R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik was in de vakantie voor 2 weken in Italië op een kamp en ik had toen zoveel lol. Ik heb me al heel lang niet zo gevoeld, want ik was vorig schooljaar erg somber en ik ging uiteindelijk naar een psychologe. Ze zei dat ik waarschijnlijk een depressie heb gehad. Ik was altijd heel stil en ik had niet zoveel vrienden. Ze raadde me dit kamp aan en zei dat het me zal helpen op sociaal gebied. In de vakantie kroop ik voor het eerst sinds tijden weer uit mijn schulp en ik kreeg weer zelfvertrouwen. Ik had zin in het nieuwe schooljaar, want ik zit in een nieuwe klas en ik krijg ook clusters, dus leer ik veel mensen kennen. Ik zit met haast niemand uit mijn vorige klas, wat ik wel een opluchting vind. Ze waren niet heel gemeen, maar ze negeerden me wel altijd áls ik eens überhaupt mijn mond opentrok. Daardoor werd ik nog onzekerder. Nu nog kijken ze raar tegen me aan omdat me nog steeds zien als dat meisje dat altijd stilletjes in een hoekje zat, ookal ben ik veranderd. Ik zit net in de 4e klas en vandaag was de eerste schooldag. Het was een soort kennismakingsdag en we deden allemaal spelletjes (ja, het was heel kinderachtig).
Ik wilde gewoon met mensen praten, maar ze waren arrogant. Als ik iets zei of vroeg, dan kreeg ik een ja/nee/oh antwoord en dan is er een stilte. Dat vind ik zo stom, als mensen geen moeite doen door iets terug te zeggen. Alsof ze geen gesprek willen. Ik ben niet lelijik, dik of dergelijke. Ik wil gewoon vrienden maken en een normaal gesprek kunnen voeren met mensen. Op zomerkamp was iedereen heel open, maar hier op school niet. Ik wil niet weer dichtklappen, nu ik geen schild meer om me heen heb. Vandaag praatten alle 'populaire' mensen met elkaar en ik werd keihard genegeerd. Ik haat dat, als mensen je anders behandelen. Ik ken een meisje die de laatste 2 jaar bij hun in de klas zat en dat haatte. Nu zit ze op een andere school door haar cijfers, maar ze vindt het nu veel leuker dan op deze school.
Ik voel me best eenzaam en ik wil best huilen. Ik wil gewoon een leuk schooljaar, want vorig jaar was echt een zwart gat. Ik hoef niet meteen 8 hartsvriendinnen, maar mensen waarmee je kunt praten en lol hebben, dat wil ik wel. Het is niet heel moeilijk om vrienden te maken, maar deze mensen willen je gewoon geen kans geven. Ik ben heel erg bang dat ik weer mijn schulp in zou kruipen, want ik vind het nog steeds eng om mensen aan te spreken. Wat moet ik doen?
Ik wilde gewoon met mensen praten, maar ze waren arrogant. Als ik iets zei of vroeg, dan kreeg ik een ja/nee/oh antwoord en dan is er een stilte. Dat vind ik zo stom, als mensen geen moeite doen door iets terug te zeggen. Alsof ze geen gesprek willen. Ik ben niet lelijik, dik of dergelijke. Ik wil gewoon vrienden maken en een normaal gesprek kunnen voeren met mensen. Op zomerkamp was iedereen heel open, maar hier op school niet. Ik wil niet weer dichtklappen, nu ik geen schild meer om me heen heb. Vandaag praatten alle 'populaire' mensen met elkaar en ik werd keihard genegeerd. Ik haat dat, als mensen je anders behandelen. Ik ken een meisje die de laatste 2 jaar bij hun in de klas zat en dat haatte. Nu zit ze op een andere school door haar cijfers, maar ze vindt het nu veel leuker dan op deze school.
Ik voel me best eenzaam en ik wil best huilen. Ik wil gewoon een leuk schooljaar, want vorig jaar was echt een zwart gat. Ik hoef niet meteen 8 hartsvriendinnen, maar mensen waarmee je kunt praten en lol hebben, dat wil ik wel. Het is niet heel moeilijk om vrienden te maken, maar deze mensen willen je gewoon geen kans geven. Ik ben heel erg bang dat ik weer mijn schulp in zou kruipen, want ik vind het nog steeds eng om mensen aan te spreken. Wat moet ik doen?
Het was de eerste schooldag. Geeft de hoop nog niet op en wacht even de eerste paar dagen af.
Hoe groot is je klas trouwens, want het lijkt me onvoorstelbaar dat er in een klas van pak en beet 30 mensen, niemand ook maar enigzins intresse zou tonen als je ze aan zou spreken.
Mocht het werkelijk te erg zijn en de klas een grote arrogante rotklas is, kan je altijd gewoon naar de coordinator stappen om van klas te wisselen. Er moeten sowieso toch wel mensen van jouw leeftijd zitten op die school waar je mee omgaat. Zo ja, probeer bij hen in de klas te komen.
Hoe groot is je klas trouwens, want het lijkt me onvoorstelbaar dat er in een klas van pak en beet 30 mensen, niemand ook maar enigzins intresse zou tonen als je ze aan zou spreken.
Mocht het werkelijk te erg zijn en de klas een grote arrogante rotklas is, kan je altijd gewoon naar de coordinator stappen om van klas te wisselen. Er moeten sowieso toch wel mensen van jouw leeftijd zitten op die school waar je mee omgaat. Zo ja, probeer bij hen in de klas te komen.
