Eenzaam op school

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 18:21 schreef Fersure het volgende:

[..]

Nee, ik wil niet iemand zijn die er per sé bij wil horen. Ik maak gewoon een praatje omdat ik het leuk vind. Het is alsof er een heel nieuwe wereld voor me open is gegaan, omdat ik alle sociaalvaardigheden in het verleden nooit kende. Ik vind het leuk om contact te hebben met mensen. Ik wil met iedereen in de klas contact hebben (op kamp praatten de modetutjes ook tegen me en ze deden normaal tegen me) maar toen ze me negeerden dacht ik ook "laat maar". Hoezo werd jij op handen en voeten gedragen? Omdat je "excentriek" was?
Ik zocht contact bij de "normale" mensen en die deden al vaag. Tenzij ik een vast vriendengroepje heb, durf ik wel openlijk overal schijt aan te hebben. Maar nu niet. Dan wordt me al helemaal de kans ontnomen om normale vrienden te maken.

Tja, als je gewoon graag praatjes maakt en mensen niet met jou is dat vervelend. Ik vind het ook vervelend voor je hoor, maar ik weet verder niet zo goed wat je eraan moet doen. Ik heb nooit zonder een grote vriendengroep gezeten (behalve de eerste weken in een nieuwe klas, waarin die zich ontwikkelt) dus weet ook niet zo goed hoe je er nou mee om moet gaan. Ik ben gezegend met de genen van twee extreem charismatische en sociale ouders, dus het is bij mij een soort natuur.

Ik denk dat je wel wat meer zelfvertrouwen uit mag stralen, en toch alsnog wat minder je best moet doen. Mensen komen uiteindelijk wel naar jou. Zorg ervoor dat je bent wat ze nodig hebben? Als je heel goed in 'n vak bent komen mensen wel naar je toe voor hulp. En ehm, wees een beetje scherp, niet onaardig, zéker niet onaardig, maar ook niet overdreven lief. Gewoon af en toe even kattig zijn. Succes in ieder geval.

Als dit je eerste schooldag was zou ik me niet zo druk maken, sommige dingen kosten tijd en dat kan ook gelden voor dit. Ik zou proberen te kijken wie dezelfde hobby's of interesses heeft als jou, hiermee kan je veel makkelijker aan de praat raken met iemand en via via kan je zo meer mensen leren kennen.

Zelfs als iemand niet precies dezelfde interesses heeft als jou kun je wel interesse tonen in wat diegene doet, hierdoor zullen ze je minder snel negeren en sneller een gesprek starten en waarschijnlijk ook vanuit hun eigen initiatief een gesprek met je starten.

Maarja zoals ik al eerder zei, ik zou me niet zo druk maken en wees gewoon jezelf.

Nog even aankijken, denk ik. Probeer je sociale instelling een beetje vast te houden, ookal reageerden je klasgenoten er niet positief op. Ik vind jouw insteek (af en toe een gesprekje aanknopen met iemand) een stuk beter dan die van je (o zo gezellig, als ik ze even in mag schatten) klasgenoten. Maar ja, je kent ze natuurlijk pas een dag en dit was een momentopname. Wie weet zitten er heel leuke types tussen die vandaag net hun dag niet hadden.

Houd in gedachte dat het op kamp in Italië ook goed ging, leuke contacten zijn dus best mogelijk maar dan moet het wel van beide kanten komen. Wat was het eigenlijk voor zomerkamp? Het kamp was aangeraden door je psycholoog, dus vandaar dat ik het me af vraag. Was het kamp voor iedereen bedoeld of waren alle deelnemers er op advies van een psycholoog?

(nu ik nog wat verder lees in dit topic... volgens mij was het zomerkamp voor iedereen bedoeld?)

Misschien ben je wel lelijk en/of dik.

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 01:34 schreef Biels het volgende:
Misschien ben je wel lelijk en/of dik.

misschien ben jij gewoon een eikel.

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 07:15 schreef TheoddDutchGuy het volgende:

[..]

misschien ben jij gewoon een eikel.

PI

Maar eerste schooldag is wel vaak belangrijk..
een eerste indruk spreekt boekdelen voor veel mensen en veel wordt bepaald op de 1e dag, Als je dan eruit ligt is het moeilijk om zomaar een andere indruk te geven.

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 15:23 schreef Fersure het volgende:

[..] En vandaag kwam ik steeds laat binnen bij de les, waardoor ik alleen moest zitten. Er werd toen een plattegrond gemaakt,

hoe kan dat dan ?

Leuk zo'n kamp om italiaans te leren! Ook goed dat je daar ervaren hebt dat er best mensen zijn met wie je heel gezellig kunt praten. Het is jammer dat je op school dan weer mensen tegen komt die niet erg positief reageren als je iets zegt.

