collega opgepikt die met me meereed.
Werk begint: 7.00 uur
Chef gezegd dat het 4 geweldige weken waren, hij heel verbaasd, hoezo ga je weg?
Juist ja, heb het doorgegeven aan het uitzendbureau.
Chef pissed off. Hij had een vergadering, maar zou er na 12-en op terugkomen
Collega die met me meereed gevraagd of hij zelf thuis kon komen ( geen probleem, neem de trein wel
)8.05 uur maar richting huis gegaan.
"Charlotte Muis is een dief en heel Nederland weet het nu"
Ik heb anderhalf jaar bij een bedrijf gewerkt. Na driekwart jaar kreeg ik een hogere functie maar omdat het een paar maanden slechter ging met het bedrijf was er op mijn afdeling een overschot aan personeel en kon ik dus weer een stapje terug doen. Ze vergaten me er wel bij te vertellen dat ik er per maand 200 euro netto op achteruit ging. Ik kwam daar na een maandje of 2 pas achter en toen wilden ze niet compenseren. Grote beloftes dat ik heel snel weer terugkon naar mijn oude functies.
Na nog eens 3 maanden was ik het zat en heb ik een brief gestuurd. Gesprek over gehad en alles. Weer beloftes over teruggaan naar oude functie. 3 weken later werd er ineens aangekondigd dat er mensen mogelijk uit zouden vliegen. Ik heb toen direct aangekondigd dat ik serieuze plannen had om naar het buitenland te vertrekken zodat er iemand anders zou kunnen blijven.
Uiteindelijk boden ze mij en 2 anderen de keuze: ontslag of nóg lagere functie met behoud van huidige salaris. Loyaal als ik ben, gezegd dat ik het zou overwegen. Ik liet mij op hyves wat laatdunkend uit over het alternatief en daarover kreeg ik een preek van de directrice op maandagochtend om half 9. Om half 4 had ik mijn werkzaamheden afgerond en ben ik teruggegaan. Ik heb gezegd dat ik mijn resterende 12 vakantiedagen op zou nemen om te solliciteren voor een baantje tot mijn vertrek naar Brussel. Toen ze briesend eiste dat gewoon door zou werken, zei ik dat ik me direct ziek zou melden omdat het me allemaal teveel zou worden (en de brief ondersteunde dat perfect).
De volgende morgen belde ze me korzelig op. 'We houden je niet aan je opzegtermijn, maar dit is geen manier om met je werkgever om te gaan'. Ik heb haar gezegd dat al mijn loyaliteit als sneeuw voor de zon smolt met elke 200 netto die ik misgelopen ben, door het mismanagement van de directie. 'Zou jij loyaal zijn als je op deze manier 1000 euro's door de neus geboord wordt?'. Ze was heel lang stil en toen wenste ze me, duidelijk geëmotioneerd, succes met de zoektocht naar een nieuwe baan.
[ Bericht 0% gewijzigd door MLI op 21-08-2008 01:03:42 ]
Na nog eens 3 maanden was ik het zat en heb ik een brief gestuurd. Gesprek over gehad en alles. Weer beloftes over teruggaan naar oude functie. 3 weken later werd er ineens aangekondigd dat er mensen mogelijk uit zouden vliegen. Ik heb toen direct aangekondigd dat ik serieuze plannen had om naar het buitenland te vertrekken zodat er iemand anders zou kunnen blijven.
Uiteindelijk boden ze mij en 2 anderen de keuze: ontslag of nóg lagere functie met behoud van huidige salaris. Loyaal als ik ben, gezegd dat ik het zou overwegen. Ik liet mij op hyves wat laatdunkend uit over het alternatief en daarover kreeg ik een preek van de directrice op maandagochtend om half 9. Om half 4 had ik mijn werkzaamheden afgerond en ben ik teruggegaan. Ik heb gezegd dat ik mijn resterende 12 vakantiedagen op zou nemen om te solliciteren voor een baantje tot mijn vertrek naar Brussel. Toen ze briesend eiste dat gewoon door zou werken, zei ik dat ik me direct ziek zou melden omdat het me allemaal teveel zou worden (en de brief ondersteunde dat perfect).
De volgende morgen belde ze me korzelig op. 'We houden je niet aan je opzegtermijn, maar dit is geen manier om met je werkgever om te gaan'. Ik heb haar gezegd dat al mijn loyaliteit als sneeuw voor de zon smolt met elke 200 netto die ik misgelopen ben, door het mismanagement van de directie. 'Zou jij loyaal zijn als je op deze manier 1000 euro's door de neus geboord wordt?'. Ze was heel lang stil en toen wenste ze me, duidelijk geëmotioneerd, succes met de zoektocht naar een nieuwe baan.
[ Bericht 0% gewijzigd door MLI op 21-08-2008 01:03:42 ]
|
|