'The first casualty of war is innocence'
Vriendschappen op de middelbare school hebben de diepgang van een bord yoghurt. 
Op een sportvereniging, of als je gaat studeren, kom je veel meer gelijkgestemden/gedeelde interesses tegen.
Als je genegeerd wordt is dat natuurlijk vervelend, en als je dat duidelijk laat merken wordt je nog meer genegeerd.
Uiteindelijk kan je altijd nog omgaan worden met mede-genegeerden.
Op een sportvereniging, of als je gaat studeren, kom je veel meer gelijkgestemden/gedeelde interesses tegen.
Als je genegeerd wordt is dat natuurlijk vervelend, en als je dat duidelijk laat merken wordt je nog meer genegeerd.
Uiteindelijk kan je altijd nog omgaan worden met mede-genegeerden.
How do we turn this world-class fuck-up into a world-class learning experience?
Vriendschappen op de middelbare school hebben wellicht geen diepgang, maar wat als je moet samenwerken bij een project of iets dergelijks?quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 16:53 schreef Hyperdude het volgende:
Vriendschappen op de middelbare school hebben de diepgang van een bord yoghurt.
Op een sportvereninging, of als je gaat studeren, kom je veel meer gelijkgestemden/gedeelde interesses tegen.
Als je genegeerd wordt is dat natuurlijk vervelend, en als je dat duidelijk laat merken wordt je nog meer genegeerd.
Het scheeld verschrikkelijk veel als je goed kan opschieten met de andere persoon. Dus wellicht zijn ze niet biljven, maar ze kunnen erg handig zijn voor je opleiding zelf.
'The first casualty of war is innocence'
Assertiviteitstraining noemen we datquote:Op dinsdag 19 augustus 2008 16:53 schreef nuget het volgende:
mischien een curcus: " hoe kom ik voor mezelf op" ?
Het klinkt misschien raar, maar dit ligt echt niet aan jou. Uit ervaring kan ik je vertellen dat je tot de ontdekking zult komen dat het gewoon jouw mensen niet zijn, zoals je wel gemerkt hebt op het zomerkamp waar je wel een leuke tijd gehad hebt. Zeker op de middelbare school heb je helaas veel clustervorming.
Een schrale troost, vaak komt er van de "populaire" types op de middelbare school later helemaal niets terecht... Laatst had ik een reunie van mn middelbare school en terwijl ik in de tijd dat ik daar weg ben uit mn schild gekropen ben en ben gaan studeren en op mezelf ben gaan wonen zijn de meeste "populaire" types nog precies hetzelfde als ze toen waren en wonen nog steeds bij papa en mama...
Probeer niet te hard ergens bij te horen waar je niet bij hoort, niet volgens anderen maar volgens jezelf.
Een schrale troost, vaak komt er van de "populaire" types op de middelbare school later helemaal niets terecht... Laatst had ik een reunie van mn middelbare school en terwijl ik in de tijd dat ik daar weg ben uit mn schild gekropen ben en ben gaan studeren en op mezelf ben gaan wonen zijn de meeste "populaire" types nog precies hetzelfde als ze toen waren en wonen nog steeds bij papa en mama...
Probeer niet te hard ergens bij te horen waar je niet bij hoort, niet volgens anderen maar volgens jezelf.
Je hebt een stempel gekregen, daar kom je niet zo snel meer vanaf.
Hoe dan ook, blijf altijd jezelf. Verval niet in het gedrag dan voorheen... Er zullen echt mensen zijn die je na een tijdje wel zullen accepteren.
Hoe dan ook, blijf altijd jezelf. Verval niet in het gedrag dan voorheen... Er zullen echt mensen zijn die je na een tijdje wel zullen accepteren.
Nou als je van oudere mannen houd dan en wil chatten dan... 
Nee ok ik zal serieus reageren.
Ik weet nog maar al te goed hoe vreselijk mijn schooldagen waren (na genoeg hetzelfde als in jou geval behalve dat ik depressief bleef en 0 hulp had)
Ik raad je ten sterkste aan vooral niet op te geven en vooral jezelf te blijven.
Er is altijd wel 1 iemand waarmee je uiteindelijk klikt in een klas.
Vergeet ook vooral niet dat op de middelbare school het immers pubers zijn.
De mentaliteit van pubers is toch wel anders als die van volwassenen.
M'n punt daarmee is eigenlijk dat na je school als je verder gaat in een andere opleiding je veel leukere mensen zult tegenkomen..de kans is een stuk groter in ieder geval.
En de kans dat je die arrogante lijers tegenkomt een stuk kleiner.
Houd dat in je achterhoofd voor de momenten dat je je echt kut voelt.
Ook wat vamps zegt is helemaal zo gek nog niet.
Je kan (neem ik aan) van klas wisselen.. kijk het nog 1 of 2 weken aan maar klikt het niet met de rest dan hou je de eer aan jezelf en wissel gewoon.
Lijkt me beter dan een jaar lang rot voelen.
Nee ok ik zal serieus reageren.
Ik weet nog maar al te goed hoe vreselijk mijn schooldagen waren (na genoeg hetzelfde als in jou geval behalve dat ik depressief bleef en 0 hulp had)
Ik raad je ten sterkste aan vooral niet op te geven en vooral jezelf te blijven.