Je kleding lijkt me wel prima, is denk ik wel aardig neutraal. Maar op jouw school worden alto's dus niet zo gewaardeerd? Ik vind het nogal oppervlakkig om alleen iemand op z'n uiterlijk te beoordelen. Maar zeker op middelbare scholen gebeurt dat helaas wel vaker. En zeker niet breezah gaan kleden hoor , het is goed om je eigen stijl te hebben. Daarin voel je je ook het beste.

Hoe is de samenstelling van je klas? Zitten er veel mensen in die elkaar al kennen? Dat maakt het lastiger om aansluiting te vinden.

Ik kan me wel voorstellen dat het vervelend is om bij de lessen alleen te zetten, voelt toch een beetje ongemakkelijk. Vind het sowieso altijd belachelijk dat er meteen een plattegrond wordt gemaakt. Voor de leraren is het handig, voor de meeste leerlingen niet zo erg. Maar degene die tijdens de eerste les alleen zit, zit daar aan vast.

Als ik het zo lees heb je echte onzekere breezah klasgenoten. Weet ik niet zeker natuurlijk, ik heb ze nog nooit gezien. Maar je zult echt nog mensen tegen gaan komen met wie het klikt, net als de mensen van het kamp in Italië. Ik hoop in ieder geval dat het je lukt om zelfvertrouwen te houden, zou zonde zijn als dat weer verdween. Al maakt zo'n begin het natuurlijk niet makkelijker.
En hopelijk wordt het toch nog een leuk schooljaar. Veel mensen zijn de eerste dagen in een (nieuwe??) klas onzeker en gaan 'stoer' doen. Later draaien zij misschien wat bij. Je brengt veel tijd door op school dus het is fijn als het daar gezellig is.

Hoewel ik me afvraag of dit serieus is, toch maar een reactie.

Zelf heb ik ook nooit echt iets met mn klasgenoten gehad, ongeacht welke klas ik ook zat.
Daar moet je je maar bij neerleggen heb ik geleerd. Je hoeft niet met ze om te gaan of aldoor met ze te praten. Het zullen je type's wel gewoon niet zijn. Ga op zoek naar mensen die je wel wat lijken, zodra je eenmaal wat contact hebt met één (ookal zal die wrs niet in je klas zitten) leer je al snel meer mensen kennen. Dan kan je je aandacht gewoon daar op zetten en dan laat je de klas gewoon voor wat het is. Zij zullen ook niet eeuwig je negeren, of nouja, negeren, ongeinteresseerd doen. Vooral door eventueel nieuw contact buiten de klas, aangezien je dan de focus op 'contact in de klas' wat zal laten varen, en dan zal je dat zelf ook minder erg vinden.

je zegt zelf al dat je zelfvertrouwens wat wegzakt, en daardoor word je ook stiller en dus ook meer verlegen tegenover andere mensen..

misschien moet je gewoon eens die verlegenheid aan de kant schuiven, en je zelfvertrouwens bij je pakken en gewoon tegen iemand gaan praten in de les die ook stil is, hoeven niet popi mensen te zijn vaak zijn die nog geeneens echt aardig omdat ze toch ja popi zijn en dus iedereen kunnen krijgen zegmaar.

gewoon eens met iemand over simpele dingen beginnen, wat voor saaie kutles/school dit is. hobby's vanalles. en dan ook gewoon na de les beetje met diegene optrekken.

goed, dit is natuurlijk makkelijker gezegt dan gedaan. en je moet gewoon je eigen stijl aanhouden. mensen nemen je maar zoals je ben en anders dan bokken ze maar op! toch?

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 15:23 schreef Fersure het volgende:

[..]

Ja, het was voor iedereen. Kamp om Italiaans te leren. Ik had het zelf uitgekozen, mijn psycholoog raadde alleen de organisatie aan. Het meisje dat nu op een andere school zit, zei dat deze school (waar ik nu op zit) alto's niet moeten. Ik kleed me niet heel erg alto; ik draag een vest van Overzeas en ik heb vaak een riem met studs erop maar voor de rest ben ik best neutraal. Ik kan me natuurlijk ook als een breezah gaan kleden, maar dat is niet mijn "stijl" en dan zal ik me nog ongemakkelijker voelen. En vandaag kwam ik steeds laat binnen bij de les, waardoor ik alleen moest zitten. Er werd toen een plattegrond gemaakt, dus zit ik bij die lessen voor de rest van het jaar alleen
Ik voelde me vandaag ook een beetje beroerd en ik merk ook meteen dat ik nu niet meer zo rechtop loop, zoals gisterochtend bijvoorbeeld. Ik ben bang dat mijn zelfvertrouwen van de vakantie langzaam wegzakt.

je kan er natuurlijk ook voor kiezen iets sterkers als zelfvertrouwen aan te leren.

zelfacceptatie en zelfrespect.

ik wil ook op zo'n kamp
is dat een soort http://www.travelactive.nl/ ?

