Eenzaam op school

Wat waren dat dan voor soort mensen in dat kamp? Italianen, Nederlanders, eenlingen, socialisten, kampbazen..?

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 17:23 schreef Fersure het volgende:
En omdat ik begin vorig een beetje verlegen was, maakten mensen eerder een praatje met mijn vriendin dan met mij. Daardoor werd ik onzeker en ik stopte mezelf steeds weg. Uiteindelijk zei ik niks meer en ik was echt despressief. "Waarom ziet niemand hoe leuk ik ben?" Een tijdje dacht ik ook dat ik niet leuk was. Maar in Italië maakte ik vrienden en die konden mij wel waarderen. Ik was toen zo gelukkig, omdat ik weer wist wie ik was. Ze vonden me lief en dat ik grappig was. Ik flapte gewoon alles eruit en dat was alleen maar goed (niet altijd natuurlijk )

Vandaag was mijn vriendin aan het praten met mensen en ik werd nerveus en maakte me steeds zorgen. "Straks vinden ze alleen haar leuk en mij niet!" Ik probeerde dan steeds zelf een praatje met mensen te maken en niet met haar achter me aan, omdat ze anders uiteindelijk alleen met haar praten (dat was zovaak gebeurd)

Onzekerheid maar moet je niet aan toegeven hoor , is een teken van zwakte mensen voelen dat je erbij wilt horen en dan ben je al snel niet interessant

Beter gewoon jezelf zijn en praten met wie je wilt en waarover en niet beredeneren dat het in het belang van je sociale positie is om een gesprek aan te knopen.
Wat ook werkt is gewoon laten merken als een bepaald onderwerp je niet boeit door nauwelijks te kijken of weinig terug te zeggen , dat maakt je net eens mens

ga anders iets buiten school doen met leeftijdsgenoten, een sport, een cursus, vereniging. Dan kan je daar met een schone lei beginnen en dat gevoel van italie terughalen. Dan krij je vanzelf meer zelfvertrouwen en als je vrienden hebt buiten school zal je het ook niet zo belangrijk meer vinden wat ze op school van je denken.

Ik wil wel je vriendje zijn

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 17:31 schreef William.Tecumseh.Sherman het volgende:

[..]

Gast, wat een enorme quittersmentaliteit Zo kom je dr wel hoor.

Beauregard

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 17:39 schreef Fersure het volgende:
Ik wil ook heel graag mensen leren buiten school (ik hou niet van sport), want dan maakt die kakkinderen op school niet uit. Ik moet alleen uitzoeken hoe.

second life

Mja ik ken het wel een beetje,
klas 1/3 ging wel ok omdat je dan steeds in dezelfde klas zit en kende een paar mensen
Maar in de 4e werd iedereen door elkaar gegooid en ik kende verder niemand van m'n klas.
Niemand wilde ook echt met me praten maar na een paar weken ging het wel beter, en in de pauze zie je andere nog steeds.
Gewoon even volhouden dus, want na een paar weken is iedereen weer in zn normale doen en praten mensen ook met jou

Waar kom je zelf dan vandaan, ts?

Tja, je ziet er nogal apart uit. Vooral op de middelbare waar mensen een diepgang van nul hebben. Een interesse in mensen buiten hun eigen... sekte hebben ze ook niet. Dus daarom val je al buiten de boot.

Verder, je doet ook wel extreem je best hoor. Ik heb nooit m'n best gedaan, terwijl ik wel een vrij extraordinair type ben: ene dag in overhemd+stropdas en pantalon naar school, dag daarop in t-shirt en jeans, aparte manier van praten, slissen, cynisme waren gewoon dingen die me kenmerkten en ik heb nooit anders geprobeerd te zijn. Jij lijkt een gesprek te beginnen zonder daar enige aanleiding toe te hebben, zelfs niet je eigen vermaak. Je doet het, volgens mij, om een soort van bevestiging dat je het kunt. Maar waarom zou je in godsnaam met mensen die je negeren willen praten? Fuck, negeren ze je, dan is het toch klaar?

Geloof me, hoe meer moeite je doet hoe kutter het wordt. Ik ben, even in alle onbescheidenheid, al m'n hele leven omringd door vrienden, mensen die me in hun buurt wilden. Werd op handen en voeten gedragen door iedereen uit m'n klas. Dat zit deels in je (charisma, manipulatie, zelfvertrouwen uitstralen) maar het is gewoon een kwestie van schijt hebben. Waarom nou toch moeite doen zodat debielen je mogen? Doe het voor jezelf.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 17:39 schreef Fersure het volgende:
Ik heb buiten school nauwelijks vrienden. Wel twee mensen die ik leerde kennen van het kamp. Ze wonen niet heel ver weg en we hadden een keer afgesproken, maar ze praatten de hele tijd met elkaar over inside dingen (ze kennen elkaar jaren en ze hadden elkaar sinds Italië ook niet gesproken). Ik voelde me erg een buitenstaander en zei niet zoveel. Ze komen ook niet vaak op msn (of ze zeggen heel weinig).