Er is altijd wel 1 iemand waarmee je uiteindelijk klikt in een klas.
Vergeet ook vooral niet dat op de middelbare school het immers pubers zijn.
De mentaliteit van pubers is toch wel anders als die van volwassenen.
M'n punt daarmee is eigenlijk dat na je school als je verder gaat in een andere opleiding je veel leukere mensen zult tegenkomen..de kans is een stuk groter in ieder geval.
En de kans dat je die arrogante lijers tegenkomt een stuk kleiner.
Houd dat in je achterhoofd voor de momenten dat je je echt kut voelt.
Ook wat vamps zegt is helemaal zo gek nog niet.
Je kan (neem ik aan) van klas wisselen.. kijk het nog 1 of 2 weken aan maar klikt het niet met de rest dan hou je de eer aan jezelf en wissel gewoon.
Lijkt me beter dan een jaar lang rot voelen.
Het spijt me om je tegen te moeten spreken, maar ik heb mn beste vrienden ontmoet op de middelbare school. Ik zie trouwens niet in waarom je op de universiteit wel kwaliteitsvrienden zou ontmoeten en op de middelbare school niet...quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 16:53 schreef Hyperdude het volgende:
Vriendschappen op de middelbare school hebben de diepgang van een bord yoghurt.
Op een sportvereniging, of als je gaat studeren, kom je veel meer gelijkgestemden/gedeelde interesses tegen.
Als je genegeerd wordt is dat natuurlijk vervelend, en als je dat duidelijk laat merken wordt je nog meer genegeerd.
Je haalt me de woorden uit mijn mondquote:
Maar, TS, ik kan mij best voorstellen dat je het op deze manier niet fijn vind.
Misschien moet je eens naar wat "gelijkgestemden" zoeken buiten je eigen klas? Ik had vroeger vrienden die in allerlei verschillende klassen zaten (meestal wel zelfde leerjaar), dus iedere pauze was weer dikke lol
Kijk, dat het dan wat minder leuk is tijdens de les maakt dan niet zoveel meer uit
Dan moet je toch opletten Een ander idee is om eens een vertrouwenspersoon bij jou op school aan te spreken. Wie weet heeft hij/zij nog wel wat nuttige tips of kunnen ze je op de een of andere manier helpen
Wacht gewoon eens de eerste paar weken af..
verder moet je je niet zoveel aantrekken van de "populaire" mensen.
Als ze je negeren is dat niet leuk. laat zien dat je jezelf bent en je daar niet druk over maakt!
vriendschap moet toch groeien en mensen zijn op vakantie meer open dan op school.
maak je er niet druk om! komt vanzelf goed!
verder moet je je niet zoveel aantrekken van de "populaire" mensen.
Als ze je negeren is dat niet leuk. laat zien dat je jezelf bent en je daar niet druk over maakt!
vriendschap moet toch groeien en mensen zijn op vakantie meer open dan op school.
maak je er niet druk om! komt vanzelf goed!
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Zoiets dus!quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 16:57 schreef Mr.Adams het volgende:
Het klinkt misschien raar, maar dit ligt echt niet aan jou. Uit ervaring kan ik je vertellen dat je tot de ontdekking zult komen dat het gewoon jouw mensen niet zijn, zoals je wel gemerkt hebt op het zomerkamp waar je wel een leuke tijd gehad hebt. Zeker op de middelbare school heb je helaas veel clustervorming.
Een schrale troost, vaak komt er van de "populaire" types op de middelbare school later helemaal niets terecht... Laatst had ik een reunie van mn middelbare school en terwijl ik in de tijd dat ik daar weg ben uit mn schild gekropen ben en ben gaan studeren en op mezelf ben gaan wonen zijn de meeste "populaire" types nog precies hetzelfde als ze toen waren en wonen nog steeds bij papa en mama...
Probeer niet te hard ergens bij te horen waar je niet bij hoort, niet volgens anderen maar volgens jezelf.
En aan je OP te lezen ben je ook niet bepaald ondergemiddeld intelligent, dus laat je niet gek maken hoor TS, ook al tref je het niet met die kudde medescholieren om je heen. Je klinkt als een aardig en intelligent mens, hou je roer recht en je komt er uiteindelijk wel,ook al is zo'n jaar op school natuurlijk weer best zwaar als de groep je niet ligt.
twee violen en een trommel en een fluit
idd, blijf gewoon jezelf en je zult merken dat je al snel mensen om je heen krijgt, en hier (al dan niet langzamerhand) een band mee opbouwt.
de rest....screw the rest....... zolang jij je maar prettig voelt
trouwens, resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, en een eerste schooldag al helemaal niet
de rest....screw the rest....... zolang jij je maar prettig voelt
trouwens, resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, en een eerste schooldag al helemaal niet
s'Gravenhage.............. ligt dat niet bij Den Haag ?
quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 16:36 schreef Fersure het volgende:
Ik ben niet lelijik, dik of dergelijke.
Andere school proberen? Soms moet je vechten om je positie te veroveren, maar sommige gevechten kun je beter laten liggen en doorlopen.
Clustervorming/groepsgedrag/meeloperij gebeurt altijd wel, ongeacht de leeftijd. Je zult altijd leiders en volgers hebben en de zwakken verschuilen zich dus achter de groep. Gewoon jezelf blijven dus.