Ik was ook best eenzaam op schol, maar wed daarbij tot overmaat van ramp ook nog eens gepest. Was echt niet leuk toen.

Centraal pesten-topic

het valt me wel veel op dat het vooral gaat over, niemand wil met mij praten, niemand wil mij meenemen, niemand vraagt mij ..

1+1 = 2

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 17:31 schreef William.Tecumseh.Sherman het volgende:

[..]

Gast, wat een enorme quittersmentaliteit Zo kom je dr wel hoor.

Dat is niet mijn mentaliteit, dat is mijn advies.

Zelf heb ik ook aardig wat pittige jaartjes achter de rug op de middelbare school, daar heb ik een hoop van geleerd, ben er harder van geworden, maar soms denk ik weleens te hard.

probeer eens met buitenlanders contact te leggen, die accepteren je meestal sneller dan sommige arrogante medelanders

Het is gewoon heel jammer, dat het schijnbaar mode is tegenwoordig, om stoer zijn te zien als, stilte en mond houden en anderen negeren en maar pretenderen beter te zijn dan anderen.
Warmte onderling is weg, waar dit nu aan ligt geen flauw idee.
Omgeving? Opvoeding? Kakkers? Arrogantie nergens op gebaseerd?
Soms heb je geluk in een klas te komen met redelijk gelijkgezinden en soms heb je gewoonweg puur pech.
Misschien eens bespreken met een decaan oid?

Je zei dat mensen heel kortaf reageren met: Ja/Nee/Oh... Dat komt waarschijnlijk doordat je gesloten vragen stelt: vragen waar je makkelijk met ja/nee op kunt antwoorden.

Bijvoorbeeld: Vinden jullie het goed als ik erbij kom staan? Arrogant meisje: Nee!
Beter is: Heej, waar hebben jullie t over?
Eigenlijk is het heel simpel, als iemand een verhaal vertelt haak jij ergens in met je eigen anekdote over wat je zelf hebt meegemaakt of wat je ervan denkt. (Ik weet, lukt niet altijd, ik had laatst een cursus waarbij er twee mensen waren die zichzelf zo heerlijk belangrijk vonden dat ik iedere keer bij het uitspreken van een zin onderbroken werd en er niet meer op terug werd gekomen.) Maar als je het maar vaak genoeg probeert, lukt het vanzelf een keer wel. Per slot van rekening hebben we hier allemaal kunnen lezen dat je best wat interessants te vertellen hebt en dat nog eens leuk kunt verwoorden ook.
Het is eigenlijk een negatieve gedachtengang die doorbroken moet worden: je kunt best wel meedoen aan een leuk gesprek, je moet het alleen zelf geloven. Probeer maar eens om dat tegen jezelf te zeggen. (Ik kan het, ik kan het, ik kan het) En wacht maar af hoe je je voelt als t eenmaal gelukt is!
Succes!

Toen ik begon aan het grafisch lyceum liep het ook ongeveer zoals jij beschrijft. Maar na een aantal weken was het erg gezellig in de klas.

Denk dat de meesten ( zelfs de populairen ) nog een beetje onwennig zijn en misschien kortaf reageren mede door een mate van nieuwigheid en onzekerheid.

Niet te veel twijfelen en gewoon je eigen ding doen , dan komt het wel goed.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 20:52 schreef J-heronimus het volgende:

[..]

Veel gepest?

Nee, dat niet...maar echt gezellig was anders.

Bij mij is het het laatste jaar ook zo. In de eerste en tweede heb ik de tijd van mijn leven gehad, veel vrienden en ik kon met iedereen goed opschieten. Jammer genoeg bleek ik niet slim ( ) genoeg te zijn voor VWO en ging ik in de 3de naar Havo. Hier had ik het ook wel naar m'n zin, maar had ik minder contact met mijn klasgenoten. vorig jaar (de 4de dus), belande ik in een geheel nieuwe klas (i.v.m clusters) en heb ik het eerste halfjaar telkens alleen gezeten. Uiteindelijk heb ik in die klas 1 goede vriend gekregen, waar ik nog steeds veel contact mee heb, zelfs al is het (nog) vakantie. Dit jaar word mijn eindexamenjaar, en ik heb nog steeds veel contact met VWO. Ik hoop zelf dat je wat meer contact met je klas krijgt, maar bedenk dat 1 goede vriend eigelijk net zo fijn is als matig contact met de hele klas. Al is er maar 1 iemand in de klas waar je een goed gevoel bij hebt, probeer dan contact met die persoon te krijgen