Ik wil ook heel graag mensen leren buiten school (ik hou niet van sport), want dan maakt die kakkinderen op school niet uit. Ik moet alleen uitzoeken hoe.

Tsja, je met gewoon jezelf blijven, ooit kom je wel een keer iemand tegen.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 18:07 schreef Fersure het volgende:

[..]

Ik ben blij dat te horen. Maar ik hoef geen vrienden te worden met die 'populaire' mensen, want ik merk toch al dat ze me bij voorbaat kut vinden (ik kleed me niet als een barbiepop, maar een beetje alto). Maar ik wil wel dat ze normaal tegen me doen. Ik wil ook dat de gemiddelde mensen ook normaal tegen me doen. Ik werd in de 2e klas steeds nageroepen op school omdat ik naar ander soort muziek luisterde. Vooral door mensen in een bepaalde klas, en sommigen zitten nu bij mij in de klas. Die mensen vinden mij denk ik nog steeds een beetje raar.

Je moet ook niet naar de ''populaire'' mensen gaan (meestal is het gewoon een groep die zichzelf erg belangrijk vindt) maar gewoon een beetje kijken wie je aardig lijkt. Vandaag nog meegemaakt trouwens,
een erg stil meisje bij mij in de klas zat ergens achterin, toen kwam er iemand aan die een grote mond heeft en zei van ''hey ik je zit op mijn plaats '' . Toen zei ze gewoon pech voor jou en de ander was stil en ging ergens anders zitten .
Ik bedoel maar, je moet je niet zoveel aantrekken van andere mensen. Met de mensen die je aardig lijken kom je vanzelf wel in contact.

Probeer geen 'vijanden' te maken, en met zo veel mogelijk groepjes bevriend te raken. Als je niet tot gesprek komt bij groepje 1 in de pauze, ga je door naar groepje 2. Heb je in een groepje het idee dat je niet genegeerd wordt, zonder dat het al je beste vrienden zijn, probeer je mee te praten. De volgende pauze ga je weer naar een ander groepje toe en gebruik je het onderwerp van dat 'oude' groepje. Misschien vinden ze het interessant, en jij hebt wat te vertellen. Ik zou sowieso al niet veel energie stoppen in 'vrienden' die niks tegen je zeggen, het moet wel van beide kanten komen.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 17:30 schreef Fersure het volgende:
Ze praten dan alleen met haar en ik kreeg helemaal geen kans. En bij elk woord dat ze wisselden, leken ze steeds dichter bij elkaar te komen terwijl ik steeds verder weg zonk.

Overschat het vermogen tot blaten niet, zo'n jaloersmakend talent is dat nu ook weer niet. Jij vindt je juiste vrienden nog wel. Heb je op dit moment niets aan, snap ik, maar echt, komt wel goed.

Voor nu denk ik dat je vooral gebaat zou zijn bij een manier om je zelfvertrouwen wat op te krikken. Assertiviteitscursus kan, vechtsport kan ook, sowieso elke sport of hobby waar je je ei in kwijt kunt werkt wel. En staar je niet blind op de mensen in je klas. Misschien zit je toevallig in een kutklas. Gelukkig is een school altijd groter dan die ene klas alleen Zijn er geen schoolbrede activiteiten waar je je voor aan kunt melden? Toneelclub, musical, debatteam? Wellicht kom je daar leuke lui tegen?

Sport houd je niet van zeg je maar het is toch een enorme hulp, doe gewoon die sport voor de lol en je vindt daar mensen die dezelfde interesses hebben, dat je de sport zelf niet zo leuk vind so be it, maar dan ontmoet je mensen waar het mee kan praten.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 18:06 schreef Fersure het volgende:

[..]

...Nederland?

Laat maar.

Wil je misschien zelf (wellicht onbewust) uitsluitend aandacht van juist de populaire mensen?

Heb je al toenadering proberen te zoeken tot andere schijnbaar introverte, stille mensen?

Ach in de bovenbouw was ik ook een van de ''populaire'' maar heb iedereen altijd wel gewoon met respect behandeld en was tegen iedereen gewoon even aardig.

Als ik jou was zou ik er niet zo mee zitten en gewoon een beetje praatjes maken met mensen die jou wel aardig lijken. Want de middelbare school is nog steeds de mooiste periode uit me leven, lekker lol maken en gek doen. Veel van me vrienden heb ik in die tijd ontmoet. Dus misschien ontmoet je ook nog wel een leuk persoon waar je het gezellig mee gaat krijgen

Ooit ben je van die hele rotschool af joh.

Negeer hun lekker terug...doe geen moeite meer voor die stomme populaire types.

Klasgenoten, ik heb er ook nooit wat mee gehad!!!

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 20:48 schreef 100procent het volgende:
Ooit ben je van die hele rotschool af joh.

Negeer hun lekker terug...doe geen moeite meer voor die stomme populaire types.

Klasgenoten, ik heb er ook nooit wat mee gehad!!!

Veel gepest?