Mijn advies: nog een week of twee aankijken hoe de situatie zich ontwikkelt en anders naar een andere school. Bespreek de situatie anders ook eens met je ouders, broers/zussen of vrienden/vriendinnen thuis.
Clustervorming/groepsgedrag/meeloperij gebeurt altijd wel, ongeacht de leeftijd. Je zult altijd leiders en volgers hebben en de zwakken verschuilen zich dus achter de groep. Gewoon jezelf blijven dus.
Mijn advies: nog een week of twee aankijken hoe de situatie zich ontwikkelt en anders naar een andere school. Bespreek de situatie anders ook eens met je ouders, broers/zussen of vrienden/vriendinnen thuis.
En omdat ik begin vorig een beetje verlegen was, maakten mensen eerder een praatje met mijn vriendin dan met mij. Daardoor werd ik onzeker en ik stopte mezelf steeds weg. Uiteindelijk zei ik niks meer en ik was echt despressief. "Waarom ziet niemand hoe leuk ik ben?" Een tijdje dacht ik ook dat ik niet leuk was. Maar in Italië maakte ik vrienden en die konden mij wel waarderen. Ik was toen zo gelukkig, omdat ik weer wist wie ik was. Ze vonden me lief en dat ik grappig was. Ik flapte gewoon alles eruit en dat was alleen maar goed (niet altijd natuurlijk )
Vandaag was mijn vriendin aan het praten met mensen en ik werd nerveus en maakte me steeds zorgen. "Straks vinden ze alleen haar leuk en mij niet!" Ik probeerde dan steeds zelf een praatje met mensen te maken en niet met haar achter me aan, omdat ze anders uiteindelijk alleen met haar praten (dat was zovaak gebeurd)
)Vandaag was mijn vriendin aan het praten met mensen en ik werd nerveus en maakte me steeds zorgen. "Straks vinden ze alleen haar leuk en mij niet!" Ik probeerde dan steeds zelf een praatje met mensen te maken en niet met haar achter me aan, omdat ze anders uiteindelijk alleen met haar praten (dat was zovaak gebeurd)
Het roken heeft ook niet geholpen?
Sorry, flauw.
Blijf gewoon aardig en blijf gewoon tegen ze praten. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen in zo'n eerste week helemaal uitgelaten is, omdat ze weer naar school mogen.
Sorry, flauw.
Blijf gewoon aardig en blijf gewoon tegen ze praten. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen in zo'n eerste week helemaal uitgelaten is, omdat ze weer naar school mogen.
know'm sayin?
×
word? word.
×
word? word.
waarom kunnen mensen jullie allebei niet leuk vinden?quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:23 schreef Fersure het volgende:
En omdat ik begin vorig een beetje verlegen was, maakten mensen eerder een praatje met mijn vriendin dan met mij. Daardoor werd ik onzeker en ik stopte mezelf steeds weg. Uiteindelijk zei ik niks meer en ik was echt despressief. "Waarom ziet niemand hoe leuk ik ben?" Een tijdje dacht ik ook dat ik niet leuk was. Maar in Italië maakte ik vrienden en die konden mij wel waarderen. Ik was toen zo gelukkig, omdat ik weer wist wie ik was. Ze vonden me lief en dat ik grappig was. Ik flapte gewoon alles eruit en dat was alleen maar goed (niet altijd natuurlijk
Vandaag was mijn vriendin aan het praten met mensen en ik werd nerveus en maakte me steeds zorgen. "Straks vinden ze alleen haar leuk en mij niet!" Ik probeerde dan steeds zelf een praatje met mensen te maken en niet met haar achter me aan, omdat ze anders uiteindelijk alleen met haar praten (dat was zovaak gebeurd)
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Waar de meesten hier meteen aan voorbij fietsen is dat er wel een diagnose van een arts is waarin bevestigd wordt dat TS depressief is.
Natuurlijk is de pubertijd geen makkelijke periode , echter het kan ook zijn dat TS juist door zijn depressie zichzelf heeft gedistantieerd van zijn klasgenoten.
Misschien is het een optie om in overleg met je pysch eens een lichte anti-depressiva te gaan proberen?
Daarnaast is sporten ook een goed idee , dit maakt bepaalde stofjes los waardoor je je beter gaat voelen en
daarnaast is er het sociale aspect waardoor je waarschijnlijk ook weer nieuwe mensen zal ontmoeten.
Wat ik wel in je verhaal bespeur is een een lichte vorm van jaloezie en zelfmedelijden.
Probeer hier niet aan toe te geven en zoek gewoon dingen buiten school om waar je naar toe kunt leven.
Ook kan ik me niet voorstellen dat er in je hele klas zuiver en alleen populaire mensen zitten dus er zijn heus wel mensen die ook door het "populaire" groepje genegeerd worden misschien kun je bij hun aansluiting vinden door bijvoorbeeld in een pauze eens bij ze te gaan zitten?
Die populaire mensen had ik (15 jaar geleden) ook in mijn klas en hoorde hier ook niet bij , echter heeft het mij nooit belemmerd om het naar mijn zin te hebben.
Doe gewoon je ding en probeer te genieten , als je straks aan het werk bent zul je wel terugdenken aan hoe "slecht" je het wel niet had op school!
Natuurlijk is de pubertijd geen makkelijke periode , echter het kan ook zijn dat TS juist door zijn depressie zichzelf heeft gedistantieerd van zijn klasgenoten.
Misschien is het een optie om in overleg met je pysch eens een lichte anti-depressiva te gaan proberen?
Daarnaast is sporten ook een goed idee , dit maakt bepaalde stofjes los waardoor je je beter gaat voelen en
daarnaast is er het sociale aspect waardoor je waarschijnlijk ook weer nieuwe mensen zal ontmoeten.
Wat ik wel in je verhaal bespeur is een een lichte vorm van jaloezie en zelfmedelijden.
Probeer hier niet aan toe te geven en zoek gewoon dingen buiten school om waar je naar toe kunt leven.
Ook kan ik me niet voorstellen dat er in je hele klas zuiver en alleen populaire mensen zitten dus er zijn heus wel mensen die ook door het "populaire" groepje genegeerd worden misschien kun je bij hun aansluiting vinden door bijvoorbeeld in een pauze eens bij ze te gaan zitten?
Die populaire mensen had ik (15 jaar geleden) ook in mijn klas en hoorde hier ook niet bij , echter heeft het mij nooit belemmerd om het naar mijn zin te hebben.
Doe gewoon je ding en probeer te genieten , als je straks aan het werk bent zul je wel terugdenken aan hoe "slecht" je het wel niet had op school!
Nu je het zegt. Ik heb nog niet op school gerookt. Ik zal het eens proberen.quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:23 schreef alors het volgende:
Het roken heeft ook niet geholpen?
Sorry, flauw.
Blijf gewoon aardig en blijf gewoon tegen ze praten. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen in zo'n eerste week helemaal uitgelaten is, omdat ze weer naar school mogen.
Ze praten dan alleen met haar en ik kreeg helemaal geen kans. En bij elk woord dat ze wisselden, leken ze steeds dichter bij elkaar te komen terwijl ik steeds verder weg zonk.quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:25 schreef BarraCupraCuda het volgende:
[..]
waarom kunnen mensen jullie allebei niet leuk vinden?
Gast, wat een enorme quittersmentaliteitquote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:20 schreef TimMer1981 het volgende:
Andere school proberen? Soms moet je vechten om je positie te veroveren, maar sommige gevechten kun je beter laten liggen en doorlopen.
Clustervorming/groepsgedrag/meeloperij gebeurt altijd wel, ongeacht de leeftijd. Je zult altijd leiders en volgers hebben en de zwakken verschuilen zich dus achter de groep. Gewoon jezelf blijven dus.
Mijn advies: nog een week of twee aankijken hoe de situatie zich ontwikkelt en anders naar een andere school. Bespreek de situatie anders ook eens met je ouders, broers/zussen of vrienden/vriendinnen thuis.
Zo kom je dr wel hoor.
Wat waren dat dan voor soort mensen in dat kamp? Italianen, Nederlanders, eenlingen, socialisten, kampbazen..?
Passie voor kadavers, en hun anus in 't bijzonder.
Onzekerheid maar moet je niet aan toegeven hoor , is een teken van zwakte mensen voelen dat je erbij wilt horen en dan ben je al snel niet interessantquote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:23 schreef Fersure het volgende:
En omdat ik begin vorig een beetje verlegen was, maakten mensen eerder een praatje met mijn vriendin dan met mij. Daardoor werd ik onzeker en ik stopte mezelf steeds weg. Uiteindelijk zei ik niks meer en ik was echt despressief. "Waarom ziet niemand hoe leuk ik ben?" Een tijdje dacht ik ook dat ik niet leuk was. Maar in Italië maakte ik vrienden en die konden mij wel waarderen. Ik was toen zo gelukkig, omdat ik weer wist wie ik was. Ze vonden me lief en dat ik grappig was. Ik flapte gewoon alles eruit en dat was alleen maar goed (niet altijd natuurlijk
Vandaag was mijn vriendin aan het praten met mensen en ik werd nerveus en maakte me steeds zorgen. "Straks vinden ze alleen haar leuk en mij niet!" Ik probeerde dan steeds zelf een praatje met mensen te maken en niet met haar achter me aan, omdat ze anders uiteindelijk alleen met haar praten (dat was zovaak gebeurd)
Beter gewoon jezelf zijn en praten met wie je wilt en waarover en niet beredeneren dat het in het belang van je sociale positie is om een gesprek aan te knopen.
Wat ook werkt is gewoon laten merken als een bepaald onderwerp je niet boeit door nauwelijks te kijken of weinig terug te zeggen , dat maakt je net eens mens
ga anders iets buiten school doen met leeftijdsgenoten, een sport, een cursus, vereniging. Dan kan je daar met een schone lei beginnen en dat gevoel van italie terughalen. Dan krij je vanzelf meer zelfvertrouwen en als je vrienden hebt buiten school zal je het ook niet zo belangrijk meer vinden wat ze op school van je denken.
Ik wil wel je vriendje zijn 
Celebrities walk on red carpet because they are famous, I walk on toilet paper because I'm the shit
5 Xbox360 spellen: Halo 3 , Fable 2 ,Saints Row 2 , Pure en Virtua Tennis 3 te koop!
5 Xbox360 spellen: Halo 3 , Fable 2 ,Saints Row 2 , Pure en Virtua Tennis 3 te koop!
Ik heb buiten school nauwelijks vrienden. Wel twee mensen die ik leerde kennen van het kamp. Ze wonen niet heel ver weg en we hadden een keer afgesproken, maar ze praatten de hele tijd met elkaar over inside dingen (ze kennen elkaar jaren en ze hadden elkaar sinds Italië ook niet gesproken). Ik voelde me erg een buitenstaander en zei niet zoveel. Ze komen ook niet vaak op msn (of ze zeggen heel weinig).
Ik wil ook heel graag mensen leren buiten school (ik hou niet van sport), want dan maakt die kakkinderen op school niet uit. Ik moet alleen uitzoeken hoe.
Ik wil ook heel graag mensen leren buiten school (ik hou niet van sport), want dan maakt die kakkinderen op school niet uit. Ik moet alleen uitzoeken hoe.
Beauregardquote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:31 schreef William.Tecumseh.Sherman het volgende:
[..]
Gast, wat een enorme quittersmentaliteit
second lifequote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:39 schreef Fersure het volgende:
Ik wil ook heel graag mensen leren buiten school (ik hou niet van sport), want dan maakt die kakkinderen op school niet uit. Ik moet alleen uitzoeken hoe.
Passie voor kadavers, en hun anus in 't bijzonder.
Mja ik ken het wel een beetje,
klas 1/3 ging wel ok omdat je dan steeds in dezelfde klas zit en kende een paar mensen
Maar in de 4e werd iedereen door elkaar gegooid en ik kende verder niemand van m'n klas.
Niemand wilde ook echt met me praten maar na een paar weken ging het wel beter, en in de pauze zie je andere nog steeds.
Gewoon even volhouden dus, want na een paar weken is iedereen weer in zn normale doen en praten mensen ook met jou
klas 1/3 ging wel ok omdat je dan steeds in dezelfde klas zit en kende een paar mensen
Maar in de 4e werd iedereen door elkaar gegooid en ik kende verder niemand van m'n klas.
Niemand wilde ook echt met me praten maar na een paar weken ging het wel beter, en in de pauze zie je andere nog steeds.
Gewoon even volhouden dus, want na een paar weken is iedereen weer in zn normale doen en praten mensen ook met jou
Nederlanders. En ze waren allemaal heel open en vriendelijk. Ik kwam daar eerst aan met mijn onzekere hoofd. Maar ze wisten niet wie ik was (ik wist het zelf ook niet), dus langzaam kroop ik steeds meer uit mijn schulp. Ik dacht dat heel veel mensen zo open waren, maar dat is hier dus niet zo.quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:31 schreef Impala-neuker het volgende:
Wat waren dat dan voor soort mensen in dat kamp? Italianen, Nederlanders, eenlingen, socialisten, kampbazen..?
Ik ben blij dat te horen. Maar ik hoef geen vrienden te worden met die 'populaire' mensen, want ik merk toch al dat ze me bij voorbaat kut vinden (ik kleed me niet als een barbiepop, maar een beetje alto). Maar ik wil wel dat ze normaal tegen me doen. Ik wil ook dat de gemiddelde mensen ook normaal tegen me doen. Ik werd in de 2e klas steeds nageroepen op school omdat ik naar ander soort muziek luisterde. Vooral door mensen in een bepaalde klas, en sommigen zitten nu bij mij in de klas. Die mensen vinden mij denk ik nog steeds een beetje raar.quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:56 schreef anoniemm het volgende:
Mja ik ken het wel een beetje,
klas 1/3 ging wel ok omdat je dan steeds in dezelfde klas zit en kende een paar mensen
Maar in de 4e werd iedereen door elkaar gegooid en ik kende verder niemand van m'n klas.
Niemand wilde ook echt met me praten maar na een paar weken ging het wel beter, en in de pauze zie je andere nog steeds.
Gewoon even volhouden dus, want na een paar weken is iedereen weer in zn normale doen en praten mensen ook met jou
Tja, je ziet er nogal apart uit. Vooral op de middelbare waar mensen een diepgang van nul hebben. Een interesse in mensen buiten hun eigen... sekte hebben ze ook niet. Dus daarom val je al buiten de boot.
Verder, je doet ook wel extreem je best hoor. Ik heb nooit m'n best gedaan, terwijl ik wel een vrij extraordinair type ben: ene dag in overhemd+stropdas en pantalon naar school, dag daarop in t-shirt en jeans, aparte manier van praten, slissen, cynisme waren gewoon dingen die me kenmerkten en ik heb nooit anders geprobeerd te zijn. Jij lijkt een gesprek te beginnen zonder daar enige aanleiding toe te hebben, zelfs niet je eigen vermaak. Je doet het, volgens mij, om een soort van bevestiging dat je het kunt. Maar waarom zou je in godsnaam met mensen die je negeren willen praten? Fuck, negeren ze je, dan is het toch klaar?
Geloof me, hoe meer moeite je doet hoe kutter het wordt. Ik ben, even in alle onbescheidenheid, al m'n hele leven omringd door vrienden, mensen die me in hun buurt wilden. Werd op handen en voeten gedragen door iedereen uit m'n klas. Dat zit deels in je (charisma, manipulatie, zelfvertrouwen uitstralen) maar het is gewoon een kwestie van schijt hebben. Waarom nou toch moeite doen zodat debielen je mogen? Doe het voor jezelf.
Verder, je doet ook wel extreem je best hoor. Ik heb nooit m'n best gedaan, terwijl ik wel een vrij extraordinair type ben: ene dag in overhemd+stropdas en pantalon naar school, dag daarop in t-shirt en jeans, aparte manier van praten, slissen, cynisme waren gewoon dingen die me kenmerkten en ik heb nooit anders geprobeerd te zijn. Jij lijkt een gesprek te beginnen zonder daar enige aanleiding toe te hebben, zelfs niet je eigen vermaak. Je doet het, volgens mij, om een soort van bevestiging dat je het kunt. Maar waarom zou je in godsnaam met mensen die je negeren willen praten? Fuck, negeren ze je, dan is het toch klaar?
Geloof me, hoe meer moeite je doet hoe kutter het wordt. Ik ben, even in alle onbescheidenheid, al m'n hele leven omringd door vrienden, mensen die me in hun buurt wilden. Werd op handen en voeten gedragen door iedereen uit m'n klas. Dat zit deels in je (charisma, manipulatie, zelfvertrouwen uitstralen) maar het is gewoon een kwestie van schijt hebben. Waarom nou toch moeite doen zodat debielen je mogen? Doe het voor jezelf.
"Een acteur is iemand die glazig voor zich uit kijkt wanneer het gesprek niet meer over hem gaat."
Tsja, je met gewoon jezelf blijven, ooit kom je wel een keer iemand tegen.quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:39 schreef Fersure het volgende:
Ik heb buiten school nauwelijks vrienden. Wel twee mensen die ik leerde kennen van het kamp. Ze wonen niet heel ver weg en we hadden een keer afgesproken, maar ze praatten de hele tijd met elkaar over inside dingen (ze kennen elkaar jaren en ze hadden elkaar sinds Italië ook niet gesproken). Ik voelde me erg een buitenstaander en zei niet zoveel. Ze komen ook niet vaak op msn (of ze zeggen heel weinig).
Ik wil ook heel graag mensen leren buiten school (ik hou niet van sport), want dan maakt die kakkinderen op school niet uit. Ik moet alleen uitzoeken hoe.
Celebrities walk on red carpet because they are famous, I walk on toilet paper because I'm the shit
5 Xbox360 spellen: Halo 3 , Fable 2 ,Saints Row 2 , Pure en Virtua Tennis 3 te koop!
5 Xbox360 spellen: Halo 3 , Fable 2 ,Saints Row 2 , Pure en Virtua Tennis 3 te koop!
Je moet ook niet naar de ''populaire'' mensen gaan (meestal is het gewoon een groep die zichzelf erg belangrijk vindt) maar gewoon een beetje kijken wie je aardig lijkt. Vandaag nog meegemaakt trouwens,quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 18:07 schreef Fersure het volgende:
[..]
Ik ben blij dat te horen. Maar ik hoef geen vrienden te worden met die 'populaire' mensen, want ik merk toch al dat ze me bij voorbaat kut vinden (ik kleed me niet als een barbiepop, maar een beetje alto). Maar ik wil wel dat ze normaal tegen me doen. Ik wil ook dat de gemiddelde mensen ook normaal tegen me doen. Ik werd in de 2e klas steeds nageroepen op school omdat ik naar ander soort muziek luisterde. Vooral door mensen in een bepaalde klas, en sommigen zitten nu bij mij in de klas. Die mensen vinden mij denk ik nog steeds een beetje raar.
een erg stil meisje bij mij in de klas zat ergens achterin, toen kwam er iemand aan die een grote mond heeft en zei van ''hey ik je zit op mijn plaats '' . Toen zei ze gewoon pech voor jou en de ander was stil en ging ergens anders zitten
.Ik bedoel maar, je moet je niet zoveel aantrekken van andere mensen. Met de mensen die je aardig lijken kom je vanzelf wel in contact.
Probeer geen 'vijanden' te maken, en met zo veel mogelijk groepjes bevriend te raken. Als je niet tot gesprek komt bij groepje 1 in de pauze, ga je door naar groepje 2. Heb je in een groepje het idee dat je niet genegeerd wordt, zonder dat het al je beste vrienden zijn, probeer je mee te praten. De volgende pauze ga je weer naar een ander groepje toe en gebruik je het onderwerp van dat 'oude' groepje. Misschien vinden ze het interessant, en jij hebt wat te vertellen. Ik zou sowieso al niet veel energie stoppen in 'vrienden' die niks tegen je zeggen, het moet wel van beide kanten komen.
Nee, ik wil niet iemand zijn die er per sé bij wil horen. Ik maak gewoon een praatje omdat ik het leuk vind. Het is alsof er een heel nieuwe wereld voor me open is gegaan, omdat ik alle sociaalvaardigheden in het verleden nooit kende. Ik vind het leuk om contact te hebben met mensen. Ik wil met iedereen in de klas contact hebben (op kamp praatten de modetutjes ook tegen me en ze deden normaal tegen me) maar toen ze me negeerden dacht ik ook "laat maar". Hoezo werd jij op handen en voeten gedragen? Omdat je "excentriek" was?quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 18:09 schreef Syheriat het volgende:
Tja, je ziet er nogal apart uit. Vooral op de middelbare waar mensen een diepgang van nul hebben. Een interesse in mensen buiten hun eigen... sekte hebben ze ook niet. Dus daarom val je al buiten de boot.
Verder, je doet ook wel extreem je best hoor. Ik heb nooit m'n best gedaan, terwijl ik wel een vrij extraordinair type ben: ene dag in overhemd+stropdas en pantalon naar school, dag daarop in t-shirt en jeans, aparte manier van praten, slissen, cynisme waren gewoon dingen die me kenmerkten en ik heb nooit anders geprobeerd te zijn. Jij lijkt een gesprek te beginnen zonder daar enige aanleiding toe te hebben, zelfs niet je eigen vermaak. Je doet het, volgens mij, om een soort van bevestiging dat je het kunt. Maar waarom zou je in godsnaam met mensen die je negeren willen praten? Fuck, negeren ze je, dan is het toch klaar?
Geloof me, hoe meer moeite je doet hoe kutter het wordt. Ik ben, even in alle onbescheidenheid, al m'n hele leven omringd door vrienden, mensen die me in hun buurt wilden. Werd op handen en voeten gedragen door iedereen uit m'n klas. Dat zit deels in je (charisma, manipulatie, zelfvertrouwen uitstralen) maar het is gewoon een kwestie van schijt hebben. Waarom nou toch moeite doen zodat debielen je mogen? Doe het voor jezelf.
Ik zocht contact bij de "normale" mensen en die deden al vaag. Tenzij ik een vast vriendengroepje heb, durf ik wel openlijk overal schijt aan te hebben. Maar nu niet. Dan wordt me al helemaal de kans ontnomen om normale vrienden te maken.
Overschat het vermogen tot blaten niet, zo'n jaloersmakend talent is dat nu ook weer niet. Jij vindt je juiste vrienden nog wel. Heb je op dit moment niets aan, snap ik, maar echt, komt wel goed.quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 17:30 schreef Fersure het volgende:
Ze praten dan alleen met haar en ik kreeg helemaal geen kans. En bij elk woord dat ze wisselden, leken ze steeds dichter bij elkaar te komen terwijl ik steeds verder weg zonk.
Voor nu denk ik dat je vooral gebaat zou zijn bij een manier om je zelfvertrouwen wat op te krikken. Assertiviteitscursus kan, vechtsport kan ook, sowieso elke sport of hobby waar je je ei in kwijt kunt werkt wel. En staar je niet blind op de mensen in je klas. Misschien zit je toevallig in een kutklas. Gelukkig is een school altijd groter dan die ene klas alleen
Zijn er geen schoolbrede activiteiten waar je je voor aan kunt melden? Toneelclub, musical, debatteam? Wellicht kom je daar leuke lui tegen?
Sport houd je niet van zeg je maar het is toch een enorme hulp, doe gewoon die sport voor de lol en je vindt daar mensen die dezelfde interesses hebben, dat je de sport zelf niet zo leuk vind so be it, maar dan ontmoet je mensen waar het mee kan praten.
Wil je misschien zelf (wellicht onbewust) uitsluitend aandacht van juist de populaire mensen?
Heb je al toenadering proberen te zoeken tot andere schijnbaar introverte, stille mensen?
Heb je al toenadering proberen te zoeken tot andere schijnbaar introverte, stille mensen?
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Nee, echt niet. Maar ik vond het wel raar en aso dat ze me nu al niet moesten.quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 18:59 schreef Flashwin het volgende:
Wil je misschien zelf (wellicht onbewust) uitsluitend aandacht van juist de populaire mensen?
Heb je al toenadering proberen te zoeken tot andere schijnbaar introverte, stille mensen?
Er is wel een meisje die schijnbaar niemand kent in de nieuwe klas. Ik zat een keer naast haar, maar ik had geen praatje gemaakt...
Waarschijnlijk denkt ze nu precies hetzelfde over mij als ik over de anderen Ik zal morgen wel met haar praten.
Ach in de bovenbouw was ik ook een van de ''populaire'' maar heb iedereen altijd wel gewoon met respect behandeld en was tegen iedereen gewoon even aardig.
Als ik jou was zou ik er niet zo mee zitten en gewoon een beetje praatjes maken met mensen die jou wel aardig lijken. Want de middelbare school is nog steeds de mooiste periode uit me leven, lekker lol maken en gek doen. Veel van me vrienden heb ik in die tijd ontmoet. Dus misschien ontmoet je ook nog wel een leuk persoon waar je het gezellig mee gaat krijgen
Als ik jou was zou ik er niet zo mee zitten en gewoon een beetje praatjes maken met mensen die jou wel aardig lijken. Want de middelbare school is nog steeds de mooiste periode uit me leven, lekker lol maken en gek doen. Veel van me vrienden heb ik in die tijd ontmoet. Dus misschien ontmoet je ook nog wel een leuk persoon waar je het gezellig mee gaat krijgen
Ooit ben je van die hele rotschool af joh.
Negeer hun lekker terug...doe geen moeite meer voor die stomme populaire types.
Klasgenoten, ik heb er ook nooit wat mee gehad!!!
Negeer hun lekker terug...doe geen moeite meer voor die stomme populaire types.
Klasgenoten, ik heb er ook nooit wat mee gehad!!!
Veel gepest?quote:Op dinsdag 19 augustus 2008 20:48 schreef 100procent het volgende:
Ooit ben je van die hele rotschool af joh.
Negeer hun lekker terug...doe geen moeite meer voor die stomme populaire types.
Klasgenoten, ik heb er ook nooit wat mee gehad!!!
|
|
